کاربر:Abbas/صفحه تمرین

خلیل رضایی

خلیل رضایی (زاده ۱۲۹۸- درگذشت ۱۶ آذر ۱۳۸۲) در محلات اراک به‌دنیا آمد. هنگامی که یک ساله بود مادر خود را از دست داد و در ۱۳سالگی با فوت پدر به تهران رفت. خلیل رضایی در ۲۲سالگی به‌دنبال اوج‌گیری نهضت ملی شدن صنعت نفت، هوادار دکتر محمد مصدق شد. بعد از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ علیه دکتر مصدق، خلیل‌ رضایی در کنار آقای طالقانی به مبارزه خود علیه دیکتاتوری شاه ادامه داد. او در این هنگام از مؤسسان کانون فعالیت برای آزادی زندانیان سیاسی بود. خلیل رضایی بعد از دستگیری بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران و پسرانش احمد و رضا در شهریور ۱۳۵۰، بارها توسط ساواک احضار، بازجویی و زندانی شد. خلیل رضایی در ۱۵ آذر ۱۳۸۲ در بیمارستانی در شهر پونتواز پاریس درگذشت.

کودکی و تحصیلات

خلیل رضایی در سال ۱۲۹۸ در محلات اراک به دنیا آمد. هنگامی که یک ساله بود مادر خود را از دست داد. در دوران کودکی همزمان با تحصیل در مکتب‌خانه، در کنار کوره‌ی داغ به کار پرمشقت آهنگری می‌پرداخت و کمک کار پدرش بود. در ۱۳ سالگی و بعد از فوت پدرش به تهران رفت، وارد بازار شد و روی پای خود ایستاد. خلیل‌الله رضایی در ۱۳سالگی با فوت پدر به تهران رفت و از این نقطه به بعد برای ادامهٔ زندگی روی پای خود ایستاد.

فعالیت سیاسی

در ۲۲سالگی و به‌دنبال اوج‌گیری نهضت ملی شدن صنعت نفت، به دکتر محمد مصدق و راهش علاقه‌مند شد و به هواداران او پیوست. او در توصیف این دوران از زندگی خود، طی نامه‌ای به مسعود رجوی، نوشته است:

«مسعود و مریم، فرزندان مجاهد و مبارز عزیزم!

افتخار دارم که در سرتاسر زندگی از سن ۲۲سالگی در مبارزه بوده و تا آخرین روز هم هستم. من عاشق دکتر مصدق بودم و حتی به‌وسیلهٔ کاشانی خائن در مجلس به حضور مصدق رسیدم و خواستم دستش را ببوسم، او صورت مرا بوسید و همین کاشانی خائن که من چقدر از نظر مادی به او کمک می‌رساندم، پس از دستگیری مصدق با روزنامهٔ الاهرام مصاحبه کرد و در حالی که سیگار می‌کشید، وقتی خبرنگار پرسید از نظر شما باید با مصدق چه کرد؟ با کمال وقاحت گفت: «فقط اعدام».

این را برای حفظ در سینهٔ تاریخ نوشتم.

خلیل‌الله رضایی».

منابع

۱۵آذر ـ درگذشت خلیل‌الله رضایی، یار صبور و استوار