کاربر:Safa/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از پایان بحث های مربوط به تدوین استراتژی درسازمان مجاهدین خلق ایران مرحله مربوط به تدارک برای عمل نظامی آغاز شد. درگام اول می بایست دراعضای سازمان آمادگی های لازم نظامی، تاکتیکی وتکنیکی بوجود بیاید انجام این کار با توجه به کمبود امکانات ووجود جوپلیسی بسیار دشوار بود، پس از بررسیهای لازم، رفتن به اردن وگذراندن دوره های نظامی درقرارگاههای فلسطینی ها بهترین راه حل تشخیص داده شد. این مساله صرف نظر ازپیوندهای مشترک میان مردم ایران وفلسطین بهانه ای هم به رژیم شاه نمی داد که سازمان مجاهدین خلق ایران را وابسته به کشورهای خارجی اعلام کند.

سازمان مجاهدین خلق ایران درمسیر تدارک عمل نظامی به امکانات زیادی نیاز داشت. بنا به این نیاز، ناصرصادق از اعضای بالای سازمان با فردی بنام شاه مراد دلفانی، از اعضای حزب توده -که پیش از این به خدمت ساواک درآمده بود- دیدار کرد. هدف ازاین دیدار، تهیه احتمالی امکانات مرزی بودبرای رفتن به عراق ونجات ۹ تن از اعضای گروه که درآن جا زندانی بودند،ناصر صادق چندبار با این فرد ملاقات کرد، برخوردهای اوچنان محتاطانه وپیچیده بودکه اعتمادناصرصادق را، با وجودهوشیاری وتیزبینی زیادش، به خود جلب کرد. ناصر صادق مسئله خریدسلاح را نیزبا او درمیان گذاشت. ساواک که فهمیده بود ناصرصادق با گروهی کار می کند که ممکن است درجریان جشنهای دوهزار وپانصد ساله به اقدام های نظامی دست بزند، به طور جدی فعالیتها ورفت وآمدهای روزانه اورا زیرنظرگرفت تا یارانش را بشناسد.  

از بعداز کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه مصدق ، سازمان مجاهدین نخستین سازمان مسلحانه ومخفی بود که به مدت ۶ سال به مبارزه علیه شاه ادامه میداد . مجاهدین در این ۶ سال به علت اختناق و سرکوب فوق العاده هنوز هیچ نام رسمی بر خود نگذاشته بودند و فقط کلمه سازمان را به کار می بردند ونام سازمان مجاهدین خلق ایران بعداز شهریور ۱۳۵۰ و شهادت احمد رضایی اولین شهید سازمان مجاهدین در داخل زندان اوین نامگذاری شد.  

 

اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در طول ۶ سال فعالیت مخفی به ۲۱۴ نفر رسیده بود که در تهران و تبریز مشهد و اصفهان و شیراز فعالیت داشتند . درشرایط اختناق مطلق عضو گیری این تعداد امری بی سابقه بود .در سال ۱۳۵۰ دیکتاتوری شاه در تدارک جشن های ۲۵۰۰ ساله بود و اغلب سران کشورهای دنیا را دعوت کرده بود تا باصطلاح ثبات و قدرت  خود را نشان بدهد لاجرم برای برگزاری این جشن ساواک سرکوب خود علیه نیروهای مبارز را شدت بخشیده بود.

یک مقام امنیتی ساواک در زمستان ۱۳۵۰در تلویزیون رژیم شاه فاش کرد، بعضاً با ۲۵موتورسیکلت، ناصر صادق را تعقیب می‌کردند وبه علت شگردهای جدید وویژه ای که به کارمی بردند، ناصر صادق تا به آخر متوجه این پیگردها نشد. و از این طریق طی چند ماه، به شماری ازپایگاههای مجاهدین و ارتباطات آنها با یکدیگر در تهران، پی بردند.در جریان دستگیریها و تهاجمات پیاپی ساواک که تا ۲ماه هر روز ادامه داشت، کلیه امکانات و تسلیحات مجاهدین نیز به چنگ ساواک شاه افتاد.