کاربر:Abbas/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:


==== امتیاز تلگراف ====
==== امتیاز تلگراف ====
در دسامبر سال ۱۸۶۲ و نوامبر ۱۸۶۵ انگلیسیها معاهدۀ تلگرافی انگلیس و ایران را به ایران تحمیل کردند. به موجب این معاهده اداره‌ی انگلیسی تلگراف هند و اروپا امتیاز ساختمان (به حساب دولت ایران) و استفاده از خط تلگرافی خانقین - تهران - بوشهر را به دست آورد. همچنین در ژانویه سال ۱۸۶۸ دولت ایران مجبور شد امتیاز ساختمان و استفاده از خط تلگرافی لندن - تورن - ورشو - ادسا - تفلیس - جلفا - تهران را به شرکت سهامی تلگرافی هند و اروپا واگذار نماید.
در دسامبر سال ۱۸۶۲ و نوامبر ۱۸۶۵ انگلیسیها معاهدۀ تلگرافی انگلیس و ایران را به ایران تحمیل کردند. به موجب این معاهده اداره‌ی انگلیسی تلگراف هند و اروپا امتیاز ساختمان (به حساب دولت ایران) و استفاده از خط تلگرافی خانقین - تهران - بوشهر را به دست آورد. همچنین در ژانویه سال ۱۸۶۸ دولت ایران مجبور شد امتیاز ساختمان و استفاده از خط تلگرافی لندن - تورن - ورشو - ادسا - تفلیس - جلفا - تهران را به شرکت سهامی تلگرافی هند و اروپا واگذار نماید. همان۳۶


==== امتیاز رویتر ====
==== امتیاز رویتر ====
خط ۴۰: خط ۴۰:
خارجی واگذاشت. دولت ایران در مقابل دریافت بیست هزار لیرۀ استرلینگ حاضر شد، ادارۀ همۀ گمرکات کشور را تا مدت بیست سال، به رویتر واگذار نماید. صاحب امتیاز از پرداخت هر نوع عوارض گمرکی معاف بود و درعوض همۀ اینها، موظف بود که فقط ۱۵ الی ۲۰ درصد از سود خالص مؤسسات مورد امتیاز را به دولت ایران بپردازد. «لرد کرزن» دربارۀ این امتیاز می‌گوید: «هنگامی‌که این امتیازنامه منتشر شد آن را به مثابه واگذاری کامل و خارق العاده‌ی تمام ذخایر صنعتی کشور به خارجیها ارزیابی کردند.»
خارجی واگذاشت. دولت ایران در مقابل دریافت بیست هزار لیرۀ استرلینگ حاضر شد، ادارۀ همۀ گمرکات کشور را تا مدت بیست سال، به رویتر واگذار نماید. صاحب امتیاز از پرداخت هر نوع عوارض گمرکی معاف بود و درعوض همۀ اینها، موظف بود که فقط ۱۵ الی ۲۰ درصد از سود خالص مؤسسات مورد امتیاز را به دولت ایران بپردازد. «لرد کرزن» دربارۀ این امتیاز می‌گوید: «هنگامی‌که این امتیازنامه منتشر شد آن را به مثابه واگذاری کامل و خارق العاده‌ی تمام ذخایر صنعتی کشور به خارجیها ارزیابی کردند.»


قرارداد رویتر آن‌چنان نابخردانه بود که حتی درمیان درباریان فاسد شاه نیز با خشم مواجه شد و موجی از نارضایتی در بین مردم به خصوص تجار برانگیخت. در نتیجه‌ی اعتراضاتی که در داخل کشور به عمل آمد وهمچنین به علت اعتراض روسیه، شاه مجبور شد به زودی لغو این امتیازنامه را اعلام نماید.
قرارداد رویتر آن‌چنان نابخردانه بود که حتی درمیان درباریان فاسد شاه نیز با خشم مواجه شد و موجی از نارضایتی در بین مردم به خصوص تجار برانگیخت. در نتیجه‌ی اعتراضاتی که در داخل کشور به عمل آمد وهمچنین به علت اعتراض روسیه، شاه مجبور شد به زودی لغو این امتیازنامه را اعلام نماید.همان۳۷


==== امتیازات روسیه: شیلات، بانک، خط شوسه، بیمه ====
==== امتیازات روسیه: شیلات، بانک، خط شوسه، بیمه ====
دولت ایران در سال ۱۸۷۹ امتیاز ساختمان خط تلگرافی استرآباد - چلینگر واقع در شمال ایران را به یک شرکت روسی واگذار نمود. این خط پس از پایان ساختمان
دولت ایران در سال ۱۸۷۹ امتیاز ساختمان خط تلگرافی استرآباد - چلینگر واقع در شمال ایران را به یک شرکت روسی واگذار نمود. این خط پس از پایان ساختمان


