۱٬۰۵۰
ویرایش
کاربر:Hossein/صفحه تمرین14021212: تفاوت میان نسخه‌ها
←زندانیان زندان یونسکو
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زندان یونسکو دزفول که در حال حاضر جای خود را به یک زندان بزرگتر در حد فاصل جاده‌ی دزفول - شوشتر داده، در مرکز شهر واقع شده است. | زندان یونسکو دزفول که در حال حاضر جای خود را به یک زندان بزرگتر در حد فاصل جاده‌ی دزفول - شوشتر داده، در مرکز شهر واقع شده است. «یونسکو» در دوران شاه - بنیادی بود که با همکاری «سازمان ملل» و به‌خاطر پروژه‌یی برای «مبارزه با بیسوادی» و حمایت از کودکان در «دزفول» ایجاد شد. در سالهای پایانی رژیم سلطنتی؛ این مرکز در اختیار «اداره‌ی آموزش و پرورش» شهر گذاشته شد، سپس به «باشگاه فرهنگیان» تبدیل، و بعد از حاکمیت جمهوری اسلامی ؛ به زندان بزرگ جوانان و فعالان سیاسی بدل شد.<ref name=":0">[https://article.mojahedin.org/i/news/203676 زندان یونسکو؛ یا جهنمی ناشناخته]</ref><ref name=":1">[https://bidaran.info/spip.php?article150 زندان یونسکو «دزفول» و آن تابستان سیاه!]</ref> | ||
== ساختار زندان یونسکو == | == ساختار زندان یونسکو == | ||
در آغاز دهه‌ی شصت، زندان یونسکو، دارای چهار اتاق بود که بیش از ۳۵۰زندانی را در خود | در آغاز دهه‌ی شصت، زندان یونسکو، دارای چهار اتاق بود که بیش از ۳۵۰زندانی را در خود داشت. در همین سالها (سالهای ۶۰ تا ۶۵) به‌دلیل دستگیریهای گسترده و کمبود جا، نزدیک به شش اتاق قرنطینه و ۴۰بند و سلول از جنس بلوک‌های سیمانی که در تابستانها بسیار گرم است، ساخته شد. همچنین قسمتی از ساختمان یونسکو در اختیار دادستانی قرار گرفت. زیرزمین زندان بونسکو با پله‌های زیاد در اعماق زمین نیز به اتاق شکنجه یا بزبان بازجویان «اتاق تمشیت»، تبدیل شد.<ref name=":0" /> | ||
=== بند و سلول === | === بند و سلول === | ||
در سالهای ٦٠ تا ٦٢ فقط یک بندعمومی وجود داشت با هشت اتاق و دوازده سلول انفرادی و دو اتاق کوچک با گنجایش ٤ تا ٦ نفره. ولی از سال ٦٤ تا ٦٧ تعداد سلولهای انفرادی به بیست و چهار و تعداد اتاقهای مجزا از بند، از دو به چهار رسید و شش سلول قرنطینه و چهار بند جدید برای معتادان و یک بند سیاسی برای زنان ایجاد شد.<ref>'''[http://www.if-id.de/New/index.php?option=com_content&task=view&id=2836&Itemid=52 وقتی "یونسکو" در ذفول به زندان تبدیل می شود]'''</ref> | در سالهای ٦٠ تا ٦٢ فقط یک بندعمومی وجود داشت با هشت اتاق و دوازده سلول انفرادی و دو اتاق کوچک با گنجایش ٤ تا ٦ نفره. ولی از سال ٦٤ تا ٦٧ تعداد سلولهای انفرادی به بیست و چهار و تعداد اتاقهای مجزا از بند، از دو به چهار رسید و شش سلول قرنطینه و چهار بند جدید برای معتادان و یک بند سیاسی برای زنان ایجاد شد.<ref>'''[http://www.if-id.de/New/index.php?option=com_content&task=view&id=2836&Itemid=52 وقتی "یونسکو" در ذفول به زندان تبدیل می شود]'''</ref> | ||
== اعدام در زندان یونسکو == | == اعدام در زندان یونسکو == | ||
| خط ۲۴: | خط ۱۳: | ||
محمدرضا آشوغ، همچنین گواهی می‌دهد که در آن روزها سایر زندانیان که از «چشمی» های سلول ناظر آن صحنه‌ها بودند، می دیدند که چگونه آن درختان تنومند، شکافته و خونین می‌شدند. نیز، زندانیان خود از نزدیک شاهد بودند که سرانجام زندانبانان یونسکو برای از بین بردن آثار آن اعدام‌ها، تعدادی از آن درختان پاره پاره شده را قطع کردند.<ref name=":0" /> | محمدرضا آشوغ، همچنین گواهی می‌دهد که در آن روزها سایر زندانیان که از «چشمی» های سلول ناظر آن صحنه‌ها بودند، می دیدند که چگونه آن درختان تنومند، شکافته و خونین می‌شدند. نیز، زندانیان خود از نزدیک شاهد بودند که سرانجام زندانبانان یونسکو برای از بین بردن آثار آن اعدام‌ها، تعدادی از آن درختان پاره پاره شده را قطع کردند.<ref name=":0" /> | ||
