کاربر:Abbas/صفحه تمرین3

کشتار مسلمانان در صد سال اخیر به اشکال مختلف از جمله به شکل سازمان‌یافته و حکومتی و بعضا درجریان جنگ‌های قومی رخ داده است. نمونه‌های برجسته‌ی آن کشتار مسلمانان روهینگیایی در میانمار، کشتار مسلمانان در بوسنی، کشتار مسلمانان در فلسطین در سال... ( روستای ...)، سرکوب مسلمانان در چین، کشتار مسلمانان در هند و کشتار مسلمانان به ویژه شیعیان در ایران است. هر چند کشتار مسلمانان در هند بیشتر نوعی جنگ قومیتی است و نمی‌توان آن‌را قتل عام سازمان‌یافته توصیف کرد. طبق برآوردهای موثق آماری در میانمار حدود ۱۴ هزار نفر، در بوسنی .... نفر، در فلسطین حدود۴۰هزار نفر طی ۵۳ سال، کشته شده‌اند.

در یک مقایسه آماری بزرگترین کشتار مسلمانان و به‌ویژه کشتار شیعیان در صد سال اخیر توسط جمهوری اسلامی در ایران صورت گرفته‌ است. رژیم ایران تا کنون دست‌کم ۱۲۰ هزار زندانی سیاسی را به جوخه‌های اعدام سپرده است. به این آمار می‌توان کشتار مردم ایران در چند تظاهرات بزرگ طی ۴۰ سال اخیر را اضافه کرد.

هم‌چنین رژیم ایران نقش فعالی در قتل عام مسلمانان در کشورهای دیگر به شکل مستقیم و یا توسط نیروهای نیابتی خود ایفا کرده است. به عنوان نمونه می‌توان از کشتار یک میلیون نفر از مردم سوریه، ده‌ها هزار نفر از مردم عراق و مسلمانان دیگر در کشورهای مختلف خاورمیانه نام برد.

کشتار مسلمانان روهینگیا

مسلمانان روهینگیا دهه‌هاست که در میانمار زندگی می‌کنند اما دولت مرکزی هیچ‌گاه به آنها حق شهروندی اعطاء نکرده است.

 
آوارگان روهینگیایی

براساس قوانینی که در زمان حکومت نظامیان در میانمار تدوین شد، مسلمانان روهینگیا از جمله اقوام تشکیل دهنده‌ی ملت میانمار محسوب نمی‌شوند و از بسیاری از خدمات دولتی و منافع شهروندی محروم هستند. سازمان ملل این اقلیت را «بزرگترین جمعیت بدون شهروندی» در جهان توصیف کرده است.

بودائیان تندرو در میانمار با ادعای اینکه مسلمانان روهینگیا از خارج به این کشور مهاجرت کرده‌ و از ساکنان قدیمی این سرزمین نیستند، همواره خواستار اخراج و بازگرداندن آنها به «کشورشان» بوده‌اند.[۱]

در اکتبر ۲۰۱۷ کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در ژنو اعلام کرد که فراری دادن مسلمانان روهینگیا از خانه‌هایشان و سوزاندن خانه‌ها و نیز کشتار این مردم و تجاوز به آنها یک اقدام سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده بوده است.[۲]

حمله به مسلمانان روهینگیا در دو مرحله یکی در اواخر سال ۲۰۱۶ میلادی و دیگری در اگوست ۲۰۱۷ انجام شد.

طبق آمار سازمان ملل تنها طی یک‌ ماه اول بیش از ۶هزار و ۷۰۰نفر از مسلمانان روهینگیا به قتل رسیدند. این کشتار طی ماه‌های بعدی نیز ادامه پیدا کرد. طبق اعلام سازمان پزشکان بدون مرز،  این احتمال وجود دارد که آمار قربانیان از مرز ۱۴هزار نفر هم گذشته باشد. [۳]

بر طبق آمارها بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیز از ترس جان خود مجبور به کوچ اجباری به کشور بنگلادش شده‌اند.[۴]

کشتار مسلمان در سربرنیتسا در بوسنی

 
گور جمعی کشف شده در بوسنی

جنگ بوسنی هرزگوین در سال ۱۹۹۲ در پی اعلام استقلال جمهوری بوسنی هرزگوین از کشور یوگسلاوی سابق آغاز شد. صرب‌های بوسنی با تأسیس جمهوری صرب بوسنی به ریاست رادوان کاراجیچ و ارتش جمهوری صرب بوسنی که فرماندهی آنرا راتکو ملادیچ برعهده داشت بر ضد بوسنیایی‌ها که مسلمان بودند وارد جنگ شدند. جمهوری صربستان به ریاست جمهوری اسلوبودان میلوسویچ اصلی‌ترین حامی صرب‌های بوسنی بود.

