۵٬۷۷۰
ویرایش
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سند | |||
|نام سند=قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین | |||
|تصویر=قرارداد ۲۵ ساله1.JPG | |||
|توضیح تصویر=قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین | |||
|تاریخ ایجاد=تیرماه ۱۳۹۹ | |||
|تاریخ تصویب= | |||
|محل ایجاد سند= پکن - ایران | |||
|نویسنده= | |||
|امضا کنندگان= | |||
|هدف= | |||
}} | |||
'''قرداد ۲۵ ساله ایران و چین'''، یک قرارداد با ابعاد سیاسی، اقتصادی و نظامی است که بین نظام جمهوری اسلامی ایران و چین بسته شده است. مردم ایران بهشدت عصبانی هستند و این قرارداد را خیانت به منافع ملی توصیف میکنند. عدهای آن را با قراداد ترکمانچای مقایسه کردهاند که به خاطر دادن امتیازهای زیاد به کشور خارجی، در تاریخ ایران به عنوان قرارداد «ننگین» از آن یاد میشود. این قرارداد برای نخستین بار در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۱۶، و همزمان با سفر شیجین پینگ رئیس جمهور چین به ایران، در بیانیهای مشترک مطرح شد. این قرارداد دارای ابعاد سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی است. قرارداد مورد نظر رژیم ایران برای قرارداد جامع و راهبردی ۲۵ ساله با جمهوری خلق چین دارای تهدیدات راهبردی گسترده برای کشور بوده و با شئونات ملی، منافع ملی و امنیت ملی ایران تعارض دارد. طبق این قرارداد ۵ هزار پرسنل امنیتی چینی در ایران برای حفاظت از پروژههای چینی مستقر خواهند شد. به دنبال این قرارداد از نهم نوامبر آینده، یعنی از ۱۹ آبانماه ۱۳۹۹، جنگندههای روسیه و چین، به پایگاههای هوایی ایران در همدان، بندرعباس، چابهار و آبادان دسترسی کامل خواهند داشت. در ازای این همکاریهای نظامی و اطلاعاتی، نظام جمهوری اسلامی ایران امتیازات اقتصادی گستردهای بهویژه در حوزه انرژی به چین میدهد… همچنین دولت چین تمامی فرآوردهای نفتی ایران را حداقل ٣٢ درصد ارزانتر از بهای واقعی آنها در بازارهای جهانی خریداری خواهد کرد. | '''قرداد ۲۵ ساله ایران و چین'''، یک قرارداد با ابعاد سیاسی، اقتصادی و نظامی است که بین نظام جمهوری اسلامی ایران و چین بسته شده است. مردم ایران بهشدت عصبانی هستند و این قرارداد را خیانت به منافع ملی توصیف میکنند. عدهای آن را با قراداد ترکمانچای مقایسه کردهاند که به خاطر دادن امتیازهای زیاد به کشور خارجی، در تاریخ ایران به عنوان قرارداد «ننگین» از آن یاد میشود. این قرارداد برای نخستین بار در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۱۶، و همزمان با سفر شیجین پینگ رئیس جمهور چین به ایران، در بیانیهای مشترک مطرح شد. این قرارداد دارای ابعاد سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی است. قرارداد مورد نظر رژیم ایران برای قرارداد جامع و راهبردی ۲۵ ساله با جمهوری خلق چین دارای تهدیدات راهبردی گسترده برای کشور بوده و با شئونات ملی، منافع ملی و امنیت ملی ایران تعارض دارد. طبق این قرارداد ۵ هزار پرسنل امنیتی چینی در ایران برای حفاظت از پروژههای چینی مستقر خواهند شد. به دنبال این قرارداد از نهم نوامبر آینده، یعنی از ۱۹ آبانماه ۱۳۹۹، جنگندههای روسیه و چین، به پایگاههای هوایی ایران در همدان، بندرعباس، چابهار و آبادان دسترسی کامل خواهند داشت. در ازای این همکاریهای نظامی و اطلاعاتی، نظام جمهوری اسلامی ایران امتیازات اقتصادی گستردهای بهویژه در حوزه انرژی به چین میدهد… همچنین دولت چین تمامی فرآوردهای نفتی ایران را حداقل ٣٢ درصد ارزانتر از بهای واقعی آنها در بازارهای جهانی خریداری خواهد کرد. | ||
ویرایش