کاربر:Abbas/صفحه تمرین3: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:سازمان بورس و اوراق بهادار.JPG|جایگزین=سازمان بورس و ارواق بهادار|بندانگشتی|465x465پیکسل|سازمان بورس و ارواق بهادار در تهران]]

'''بازار بورس در ایران''' برای اولین بار در سال ۱۳۱۵ در دوره‌ی [[رضاشاه پهلوی|رضا شاه]] مطرح شد. بازار بورس به طور رسمی در سال ۱۳۴۶ کار خود را آغاز کرد. در سال ۱۳۵۷ و در آستانه‌ی [[انقلاب ضد سلطنتی]] تعداد شرکت‌های ارائه شده در بازار بورس به ۱۰۵ شرکت رسید. بعد از پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی]] و روی کار‌آمدن جمهوری اسلامی تعداد شرکت‌هایی که سهام خود را در بازار بورس ارائه می‌دادند به شدت کاهش یافت. در سال ۱۳۶۸ بار دیگر با درپیش گرفتن سیاست خصوصی سازی که در واقع واگذاری شرکت‌ها و کارخانه‌جات دولتی به عوامل حکومتی بود، بار دیگر روند سعودی ارائه ‌سهام شرکت‌ها در بازار بورس آغاز شد.<ref name=":1">[http://www.adibniya.com/a-short-history-of-bourse-in-iran/ تاریخچه بورس در ایران] </ref>

در سال ۱۳۹۹ و بعداز اوج گیری بحران [[ویروس کرونا در ایران|کرونا]]، دولت [[حسن روحانی]] که به علت تعطیلی بازار کار و تجارت و کاهش درآمدهای مالیاتی که سهم به سزایی از بودجه‌ی خود را بر آن سوار کرده بود، هم‌چنین به خاطر وضعیت وخیم اقتصادی ناشی از تحریم‌ها و کاهش شدید قیمت نفت در مذیقه شدید مالی قرار گرفت.  

راه حل دولت جمهوری اسلامی برای این کسری بودجه ارائه‌ی سهام بسیاری از شرکت‌ها در بازار بورس و تبلیغات حول آن بود تا دارایی‌های مردم را غارت کرده و خود را از ورشکستگی نجات دهد. شستا یکی از غول‌های اقتصادی ایران از جمله این شرکت‌ها است. بسیاری از شرکت‌ها نیز وجود خارجی ندارند و فقط بر روی کاغذ بودند،‌از جمله ۷  شرکت پتروشیمی در نقاط مختلف ایران.

بسیاری از کارشناسان اقتصادی جمهوری اسلامی، این تبلیغات را یک حباب می‌دانند و بر خلاف تبلیغات رسمی که این را نشانه‌ی رشد اقتصادی می‌دانند، آن‌را ناشی از نیاز دولت به در ‌آمد و پول می‌دانند.  

 

سابقه‌ی جمهوری اسلامی در این گونه موارد نشان داده است که این تبلیغات تو خالی است و با ترکیدن حباب، مشکلات باز هم بیشتری گریبان‌گیر مردم خواهد شد.<ref name=":0" />