کاربر:Safa/5صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۶: خط ۷۶:
}}
}}


'''محسن محمد باقر،''' (زاده‌ی سال ۱۳۴۰ شهادت ۱۳۶۷) زندانی سیاسی هوادار [[مجاهدین خلق ایران]] که در خانواده‌ای محروم به دنیا آمده بود و از کودکی از دو پا فلج بود. پس از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی در اعتراض به جمهوری اسلامی و سیاست‌های ضد فرهنگی آن به هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران پرداخت. و پس از فرارسیدن موج سرکوب عمومی در سال ۱۳۶۰ محسن محمدباقر هم دستگیر شد و سرانجام در جریان [[قتل‌عام در جمهوری اسلامی|قتل‌عام  زندانیان سیاسی]] در سال ۱۳۶۷ به فرمان [[روح‌الله خمینی|خمینی]] و هیات مرگ او در زندان گوهردشت به دار آویخته شد.  
'''محسن محمد باقر،''' (زاده‌ی سال ۱۳۴۰ شهادت ۱۳۶۷) بازیگر سینما که از دو پا فلج بود، در خانواده‌ای محروم به دنیا آمد. محسن محمدباقر  در فیلم «غریبه و مه» ساخته‌‌‌‌‌‌‌ بهرام بیضایی، نقش یک  کودک فلج را بازی کرد و پس از آن شهرت یافت. پس از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی در اعتراض به جمهوری اسلامی و سیاست‌های ضد فرهنگی آن به هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران پرداخت. محسن محمدباقر پس از فرارسیدن موج سرکوب عمومی در سال ۱۳۶۰ دستگیر شد و سرانجام در جریان [[قتل‌عام در جمهوری اسلامی|قتل‌عام  زندانیان سیاسی]] در سال ۱۳۶۷با همان وضعیت فلج و با دو عصا به پای چوبه‌ی دار برده شده و اعدام شد. در جریان اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ زندانیان می‌توانستند با اظهار ندامت و انکار عقاید سیاسی خود از مرگ نجات یابند اما محسن محمدباقر حاضر به چنین کاری نشد. یکی از همزنجیرانش در مورد او نوشته است: <blockquote>« شب آخر به‌او گفتم محسن چطوری؟ گفت مرگ حق است. روحیه‌اش خیلی بالا بود. در بازی فوتبال همه او را انتخاب می‌کردند. با عصاهایش توی دروازه می‌ایستاد و با حرکت دادن آنها گویی بالهایش را باز می‌کرد و مثل یک عقاب توپ را می‌گرفت. وقتی هم برای اعدام صدایش زدند مثل عقابی مغرور از جا پرید. انگار منتظر همین لحظه بود».<ref>[[حمید نوری#.DA.AF.D8.B2.DB.8C.D8.AF.D9.87.E2.80.8C.D8.A7.DB.8C .D8.A7.D8.B2 .D8.B3.D8.AE.D9.86.D8.A7.D9.86 .D9.85.D8.AC.DB.8C.D8.AF .D8.B5.D8.A7.D8.AD.D8.A8.E2.80.8C.D8.AC.D9.85.D8.B9|دفاعیات مجید صاحب جمع در دادگاه دورس]]</ref></blockquote><blockquote> </blockquote>
 
‌محسن محمدباقر با اینکه از دوپا فلج بود. دو عصا در دست داشت و با آنها حرکت می‌کرد. نیرومند و استوار بود. در فیلم «غریبه و مه» ساخته‌‌‌‌‌‌‌ بهرام بیضایی، نقش یک بچه‌‌‌‌‌‌‌فلج را بازی کرده بود. در زندان سرشار از روحیه و شادابی بود.  
 
یکی از همزنجیرانش گفت : <blockquote>« شب آخر به‌او گفتم محسن چطوری؟ گفت مرگ حق است. روحیه‌اش خیلی بالا بود. در بازی فوتبال همه او را انتخاب می‌کردند. با عصاهایش توی دروازه می‌ایستاد و با حرکت دادن آنها گویی بالهایش را باز می‌کرد و مثل یک عقاب توپ را می‌گرفت. وقتی هم برای اعدام صدایش زدند مثل عقابی مغرور از جا پرید. انگار منتظر همین لحظه بود».<ref>[[حمید نوری#.DA.AF.D8.B2.DB.8C.D8.AF.D9.87.E2.80.8C.D8.A7.DB.8C .D8.A7.D8.B2 .D8.B3.D8.AE.D9.86.D8.A7.D9.86 .D9.85.D8.AC.DB.8C.D8.AF .D8.B5.D8.A7.D8.AD.D8.A8.E2.80.8C.D8.AC.D9.85.D8.B9|دفاعیات مجید صاحب جمع در دادگاه دورس]]</ref></blockquote><blockquote> </blockquote>


== خاطرات زندانیان از محسن ==
== خاطرات زندانیان از محسن ==