۸٬۷۸۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|نام_شخص= هوارد باسکرویل | |نام_شخص= هوارد باسکرویل | ||
|تصویر= باسکرویل | |تصویر= باسکرویل ۵.JPG | ||
|عرض_تصویر=250px | |عرض_تصویر=250px | ||
|توضیح_تصویر= | |توضیح_تصویر= | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
او می‌گفت حتی من معلم و شما محصلان باید به یاری آزادی‌خواهان بشتابیم. از آن‌جا که باسکرویل دوره خدمت سربازی را در آمریکا گذرانده بود اسم‌نویسی دانش آموزانی که علاقه‌مند به تعلیم مشق نظامی بودند را از همان زمان آغاز کرد. | او می‌گفت حتی من معلم و شما محصلان باید به یاری آزادی‌خواهان بشتابیم. از آن‌جا که باسکرویل دوره خدمت سربازی را در آمریکا گذرانده بود اسم‌نویسی دانش آموزانی که علاقه‌مند به تعلیم مشق نظامی بودند را از همان زمان آغاز کرد. | ||
[[پرونده:گروه باسکرویل.JPG|بندانگشتی|'''فوج نجات دسته نظامی رزمنده سازمان‌یافته توسط هوارد باسکرویل''']] | |||
او هر روز عصر پس از پایان کار مدرسه آموزش نظامی دانش‌آموزان و سایر مشروطه‌خواهان را پی گرفته و فنون جنگیدن را به آن‌ها آموزش می‌داد. | او هر روز عصر پس از پایان کار مدرسه آموزش نظامی دانش‌آموزان و سایر مشروطه‌خواهان را پی گرفته و فنون جنگیدن را به آن‌ها آموزش می‌داد. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
هوارد باسکرویل قاطعانه به آن‌ها پاسخی داد که در تاریخ ثبت شد. او گفت: <blockquote>«چون ایرانیان در راه آزادی می‌کوشند من به آن‌ها پیوسته‌ام و از قانون آمریکا باکی ندارم. درست است که من تبعه آمریکا هستم ولی یک انسان نیز هستم. من نمی‌توانم این فاجعه انسانی را تماشا کنم و بی‌تفاوت و خون‌سرد در کنار آن آرام بگیرم… اگر لازم باشد از معلمی مدرسه مموریال استعفاء داده و پاسپورت آمریکایی خود را نیز پس می‌دهم ولی از یاری به این مردم بپاخواسته برای کسب آزادی دست برنمی‌دارم، تنها فرق من با این مردم، زادگاهم است و این فرق بزرگی نیست.»</blockquote> | هوارد باسکرویل قاطعانه به آن‌ها پاسخی داد که در تاریخ ثبت شد. او گفت: <blockquote>«چون ایرانیان در راه آزادی می‌کوشند من به آن‌ها پیوسته‌ام و از قانون آمریکا باکی ندارم. درست است که من تبعه آمریکا هستم ولی یک انسان نیز هستم. من نمی‌توانم این فاجعه انسانی را تماشا کنم و بی‌تفاوت و خون‌سرد در کنار آن آرام بگیرم… اگر لازم باشد از معلمی مدرسه مموریال استعفاء داده و پاسپورت آمریکایی خود را نیز پس می‌دهم ولی از یاری به این مردم بپاخواسته برای کسب آزادی دست برنمی‌دارم، تنها فرق من با این مردم، زادگاهم است و این فرق بزرگی نیست.»</blockquote> | ||
سپس گذرنامه خود را درآورد و به کنسول داد؛ بنابراین در تاریخ ۷ آوریل ۱۹۰۹(۱۹ فروردین ۱۲۸۸)، استعفای باسکرویل از معلمی مدرسه مموریال به واشینگتن- وزارت امور خارجه اعلام شد.<ref name=":0" /> | |||
سپس گذرنامه خود را درآورد و به کنسول داد؛ بنابراین در تاریخ ۷ آوریل ۱۹۰۹(۱۹ فروردین ۱۲۸۸)، استعفای باسکرویل از معلمی مدرسه مموریال به واشینگتن- وزارت امور خارجه اعلام شد.<ref name=":0" /> | [[پرونده:باسکرویل 4.JPG|بندانگشتی|'''هوارد باسکرویل''']] | ||
== شهادت هوارد باسکرویل == | == شهادت هوارد باسکرویل == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[پرونده:قالیچه باسکرویل.JPG|بندانگشتی|268x268پیکسل|فرش نفیس با تصویر باسکرویل]]<blockquote>«... شاگردان باسکرویل و دسته فداییان او و ارمنیان گرجیان و آمریکاییان و همه آزادی خواهان از بزرگ و کوچک با دسته‌های گل پیرامون جنازه را گرفته روانه شدند. همه را اندوه گرفته، پژمرده و افسرده می‌بودند. میانه راه در چندجا پیکره برداشتند و چون جنازه بدینسان به گورستان آمریکاییان رسید، در آن‌جا یک رشته گفتارهایی رانده شد و شور و خروش سترگی برخاست. از کسانی که به گفتار پرداختند بارون سدراک از آزادی‌خواهان ارمنی می‌بود و چنین گفت: من اکنون بی‌گمان شدم که مشروطه ایران پیش خواهد رفت زیرا خون پاک این جوان بی گناه در راه آن ریخته گردید. انجمن تبریز می‌خواست پولی به آمریکا برای مادر باسکرویل بفرستد اما آمریکاییان مقیم تبریز به آن رضایت ندادند. در عوض تفنگ وی همراه با یک تخته فرش نفیس که تصویر باسکرویل بروی آن نقش بسته بود، برای مادرش فرستادند.»