مهدی علی حسینی کشتی‌گیر ۳۰ ساله اهل اندیمشک به تاریخ دوشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۹ علیرغم اعتراضهای بین‌المللی در زندان دزفول انجام شد.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%DB%8C-%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D9%85%D8%B4%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B2%D9%81%D9%88%D9%84 اعدام جنایتکارانه کشتی‌گیر اهل اندیمشک در زندان دزفول]</ref> | |||
== شکنجه در زندان یونسکو == | == شکنجه در زندان یونسکو == | ||
| خط ۴۷: | خط ۳۸: | ||
=== قتل زیر شکنجه === | === قتل زیر شکنجه === | ||
امیر رحیمی از زندانیان دهه شصت اینطور نقل می‌کند:<blockquote>«علیرضا آوایی» جنایتکار به خاطر کینه حیوانی‌اش به مجاهدین و انقلابیون، یک جوان ۱۸ساله بنام منصور حبیبی (فدایی شهید) را زجرکش کرد، او هیچ گناهی نداشت، تنها جرمش این بود که از خانواده [[شکرالله پاکنژاد|شکرالله پاکنژاد]] است. او خواهرزاده شکرالله پاکنژاد بود.<ref name=":2">[https://iran-efshagari.com/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%B3%DA%A9%D9%88/ امیر رحیمی -جنایتی دیگر در زندان یونسکو توسط «آوایی» جلاد و همدستانش]</ref></blockquote>او دچار سردردهای شدید شده بود اما زمانی او را دکتر بردند که به گفته پزشک کار از کار گذشته بود و تومور مغزی پیشرفت کرده و فقط یک هفته بیشتر زنده نیست. آوایی با فهمیدن موضوع به خانواده‌اش اطلاع می‌دهد تا به عنوان مرخصی او را بیرون ببرند و او بعد از یک هفته در بیمارستان فوت کرد.<ref name=":2" /> | امیر رحیمی از زندانیان دهه شصت اینطور نقل می‌کند:<blockquote>«علیرضا آوایی» جنایتکار به خاطر کینه حیوانی‌اش به مجاهدین و انقلابیون، یک جوان ۱۸ساله بنام منصور حبیبی (فدایی شهید) را زجرکش کرد، او هیچ گناهی نداشت، تنها جرمش این بود که از خانواده [[شکرالله پاکنژاد|شکرالله پاکنژاد]] است. او خواهرزاده شکرالله پاکنژاد بود.<ref name=":2">[https://iran-efshagari.com/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%B3%DA%A9%D9%88/ امیر رحیمی -جنایتی دیگر در زندان یونسکو توسط «آوایی» جلاد و همدستانش]</ref></blockquote>او دچار سردردهای شدید شده بود اما زمانی او را دکتر بردند که به گفته پزشک کار از کار گذشته بود و تومور مغزی پیشرفت کرده و فقط یک هفته بیشتر زنده نیست. آوایی با فهمیدن موضوع به خانواده‌اش اطلاع می‌دهد تا به عنوان مرخصی او را بیرون ببرند و او بعد از یک هفته در بیمارستان فوت کرد.<ref name=":2" /> | ||
== شکنجه‌گران زندان یونسکو == | |||
زندانیان سیاسی یونسکو با بازجویان و شکنجه‌گرانی هم‌چون «خلف رضایی» معروف به «خلف رینگو»، «علیرضا آوایی»، «شمس‌الدین کاظمی»، «نداف»، «هردوانه»، «کف شیری»، «عبدالرضا سالمی»، «عبدالعظیم توسلی» و «علی خلف» آشنایی دارند.<ref name=":0" /> | |||
'''علی رضا آوایی''' در سال ١٣۵٨ دادستان دزفول و در سال ١٣۶٧ دادستان دزفول و اهواز بود. او در سالهای ١٣۶٢ تا ١٣۶۶، علاوه بر سمتهای زیادی که در دستگاه قضایی و دولتی داشت، در مقام دادستان کردستان، کرمانشاه، استان مرکزی و تهران از سال ١٣۶٢ تا ١٣۶۵ و سپس با حفظ مقام در سال ١٣۶٧، بهعنوان عضو «هیات مرگ» زندان یونسکو دزفول، در دستگیری، شکنجه و اعدام صدها زندانیان سیاسی دست داشته و مرتکب جنایت علیه بشریت شده است. سید علی رضا آوایی، در دولت روحانی وزیر دادگستری شد. او قرار بود روز سهشنبه ٢٧ فوریه ٢٠١٨ برابر با ٨ اسفند ١٣٩۶ در راس هیاتی از همکارانش در سیوهفتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو شرکت کند.<ref>[https://www.kanoon-zendanian.org/Asnad/Avaei.html جلاد زندان یونسکو در شورای حقوق بشر سازمان ملل]</ref> | |||
'''عبدالرضا سالمی‌نژاد''' از شکنجه‌گران زندان دزفول است که شغل مدیر انتشارات نیلوفران هم داشته است. او از دست‌اندرکاران قتل‌عام ۶۷ بوده است. او در تاریخ انتشار کلیپ ویدیویی صدای آمریکا یعنی ۲۴ شهریور ۱۳۹۶ مدیر انتشارات نیلوفران شده و به عنوان یک نویسنده در سایت‌های تحت نظارت جمهوری اسلامی معرفی می‌شده است.<ref name=":3">[https://www.youtube.com/watch?v=YGODbI-GanY مدیر انتشارات نیلوفران، شکنجه گر زندان دزفول]</ref> | |||
'''عبدالعظیم توسلی''' از شکنجه‌گران زندان یونسکو دزفول و دست‌اندرکاران قتل‌عام ۶۷ بوده است. وزیر اقتصاد دولت روحانی او را در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۹۳ به عضویت هیأت عالی نظارت بر سازمان جمع‌آوری و فروش اموال تملیکی منصوب کرد. در همان تاریخ او مدیر کل امور اداری و استخدامی کارکنان قوه قضاییه شد که تا تاریخ انتشار کلیپ یعنی شهریور ۱۳۹۶ همچنان در این سمت بوده است.<ref name=":3" /> | |||
'''محمد حسین احمدی''' با درجه حجت الاسلام حاکم شرع زندان یونسکو در قتل‌عام ۶۷ بوده است. طبق گزارش صدای آمریکا او در اصل اهل عراق است و با اضافه‌کردن لقب شاهرودی به آخر اسمش او را ایرانی کرده‌اند.<ref name=":3" /> | |||
'''خلف رضایی''' بازجوی زندان یونسکو در آن سالها بارها به زندانیان سیاسی یونسکو گفت «هیچ کدام شما زنده از اینجا بیرون نخواهید رفت»<ref name=":1" /> | |||
'''نداف''' از بازجویان بدنام زندان یونسکو در سال های گذشته به دلیل فساد مالی و همکاری در یک شبکه پخش مواد مخدر دستگیر شد.<ref name=":4">[https://www.iranglobal.info/node/22274 سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در خوزستان _ تابستان ۶٧]</ref> | |||
'''کفشیری''' از چهره های بسیار خشن زندان یونسکو و یکی از مأموران اعدام و تیر خلاص زدن به زندانیان سیاسی این زندان است<ref name=":4" /> | |||
== قتل‌عام ۶۷ در زندان یونسکو == | == قتل‌عام ۶۷ در زندان یونسکو == | ||
| خط ۶۳: | خط ۷۱: | ||
==== فرار محمدرضا آشوغ ==== | ==== فرار محمدرضا آشوغ ==== | ||
محمدرضا آشوغ توانست در حین انتقال برای اعدام و در حالی که کفن نپوشیده بود فرار کند و این جریانات را افشا کند. این فرار توسط قاضی شرع «حجت الاسلام احمدی» تایید شد.<ref name=":1" /> | محمدرضا آشوغ توانست در حین انتقال برای اعدام و در حالی که کفن نپوشیده بود فرار کند و این جریانات را افشا کند. این فرار توسط قاضی شرع «حجت الاسلام احمدی» تایید شد.<ref name=":1" /> | ||
=== اسامی بعضی از اعدام‌شدگان قتل‌عام ۶۷ زندان یونسکو === | |||
