کاربر:دانا/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''مهدی ( فریدون ) ژورک'''
'''"مرجان"، به روایت''' '''شهلا صافی ضمیر'''  


سی ویکم اردیبهشت ماه سال 1320، درمحله عباسی، واقع درخیابان قزوین تهران، بدنیا آمد. نام فریدون را دائی او، '''احمد قدکچیان''' که یکی ازهنرپیشگان مطرح آن زمان بود برایش انتخاب کرد ولی، اداره ثبت احوال شناسنامه اورا به درخواست پدرش ('''حسین)''' که با درجه گروهبانی درشهربانی ( نیروی انتظامی ) کشورخدمت می کرد، با نام مهدی صادرنمود، این نام تنها دراسناد ومدارک رسمی برایش کاربرد داشت.  
بدنیا که آمدم، اسم شهلا را برایم انتخاب کردند، مادرم می گفت،  به خاطر چشمات این اسموروت گذاشتم دوران کودکیم را درمحیط گرم خانواده گذراندم، ونوجوانیم،  ضمن تحصیل تا مراحل دانشگاهی، به خبر نگاری درمجله اطلاعات کودکان، وگویندگی برنامه های کودک درتلویزیون ملی ایران" ثابت پاسال"  به سررسید ودرشروع جوانی، پا به عرصه سینما گذاشتم.          


مهدی( فریدون ) ژورک، دوران ابتدائی را دردبستان های '''صائب ونظامی''' ودوران دبیرستان را تا مرحله نهائی، دردبیرستان های '''ابومسلم و ایران''' گذراند.                                                       ژورک تا دهسالگی تعطیلات تابستانی مدارس را درحجره فرش فروشی پدربزرگش،حاج ابولقاسم قدکچی واقع دربازارعباس آباد تهران (منتهی به میدان اعدام وخیابان شوش) با عنوان شاگرد،  به فراگیری راه و رسم کاسبی گذراند، بعد ازمرگ پدربزرگ، دوسه سالی تعطیلات را درباغ گلستان تازه تاسیس ( مرکزی تفریحی درغرب تهران آن زمان بود) با عنوان دستیارآپاراتچی ( نمایش دهنده فیلم های سینمائی) مشغول بکارشد.                                                                                                       
   "دنیای پرامید"اولین فیلمی بود که بازی کردم، نقشی خاطره انگیز، مقابل بزرگ مرد سینمای ایران، زنده یاد، محمدعلی فردین. دراین فیلم بود که اسم مرجان برایم انتخاب شد، چرا که خانم شهلا، هنرمند محبوب سینما تاترایران، با اسم حقیقی من دراوج بودند.   


تابستان سال 1334، به توصیه مادرش،  '''بانوخدیجه قدکچی،'''  جهت کسب آموزشهای فنی درامورسینمائی توسط دائیش، به آقای '''محمود نوذری''' ( کارگردان، فیلمبردار ومدیرفنی استودیوکاروان فیلم )  معرفی می شود.                                                                                                          
 اوایل شورخاصی برای ایفای نقش داشتم، ازبازیگری ودرقالب شخصیت های مختلف رفتن، دل شاد بودم اما، بعدازچند سال حس کردم خسته شدم، نه ازکار، ازاینکه خودم نیستم، هرزمان کسی می شدم که برایم بیگانه بود،   شخصیت هائی که بیشتراوقات با ذات وخمیره من درتضاد بودند، هنرپیشه بودم وبازیگری شغل من شده بود. 