<ref name=":3" /></blockquote>به‌فرمان ستارخان، پس از شهادت باسکرویل، روی تفنگش این جمله را حکاکی کردند: ” باسکرویل آمریکایی، شهید راه مشروطه‌ی ایران” | [[پرونده:قالیچه باسکرویل.JPG|بندانگشتی|268x268پیکسل|فرش نفیس با تصویر باسکرویل]]<blockquote>«... شاگردان باسکرویل و دسته فداییان او و ارمنیان گرجیان و آمریکاییان و همه آزادی خواهان از بزرگ و کوچک با دسته‌های گل پیرامون جنازه را گرفته روانه شدند. همه را اندوه گرفته، پژمرده و افسرده می‌بودند. میانه راه در چندجا پیکره برداشتند و چون جنازه بدینسان به گورستان آمریکاییان رسید، در آن‌جا یک رشته گفتارهایی رانده شد و شور و خروش سترگی برخاست. از کسانی که به گفتار پرداختند بارون سدراک از آزادی‌خواهان ارمنی می‌بود و چنین گفت: من اکنون بی‌گمان شدم که مشروطه ایران پیش خواهد رفت زیرا خون پاک این جوان بی گناه در راه آن ریخته گردید. انجمن تبریز می‌خواست پولی به آمریکا برای مادر باسکرویل بفرستد اما آمریکاییان مقیم تبریز به آن رضایت ندادند. در عوض تفنگ وی همراه با یک تخته فرش نفیس که تصویر باسکرویل بروی آن نقش بسته بود، برای مادرش فرستادند.»<ref name=":3" /></blockquote>به‌فرمان ستارخان، پس از شهادت باسکرویل، روی تفنگش این جمله را حکاکی کردند: ” باسکرویل آمریکایی، شهید راه مشروطه‌ی ایران” | ||
یکی از مجاهدان در سالگرد شهادتش گفت: [[پرونده:تندیس باسکویل.JPG|بندانگشتی|253x253پیکسل|تندیس باسکرویل]]<blockquote>«باسکرویل عزیزترین مهمان خاک ایران است. ملت‌ها باید بهای قربانیان بیگانه‌ای را که در راه آزادی ایشان فدای نفس کرده‌اند بدانند. آزادی‌خواهان ایران هرگز نمی‌توانند باسکرویل را فراموش کنند. او که در راه آزادی ایران جانش را قربانی نموده، در دل آزادی‌خواهان ایران تا ابد زنده خواهد ماند.»<ref name=":2" /></blockquote>در حال حاضر، مجسمه‌ی نیم‌تنه‌ای از هوارد باسکرویل در خانه‌ی مشروطه تبریز نصب | یکی از مجاهدان در سالگرد شهادتش گفت: [[پرونده:تندیس باسکویل.JPG|بندانگشتی|253x253پیکسل|تندیس باسکرویل]]<blockquote>«باسکرویل عزیزترین مهمان خاک ایران است. ملت‌ها باید بهای قربانیان بیگانه‌ای را که در راه آزادی ایشان فدای نفس کرده‌اند بدانند. آزادی‌خواهان ایران هرگز نمی‌توانند باسکرویل را فراموش کنند. او که در راه آزادی ایران جانش را قربانی نموده، در دل آزادی‌خواهان ایران تا ابد زنده خواهد ماند.»<ref name=":2" /></blockquote>پنج روز پس از تشییع جنازه بسکرویل، ستارخان و جمانی آیولتی (Jamani Ayoleti) تلگرافی برای پدر و مادرش در شهر اسپایسر در ایالت مینِسوتا، به شرح زیر ارسال کردند:<blockquote>«ایران در غم از دست رفتن پسر عزیزتان در راه آزادی سوگوار است و ما قسم می‌خوریم که ایرانِ آینده همواره از او، چون لافایت، در تاریخ به بزرگی یاد خواهد کرد و به مزار شریف او احترام خواهد گذاشت.»</blockquote>در حال حاضر، مجسمه‌ی نیم‌تنه‌ای از هوارد باسکرویل در خانه‌ی مشروطه تبریز نصب شده است. | ||
شهادت باسکرویل را عارف قزوینی بر سر مزار او | شهادت باسکرویل را عارف قزوینی با ابیاتی که بر سر مزار او سرود، ماندگار کرد: | ||
ای محترم مدافعِ حریّتِ عباد | ای محترم مدافعِ حریّتِ عباد | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
خورشید به شاخه‌ها شرر خواهد زد | خورشید به شاخه‌ها شرر خواهد زد | ||
[[پرونده:Howard Baskerville 4.jpg|بندانگشتی|'''مزار هوارد باسکرویل''']] | |||
سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی | سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی | ||