معصومه کبیری: تفاوت میان نسخه‌ها

مادر کبیری همواره در تشکیل محافل اجتماعی _مذهبی و شرکت در جلسات آموزش قرآن (بخصوص در ماه رمضان) فعال بود.<ref name=":0" />

مادر کبیری در ششم مهر ۱۳۵۳ حین تردد در یک مأموریت سازمانی، زمانی که مشغول نقل و انتقال یک چمدان اسلحه و مهمات تیم‌های عملیاتی مجاهدین بود به‌همراه یکی از فرزندانش دستگیر شد. یازده ماه در کمیته مشترک ساواک و شهربانی توسط شکنجه‌گرانی چون تهرانی و آرش و محمدی… وحشیانه شکنجه شد.<ref name=":0" />

معصومه شادمانی پس از پشت سرگذاشتن یک دوره سخت شکنجه به زندان قصر منتقل شد و حدود ۵ سال را در آنجا به‌سر برد. [[جریان اپورتونیستی چپ نما در سازمان مجاهدین خلق (۱۳۵۴)|جریان اپورتونیستی در سال ۱۳۵۴]] که سازمان پیشتاز مبارزه مسلحانه، یعنی مجاهدین خلق را متلاشی کرد یکی از این آزمایشهای دشوار در مقابل وی بود. اما معصومه شادمانی در مقابل این جریان ایستاد. معصومه شادمانی (مادر کبیری) در زمستان سال ۱۳۵۷ پس از تحمل چهار سال و شش ماه زندان و شکنجه آزاد شد.<ref name=":2" />[[پرونده:معصومه شادمانی پس از آزادی از زندان رژیم شاه.jpg|بندانگشتی|معصومه شادمانی پس از آزادی از زندان رژیم شاه]]

معصومه کبیری در روز ۲۱ دی‌ماه ۱۳۵۷ جزو آخرین گروه‌ها، از زندان آزاد شد. پس از آزادی از زندان به‌طور فعال در ارتباط با مجاهدین خلق مبارزات سیاسی ــ اجتماعیش را ادامه داد و در این راه تمامی زندگی و امکاناتش را در اختیار سازمان مجاهدین گذاشت. او و فرزندانش پیوسته مورد اذیت و آزار ارگان‌های جمهوری اسلامی بودند. پاسداران بارها به خانه‌ی او ریختند و چندین بار نیز او را بازداشت نمودند. خانه‌ی او را نیز مصادره کرده و  به تصرف خود درآوردند.<ref name=":0" />

در برخی گزارشها آمده‌است: <blockquote>«لاجوردی که خود شکنجه‌گر مادر شادمانی بود در ساعت تیرباران نیز حضور داشت و تیر خلاص را خود به او زده‌است. شبی که او و شکرالله پاک‌نژاد را اعدام می‌کردند، بچه‌ها از لای پنجره‌ی طبقه‌ی سوم زندانی که به آن آموزشگاه می‌گفتند، دیده بودند که لاجوردی تیر خلاص را به هر دوی آنها زده‌است.»<ref name=":2" /></blockquote>

== منابع ==

{{پانویس|۲}}