تابستان سال 1338،  ژورک دراین چهارسال ( 8 - 34 ) با ادامه تحصیل تا پایان بردن دوران دبیرستان علاوه براینکه دررشته بوکس باشگاه تاج واقع دربنای بجا مانده ازنمایشگاه صنعتی چکوسلواکی درپارک سنگلج تهران، به تمرین وخود سازی مشغول بود، آن چنان که تا مرحله کسب مقام سومی،  دروزن اول بازی های بوکس انتخابی تیم ملی ( برگ زیتون طلائی ) که درسالن محمد رضاشاه آن زمان، برگذارمی شد، پیشرفت کرده بود،  اوهمزمان تعطیلات تابستانی مدارس را دراستودیوکاروان فیلم، زیرنظر استادش محمود نوذری به فراگیری صدابرداری وتدوین فیلم سپری کرد.                                        تابستان 1338. علاوه بردستیاری تدوین، صداگذاری فیلم مرفین را نیزعهده دارشد واین اولین کارمستقل اودرزمینه صداگذاری وتدوین نگاتیو فیلم هم می باشد،که برای اولین بارتوانست ازاین بابت دستمزد قابل ملاحظه ای دریافت کند،  فیلم مرفین توسط محمد علی جعفری ( کارگردان، نویسنده وبازیگرتاتروسینما ) تهیه شده بود که درزمان خود یکی ازفیلم های مطرح آن زمان بود.                                       سال 1339، باپایان فیلمبرداری فیلم لاله آتشین، محمود نوذری کارگردان ونویسند فیلم براثرسرطان خون چشم ازجهان فروبست، دراین فیلم '''پوران شاپوری''' که دراوج شهرت ومحبوبیت خود قرارداشت،نقش زن اول فیلم راعهده داربود، ژورک که درصحنه های مربوط به فیلمبرداری این فیلم یکی ازعناصرفعال بود بنابه شرایط ایجاد شده، عهده داربخش مهمی ازآماده سازی فیلم تا مرحله نمایش گردید.                     درهمین سال ازطرف صاحبان استودیومهرگان فیلم،   آقایان '''رضاکریمی'''، '''نعمت الله رفیعی''' '''ومجید محسنی''' برای نظارت برامورفنی درزمینه دوبله فیلم های خارجی وتدوین وصداگذاری فیلمهای ایرانی،  تولید شده دراین استودیو، ازفریدون ژورک جهت همکاری دعوت بعمل آمد، که تا سال، 1343علاوه بردوبله ده ها فیلم خارجی امثال '''شب ژنرالها''' .....، صدا گذاری وتدوین چندین فیلم ایرانی را نیزعهده داربود،    '''عروس فرنگی''' به کارگردانی وبازی نصرت الله وحدت وپوری بنائی،  قهرمان قهرمانان به کارگردانی و بازی محمد علی فردین وویدا قهرمانی، پرستوها به لانه بازمی گردند با بازی درخشان وکارگردانی مجید محسنی ازآن جمله اند.                                                                                             
      سال 1354 با بابک بیات وپرویزمقصدی آشنا شدم، دوآهنگسازنامی موسیقی ایران، به تشویق ویاری این دوهنرمند ارزنده، افتخارشاگردی واروژان نیز نصیبم شد وبه همت این سه استاد ارزنده، آموختم آنچه را که رمزورازخوانندگی ایست.       


سال 1344، تهیه کننده وفیلمبردار                                                                            ژورک دراین سال، براساس فیلمنامه ای نوشته '''مهدی رئیس فیروز'''،   تصمیم به تولید فیلمی گرفت به نام '''دخترکدخدا،''' با توجه به تجربیات قبلی خود علاوه برفیلمبرداری،  تهیه کنندگی فیلم را نیزشخصا عهده دار شد،  دراین فیلم مهدی رئیس فیروزکارگردان فیلم ومنوچهروثوق که اولین کارجدی وبلندش درسینما بود، فریبا خاتمی، داریوش طلائی، جواد تقدسی وداریوش اسدزاده ایفای نقش کردند.                       درپایان فیلمبرداری، ژورک به لحاظ ضعف مالی، به ناچارازآقایان '''رضا نورسته فر'''و '''محمود زریباف''' که ازمشتاقان مشارکت درزمینه سرمایه گذاری فیلم بودن،  دعوت به همکاری کرد وبه جبران این همیاری، موافقت شد تا به خواست ایشان درتیتراژفیلم، عنوان تهیه کننده به نام ایشان نوشته شود واین برای ژورک سنتی شد درتمامی طول حضورش درسینمای ایران، اوجهت پرهیزازتکرارنامش درتیتراژ فیلم های تولید شده توسط خود ویا کمپانی های وابسته به اوچنین روشی را پیشه کرد  (اکثرامورتولیدی و فنی فیلم ها را شخصاعهده داربود)    
  "دودونه" اولین ترانه ای بود که اجرا کردم، ساخته پرویزمقصدی با تنظیمی ازروان شاد واروژان. کمتر ازدوسال، بیش ازبیست ترانه خواندم وسرخوش ازهنریافته ام، به عرصه موسیقی ایران قدم نهادم.   حال دیگرخودم بودم، من بودم که انتخاب می کردم چه بخوانم، نه اینکه انتخاب شوم چه کس را بازی کنم.  بعد ازدوسال صدایم درهیاهوی انقلاب گم شد، وبا کودتای آخوندی، بیست وسه سال، درسکوتی سنگین به عزلت نشستم، چرا که ازوطن خوانده بودم، ترانه ای ازعلیرضا میبدی با آهنگی ازشادروان عماد رام. 