آن‌چه به عنوان نسل کشی مسلمانان در بوسنی هرزگوین از آن یاد می‌شود در جولای ۱۹۹۵ در شهر سربرنیتسا رخ داد. در جریان این نسل کشی تعداد ۸۰۰۰ مرد و پسر جوان از محدوده تحت کنترل سازمان ملل بالاجبار خارج شده و توسط ارتش جمهوری خود خوانده صرب بوسنی که فرماندهی آنرا راتکو ملادیچ بر عهده داشت به قتل رسیدند. این جنایت اگر چه سازمان‌یافته بود اما توسط یک حکومت غیر رسمی در جریان فروپاشی یوگسلاوی رخ داد و عاملان آن فراری شده و تحت تعقیب قرار گرفتند. رادکو ملادیچ و رادوان کاراجیچ سال‌ها بعد دستگیر شدند و در دادگاه لاهه محاکمه و محکوم شدند.[۵]

سرکوب مسلمانان در چین

حدود ۱۰ میلیون اویغور در چین زندگی می‌کنند که بخش عمده آنها در منطقه سین‌کیانگ ساکن هستند. آن‌ها از لحاظ قومی با ترک‌ها خویشاوندی دارند. ایغورها نسبت به تبعیض‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی علیه خود اعتراض دارند.

کمونیست‌ها پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۴۹ ترکستان شرقی چین را ضمیمه این کشور کردند. پکن گروه‌های اویغور را متهم به تجزیه‌طلبی و تروریسم می‌کند.[۶]

چین مدت‌هاست به بهره‌برداری از منابع طبیعی عظیم سین‌کیانگ یعنی به استخراج فزاینده و تصفیه‌نفت، تولیدات گاز طبیعی و زغال‌سنگ، و همین‌طور سایر منابع این منطقه چشم دارد. این ایالت به‌طور تقریبی دارای بیست‌ و یک میلیون تن ذخیره ‌نفتی ‌است و منابع زغال‌سنگ آن ۴۰درصد از مجموع منابع زغال‌سنگ چین را تشکیل می‌دهد. در واقع، سرکوب اویغورها هم‌زمان با غارت منابع طبیعی آن انجام می‌شود.

 
اردوگاه باز‌آموزی ایغورها در استان ختن در چین

سین‌کیانگ به دلیل دیگری نیز واجد اهمیت است. این منطقه کانون بلندپروازانه‌ترین پروژه توسعه ‌زیرساختی در تاریخ جهان مدرن است.

طرح اقتصادی کمربند در امتداد جاده‌ابریشم قدیم، سه قاره را به هم پیوند می‌دهد، و تقریباً ۶۰ درصد جمعیت جهان را پوشش می‌دهد. این ابزاری است که چین توسط آن بزرگترین ابرقدرت جهان خواهد شد. از این بابت، کنترل قهری این ناحیه کلیدی به لحاظ ژئوپولیتیک برای چنین بسیار ضروری به نظر می‌رسد.[۷]

اسناد محرمانه حزب کمونیست چین افشاگر پیگرد سیستماتیک اویغورها و سازماندهی حبس دسته‌جمعی این اقلیت مسلمان در شمال غربی این کشور است.

اسناد موسوم به China Cables که توسط کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران تحقیقی (ICIJ) منتشر شده، نشان می‌دهد که اماکن دایرشده در منطقه شین کیانگ (سین‌کیانگ) برای اویغورها که پکن آنها را «تأسیسات آموزشی» می‌نامد، در واقع اردوگاه‌هایی محصور و تحت مراقبت‌های شدید امنیتی برای «شستشوی مغزی» آنان هستند. اسناد افشاشده اخیر نشان می‌دهند که اردوگاه‌های محل نگهداری اویغورها نه اردوگاه‌هایی «داوطلبانه»، بلکه بیشتر شبیه زندان‌هایی با انضباط سختگیرانه، نظارت‌های امنیتی شدید، همراه با مجازات‌های پیش‌بینی‌شده و بدون امکان فرار هستند.

