کاربر:Javad/1صفحه تمرین

نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۳ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها)

محمد علی حاج آقایی، (متولد ۱۳۲۷، اعدام ۴بهمن ۱۳۸۹) هوادار مجاهدین خلق ایران اهل فریدن اصفهان، بود. محمد علی حاج آقایی در سال۱۳۶۲به‌دلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر و محکوم به ۵ سال زندان شد و تا سال ۱۳۶۷در زندان بود. محمد علی حاج آقایی در اواخر شهریور ۱۳۸۸ در جریان تظاهرات مردم علیه حکومت دستگیر و به جرم محاربه به اعدام محکوم شد. محمد علی حاج آقایی در اولین دستگیری خود در سال ۱۳۶۲ در زندان تحت شکنجه‌های بسیار قرار گرفت و در شرایطی در زندان به‌سر می‌برد که دو فرزندش به بیماری صعب‌العلاج مبتلا بودند و محمد علی حاج آقایی به همین دلیل نیز تحت فشار مضاعف در زندان بود. به گفته‌ی یکی از هم‌بندهای محمد علی حاج آقایی وی در زندان به همسرش گفت همه چیز را بفروشد و بچه‌ها را درمان کند. بازجویان محمد علی حاج آقایی همین مشکل را عاملی برای تحت فشار قرار دادن محمد علی قرار دادند تا وی را مجبور به توبه و ندامت کنند اما محمد علی حاج آقایی زیر بار نرفت. محمد علی حاج آقایی پس از گذراندن دوران محکومیتش در سال ۱۳۶۷ از زندان آزاد شد و پس از آزادی دو فرزندش جان‌باختند.

محمد علی حاج آقایی
محمد علی حاج آقایی

محمد علی حاج آقایی پس از دستگیر مجدد در سال ۱۳۸۸به جرم هواداری از مجاهدین به محاربه محکوم و در ۴ بهمن ۱۳۸۹در زندان اوین بدون اطلاع به وکیلش اعدام و مخفیانه و بدون اطلاع خانواده‌اش در اصفهان دفن شد[۱][۲].

فعالیت‌، زندان، اعدام

محمد علی حاج آقایی از هواداران مجاهدین بعد از انقلاب سال ۵۷ بود. وی اهل فریدن اصفهان و کارگر ساکن تهران بود. با وجودی که محمد علی حاج آقایی فرزندانش به بیماری لاعلاجی مبتلا بودند و وی نیز با فقر دست و پنجه نرم می‌کرد اما هم‌چنان از مجاهدین حمایت و هواداری می‌کرد تا اینکه در جریان فعالیت برای سازمان مجاهدین در سال ۱۳۶۲ دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد.

دستگیری و ۵ سال زندان

محمد علی حاج آقایی در زندان تحت شکنجه‌های بسیاری قرار گرفت و به‌دلیل بیماری فرزندانش نیز تحت فشاری مضاعف قرار داشت و همین بیماری فرزندانش باعث شده بود که بازجویان زندان همین مشکل را دست‌آویزی برای فشار روی او قرار دهند تا او را زیر شکنجه بشکنند و وادار به توبه و ندامت از هواداری از سازمان مجاهدین خلق سازند اما محمد علی حاج آقایی به‌دلیل پایبندی به اصولی که به آن پایبند بود، کوتاه نیامد. طبق گفته یکی از همبندانش در دوران زندان در ملاقاتی به همسرش گفت تا خانه و هر چیزی که دارند را بفروشد و خرج درمان فرزندانش کند. محمد علی حاج آقایی سرانجام در سال ۱۳۶۷ و پس از پایان دوران محکومیتش از زندان آزاد شد. پس از آزادی از زندان مدتی نگذشت که دو فرزندش با وجود تمام تلاشی که برای درمان انها انجام شد در حضور محمد علی حاج آقایی جان باختند.

دستگیری مجدد، ۱۳۸۸

محمد علی حاج آقایی در سال ۱۳۸۸ در جریان تظاهرات مردم ایران علیه حکومت دستگیر و زندانی شد. وی طی حکمی در غیاب موکلش به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او از سوی دادگاه تجدید نظر تایید شد. مهدی حجتی، وکیل مدافع محمد علی حاج آقایی درمورد پرونده و حکم اعدام موکلش در آن‌زمان گفته بود: «شعبه 28 دادگاه انقلاب بدون توجه به دفاعیات ما و شواهد موجود، حکم اعدام موکلم را صادر کرده و شعبه 36 دادگاه تجدید نظر نیز این حکم را تایید کرده است در حالیکه براساس رای وحدت رویه دیوان عالی کشور، صلاحیت رسیدگی به پرونده های محاربه، از دادگاههای تجدید نظر گرفته شده و این پرونده ها باید به دیوان عالی کشور ارجاع و در آنجا رسیدگی شود. من در این زمینه به شعبه دادگاه تجدید نظر نیز اعتراض کردم اما این شعبه علیرغم نداشتن صلاحیت، پرونده را بررسی و حکم را تایید کرد...ما قطعا در این زمینه تقاضای اعاده دادرسی می دهیم و پرونده را به دیوان عالی کشور می فرستیم اما متاسفانه براساس بخشنامه دادگاه انقلاب، نسخه‌ای از حکم را که باید در اختیار وکلا قرار دهند به ما نمی دهند و ما برای اعاده دادرسی نیاز به نسخه ای از حکم داریم تا همراه با لایحه به دیوان عالی کشور بفرستیم». مهدی حجتی در همین رابطه گفت که تا روز تشکیل دادگاه موفق به ملاقات با موکلش محمد علی حاج آقایی، نشد و ده دقیقه پیش از شروع دادگاه موفق می‌شود او را ملاقات کند و کمی صحبت کند[۳].

اعدام

محمد علی حاج آقایی به همراه جعفر کاظمی دو زندانی بودند که به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق در جریان دادگاه‌های نمایشی که پس از اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات و علیه حکومت برگزار شده بود محاکمه شدند. دادگاه آنها را قاضی مقیسه به عهده داشت که خود از بازجوهای دهه ۶۰ زندانی‌های سیاسی بود و در نهایت آنها را به اعدام محکوم کرد.

طبق گفته شاهدین، محمد علی حاج آقایی ۴ بهمن ماه ۱۳۸۹ درحالی که وکلا و خانواده‌هایشان اطلاعی از وضعیت آنها نداشتند در زندان اوین با طناب دار اعدام شدند. لازم به یادآوری است که زندانیان سیاسی محمد علی حاج آقایی و جعفر کاظمی در روزهای پایانی پیش از اعدامشان توسط بازجویان تحت فشار بودند تا مصاحبه تلوزیونی انجام دهند[۴]. جسد محمد علی حاج آقایی به خانواده‌اش تحویل داده نشد و مخفیانه در اصفهان دفن شد.

پیام مسعود رجوی

سلام بر حسین

و پیشتازان اشرف‌نشان قیام

مجاهدان شهید جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی

مسعود رجوی- ۵بهمن۱۳۸۹

السّلام علیک و علی الارواح الّتی حلّت بفنائک

سلام بر حسین و بر روانهای مجاهدانی که در اربعین حسینی، بر آستان او سر سائیدند

پرچمداران اشرف‌نشان قیام، قهرمانان مجاهد خلق، جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی،

پیشتازان و پیام آوران «جنگ صد برابر با عزم حداکثر» که یک‌سال در زیر حکم اعدام، هر روز و هر شب و هر ساعت و هر دقیقه، در آماده‌باش کامل، با مرگ پنجه درافکندند و سرانجام آن را با همان رژیم مرگ گستر و مرگ بستر، با خون سرخ و جوشان درهم پیچیدند و مغلوب کردند.

فاتحان 11سال و 7سال زندان و شکنجه، ستارگان درخشان قیام خلق….

این است خانواده مجاهدین….

پس ننگ و نفرت، بر مزدوران و خانواده و خاندان سیاسی رژیم پلید ولایت در محاصره اشرف باد، که به دریوزگی و ارتزاق ننگین از شمر و یزید دوران، روی آورده‌اند. لعنت بر سفلگان آل ابی سفیان وآل زیاد و آل خمینی و خامنه‌ای، قاتلان فرزندان مردم و سارقان حق حاکمیت ملت ایران.

سلام بر حسین و بر اصحاب حسین و بر مجاهدان رکابش، در اشرف و در تهران. الّذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السّلام. آنان که جانهای خود را در راه پیامبر جاودان آزادی، نثار کردند.

بار خدایا این فدیه‌های عظیم را از ما و از خلق ما بپذیر، همانا که تو نسبت به احوال و روزگار ما و خلق ما، شنوا و دانایی. ربّنا تقبّل منّا إنّک أنت السّمیع العلیم[۵].

منابع