تاسیس شرکت های تولید فیلم                                                                                   اولین شرکتی که توسط فریدون ژورک با مشارکت وهمیاری رضا نورسته فر، ومحمود زریباف، تاسیس گردید، اسکارفیلم نام داشت،این کمپانی بعد ازنمایش فیلم دخترکدخدا راه اندازی شد،که اولین محصول آن فیلمی بود، به نام '''خوشگل وقهرمان'''، این فیلم براساس فیلمنامه ای ازفریدون ژورک ساخته شد، که اولین کارمستقل اودرزمینه کارگردانی وفیلمبرداری بود ونمایش آن با اقبال نسبی زمان خود مواجه گردید.    بنا به توافق قبلی، درتیتراژتمامی تولیدات بعدی این کمپانی هم، نام رضا نورسته فر ومحمود زریباف به عنوان تهیه کننده وبه جای سرمایه گذارازعنوان '''اسکارفیلم تقدیم می کند''' استفاده می شد.                   بعد ازموفقیت چشم گیروجنجالی فیلم تکخال که پنجمین کارمستقل فریدون ژورک دراین کمپانی بود، ودر نوروز سال 1348 درسراسرسینماهای ایران به نمایش گذارده شد، ژورک اقدام به تاسیس کمپانی دیگری کرد به نام '''سازمان سینمائی ژورک'''، که کل سهام آن متعلق به خودش بود،  این کمپانی علاوه برتولید فیلم های متعددی که تا قبل ازملا خورشدن انقلاب توسط آخوند ها به تولید آنها مشغول بود،   مرکزپخشی نیز جهت توزیع فیلم درسینماهای سراسرکشورایجاد کرد. دراین کمپانی نیز، بنا به سیاق گذشته، جهت پرهیز ازتکرارنام ژورک با عناوین مختلف درتیتراژفیلم ها، عنوان تهیه کننده، با موافقت آقای احمد قدکچیان که علاوه برایفای نقش دربعضی ازفیلم ها، سرپرستی دفتری کمپانی رانیز عهده داربود، به ایشان اختصاص داده شد وعنوان '''سازمان سینمائی ژورک تقدیم می کند'''،جایگزین تولید کننده، فیلم های تولیدی این کمپانی گردید
  '''ای شکسته، تو شکستی      مویه کردی، غصه خوردی                                                                           ازته دل گریه کردی                                                                            من باهاتم، خاک پاتم، چون پرنده درهواتم، من رفیق گریه هاتم                                         '''


