کاربر:Ebreza/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Ebreza/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۰۹

۶٬۶۷۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ اکتبر ۲۰۱۸

بدون خلاصۀ ویرایش

Ebreza

۳۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 == عملیات مروارید ==
+بعد از پایان بمباران‌های آمریکا و دست یابی به یک توافق بین ایالات متحده و دولت سابق عراق، دولت ایران تلاش کرد تا به داخل خاک عراق نفوذ کند، به همین جهت اقدام اعزام نیرو و تحریک و تخریب در مرز ایران و عراق کرد. مجاهدین اعلام کردند: <blockquote>« هدف از این تحریكات چنان‌كه به كرات گفته بودند، صدور ارتجاع به عراق و ایجاد حكومت از نوع حكومت پلید خودشان در این كشور و هم‌زمان سركوب و نابودی مجاهدین و ارتش آزادیبخش بود. می‌خواستند با یك تیر دو نشان بزنند».<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref></blockquote>مریم رجوی درباره حساسیت آن روزها در مصاحبه‌ای گفت:<blockquote>«اوضاع بیش از حد متصور خطرناك و پرریسك بود. هفته‌ها پشت سر هم از آسمان و زمین آتش می‌بارید و انفجار بمب‌ها، پی در پی به‌گوش می‌رسید. حتی گاه در چند متری آدم و در زیر گوشمان، بدون وقفه روز و شب انفجار و بمباران‌ها ادامه داشت. آخر بزرگترین بمباران تاریخ بود. البته از یك طرف دیگر عبور مجاهدین و ارتش آزادی از دل این ریسك‌ها و خطرها، یقین به پیروزی نهایی و محتوم دشمن ضدبشری را صدچندان می‌كرد و همین بود كه قوت قلب می‌داد…»<ref>مصاحبه با رادیو مجاهد شهریور ماه ۱۳۷۰</ref></blockquote>در این شرایط بود که دولت ایران قصد داشت، مجاهدین را در تله انداخته و نابود کند.
+مجاهدین اعلام کردند:<blockquote>«رفسنجانی دستور داده بود كه فقط برای قرارگاه رمضان جیره‌ی غذایی ۲۵ هزار نفر به مدت دو ماه تأمین شود. ارسال ۷۰۰ هزار عدد كنسرو و ۲۵ هزار قطعه پتو از تهران برای داخل خاك عراق نیز گوشه‌ی دیگری از گستردگی طرحی را كه آخوندهای حاكم در سر می‌پروراندند، برملا می‌كرد».<ref>اطلاعیه رسمی سازمان مجاهدین خلق ایران ۲۰ اسفند ۱۳۶۹</ref></blockquote>بلافاصله پس از خاتمهٌ جنگ خلیج‌فارس آخوندها با چرخشی سریع، در ابعادی گسترده‌ شروع به اعزام نیرو و تحریك و تخریب در سراسر نوار مرزی عراق و تا اعماق خاك این كشور نمودند تا به خیال خود، از این نمد برای خود كلاهی دست و پا كنند. هدف از این تحریكات چنان‌كه به كرات گفته بودند، صدور ارتجاع به عراق و ایجاد حكومت از نوع حكومت پلید خودشان در این كشور و هم‌زمان سركوب و نابودی مجاهدین و ارتش آزادیبخش بود. می‌خواستند با یك تیر دو نشان بزنند.
+مجاهدین اما اعلام کردند كه یكانهای ارتش آزادیبخش ملی ایران در برابر یورش مزدوران رژیم خمینی با تمام قوا دفاع نموده و تا آخرین نفس مقاومت خواهند كرد.<ref>اطلاعیه رسمی سازمان مجاهدین خلق ایران ۲۰ اسفند ۱۳۶۹</ref>
+مسعود رجوی طی پیامی به ارتش آزادی بخش اعلام کرد:<blockquote>«جنگ ما با رژیم اكنون آغاز شده و دعا می‌كنم كه هر ساعت و هر روز به پیروزیهای بیشتری تا آن‌‌جا كه مرحله‌ی كنونی اجازه می‌دهد،‌دست یابیم. به‌راستی كه دشمن به‌پای خود آمد به گور! ....رژیم درصدد بود با تسخیر شهر طوز از طریق مزدورانش،‌قرارگاه حنیف را در تله انداخته و آن‌گاه با عبور از شهر سلیمان‌بك از دو محور (یكی جاده‌ی اصلی و دیگری از شمال و شرق قرارگاه اشرف) ما را دور زده و در برابرمان ظاهر شود. طرح رژیم این بود كه با به‌كار گرفتن یك گروه مزدور از اكراد عراقی كه از شمال منطقه استقرار نیروهای ارتش آزادیبخش حمله را آغاز كرده بودند و نیز با واردكردن پاسداران از مرزهای ایران و عراق و از جنوب و غرب نیروهای ارتش آزادیبخش با تاكتیك شناخته‌شده چكش و سندان به‌خیال خودشان ارتش آزادیبخش را تار و مار كنند. اما خوشبختانه ما زودتر توانستیم دست به‌كار شویم و غروب یكشنبه رزم‌آوران قهرمان ارتش آزادی سلیمان‌بك را هم در  كنترل خود داشتند…».