احمد آسخ ۱۹ ساله آذر ۶۷ - احدی (مرد) ۲۰ ساله ۶۷ - حسین اکسیر ۲۸ ساله آبان ۶۷ - محمد انوشه باریکایی ۲۹ ساله تیرماه ۶۷ - محراب بختیار سال ۶۷ - فریدون ۱۹ ساله آذر ۶۷ - جلیل بخشیاوی ۲۸ ساله آبان ماه ۶۷ - مصطفی بهزادی نژاد ۲۲ ساله مرداد ۶۷ - صادق بیرانوند ۲۵ساله، سال ۶۷ - فریدون حنیف زاده ۲۱ ساله سال ۶۷ - رحیم دیناروند مهرماه ۶۷ - طاهر رنجبرماسوره ای ۲۵ ساله سال ۶۷ - پرویز سگوند ۲۵ ساله تیرماه ۶۷ - فریدون سگوند ۲۲ساله تیرماه ۶۷ - سگوند (متولد قلعه نور) سال ۶۷ - چنگیز (صادق) شریفی ۲۵ساله تیرماه ۶۷ - حسین شیخی ۲۲ساله تیرماه ۶۷ - علی شیخی ۲۵ ساله تیرماه ۶۷ - شاهپور شیرالی ۲۲ ساله تیرماه ۶۷ - مهدی ظهیرالاسلام زاده ۲۶ ساله آذر ۶۷ - جلیل بخشیاوی ۲۸ ساله سال ۶۷ - رحیم فولادوند ۲۷ ساله سال ۶۷ - حجت الله قلاوند ۲۵ ساله تیرماه ۶۷ - محمدرضا قلاوند ۲۵ ساله تیرماه ۶۷ - یحیی قلاوند تیرماه ۶۷ - عبدالرحیم ماکیانی مهر ۶۷ - عبدالکریم ماکیانی ۲۸ ساله تیرماه ۶۷ - علی مریدعلی سال ۶۷ <ref name=":4" /> | |||
=== تعداد اعدام شدگان در قتل‌عام ۶۷ زندان یونسکو === | === تعداد اعدام شدگان در قتل‌عام ۶۷ زندان یونسکو === | ||
| خط ۶۹: | خط ۸۰: | ||
=== محل دفن قتل‌عام‌شدگان === | === محل دفن قتل‌عام‌شدگان === | ||
علیرغم تلاش های خانواده های جان باخته، هنوز هیچ اطلاع دقیقی از گورهای جمعی یا انفرادی ی اعدام شدگان زندان یونسکو در دست نیست. کارگزاران «یونسکو» ابتدا «مدعی شدند که - آنها را - در قبرستانهای متروک اطراف دزفول به خاک سپرده اند»، اما شماری از خانواده های جان باختگان می گویند که به آنها نشانی ی اطراف فاضلاب های کناره ی رودخانه ی «دز» را بعنوان محل دفن فرزندان شان می دهند و آنان برای یافتن اجساد، آنجا را نبش قبر می کنند، ولی هیچ اثری از پیکرهای عزیزان شان نمی یابند. همچنین گفته می شود که بجز یک گور جمعی در محوطه ی پادگان کرخه (محل انبار و ماشین آلات اسقاطی پادگان)، شماری از اجساد را در گورستانهای «بن جعفر»، «رودبند»، «ولی آباد» و «قبرستان علی» در دزفول به خاک سپرده اند. نیز بر پایه ی تحقیق و اظهارنظر شماری از خانواده های جان باخته، به برخی از خانواده ها، فقط نشانی ی یک سنگ قبر در گوشه ای دورافتاده با یک شماره ی حک شده بر روی سنگ مزار داده شده که معلوم نیست که کسی در آنجا دفن شده باشد.<ref name=":1" /> | علیرغم تلاش های خانواده های جان باخته، هنوز هیچ اطلاع دقیقی از گورهای جمعی یا انفرادی ی اعدام شدگان زندان یونسکو در دست نیست. کارگزاران «یونسکو» ابتدا «مدعی شدند که - آنها را - در قبرستانهای متروک اطراف دزفول به خاک سپرده اند»، اما شماری از خانواده های جان باختگان می گویند که به آنها نشانی ی اطراف فاضلاب های کناره ی رودخانه ی «دز» را بعنوان محل دفن فرزندان شان می دهند و آنان برای یافتن اجساد، آنجا را نبش قبر می کنند، ولی هیچ اثری از پیکرهای عزیزان شان نمی یابند. همچنین گفته می شود که بجز یک گور جمعی در محوطه ی پادگان کرخه (محل انبار و ماشین آلات اسقاطی پادگان)، شماری از اجساد را در گورستانهای «بن جعفر»، «رودبند»، «ولی آباد» و «قبرستان علی» در دزفول به خاک سپرده اند. نیز بر پایه ی تحقیق و اظهارنظر شماری از خانواده های جان باخته، به برخی از خانواده ها، فقط نشانی ی یک سنگ قبر در گوشه ای دورافتاده با یک شماره ی حک شده بر روی سنگ مزار داده شده که معلوم نیست که کسی در آنجا دفن شده باشد.<ref name=":1" /> | ||
احمد آسخ که به خانواده اش گفته بودند فرزندتان را در کنار رودخانه دز در جم گلک دفن کردهایم، اما وقتی خانواده آسخ نبش قبر کردند هیچ جسدی در آن قبر نبود.<ref>[https://iranglobal.info/node/24286 کشتار ۶۷ در خوزستان]</ref> | |||