سال 1354. تاسیس شرکت پاناسیت                                                                         فریدون ژورک با حفظ استقلال تولید سازمان سینمائی ژورک، به پیشنهاد نصرت الله وحدت ( مدیرعامل '''شرکت فیلمسازی نقش جهان''') ومشارکت رضا نورسته فرومحمود زریباف ( '''اسکارفیلم''' ) ورضا شیبانی (مدیرعامل '''تینا فیلم''' ) اقدام به ایجاد شرکت جدیدی کردند، به نام پاناسیت، که عمده ترین مرکز پخش فیلم ایران تا آن زمان بود،  پنجاه درصد سهام این شرکت متعلق به فریدون ژورک وپنجاه درصد دیگربرطبق توافق قبلی درمالکیت رضا نورسته فرومحمود زریباف قرارگرفت، ولی امتیازنصرت الله وحدت و رضا شیبانی درپاگیری چنین شرکتی،  تامین منافع ایشان ازطریق پخش صحیح فیلم های تولیدی این شرکت ها بود، که درگذشته، همواره با مافیای صاحبان سینما های نمایش دهنده، خاصه دراستان ها وشهرستان های دورافتاده سراسرکشوردرگیربودند.                                                                              گستردگی این کمپانی وحجم فیلم هائی که جهت پخش دراختیارداشت، هیئت مدیره را برآن داشت تا برای ایجادامکانات وفضائی مستقل جهت تولید بیشتر،اقدام به تاسیس یک استودیوفیلمسازی وصدا گذاری نمایند البته با توجه به اینکه، سهام دارعمده این کمپانی، فریدون ژورک، دررشته های مختلف فنی امورسینمائی ازتخصص قابل ملاحظه ای برخورداربود،  درپی چنین تصمیمی، استودیو دماوند را که سال ها درزمینه دوبله فیلم های خارجی فعال بود وجدیدا به لحاظ رکود این حرفه،  به صورتی محدود ناچاربه صداگذاری چند فیلم ایرانی شده بود، طی مذاکراتی برای شرکت پاناسیت خریداری کردند                             شرکت پاناسیت تا فبل ازپیروزی انقلاب ضد سلطنتی، با توجه به توان وامکان فراوانی که پیدا کرده بود، توانست طی سه سال چندین فیلم تولید کند، که مطرح ترین آنها، فیلم '''فریاد زیرآب''' بود،  تصمیم برای تهیه این فیلم را با سرمایه گذاری شرکت پاناسیت، ازپیش تولید تا پایان فیلمبرداری، تدوین،  اجرای کلیه امور فنی، صداگذاری وچاپ کپیه های اصلی، توسط فریدون ژورک گرفته شد،   این فیلم اولین کارنمایشی از هنرمند آوازخوان، داریوش اقبالی بود،        که پس ازرهائی اززندان رژیم ستم شاهی، دراوج شهرت و محبوبیت قرارداشت واین مهم، یکی ازدلایل اقبال چشم گیرعمومی ازفیلم شد.                          دراین فیلم هم برسیاق گذشته، نام رضا نورسته فر ومحمود زریباف به عنوان تهیه کننده وبه جای سرمایه گذار، عنوان شرکت پاناسیت تقدیم می کند، نوشته شد.                                                          اعتصابات وتظاهرات سراسری انقلاب،بخصوص آتش زدن سینماهای کشور، که به دستورآخوندها انجام می گرفت، باعث رکود شدیدی درتولید ونمایش فیلم های سینمائی ومشگل مالی شرکت شد که به ناچاربنا بدرخواست نورسته فروزریباف، به ادامه فعالیت های شرکت پاناسیت پایان داده شد                        درتقسیم بندی مایملک شرکت، استودیوخریداری شده به فریدون ژورک واگذارگردید که این استودیو،   تا چندین سال بعد ازپیروزی انقلاب با نام استودیو ژورک بکارخود ادامه می داد.
'''    '''آن روزها ازوطن گفتن جرم بود (سال1359) وجهان وطنی یا بی وطنی، ردای قداست بتن داشت.          


