کاربر:Khosro/صفحه تمرین معینی کرمانشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Khosro/صفحه تمرین معینی کرمانشاهی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۲

۳۱۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Khosro

۵٬۷۷۰

ویرایش

@@ خط ۱۹۸: / خط ۱۹۸: @@
 معینی کرمانشاهی هم‌چنان‌که با سرودن ترانه‌ی شتاب کاروان، اهالی جهان را از عمر زودگذر خبر داده بود، خود نیز به کاروان پیوست:
-ای عشق نافرجام من رفتی کجا؟
+{{شعر}}{{ب|ای عشق نافرجام من رفتی کجا؟|ای آرزوی خام من رفتی کجا؟}}
-ای آرزوی خام من رفتی کجا؟
+{{ب|آن دوره آشفتگی‌های تو کو؟|ای عمر نا آرام من رفتی کجا؟}}
-آن دوره آشفتگی‌های تو کو؟
+{{ب|تو بخوان شب همه شب برایم ای مرغ سحر|که دل خسته من در آمد از سینه بدر}}
-ای عمر نا آرام من رفتی کجا؟
+{{ب|تو سبکبالی و من اسیر بشکسته پرم|تو پر از شوری و من زعالمی خسته‌ترم}}
-تو بخوان شب همه شب برایم ای مرغ سحر
+{{ب|تو بخوان، تو بخوان، به گوش اهل جهان|که خبر، شود از، شتاب این کاروان}}{{پایان شعر}}
-که دل خسته من در آمد از سینه بدر
-تو سبکبالی و من اسیر بشکسته پرم
-تو پر از شوری و من زعالمی خسته‌ترم
-تو بخوان، تو بخوان، به گوش اهل جهان
-که خبر، شود از، شتاب این کاروان
 '''[[سیمین بهبهانی]]''' غزل‌سرای معروف معاصر، ضمن بزرگ‌داشت معینی کرمانشاهی در وصف او گفته است: <blockquote>«آثار معینی کرمانشاهی شبیه تابلوی نقاشی است. پیوند واژه‌ها و ارتباط با موسیقی در اشعار این هنرمند بزرگ اعجاب‌انگیز است. حضور موفقیت‌آمیز یک جوان کرمانشاهی در میان ترانه‌سرایان بزرگی هم‌چون '''[[رهی معیری]]'''، نواب صفا و منیره طاها و آفرینش آثار گران‌سنگش را نمی‌توان اتفاقی کوچک پنداشت. آثار استاد معینی کرمانشاهی از کلام بین عاشق و معشوق پافراتر گذاشته و به عنوانی جدید پرداخته است».<ref name=":1" /></blockquote>
@@ خط ۲۲۳: / خط ۲۱۳: @@
 === آشفته حالی ===
-این همه آشفته حالی، این همه نازک‌خیالی
+{{شعر}}{{ب|این همه آشفته حالی، این همه نازک‌خیالی|ای به دوش افکنده گیسو، از تو دارم، از تو دارم}}
-ای به دوش افکنده گیسو، از تو دارم، از تو دارم
-این غرور عشق و مستی، خنده بر غوغای هستی
-ای سیه چشم سیه مو، از تو دارم، از تو دارم
-این تو بودی که از ازل خواندی به من درس وفا را
-این تو بودی که آشنا کردی به عشق این مبتلا را
-من که این حاشا نکردم، از غمت پروا نکردم
-دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته
-سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته
+{{ب|این غرور عشق و مستی، خنده بر غوغای هستی|ای سیه چشم سیه مو، از تو دارم، از تو دارم}}
-من خود آتشی که مرا داده رنگ فنا می‌شناسم
+{{ب|این تو بودی که از ازل خواندی به من درس وفا را|این تو بودی که آشنا کردی به عشق این مبتلا را}}
-من خود شیوه نگه چشم مست تو را می‌شناسم
+{{ب|من که این حاشا نکردم، از غمت پروا نکردم|دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته}}
-دیگر ای برگشته مژگان، از نگاهم رو مگردان
+{{ب|سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته}}
+من خود آتشی که مرا داده رنگ فنا می‌شناسم}}
-دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته
+{{ب|من خود شیوه نگه چشم مست تو را می‌شناسم|دیگر ای برگشته مژگان، از نگاهم رو مگردان}}
-سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته
+{{ب|دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته|سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته}}{{پایان شعر}}
 <nowiki>***</nowiki>
-خانمانسوز بود، آتش آهی گاهی
+{{شعر}}{{ب|خانمانسوز بود، آتش آهی گاهی|ناله‌ای می‌شکند پشت سپاهی گاهی}}
-ناله‌ای می‌شکند پشت سپاهی گاهی
-گر مقدر بشود، سلک سلاطین پوید
-سالک بی‌خبر خفته براهی گاهی
-قصه یوسف و آن قوم چه خوش پندی بود
-به‌عزیزی رسد افتاده به‌چاهی گاهی
-هستیم سوختی ازیک‌نظر ای اختر عشق
-آتش‌افروز شود برق نگاهی گاهی
-روشنی‌بخش از آنم که بسوزم چون شمع
-روسپیدی بود از بخت سیاهی گاهی
-عجبی نیست، اگر مونس یار است رقیب
-بنشیند بَرٍ گُل هرزه گیاهی گاهی
+{{ب|گر مقدر بشود، سلک سلاطین پوید|سالک بی‌خبر خفته براهی گاهی}}
-چشم گریان مرا دیدی و لبخند زدی
+{{ب|قصه یوسف و آن قوم چه خوش پندی بود|به‌عزیزی رسد افتاده به‌چاهی گاهی}}
-دل برقصد ببر از شوق گناهی گاهی
+{{ب|هستیم سوختی ازیک‌نظر ای اختر عشق|آتش‌افروز شود برق نگاهی گاهی}}
-اشک در چشم، فریبنده‌ترت می‌بینم
+{{ب|روشنی‌بخش از آنم که بسوزم چون شمع|روسپیدی بود از بخت سیاهی گاهی}}
-در دل موج ببین صورت ماهی گاهی
+{{ب|عجبی نیست، اگر مونس یار است رقیب|بنشیند بَرٍ گُل هرزه گیاهی گاهی}}
-زرد رویی نبود عیب، مرانم ازکوی
+{{ب|چشم گریان مرا دیدی و لبخند زدی|دل برقصد ببر از شوق گناهی گاهی}}
-جلوه بر قریه دهد خرمن کاهی گاهی
+{{ب|اشک در چشم، فریبنده‌ترت می‌بینم|در دل موج ببین صورت ماهی گاهی}}
-دارم امید که با گریه دلت نرم کنم
+{{ب|زرد رویی نبود عیب، مرانم از کوی|جلوه بر قریه دهد خرمن کاهی گاهی}}
-بهر طوفان‌زده سنگی است پناهی گاهی
+{{ب|دارم امید که با گریه دلت نرم کنم|بهر طوفان‌زده سنگی است پناهی گاهی}}{{پایان شعر}}
 <nowiki>***</nowiki>
-من آفتاب زرد لب بام هستی‌ام
+{{شعر}}{{ب|من آفتاب زرد لب بام هستی‌ام|من مرغ تنگ حوصله‌ی دام هستی‌ام}}
-من مرغ تنگ حوصله‌ی دام هستی‌ام
-در چشم من، چه جلوه‌ای از بامداد عمر
-من شمع نیم سوخته‌ی شام هستی‌ام
-صاحبدلان ز صحبت من، مست کی شوند
-من خود شراب ریخته از جام هستی‌ام
-افسانه‌های ناقص محنت‌کشان مخوان
-من سر گذشت کامل آلام هستی‌ام
-تومار زندگانیم ای نیستی بپیچ
-دیگر بس است قصه‌ی ایام هستی‌ام
-رنگ تعلقی نپذیرفت خاطرم
-وارسته از تصور اوهام هستی‌ام
+{{ب|در چشم من، چه جلوه‌ای از بامداد عمر|من شمع نیم سوخته‌ی شام هستی‌ام}}
-دست طلب بریده ز دامان آرزو
+{{ب|صاحبدلان ز صحبت من، مست کی شوند|من خود شراب ریخته از جام هستی‌ام}}
-ننهاده سر به بستر آرام هستی‌ام
+{{ب|افسانه‌های ناقص محنت‌کشان مخوان|من سر گذشت کامل آلام هستی‌ام}}
-هستی چنین که هست، ز من بشنوید، نیست
+{{ب|تومار زندگانیم ای نیستی بپیچ|دیگر بس است قصه‌ی ایام هستی‌ام}}
-من با خبر کبوتر پیغام هستی‌ام
+{{ب|رنگ تعلقی نپذیرفت خاطرم|وارسته از تصور اوهام هستی‌ام}}
-من چیستم؟ فسانه‌ای از عالم وجود
+{{ب|دست طلب بریده ز دامان آرزو|ننهاده سر به بستر آرام هستی‌ام}}
-مجهول صرف و نقطه‌ی ابهام هستی‌ام
+{{ب|هستی چنین که هست، ز من بشنوید، نیست|من با خبر کبوتر پیغام هستی‌ام}}
-چون شمع شب نخفته به امید صبحگاه
+{{ب|من چیستم؟ فسانه‌ای از عالم وجود|مجهول صرف و نقطه‌ی ابهام هستی‌ام}}
-چشم انتظارمژده‌ی فرجام هستی‌ام
+{{ب|چون شمع شب نخفته به امید صبحگاه|چشم انتظارمژده‌ی فرجام هستی‌ام}}{{پایان شعر}}
 '''***'''