کاربر:Khosro/صفحه تمرین شهیار قنبری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شهیار قنبری''' ، (زاده ۶ مرداد ۱۳۲۹، تهران) شاعر، ترانه‌سرا، آهنگساز، نمایشنامه‌نویس، فیلم‌ساز، روزنامه‌نگار، مجری، برنامه ساز رادیو و تلویزیون و خواننده ایرانی و فرزند حمید قنبری دوبلور سرشناس است. شهیار قنبری شعر و ادبیات را از نوجوانی و در سن ۱۵ سالگی آغاز کرد؛ و سپس راهی انگلستان شد. وی پس از بازگشت به وطن فعالیتش را با نوشتن برای هفته نامه‌های مختلف و خبرنگاری آغاز کرد. نخستین ترانه‌ی او ''دیگه اشکم واسه من ناز می‌کنه''، بود با آهنگی از اسفندیار منفردزاده و دومین ترانه‌اش ''ستاره آی ستاره،'' با آهنگی از پرویز اتابکی بود که هر دو با صدای خواننده معرف، گوگوش منتشر شدند. او در ۱۹ سالگی فعالیتش را گسترش داد؛ و ترانه‌های بسیاری را برای گوگوش، داریوش اقبالی، ابی، فرهاد و خواننده‌های مشهور دیگر آن زمان سرود. درسال ۱۳۵۱، شهیار قنبری با هم‌کاری زنده‌یاد '''[[واروژان]]''' سروده‌ای به نام بوی خوب گندم با صدای داریوش اقبالی تنظیم کردند که به خاطر انتشار این اثر، داریوش و شهیار قنبری توسط '''[[ساواک]]''' شاه دستگیر و به زندان افتادند. شهیار قنبری در دهه‌ی ۱۳۵۰، فیلم موزیکال ''پاییز''، ''ایستگاه آخر'' را با بازی '''[[پرویز فنی‌زاده]]''' و ایرن نویسندگی و کارگردانی کرد که پخش آن با آغاز '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' میسرنشد. شهیار قنبری در سال ١٣۵٩، به فرانسه مهاجرت کرد؛ و در طی این سالیان فعالیت خود را ادامه داد. او پس از سالیان اقامت در فرانسه در دهه‌ی ۱۳۹۰، به شهر لس‌آنجلس آمریکا رفت تا غزل‌نمایش  ''نون و پنیر و سبزی''، را در کنسرت داریوش و ابی به صحنه ببرد. شهیار قنبری طی سال‌های پس از انقلاب ضدسلطنتی با هنرمندان مشهوری نظیر داریوش اقبالی، ابی، بیژن مرتضوی، حسن شماعی زاده، لیلا فروهر، سیاوش قمیشی، مارتیک، امید سلطانی، شهره، نوش‌آفرین، مهرداد آسمانی، منصور، و… هم‌کاری کرد. وی تا کنون ۳۷ سال است که در عرصه‌ی ترانه‌سرایی فعالیت می‌کند. شهیار قنبری در حال حاضر در جنوب کالیفرنیای آمریکا زندگی می‌کند.

شهیار قنبری در تظاهرات مردم در اعتراض به جنگ ویتنام، سال١٩۶٨، در لندن شرکت کرد؛ و پس از آن بود که ترانه‌سرایی را بر گزید. وی پس از بازگشت به وطن فعالیتش را با نوشتن برای هفته نامه‌های مختلف و خبرنگاری آغاز کرد؛ و هم‌زمان برای رادیو تهران نیز برنامه‌ی ''آوای موسیقی''  را پیرامون pop و rock and roll تهیه کرد. کار وی در تلویزیون با گویندگی و ترانه‌سرایی برای برنامه‌ی تلویزیونی زنگوله‌ها که جایی برای کشف صداهای تازه در تلویزیون بود، درکنار زنده‌یاد [[واروژان]]، پرویز اتابکی، اسفندیار منفردزاده، بابک افشار، تورج نگهبان، '''[[ایرج جنتی عطایی]]''' و '''[[منوچهر سخایی]]''' تهیه  کننده‌ی آن برنامه آغاز شد. '''«سایت تیلا»'''