انحلال سازمان سینمائی ژورک                                                                             دوفیلم '''تکیه برباد''' و'''نفس بریده''' که تولید آنها، توسط سازمان سینمائی ژورک، دراواخرسال 1356 شروع وفیلمبرداری شان تا اوایل سال 1357طول کشیده بود، بجهت مسائل انقلاب، امورفنی وآماده سازی آن ها تا پایان اختشاشات ودایرشدند مجدد سینما ها به تعویق افتاد، بعد ازپیروزی انقلاب، ابتدا فیلم '''تکیه برباد''' و چند'''ی''' بعد '''نفس بریده'''، توسط فریدون ژورک تدوین وبا سپری شدن مراحل امورفنی آماده نمایش گردید. این دوفیلم، خاصه فیلم تکیه برباد، جزء معدود تولیدهای سینمائی قبل ازانقلاب بودند که درسال 1358 و 59 درسینماهای درجه یک شمال شهر، به نمایش گذاشته شدند، سینماهائی که تا آن زمان مطلقا دراختیار فیلم های دوبله شده خارجی قرارداشت،   استقبال عمومی ازاین دوفیلم، عاملی شد تا رژیم نوپای آخوندها نمایش آن ها را درسراسرکشورممنوع اعلام کند واین ممنوعیت،   سرفصلی شد برای توقیف وسانسورنه تنها فیلم های سینمائی، هرنوع اثردیگرهنری وادبی که درخدمت اهداف وسیاست ایدئولوژیکی حاکمیت آخوندی نباشد.                                                                                                        فعالیت های سیاسی                                                                                               دراین مورد،   ترجیحا اشاره ای خواهیم داشت، به بخشی ازسخنان فریدون ژورک که درچندین مصاحبه با رسانه های خارج ازکشور، به روشنی توضیح داده است.                                             فریدون ژورک:     علارقم اهدافی که ملت به پا خاسته ایران، برای تحقق آن، از28 مرداد سال1332 تا 22بهمن1357 به قیمت خون هزاران فرزند برومندش بها داده بود، می رفت تا گرفتار حاکمیتی شود که اینباربا تزویرونیرنگ آخوندی،    بنام شریعت ودین ومذهب، با چماق تکفیر، قصد جان آزادیخواهانی را کرده بودند که سالیان درازی، برای آزادی ورهائی ازتحجروواپسگرائی درمبارزه بودند.            هنوزدرگوشم طنین اندازاست،    صدای بانوانی، که درتظاهرات سال 1358، علیه حجاب اجباری، فریاد می زدند و، درآن مقطع زمانی، تنها مورد حمایت سازمان مجاهدین خلق، واقع شدند.                    بیاد دارم، مخالفت رهبری سازمان مجاهدین خلق را، با قانون اساسی خود ساخته خمینی و   اصل ولایت فقیه، که درحقیقت استمرار یک حکومت خون ریزمذهبی بود.                                               بیاد دارم سرکوبی وحشیانه راهپیمائی مسالمت آمیزهزاران مجاهد وهوا دران این جریان آزادی خواه را که توسط مزدوران خمینی، درکف خیابان های تهران به خاک وخون کشیده شد.                            بیاد دارم، اعدام های گروهی جوانان دختروپسری را،   که حتی درشکنجه گاهای رژیم، لب بازنکردند و حتی حاضربه افشای نامشان هم نشدند.                                                                           چرا نبایستی من ویا هرانسان آزاده ای،ازچنین جریانی هواداری نکند، من باهواداری ازسازمان مجاهدین خلق ایران، برای کسب آزادی به سرقت رفته ملتی که سالیان درازی است، برای رسیدن به آزادی وتجدد می جنگد، مشارکتی فعال داشتم ودارم.                                                                    فریدون ژورک،  درسحرگاه سیم اردیبهشت ماه1361، بدلیل هواداری وهمیاری با سازمان مجاهدین خلق ایران، دستگیروپس ازبازجوئی های آن چنانی درشعبه هفت اوین، زندانی شد.      
    مرجان


سال1365 ، فریدون ژورک بعد ازآزادی اززندان اوین، بانوشتن فیلمنامه ای بنام تشکیلات، قصد ساختن فیلمی داشت،که بامخالفت معاونت امورسینمائی وزارت ارشاد مواجه شد ورسما به اوابلاغ گردید که تنها به لحاظ تخصص واستودیومجهزی که دارد، تنها مجازبه فعالیت دربخش تکنیکی سینما است بدون دخالت درامورفرهنگی، البته با نام مهدی ژورک نه فریدون.                                                         نهایتا با حذف نام فریدون ژورک ومعرفی منوچهرمصیری بعنوان کارگردان وفریدون ربیعی درمقام تهیه کننده، هیئت تصمیم گیرنده دربخش صدورپروانه ساخت، با دخالت معاونت امورسینمائی،  حاضربصدور مجوزپروان ساخت شد،(قبلا منوچهرمصیری درپرونده ارسالی جهت صدورپروانه ساخت بعنوان دستیار کارگردان وفریدون ربیعی، به عنوان مدیرتولید،  معرفی شده بودند وسازمان سینمائی ژورک را معاونت امورسینمائی رسما منحله اعلام کرده بود)                                                                        این اولین کارفریدون ژورک بود که بعد ازپیروزی انقلاب، تولید شد ودرسینماهای کشوربه نمایش درآمد بدون ذکری ازنام سازنده واقعی آن
این ها مطالبی است به خط  مرجان، که در'''سال 2003''' ، برجلد آلبومی ازترانه های اجرا شده، توسط این هنرمند خوش آوازه، ومتعهد به مردمش، درآمریکا منتشرشده است.