این اسناد همچنین نشانگر شمار بسیار بالای بازداشت اویغورها است. بازداشت بیش از ۱۵ هزار نفر از اویغورها در سال ۲۰۱۷ تنها در عرض یک هفته و اعزام آن‌ها به اردوگاه‌ها، یکی از نمونه‌هایی است که اسناد مزبور آشکار می‌کنند.

طبق آمار سازمان ملل، بیش از یک میلیون نفر از اقلیت مسلمان اویغور در اردوگاه‌های شین‌کیانگ اسکان داده شده‌اند. به گفته این عالی‌ترین مرجع بین‌المللی، کل منطقه اویغورنشین سین‌کیانگ عملا به یک بازداشتگاه عظیم تبدیل شده است.[۶]

بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز، رهبر چین در گفتگوی خصوصی با مقاماتی که از شین‌کیانگ در سال ۲۰۱۴ دیدار کردند خواستار برخورد جدی با مخالفان شده بود. رهبر چین به مقامات گفته بود «باید به اندازه آنها سخت باشیم و مطلقاً رحم نکنیم.» او از حزب خواسته بود که از «ارگان‌های دیکتاتوری» برای مقابله با افراطی‌گری بهره بگیرد.[۸]

کشتار مسلمانان در فلسطین

 
کشتار پناهندگان در صبرا و شتیلا

از آغاز جنگ میان نیروهای اسرائیل با فلسطینیان از سال ۱۹۶۷ تا کنون طی ۵۳ سال در نبردهای مختلف، هم‌چنین در چند قتل عام از جمله در صبرا و شتیلا تا کنون ۴۲ هزار فلسطینی کشته شده‌اند. این آمار توسط مصطفی البرغوثی دبیرکل جبهه ابتکار ملی فلسطین در پنجاهمین سالروز جنگ ۶ روزه اعلام شد.

برطبق آمار اعلام شده توسط البرغوثی ۱۰هزار و ۹۶۹ نفر مربوط به انتفاضه اول در سال ۱۹۸۷ تا کنون هستند.[۹]

هم‌چنین مجمع ملی خانواده‌های جان باختگان فلسطینی طی بیانیه‌ای اعلام کرد، در سال ۲۰۱۹ در مناطق کرانه باختری، قدس و نوار غزه ۱۴۹ فلسطینی از جمله 33 کودک و 12 زن توسط نظامیان اسرائیل کشته شدند.[۱۰]

کشتار مسلمانان توسط جمهوری اسلامی

بزرگترین کشتار مسلمانان و به خصوص شیعیان در صد سال اخیر توسط جمهوری اسلامی انجام شده‌ است. جمهوری اسلامی یا به شکل مستقیم یا توسط نیروهای نیابتی خود در خاورمیانه و یا با شعله‌ور کردن جنگ منجر به مرگ صدها هزار مسلمان شده است. این موضوع گفتمان رژيم ایران مبنی بر رهبری مسلمانان و به خصوص شیعیان جهان را به طور کامل زیر سوال می‌برد. رژیم ایران خود را بزرگترین حامی و مدافع شیعیان در برابر دشمنان آن‌ها می‌داند. دشمنان آن‌ها بنا بر تبلیغات جمهوری اسلامی آمریکا، اسرائیل و نیروهای تکفیری هستند. این در حالی‌ است هیچ نیرویی به اندازه رژیم ایران به کشتار مسلمانان و شیعیان مبادرت نکرده است.

اعدام در زندان‌ها

جمهوری اسلامی در طول حیات خود بیش از صد و بیست هزار نفر از مخالفان خود را در زندان‌ به قتل رسانده است. بیش از صد هزار نفر از آن‌ها مسلمان و شیعه بوده‌اند. در یک نمونه ۳۰ هزار زندانی سیاسی در جریان قتل عام ۶۷ به‌دست رژیم ایران به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. این عدد ۳ برابر جان باختگان فلسطینی به دست اسرائیل در طول ۵۳ سال، ۱۵ برابر تعداد جان‌باختگان در نسل کشی سربرنیتسا، ۸ برابر جان‌باختگان در کشتار مسلمانان روهینگیایی است.

بمب گذاری در مشهد

در سال ۱۳۷۳ شمسی و در روز عاشورا عوامل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی حرم امام رضا(ع) را بمب‌گذاری کردند. در جریان انفجار حرم امام رضا بنا به اعلام مراجع حکومتی ۲۴ نفر کشته شدند.

