غزاله علیزاده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غزاله علیزاده''' (زاده ۲۷ بهمن ۱۳۲۷ در مشهد - درگذشته ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵) از نسل اول زنان نویسنده در ایران بود. مادر او منیرالسادات سیدی نیز نویسندگی می‌کرد و شعر نیز می‌سرود.<ref name=":0" /> غزاله علیزاده دبیرستان را در مشهد به پایان برد. او لیسانس حقوق را از دانشگاه تهران گرفت<ref name=":1" /> و برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. غزاله علیزاده در رشته فلسفه در دانشگاه سوربن به تحصیل پرداخت.<ref name=":0" />  

غزاله علیزاده داستان نویسی را در دهه ۴۰ آغاز کرد. اولین مجموعه داستان او با نام «سفر ناگذشتنی» در سال ۱۳۵۶ منتشر شد.<ref name=":5" /> پس از استقرار جمهوری اسلامی به خصوص پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ که مخالفان جمهوری اسلامی تحت تعقیب قرار گرفتند غزاله علیزاده به برخی از آنها پناه داده و جا و مکان در اختیار آنان قرار می‌داد. او به همین دلیل مورد آزار و شکنجه قرار گرفت.<ref name=":6" />

معروفترین اثر او رمان خانه ادریسی‌ها نام دارد که در سال ۱۳۷۰ منتشر شد. این اثر شاهکاری در زمین رمان‌نویسی به شمار می‌رود. سه سال پس از مرگ غزاله علیزاده جایزه بیست سال داستان نویسی به این رمان داده شد.<ref name=":5" />

غزاله علیزاده سرانجام در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵، پنج سال پس از انتشار معروفترین اثرش درگذشت. جسد او در جنگل‌های نزدیک رامسر در جواهرده در حالی که از درختی به دارکشیده شده بود پیدا شد. روایت عام در مورد مرگ مشکوک علیزاده خودکشی است اما موضوع خودکشی غزاله علیزاده از طرفی نزدیکان و افراد دیگری که او را می‌شناسند رد شده است روایت دیگری که حاکی از قتل او توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی است وجود دارد. در زمان مرگ غزاله علیزاده جمهوری اسلامی در حال حذف فیزیکی مخالفان و روشنفکران و بخصوص نویسندگان و شاعران، در جریان قتل‌های زنجیره‌ای بود. بهرام بیضایی کارگردان و نویسنده‌ی مشهوری ایرانی در مورد مرگ غزاله علیزاده می‌گوید: اگر چه غزاله رنج‌ها و دلایلی بسیاری برای خودکشی داشت،‌اما هرگز باور نمی‌کنم که آن دست‌های ظریف اینقدر حرفه‌ای طناب دار را  گره زده باشند!