او در ۱۹ سالگی فعالیتش را گسترش داد؛ و ترانه‌های بسیاری را برای گوگوش، داریوش اقبالی، ابی، فرهاد و خواننده‌های مشهور دیگر آن زمان سرود. از جمله: قصه‌ی دو ماهی، بوی گندم، مرد تنها، قصه‌ی بره وگرگ، حرف، نفس، هجرت، جمعه، هفته خاکستری، نیاز، سقوط، همیشه غایب، نفرین‌نامه، نجواها، آوار، اگه بمونی و ده‌ها ترانه‌ی دیگر. شهیار قنبری درایران پیش از انقلاب ضدسلطنتی نخستین مجموعه شعرخوانی خود را به نام" یک دهان آواز سرخ " منتشر کرد.<ref name=":1">[http://www.tilaa.ir/post/392 بیوگرافی شهیار قنبری - سایت تیلا]</ref>

اوایل دهه‌ی ۱۳۵۰، شهیار قنبری با زنده‌یاد واروژان هم‌کاری داشت که در واقع دوره‌ی دیگری از زندگی حرفه‌ای او به‌شمار می‌رود. نخستین هم‌کاری آن‌ها در سال ۱۳۵۱، سروده‌ای به نام بوی خوب گندم با صدای داریوش اقبالی بود. به خاطر انتشار این اثر، داریوش و شهیار قنبری توسط [[ساواک]] شاه دستگیر و به زندان افتادند. شهیار قنبری در مقدمه‌ی کتاب " ''دریا در من''" نوشته است که مأموران ساواک از وی خواسته‌اند که ترانه‌ای در مدح و ستایش '''[[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه پهلوی]]''' بسراید و بخواند تا از زندان آزادش کنند؛ اما او زیر بار نمی‌رود و نمی‌پذیرد. در همین رابطه شهیار قنبری خطاب به واروژان می‌گوید:<blockquote>«راستی ما چرا آن‌جا بودیم؟ ما که فقط ترانه می‌نوشتیم و تو «واروژان» را داشتیم و دریای صداهای خوش‌رنگ را، و شاعر می‌گوید از رفیق دلتنگی‌ها و تشنگی‌ها: امروز که بی تو، بر ما هزار سال گذشته است، حتی نمی‌توانم از سنگینی این غیبت بزرگ بنویسم. واژه‌ها، نیروی موسیقی را کم دارند. واژه‌های من تو را کم دارند، واروژانِ من…! مرد سازها و آوازها…! و شاعر به قله‌هایی بلندتر می‌رسد…»<ref>[https://persiansaz.com/article-14/%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D9%82%D9%86%D8%A8%D8%B1%DB%8C شهیار قننری - سایت پرشین ساز]</ref> </blockquote>

برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی شهیار قنبری از این قبیل است: برنامه‌ی رادیویی - از سال ١٣٧٢ تا ١٣٧٩ـ از رادیو صدای ایران، سریال تلویزیونی  ''گل یا پوچ'' ـ اورجینال -، کوچ از تلویزیون جنبش ملی، برنامه‌ی مستقل تلویزیونی Version take one از کانال ۱۸، مشق شب در کنار شهروز رفیعی و آیلین، و برنامه‌ی دوستت دارم‌ها از تلویزیون جام جم. شهیار قنبری هم‌چنین به زبان فرانسه تسلط دارد؛ و در دو آلبوم اخیر خود نیز ترانه‌هایی به زبان‌های فرانسه و انگلیسی اجرا کرده است. وی تا کنون ۳۷ سال است که در عرصه‌ی ترانه‌سرایی فعالیت می‌کند.<ref name=":1" />  

درگذشت همسر شهیار قنبری در سال ۱۳۹۵، باعث شد تا او در قامت یک فعال اجتماعی برای بستگان بیماران مبتلا به سرطان تلاش کند؛ که حالا در ابتدای تأسیس بنیاد یا انجمنی به همین منظور است. شهیار خودش می‌گوید که در این باره با داریوش اقبالی خواننده معروف نیز که مدت‌هاست در زمینه پیشگیری از اعتیاد، بنیاد آینه را تأسیس کرده، گفت و گوهایی داشته است.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f20-interview-with-shahyar-ghanbari-part1-/28440763.html شهیار قنبری «وسط لس‌آنجلس بی بال و بی سر» - سایت رادیو فردا]</ref>  

* منتشر شده در خارج از ایران:

* منتشر شده در ایران:

شناسنامه ۱(شعر خوانی و دکلمه شهیار قنبری با صدای گوگوش)

 

شناسنامه ۲ (شعر خوانی و دکلمه شهیار قنبری با صدای گوگوش)