<ref>پیام مسعود رجوی به ارتش آزادیبخش ۲۰ اسفند ۱۳۶۹</ref></blockquote>به گفته نیروهای ارتش آزادیبخش نیروهای دولتی ایران کاروان بزرگی از اتوبوس‌های خالی را به همراه آورده بودند تا مجاهدین  و رزمندگان ارتش آزادی را سوار كنند و كت‌بسته به تهران و زندان اوین منتقل كنند. در همین خصوص در کتاب ارتش‌‌ آزادیبخش ملی آمده است<blockquote>«در جمعبندی و تحلیل نظامی این شكست فضاحت‌بار، سركردگان سپاه پاسداران خمینی بر علت اصلی این شكست‌شان از ارتش آزادیبخش انگشت گذاشتند و صراحتاً اعتراف نمودند كه: «از دیوار بلندتر از قد خودمان می‌خواستیم بالا برویم».<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref></blockquote>این عملیات یک عملیات تدافعی بود که ارتش آزادیبخش توانست نیروهای مهاجم را عقب براند، این عملیات در دو مرحله انجام شد، عملیات مروارید ۱ و عملیات مروارید ۲.
 '''عملیات مروارید''' از اسفندما ۱۳۶۹ بعد از تعرض و تمرکز نیرو توسط دولت ایران در مرزهای غربی‌ ایران با عراق شروع شد. با حمله عراق درسال ۱۳۶۹ به کویت و تصرف آن کشور بحرانی در خاورمیانه ایجاد شد. با ورود نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا این بحران شکل پیجیده ای به خود گرفت. این بحران درنهایت به جنگ خلیج منتهی شد که در آن عراق شکست خورد. با پایان جنگ رژیم عراق بخاطر ضرباتی که خورده بود انسجام وتوان نظامی خود را ازدست داده بود. دراین شرایط در اواخر سال۶۹ و ابتدای سال ۷۰ دولت جمهوری اسلامی ایران بهترین موقعیت را در مقابل خود دید که اپوزیسیون قدرتمندش  یعنی مجاهدین خلق ستون فقرات شورای ملی مقاومت و بال نظامی آن ارتش آزادیبخش ملی را از بین ببرد. در واقع آماده سازی این حمله از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران ازقبل صورت گرفته بود. زیرا منتظر شکست نهایی عراق و ضعف نیروهای نظامی آن کشور بودند تا بتوانند دشمن دیرینه خود یعنی مجاهدین را نابود سازند.
-رفسنجانی در این باره گفت:<blockquote>«ما مامور نیستیم که ۱۳۰۰ کیلومتر مرزمان  با عراق را حفظ کنیم . ممکن است بعضیهای هم از ایران بروند آن طرف کاری انجام بدهند و برگردند». <ref>هاشمی رفسنجانی- نماز جمعه ۲۳ فروردین  ۱۳۷۰</ref></blockquote>رفسنجانی خود شخصا  نفوذ سپاه پاسداران به داخل خاک عراق را هدایت می کرد.به همین علت در روزهای ۲۲ تا ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۹ در قرارگاه عملیاتی رمضان درکرمانشاه مستقر شده بود.<ref>وبسایت مجاهدین خلق ایران </ref>
+رفسنجانی در این باره گفت:<blockquote>«ما مامور نیستیم که ۱۳۰۰ کیلومتر مرزمان  با عراق را حفظ کنیم . ممکن است بعضیهای هم از ایران بروند آن طرف کاری انجام بدهند و برگردند». <ref>هاشمی رفسنجانی- نماز جمعه ۲۳ فروردین  ۱۳۷۰</ref></blockquote>رفسنجانی خود شخصا  نفوذ سپاه پاسداران به داخل خاک عراق را هدایت می کرد.به همین علت در روزهای ۲۲ تا ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۹ در قرارگاه عملیاتی رمضان درکرمانشاه مستقر شده بود.
 == <small>ارتش آزادیبخش ملی ایران بخاطر سنگین ترین بمبارانهای تاریخ از طرف ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا  مجبور شد تمامی قرارگاههای خود را بخصوص قرارگاه مرکزی یعنی اشرف را تخلیه و کلیه نیروها و تجهیزات جنگی را متفرق و در استتار کامل نگه دارد. این ارتش آماده نبرد نبودو دولت ایران می خواست از این وضعیت استفاده کند و ضربه اصلی را به این ارتش وارد آورد. نیروهای مجاهدین عمدتا درمنطقه قرارگاه حنیف بعد از شهر طور متفرق و مستقر شده بودند.  از آنجا که دولت ایران نمی خواست که دخالتش در عراق آشکار شود نامی برای این عملیات نگذاشته بود ولی مجاهدین نام این سلسله نبردها را مروارید نام گذاری کرده اند که ما هم در این مقاله از این نام استفاده می کنیم.</small> ==