کاربر:Omid/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴۴: خط ۱۴۴:


== تظاهرات ۲۵ بهمن و آغاز حصر خانگی میر حسین موسوی ==
== تظاهرات ۲۵ بهمن و آغاز حصر خانگی میر حسین موسوی ==
در ۱۶ بهمن ۱۳۸۹، میرحسین موسوی و مهدی کروبی در نامه‌ای از مصطفی محمدنجار، وزیر وقت کشور، خواستند تا مجوز برگزاری یک راهپیمایی در روز ۲۵ بهمن به منظور «اعلام همبستگی با حرکت‌های مردمی در منطقه به‌ويژه قيام آزادی‌خواهانه مردم تونس و مصر بر عليه حکومت استبدادی در کشور» صادر شود. اما مجوز قانونی اين راهپيمايی صادر نشد. مردم در روز ۲۵ بهمن به خیابان‌ها آمده و تظاهرات کردند. طی این اعتراضات حداقل چهار تن از معترضان به نام‌های صانع ژاله، محمد مختاری، اميرحسين تهرانچی و حامد نورمحمدی در درگيری با نيروهای امنيتی کشته شدند.
آخرين حضور خيابانی در سال ۸۸ و پس از انتخابات مناقشه برانگيز رياست جمهوری، بيست و دوم بهمن ۸۸ بود. در زمستان  ۱۳۸۹ محمد بوعزیری دستروش جوان تونسی خود را به آتش کشید وبهارعرب آغاز شد.  


محمدتقی کروبی، يکی از فرزندان مهدی کروبی، گفت:<blockquote>«صبح پنج‌شنبه ۲۱ بهمن، ماموران امنيتی با محاصره کامل خانه پدرم، از رفت و آمد اعضای خانواده و نزديکان به آن جلوگيری کردند به گونه‌ای که به يکی از اعضای دفتر سابق پدرم و برادرم که صبح زود برای ملاقات با او به خانه رفته بودند، گفته شد که فعلا به طور موقت امکان ملاقات وجود ندارد. حتی به مادرم اجازه خروج از منزل داده نشد.»</blockquote>اردشير اميرارجمند، از مشاوران ميرحسين موسوی گفت:<blockquote>ماموران امنيتی از روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ مانع خروج آقای موسوی و خانم رهنورد از منزل و ورود ديگران به خانه آنها شدند اما ارتباط تلفنی با ميرحسين موسوی تا شامگاه ۲۶ بهمن ادامه داشت... حصر خانگی اين کانديدای معترض به نتيجه انتخابات سال ۸۸ و همسرش در روز ۲۸ بهمن و با نصب درهای فلزی در ابتدای کوچه محل سکونت آنها کامل شد.»<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f14_green_movement_leaders_house_detention/25161502.html حصر از چه روزی آغاز شد؟]</ref></blockquote>
دو کانديدای پيشين رياست جمهوری، مير حسين موسوی و مهدی کروبی، در شانزدهم بهمن۸۹ ، در نامه ای خطاب به وزير کشور، خواستار دريافت مجوز راهپيمايی برای حمایت ازانقلاب‌های مردم مصر و تونس در روز ۲۵ بهمن شدند. مسير اين راهپيمايی نيز حد فاصل ميدان امام حسين تا ميدان آزادی انتخاب شده بود.  


