میلیشیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ آوریل ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
|فرماندهان برجسته= مریم رجوی-اشرف رجوی-موسی خیابانی- محمد ضابطی-
|فرماندهان برجسته= مریم رجوی-اشرف رجوی-موسی خیابانی- محمد ضابطی-
}}
}}
بعد از انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، واژهٔ ملیشیا در ایران برای اولین بار توسط [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] وارد فرهنگ جامعه گردید. روز ۲ آذر ۱۳۵۸ [[مسعود رجوی]] تشکیل میلیشیا را اعلام کرد. بعد از انقلاب ضد سلطنتی در ایران در سال۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی) [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] به طور گسترده‌ای وارد فعالیت‌های سیاسی در عرصهٔ اجتماع گردید. رهبران [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] بعد از آزادی از زندانهای [[محمدرضا پهلوی|شاه]] تعدادی معدود و انگشت شمار بودند که در رأس آنها [[مسعود رجوی]] بود و سالهای زیادی را در زندانهای دیکتاتوری [[محمدرضا پهلوی|شاه]] سپری کرده بودند. برای سازمان روشن بود که بعد از آزادی از زندانهای [[محمد رضا شاه پهلوی|شاه]] گسترش سازمان و تربیت کادرهای همه‌جانبه که بتوانند بار انقلاب را به دوش بکشند در ارتباط تنگاتنگ با نیروهای آمادهٔ مردمی است که در نتیجه انقلاب ضدسلطنتی، در بهار آزادی به دنبال آزادی کامل مردم بودند. به عبارت دیگر یک سازمان انقلابی همگام با رشد آگاهی‌های مردمی است که می‌تواند از شکل سازمانی و محدود خود به عرصهٔ اجتماعی و فراگیر قدم بگذارد. به همین خاطر تشکیل میلیشیا و سازماندهی میلیشیای مردمی از ضروری‌ترین کارهایی بود که [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] انجام داد. آنها توانستند با سازماندهی نیروهای جوانی که در انقلاب علیه نظام دیکتاتوری [[محمد رضا شاه پهلوی|شاه]] آزاد شده بودند [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] را با یک فعالیت گسترده و عظیم به یک نیرو و سازمان توده ای تأثیر گذار در روند سیاسی و اجتماعی ایران تبدیل کنند. این نیروها در کسوت میلیشیای مجاهد خلق از روز تأسیس آن با فعالیت سیاسی روشن گرانه و مسالمت‌آمیز مشعل آگاهی و آزادی را به میان مردم بردند و درخشانترین ویژگیهای انقلابی، نظیر مسئولیت پذیری، انضباط‌آگاهانه، جسارت انقلابی، سخت‌کوشی و فداکاری را به نمایش گذاشتند و آرمانها و مواضع سیاسی [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین]] را درسراسر ایران ترویج کردند.
بعد از انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، واژهٔ ملیشیا در ایران برای اولین بار توسط [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] وارد فرهنگ جامعه گردید. روز ۲ آذر ۱۳۵۸ [[مسعود رجوی]] تشکیل میلیشیا را اعلام کرد. بعد از انقلاب ضد سلطنتی در ایران در سال۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی) [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] به طور گسترده‌ای وارد فعالیت‌های سیاسی در عرصهٔ اجتماع شد. رهبران [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] بعد از آزادی از زندانهای [[محمدرضا پهلوی|شاه]] تعدادی معدود و انگشت شمار بودند که در رأس آنها [[مسعود رجوی]] بود و سالهای زیادی را در زندانهای دیکتاتوری [[محمدرضا پهلوی|شاه]] سپری کرده بودند. برای سازمان مجاهدین روشن بود که بعد از آزادی از زندانهای [[محمد رضا شاه پهلوی|شاه]] گسترش سازمان و تربیت کادرهای همه‌جانبه که بتوانند بار انقلاب را به دوش بکشند در ارتباط تنگاتنگ با نیروهای آمادهٔ مردمی است که در نتیجه انقلاب ضدسلطنتی، در بهار آزادی به دنبال آزادی کامل مردم بودند. به عبارت دیگر یک سازمان انقلابی همگام با رشد آگاهی‌های مردمی است که می‌تواند از شکل سازمانی و محدود خود به عرصهٔ اجتماعی و فراگیر قدم بگذارد. به همین خاطر تشکیل میلیشیا و سازماندهی میلیشیای مردمی از ضروری‌ترین کارهایی بود که [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] انجام داد. آنها توانستند با سازماندهی نیروهای جوانی که در انقلاب علیه نظام دیکتاتوری [[محمد رضا شاه پهلوی|شاه]] آزاد شده بودند [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] را با یک فعالیت گسترده و عظیم به یک نیرو و سازمان توده ای تأثیر گذار در روند سیاسی و اجتماعی ایران تبدیل کنند. این نیروها در کسوت میلیشیای مجاهد خلق از روز تأسیس آن با فعالیت سیاسی روشن گرانه و مسالمت‌آمیز مشعل آگاهی و آزادی را به میان مردم بردند و درخشانترین ویژگیهای انقلابی، نظیر مسئولیت پذیری، انضباط‌آگاهانه، جسارت انقلابی، سخت‌کوشی و فداکاری را به نمایش گذاشتند و آرمانها و مواضع سیاسی [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین]] را درسراسر ایران ترویج کردند.


طول عمر مبارزهٔ سیاسی و افشاگرانهٔ هواداران [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین]] و میلیشیا از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا [[۳۰ خرداد ۱۳۶۰]] طول کشید. این مدت همراه با تحمل و صبر شگفت‌انگیز در برابر حمله و هجوم نیروهای انحصارطلب و چماقداران و پاسداران رژیم [[خمینی]]، به مردم و مراکز احزاب و سخنرانیهای روشنگرانه و کتابفروشی‌ها بود. مهمترین ویژگی میلیشیای مجاهد خلق در این شرایط انضباط پذیری تشکیلاتی آن بود.
طول عمر مبارزهٔ سیاسی و افشاگرانهٔ هواداران [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین]] و میلیشیا از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا [[۳۰ خرداد ۱۳۶۰]] طول کشید. این مدت همراه با تحمل و صبر شگفت‌انگیز در برابر حمله و هجوم نیروهای انحصارطلب و چماقداران و پاسداران رژیم [[خمینی]]، به مردم و مراکز احزاب و سخنرانیهای روشنگرانه و کتابفروشی‌ها بود. مهمترین ویژگی میلیشیای مجاهد خلق در این شرایط انضباط پذیری تشکیلاتی آن بود.