کشتار مردم در اعتراضات

جمهوری اسلامی در مقاطع مختلف اعتراضات مردم را به شدت سرکوب کرده و معترضین را به قتل رسانده است. از جمله این اعتراضات:

  • تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و ۵ مهر ۱۳۶۰ که توسط سازمان مجاهدین خلق ایران سازماندهی شد
  • تظاهرات مشهد در خرداد ۱۳۷۱ (اعتراض حاشیه نشینان کوی طلاب مشهد به تخریب خانه‌هایشان)
  • تظاهرات مردم بوکان در خرداد ۱۳۷۱
  •  
    تعدادی از جان باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران
    اعتراضات مردم قزوین در مرداد۱۳۷۳ (اعتراض به رد لایحه استان شدن قزوین از طرف مجلس که در جریان این اعتراضات)
  • تظاهرات مردم اسلامشهر در فروردین۱۳۷۴ (اعتراض به افزایش کرایه‌ی حمل و نقل ) با صدها کشته که در میان آنان کودکان ۸ تا ۱۲ ساله نیز وجود داشت.[۱۱]
  • تظاهرات ۱۳۸۸ (اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری) با ۱۱۲ کشته بر طبق آمار رسمی
  • تظاهرات دی‌ماه ۱۳۹۶ (اعتراض به عملکرد دولت در رابطه با صندوق‌های قرض‌الحسنه که از مشهد شروع شد و طی مدت کوتاهی به ۱۴۰ شهر ایران گسترش یافت و معترضین خواستار سرنگونی نظام حاکم شدند.)
  • تظاهرات در آبان ۱۳۹۸ (اعتراض به گران شدن بنزین که به سرعت به ۱۹۱ شهر گسترش یافت و در جریان سرکوب اعتراضات توسط سپاه پاسداران ۱۵۰۰ نفر از مردم جان باختند)

در جریان این اعتراضات گرچه تعداد کشته‌شدگان همواره از طرف منابع رسمی جمهوری اسلامی اندک توصیف شده است و از اطلاع رسانی شفاف در این خصوص جلوگیری شده است اما بنا به اطلاعاتی که درز کرده و در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده در جریان این اعتراضات در مجموع ده‌ها هزارنفر توسط نیروهای نظامی و امنیتی نظام جمهوری اسلامی کشته شده‌اند.

کشتار مردم عراق

پس از اشغال عراق توسط نیروهای ائتلاف بین‌المللی و سقوط دولت مرکزی عراق، جمهوری اسلامی با سوء استفاده از بافت مذهبی عراق که اکثریت آنرا مسلمانان شیعه تشکیل می‌دادند، نفوذ خود را در این کشور گسترش داد.

کشتار مردم سوریه

 
بمباران مناطق مسکونی سوریه توسط رژیم اسد

با اوج گیری بهار عربی در کشورهای عرب خاور میانه، سوریه نیز از این قاعده مستثنی نبود و اعتراضات علیه دولت مرکزی در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ مصادف با ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ در شهر دمشق آغاز شد. تظاهرات آزادی‌خواهانه مردم سوریه توسط حکومت بشار اسد سرکوب شد و هزاران مخالف دستگیر و تحت شکنجه و کشتار قرار گرفتند. در تکامل اعتراضات مردم سوریه و با جداشدن تعداد زیادی از نظامیان سوریه از حکومت بشار اسد ارتش آزاد سوریه در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط نظامیان سابق با هدف سرنگونی حکومت بنیان‌گذاری شد. ارتش آزاد سوریه به آزاد‌سازی مناطق مختلف سوریه پرداخت و در عرض مدت کوتاهی توانست بخش اعظم خاک سوریه را آزاد کند. در اواسط ۲۰۱۳ بشار اسد در آستانه‌ی سقوط قرار گرفت. در این شرایط بود که رژیم ایران با ورود به سوریه، ارسال نیرو،‌ مهمات، پول و استفاده از شیوه‌ها و تکنیک‌های مختلف به یاری بشار اسد شتافت. تا کنون بیش از ۶۵۰ هزار نفر از مردم مسلمان سوریه شامل: زنان و کودکان در این جنگ‌ها و به ویژه در بمباران‌ و حملات شیمیایی رژیم ایران و اسد جان خود را از دست داده‌اند و ۱۳ میلیون نفر آواره شده‌اند.

منابع