۱٬۰۴۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
به عنوان مثال در کتاب «ممیزی کتاب» نوشته احمد رجبزاده، آمده که عدم صدور مجوز در دورهای برای رمان «مسخ» کافکا و همچنین داستان «دیوار» وی به دلیل مخالفت با افکار این نویسنده اشاره کرد، یا عدم صدور مجوز برای کتاب پابلو نرودا به دلیل کمونیست بودن او. | به عنوان مثال در کتاب «ممیزی کتاب» نوشته احمد رجبزاده، آمده که عدم صدور مجوز در دورهای برای رمان «مسخ» کافکا و همچنین داستان «دیوار» وی به دلیل مخالفت با افکار این نویسنده اشاره کرد، یا عدم صدور مجوز برای کتاب پابلو نرودا به دلیل کمونیست بودن او. | ||
همچنین در این دوره حتی کتابهای آموزشی و فرهنگهای لغت هم از تیغ سانسور در امان نماندهاند. در کتابهای آموزش زبان تصاویری چون زن و مرد در حال شنا، پسر بچه با شورت، زن اسب سوار یا دوچرخه سوار، رقص و دست دادن غیر قابل چاپ اعلام شده است.<references /> | همچنین در این دوره حتی کتابهای آموزشی و فرهنگهای لغت هم از تیغ سانسور در امان نماندهاند. در کتابهای آموزش زبان تصاویری چون زن و مرد در حال شنا، پسر بچه با شورت، زن اسب سوار یا دوچرخه سوار، رقص و دست دادن غیر قابل چاپ اعلام شده است. | ||
تاکید خامنهای بر سانسور در کتاب | |||
از سویی با وجود تلاش بسیار مترجمان و نویسندگان ایرانی و استفاده از واژهها و تعابیر مورد پسند ممیزان، گاه باز هم نویسندهها شانس دیدن انتشار کتاب خود را ندارند. | |||
محمد علی سپانلو، شاعر، سال گذشته (۱۳۹۰) اعلام کرد سه- چهار هزار صفحه از آثار او در وزارت ارشاد منتظر دریافت مجوز است و اکنون که مجوز انتشار مجموعه شعر او صادر شده قرار است به گفته او یک چهارم از کتاب هنگام انتشار حذف شود. سپانلو گفته که به دلیل سانسور زیاد، دیگر علاقهای به پیگیری وضعیت این کتاب ندارد. وی به خبرگزاری ایلنا خبر داد که کتاب جدید او با عنوان "افسانه شاعر گمنام" پس از مدتی طولانی که در وزارت ارشاد منتظر دریافت مجوز بود، با سانسور ۳۰ صفحهای در دست انتشار است. | |||
به گفته سپانلو نسخه اصلی این کتاب، ۱۳۰ صفحه بوده که با اصلاحات اداره ممیزی ۳۰ صفحه از آن حذف شد. | |||
همچنین تابستان سال گذشته پس از گذشت چند روز از سخنرانی خامنهای و حمایت وی از سانسور، یک نویسنده در پیامی از سانسور کتابهایش سپاسگزاری کرد. | |||
جواد مجابی ضمن اعلام این امر که 6 هزار صفحه از آثارش منتظر دریافت مجوز هستند، از این موضوع تشکر و اعلام کرد که باز هم آثارش را برای دریافت مجوز به وزارت ارشاد خواهد فرستاد. | |||
وی به ایسنا گفته بود که میخواهد از مسؤولان كتاب وزارت ارشاد بابت چند سال معطلی براي جواب انتشار ششهزار صفحه شعر، رمان، داستان و مقالههايش تشكر کند و مژده داد كه به زودی همين ميزان نوشته را که شامل تاریخ طنز ایران، تاریخ نقاشی مدرن ایران، مجموعه مقالات و چند کتاب شعر جدید است به دست آنان خواهد رساند. | |||
با وجود تشدید سانسور کتاب در سالهای اخیر، خامنهای با تاکید بر صحیح بودن ممیزی کتابها گفته بود که نمیتوان بازار کتاب را آزاد گذاشت. | |||
همچنین سال گذشته (۱۳۹۰) پوران فرخزاد، شاعر، نویسنده و خواهر فروغ فرخزاد، به بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه گفت از زمان روی کار آمدن محمود احمدینژاد نه تنها انتشار آثار فروغ متوقف شده است بلکه دیگر از برگزاری آیینهای گرامیداشت این شاعر در سالروز تولد و مرگش نیز خبری نیست. | |||
براساس تازهترین خبرها هم پس از مدتها انتظار، وزارت ارشاد صدور مجوز چاپ مجموعه شعر سید علی صالحی را مشروط به حذف ۱۲۰ صفحه از ۱۵۰ صفحه اعلام کرده است. با این حال او این شرط وزارت ارشاد را قبول نکرده است. | |||
این شاعر در گفت وگو با خبرگزاری ایلنا گفته است: «من از این بابت بسیار متاسفم كه یک مجموعه شعر كه نهایتآ در ۲ تا ۳ هزار نسخه تیراژ میخورد، اینگونه مسئولان را به واكنش وا میدارد. حال آنكه در شرایط كنونی چاپ یک مجموعه شعر در این تیراژ نمیتواند زیانی به كسی برساند.» | |||
دولت نه تنها ممیزی را امری عادی و حتی لازم میداند بلکه محمد حسینی، وزیر ارشاد، زمستان سال 1389 با اعتراف به کاهش چاپ کتاب و ابراز نگرانی از ادامه این روند، ازنویسندگان گلایه کرده بود که کتابهای نامناسب مینویسند. | |||
محسن پرویز هم زمانی که معاون فرهنگی وزارت ارشاد بود در پاسخ به اعتراضات نسبت به سانسور کتاب در ایران گفته بود کسانی که با ممیزی مشکل دارند در واقع با اصل نظام مشکل دارند. | |||
همچنین چندی پیش و در هفته کتاب، مدیر اداره کتاب گفت: «آنچه باعث منتشر نشدن بخشهایی از کتاب میشود، در قانون آمده و خواسته خود مردم است.» | |||
اکنون ایران تنها کشوریست که همه آثار قبل از چاپ باید خط به خط خوانده شود. | |||
سازمان گزارشگران بدون مرز در سال ۲۰۰۹ ایران را صد و هفتاد و دومین کشور جهان در فهرست آزادی بیان اعلام کرد و تنها سه کشور ترکمنستان، کرهشمالی و اریتره در وضعیتی بدتر از ایران قرار داشتند. | |||
این در حالی بود که ایران سال 2005 رتبه 146 را به دست آورده بود؛ یعنی طی چهار سال دوره اول ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، ایران از نظر رعایت آزادی بیان 26 پله پایینتر رفت.<references /> |
ویرایش