آن، توسط کارکنان روسی اداره می شد. در سال ۱۸۸۸ یکی از صاحبان مؤسسات شیلات روس به نام  «لیانازوف» امتیاز شیلات بحر خزر را از آستارا تا اترک به دست آورد. در سال ۱۸۹۰ یکی از سرمایه داران روس به نام «پالاکوف» بانک استقراضی تنزیل و قرضه روس را در ایران تأسیس کرد که عملیات اولیه‌ی آن عبارت از دادن قرضه در مقابل گروکشی کالا، اموال منقول و اوراق بهادار و رهن و گروگیری اشیاء قیمتی بود. بانک استقراضی با دولت روسیه‌ی تزاری ارتباط کامل داشت و دولت ایران وام و قرضه از دولت روسیه را از طریق این بانک دریافت می کرد. در ایران، میان بانک روس و انگلیس رقابت کامل برقرار بود. در سال ۱۸۹۱ ، پالاکوف باز هم موفق گردید که امتیاز تأسیس بیمه و امور حمل و نقل را از دولت ایران دریافت نماید. بر اساس این امتیازنامه شرکتی به نام « دفتر حمل و نقل ایران» تشکیل شد. این شرکت خطوط کشتیرانی در دریای خزر به وجود آورد. ضمناً امتیاز ساختمان و بهره برداری از بندر انزلی را نیز به دست آورد. همچنین ساختمان یک رشته از راههای شوسه را انجام داد. راههای انزلی - تهران، تهران - همدان، آستارا - اردبیل، تهران - مشهد و عشق آباد – قوچان.  
آن، توسط کارکنان روسی اداره می شد. در سال ۱۸۸۸ یکی از صاحبان مؤسسات شیلات روس به نام  «لیانازوف» امتیاز شیلات بحر خزر را از آستارا تا اترک به دست آورد. در سال ۱۸۹۰ یکی از سرمایه داران روس به نام «پالاکوف» بانک استقراضی تنزیل و قرضه روس را در ایران تأسیس کرد که عملیات اولیه‌ی آن عبارت از دادن قرضه در مقابل گروکشی کالا، اموال منقول و اوراق بهادار و رهن و گروگیری اشیاء قیمتی بود. بانک استقراضی با دولت روسیه‌ی تزاری ارتباط کامل داشت و دولت ایران وام و قرضه از دولت روسیه را از طریق این بانک دریافت می کرد. در ایران، میان بانک روس و انگلیس رقابت کامل برقرار بود. در سال ۱۸۹۱ ، پالاکوف باز هم موفق گردید که امتیاز تأسیس بیمه و امور حمل و نقل را از دولت ایران دریافت نماید. بر اساس این امتیازنامه شرکتی به نام « دفتر حمل و نقل ایران» تشکیل شد. این شرکت خطوط کشتیرانی در دریای خزر به وجود آورد. ضمناً امتیاز ساختمان و بهره برداری از بندر انزلی را نیز به دست آورد. همچنین ساختمان یک رشته از راههای شوسه را انجام داد. راههای انزلی - تهران، تهران - همدان، آستارا - اردبیل، تهران - مشهد و عشق آباد – قوچان. همان۳۷-۳۸


==== امتیاز بانک شاهنشاهی انگلیس ====
==== امتیاز بانک شاهنشاهی انگلیس ====
در سال ۱۸۸۹ ، به بهانه‌ی جبران خسارت در اثر لغو امتیازنامه‌ی رویتر، انگلیسی‌ها شاه را مجبور ساختند که امتیاز تأسیس بانک امپریال (شاهنشاهی) ایران را به رویتر واگذار کند. مدت این امتیاز شصت سال بود و حق انحصاری انتشار اسکناس، که درسراسر ایران همه کس موظف بود آن را به عنوان پول رایج مملکت قبول نماید، به این بانک داده شد. ضمناً بانک امور ضرابخانه را نیز در دست داشت و نرخ ارزهای  خارجی را نیز تعیین می کرد. به علاوه بانک انحصار بهره برداری از مواد معدنی کشور با حق فروش آن به دیگران را به دست آورد. ادارۀ بانک در لندن بود و بانک از قوانین ایران تبعیت نمی کرد. بانک به زودی تقریباً در تمام شهرهای بزرگ ایران شعب خود را دایر نموده و بدین ترتیب در زندگی اقتصادی و سیاسی کشور نفوذ زیادی به پیدا کرد. در مقابل این امتیازات بانک موظف بود فقط شش درصد سود خالص را به دولت ایران بپردازد. همان۳۸


==== سایر امتیازات انگلستان ====
==== سایر امتیازات انگلستان ====
انگلیس در این احوال بر اساس امتیازنامه‌ی رویتر در سالهای ۹۰ قرن نوزدهم، در
جنوب ایران یک رشته راههای شوسه بین تهران  قم  سلطان آباد و تهران اصفهان و غیره احداث کرد.
در سال ۱۸۸۸ شرکت انگلیسی، «برادران لینچ» توانست امتیازکشتیرانی درکارون را به دست آورد. در سال۱۸۹۰ میلادی  (۱۲۷۰ قمری) ، امتیاز خرید و فروش و تهیۀ تنباکو و توتون در سراسر ایران به شرکتی انگلیسی به مدیریت تالبوت به نام کمپانی رژی واگذار شد. مدت قرارداد پنجاه سال بود و صاحبان امتیازنامه متعهد شده بودند که در سال مبلغ پانزده هزار لیره‌ی انگلیسی در دو قسط شش ماهه، به اضافه‌ی یک چهارم منافع خالص به دولت ایران بپردازند.
هنگامی که قرارداد بر اثر مبارزات پیگیر مردم و مخالفت دول ذینفع به خصوص روسیه لغو شد.
کمپانی رژی تقاضای ۵۰۰ هزار لیره خسارت کرد و در سال ۱۸۹۲
۱۲۲۷ ق نوشته ای به امضای ناصرالدین شاه و کلیه‌ی وزراء به سفارت انگلیس داده شد
که به موجب آن دولت ایران بعد از چهار ماه ۵۰۰ هزار لیره به کمپانی رژی
به عنوان خسارت بپردازد. برای پرداخت خسارت رژی مبلغ ۵۰۰ هزار لیره با سود صدی
شش از بانک شاهنشاهی استقراض شد و این اولین وام خارجی دولت ایران بود. در
مقابل این قرضه درآمد گمرک بنادر خلیج فارس یعنی بوشهر، عباس، لنگه و شهر شیراز
ضمانت ادای این تعهد گردید.


==== امتیاز دارسی ====
==== امتیاز دارسی ====
۲٬۳۳۲

ویرایش