چند روزی بعد از این درخواست، روزنامه کيهان تحليلی تند بر اين درخواست نوشت و موسوی و کروبی را به همکاری با سازمان های جاسوسی آمريکا و اسراييل متهم کرد.
چندين نفر از طيف های مختلف فعالان در روزهای منتهی به ۲۵ بهمن بازداشت شدند؛ از وزير دولت محمد خاتمی تا فعالان اجتماعی و دانشجويی.
روز ۲۴ بهمن ۸۹، نمايندگان مجلس شورای اسلامی به دعوت علی لاريجانی، رييس مجلس، راهپيمايی نمادينی در صحن مجلس برگزار کردند. در همين روز، بيست و چهارم بهمن ماه بود که مدير کل سياسی وزارت کشور اعلام کرد که درخواست آقايان موسوی و کروبی برای مجوز راهپيمايی غير قانونی است و آنها را «مجری سياست‌های به گفته او فتنه‌گرانه آمريکا و انگليس» در ايران خواند. همچنين سرتيپ حسين همدانی فرمانده سپاه تهران هم اعلام کرد که با هر گونه تحرک معترضان در روز ۲۵ بهمن ماه برخورد خواهد کرد.
روز ۲۴ بهمن ۸۹ در حالی به پايان رسيد، که اينترنت و شبکه های اجتماعی ای مثل فيس بوک، مملو از شعارها و تبليغات برای تظاهرات سکوت روز ۲۵ بهمن بود و با فرا رسيدن شب، مردم در برخی نقاط شهر تهران بار ديگر بر روی بام خانه هايشان رفته و فرياد الله اکبر سر دادند.
در روز۲۵بهمن ۸۹ محمود احمدی نژاد ميزبان عبدالله گل، رييس جمهوری ترکيه و هيات همراه او بود. اما پيش از ظهر روز دوشنبه ۲۵ بهمن ۸۹، عکس مردی که از جرثقيلی در چهارراه قصر تهران بالا رفته و عکس های چند تن از کشته شدگان سال ۸۸ را در دست داشت درشبکه‌های اجتماعی منتشر شد. شخصی که گفته شد پس از دخالت ماموران امنيتی مجبور به پايين آمدن از جرثقيل شد و برخی گزارش ها از بازداشت او حکايت داشت. پس از اين اتفاق، بعد از ظهر روز بيست و پنجم بهمن، گزارشهايی از حضور مردم در نقاط مختلف شهر تهران منتشر شد و ویدئوهای محدودی در این رابطه منتشر شد. ويديوها نشان دهنده حضور پراکنده مردم در خيابان و شعار دادن‌های آنان بود، شعارهايی مانند «مبارک، بن علی، نوبت سيدعلی»، «تهران يا قاهره، ديکتاتور بايد بره»
اين اعتراضات محدود به تهران نشده بود، وعليرغم حضور گسترده نيروهای امنيتی در شهرهای مختلف، همچون اصفهان، شيراز، رشت ، بابل و کرمان نيز مردم به خيابان آمدند.
عصر اين روز گزارش ها و تصاويری نيز از شليک گاز اشک آور و گلوله های ساچمه ای برای پراکندن معترضين و ضرب و شتم آنها توسط نيروهای امنيتی مخابره شد.
گزارشهای پس از بيست و پنجم بهمن ماه حاکی از بازداشت دهها نفر بود. همچنين نام چهار نفربه نام‌های صانع ژاله و محمد مختاری، اميرحسين تهرانچی و حامد نورمحمدی به عنوان کشته شدگان روز بيست و پنجم بهمن ماه ۸۹ ثبت شد.
علی لاريجانی رييس مجلس شورای اسلامی در ۲۶ بهمن، گفت: «دستپاچگی آمريکا و ضد انقلاب که از کسانی برای دفاع از انقلاب مصر و تونس کمک خواستند که در کارنامه خود حمايت ايران از فلسطين و لبنان را به تمسخر می کشيدند و شعار نه غزه نه لبنان سر می دادند، پس چگونه اين جريان از يک حالت ايستای دروغين ملی گرا به حمايت از نهضت های منطقه کشيده شد؟
اين پديده نفاق مدرن عاملی بود که روشن کرد که ماجرا برای تحقير و ايجاد ترديد و انصراف در اذهان ملت های منطقه است که دست از مبارزه آزادی بخش خود بکشند.»
روز بعد ، در نماز جمعه ، احمد جنتی، خطيب دبير شورای نگهبان و امام جمعه موقت تهران نيز در راستای همين اظهار نظرها درباره ی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی اين چنين گفت: «اينا را از مردم به کلی ارتباطشان قطع کنيد. در خانه اينها بايد بسته بشود و رفت و آمدها بايد محدود بشود. اينها بايد نتوانند پيام بدهند، نتوانند پيام بگيرند. تلفنشان بايد قطع بشود. اينترنتشان بايد قطع بشود. توی خانه خودشان بايد زندانی بشوند.»
به این ترتیب مير حسين موسوی و همسرش زهرا رهنورد از يک سو و مهدی کروبی، کسی که هشت سال رييس مجلس شورای اسلامی بود به همراه همسرش فاطمه کروبی در شرايطی قرار گرفتند که امروز از آن با عنوان حبس خانگی ياد می شود.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f3_14_february_protest_movement/24482521.html ۲۵ بهمن آخرین حضور خیابانی معترضان] ـ رادیو فردا</ref>
محمدتقی کروبی، يکی از فرزندان مهدی کروبی، گفت: «صبح پنج‌شنبه ۲۱ بهمن، ماموران امنيتی با محاصره کامل خانه پدرم، از رفت و آمد اعضای خانواده و نزديکان به آن جلوگيری کردند به گونه‌ای که به يکی از اعضای دفتر سابق پدرم و برادرم که صبح زود برای ملاقات با او به خانه رفته بودند، گفته شد که فعلا به طور موقت امکان ملاقات وجود ندارد. حتی به مادرم اجازه خروج از منزل داده نشد.»
اردشير اميرارجمند، از مشاوران ميرحسين موسوی گفت: «ماموران امنيتی از روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ مانع خروج آقای موسوی و خانم رهنورد از منزل و ورود ديگران به خانه آنها شدند اما ارتباط تلفنی با ميرحسين موسوی تا شامگاه ۲۶ بهمن ادامه داشت... حصر خانگی اين کانديدای معترض به نتيجه انتخابات سال ۸۸ و همسرش در روز ۲۸ بهمن و با نصب درهای فلزی در ابتدای کوچه محل سکونت آنها کامل شد.»<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f14_green_movement_leaders_house_detention/25161502.html حصر از چه روزی آغاز شد؟]</ref>
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[تظاهرات ۱۳۸۸]]
* [[تظاهرات ۱۳۸۸]]
۲٬۳۲۰

ویرایش