سال 2002، فریدون ژورک دراین سال ناچاربه جلای وطن شد که دراین سفرنا خواسته همسرش مرجان همراه او بود، اولین کارسینمائی اودرآمریکا، تولید فیلم مستند داستانی حمل ونقل درایران بود  ( قیاس دو جریان تراک رانی درجاده های ایران وآمریکا وبرخورد حکومتگران رژیم با سندیکا ورانندگان کامیون) این فیلم درسال 2006 ازطریق دوتلویزیون آمریکائی وچندین رسانه تصویری درلس آنجلس، بارها پخش گردید.                                                                                                              دیگرازکارهای فریدون ژورک درغربت، فیلمی بود به نام '''فرزانه،''' که درسال 2009،علاوه بردریافت دو جایزه '''ازفستیوال فیلم نیویورک''' برای '''فیلمنامه وتدوین'''، درزمینه تولید ودکوپاژنیز(پلان بندی) نقشی ماثر دریاری رسانی به کارگردان فیلم، '''شهرام بروخیم''' داشت.                                                      سال 2010،    فریدون ژورک دراین سال، تصمیم به تهیه فیلمی گرفت، براساس فاجعه قتل عام زندانیان سیاسی، که به فرمان خمینی، تابستان سال1367، درزندان های سراسر ایران، پنهان ازدید جهانیان اعدام شدند،   جنایتی که رژیم آخوندی جهت پنهان کردن آن، طی بیست سال، نهایت تلاش کرده بود، فاجعه ای که مشابه آن تنها درجنگ جهانی دوم، بنام '''هولوکاست''' اتفاق افتاده است،  ننگی که علاوه برفاشسیت های هیتلری، برپیشانی بشریت متمدن قرن بیستم نشسته.                                                       درتهیه این فیلم،  تعدادی اززندانیان سیاسی پناهنده درسراسرجهان، خاصه جان بدربرده گان، ووایستگان قربانیان این جنایت ضد بشری، مشارکتی درحد توان مالی محدود خود داشتند،    به گفته فریدون ژورک درجمع تماشاگران فیلم، دراولین نمایش آن.                                                                    فریدون ژورک: اگرنبود کمک بازیگرانی ازکشورآمریکا، که درزمینه حقوق بشرفعال هستند، بسا مشگل دربه پایان بردن این فیلم، که بیشترجنبه گزارشی، ازیک جنایت ضد بشری است، موفق می شدم، این فیلم فریادی است، از'''فریاد بی صدای''' سی هزارازگلهای پرپرشده ای که،درفاجعه تابستان 67 سرفرازانه مقابل دژخیم ایستادند                                                                                                                                                                         
'''تولد تا نوجوانی                                                                                              '''
 
مرجان درسحرگاه بیست وسوم تیرماه 1327، دربیمارستان ورجاوند، واقع درخیابان امیریه تهران، چشم به جهان گشود. پدرش"علی صافی ضمیر" ازمدیران وزارت راه ومادرش "کبری بهمنی تبری" ازمعلمان دبستان های ابتدائی بود. مرجان کودکی را درپناه خانواده وسرپرستی پدرومادری آگاه، به اصول اخلاقی سپری کرد.     
 
        مهرماه 1334، او دوران تعلیم تربیت ابتدائی را دردبستان"سرخوش"، واقع درمحله امیریه تهران گذراند وهمزمان، با حضوردردبیرستان الوند، واقع درخیابان منیریه، با پدیده اعجاب انگیززمان خود،  تلویزیون آشنا شد که آن روزها عمومیت پیدا نکرده بود. این اتفاق اورا براهی کشید که نهایتا، به شکوفائی استعداد های نهفته اش انجامید.                                                                                        
 
'''مرجان''': آن روزها، کوچه ای که ما درآن اقامت داشتیم، تنها خانه ای بود که تلویزیون داشت وآنتن روی بامش، برای من وخواهرکوچکترم، عامل فخروغروری کودکانه، نسبت به همسالان محله شده بود. ازاین تلویزیون، که الزاما بایستی بعد ازظهرها پس ازانجام تکالیف مدرسه به تماشایش می نشستیم،  برنامه ای برای کودکان پخش می شد که مجری آن دخترخانمی بود، بنام "عباسه امیرعلائی"،  که من بشوق دیدنش بخشی ازتکالیف مدرسه را درزنگهای تفریح کلاس انجام می دادم.
 
سالی گذشت واین مجری محبوب من، به لحاظ سنی ناچاربه ترک برنامه شد، ومن به تشویق مادرم برای گویندگی دراین برنامه، که ازطریق تلویزیون آگهی می شد، نام نویسی کردم، وخوشبختانه بخت یارم بود وازجمع کثیرداوطلبان این جایگزینی، من انتخاب شدم.
 
انتخاب اوبعنوان مجری برنامه کودک،  وجلوه توانائی واستعدادش دراین رشته،  راه را برای ورودش به مجله اطلاعات کودکان، درمقام اولین خبرنگارنوجوان هموارکرد، واورادرعالم مطبوعات با بزرگانی هم چون بهرام افرهی، پرویزقاضی سعید، منصورسپهروند وخسروذوالفقاری آشنا کرد   
 
مرجان برای ادامه تحصیل ازکلاس نهم به بعد، خود را به دبیرستان همایون،  مقابل دانشگاه تهران منتقل کرد. اوتا پایان تحصیلات دبیرستانی واخذ دیپلم، به خاطرفعالیتهایش درتلویزیون ومطبوعات،  نه تنها در دبیرستان همایون، که درفضای آموزشی تهران، به موقعیتی ورای سن وسال خود دست یافته بود،   واین موفقیت وشهرت، سنگ بنای سکوئی شد، برای پرتابش درآینده، به عالم هنرهای نمایشی وموسیقی.
 
'''حضوردرسینما وبازیگری     '''
 
'''  '''سال 1348، مرجان شبی دریک میهمانی خانوادگی، با محمد علی فردین ورضا کریمی، تهیه کننده ویکی ازشرکای استودیو مهرگان فیلم، آشنا می شود. به خواست رضا کریمی که درصدد تهیه فیلمی بود، به نام '''"'''دنیای پرامید"، فردین درگفتگوبا مرجان (شهلا صافی ضمیرآن زمان) با توجه به سوابق وفعالیت هایش درتلویزیون ومطبوعات، ایفای نقش اول زن را دراین فیلم، به اوپیشنهاد می کند، که این فیلم اولین تجربه مرجان درزمینه بازیگری درسینما می شود. 
 
 "دنیای پرامید"، براساس فیلمنامه ای ازسعید مطلّبی، به کارگردانی احمد شیرازی دراستودیو مهرگان فیلم تولید شد، درآن، علاوه برمرجان که ایفا نقش زن اول فیلم راعهده داربود، فردین، تقی ظهوری، هوشنگ بهشتی، هاله، احمد قدکچیان ولیلی ازدیگربازیگران بودند. با نمایش این فیلم که اواخرسال 1348 درسینما های سراسرکشوربه نمایش درآمد، مرجان به جمع انگشت شمار، ستارگان زن درسینما ایران پیوست، او دراین نقش آنچنان درخشید که درسال بعد با پیشنهاد بازی درچند فیلم روبروشد،  که مهمترین آنها، فیلمی بود بنام،"سکه ماه"'''،''' به کارگردانی ایرج قادری، که علاوه برمرجان، فردین، ناصر ملک مطیعی، لیلی و ایران دفتری درآن ایفای نقش کردند.                                                                       
 
  مرجان تا قبل ازانقلاب ضد سلطنتی درسال1357، یکی ازپرکارترین هنرپیشگان زن، سینمای ایران بود اوطی هشت سال موفق به بازی در32 فیلم سینمائی گردید که فیلم "تکیه برباد" به نویسندگی وکارگردانی  همسرش، فریدون ژورک، آخرین کاربازیگری اوبود.  فیلم "تکیه برباد"، اولین وازمعدود فیلم های تولید شده قبل ازانقلاب است که بعد از پیروزی انقلاب، درسال 1358،  برای مدتی محدود درسینماهای تهران وچند مرکزاستان به نمایش گذاشته شد. دراین فیلم علاوه برمرجان، فریدون ژورک، محمد مطیع، طوطی سلیمی،جمشید مهرداد ونعمت الله گرجی ایفای نقش کردند. بخشی ازاین فیلم به لحاظ داستانی، درشهرنفت خیزآبادان فیلمبرداری شد، که درسال 1359،  درجنگ خانمانسوزهشت ساله خمینی وصدام به ویرانه ای بدل گشت.
 
'''خوانندگی'''
 
مرجان درمصاحبه ای با مجله جوانان درسال1354می گوید                                                   
 
 مرجان: تصمیم برای ورود من به عالم موسیقی، شبی درویلای ما گرفته شد (متل قوی شمال)، همکاری بابک بیات با همسرم فریدون ژورک، درزمینه موسیقی متن فیلم، مناسبتی بود،  که دریک تعطیلات آخر هفته چند روزی میهمانداربابک بیات، وخانواده ایشان باشیم، شبی دورهم، بابک بیات گفت دریغ است که شنونده صدای بم وگیرای من، تنها اقوام وخانواده باشند، تایید وتشویق او، تلنگری شد، جهت بازشدن باب گفتگوی بابک بیات با همسرم، برای آموزش وتعلیم من، تا فراگیری رازورمزخوانندگی.                 حاصل این تصمیم،   دریک دوره کوتاه اما فشرده، منتج به تولید ترانه ای می شود، بنام "دودونه"، کاری از"پرویزمقصدی"با تنظیم بسیارزیبائی از"واروژان"، که اولین باردربرنامه صبح جمعه فریدون فرخ زاد ازرادیوایران پخش شد. مرجان درزمانی کمترازدوسال،  بیش ازپانزده ترانه ازساخته های پرویزمقصدی فریبرزلاچینی، منوچهر چشم آذر، آرش سزاوار، تورج شعبان خانی، محمد شمس واریک ارکانت (تنظیم کننده وآهنگسازفرانسوی مقیم ایران) را اجرا می کند، که شاخص ترین آنها ترانه ای است بنام "'''کویردل'''" کویردل،  برداشتی بود ازیک ترانه فرانسوی،  با اجرای بسیارزیبای "دالیدا" که مرجان به توصیه اریک وتنظیم او، درتابستان1356 اجرا کرد، پخش این ترانه ازرادیوایران، همزمان شد با انتشارآلبومی ازترانه های او، که توسط کمپانی "'''سی بی اس'''"، تهیه شده بود، واین مرجان را، که ستاره ای محبوب درسینمای ایران بود، به عنوان یک خواننده موسیقی پاپ نیزبه اوج محبوبیت ومعروفیت رساند.
 
'''فعالیت های سیاسی وآزادیخواهانه                '''
 
''' '''مرجان: طی مصاحبه ای درمورد علت وعلل پیوستنش، به آزادیخواهان درمقابله با دیکتاتوری آخوندهای واپسگرا، چنین می گوید.
 
  شروع جنگ هشت ساله درشهریور 1359، محملی شد برای خمینی، درتقابل با آزادیخواهان وتحکیم پایه های قدرتش، درچنین شرایط بود که چماق تکفیر، برپیکره هنروهنرمند نواخته شد، ویولون"پرویزیاحقی" رابرسرش شکستند، وعلاوه برحرام اعلام شدن موسیقی، داشتن آلات نواختن ساز، چون مصرف نوشابه الکلی، حد شرعی پیدا کرد، وهنرمندانی که درزمینه های مختلف هنری، درقلوب مردم هنردوست وادیب پرورایران، جائی خاص بازکرده بودند. ممنوع الکار، ممنوع الخروج وملزم به پرداخت خمس وذکات از سال 1342 تا پیروزی انقلاب در57 شدند.                                                                  
 
درکشاکش چنین شراط اسفباری بود که مرجان اقدام به خواندن ترانه ای کرد، ازساخته های"عماد رام" با شعری ازعلیرضا میبدی، بنام "ای شکسته، توشکستی" ترانه ای که ازوطن می گفت، آنهم درشرایطی که به گفته مرجان،  بی وطنی ردای قداست بتن کرده بود.  این اولین اقدام مرجان، درتلاش برای آزادی بود که منجربه دستگیری وزندانی شدن اوشد، وپس ازیک ماه ضجروشکنجه های روحی، با توقیف ویلای او درشمال، بعنوان جریمه وخمس وذکات درآمد سال های قبل، بعد ازیک ماه آزاد ولی ممنوع الکاروممنوع الخروج ازکشوراعلام شد.      
 
تیرماه1361، ظهرچنین روزی بود که مرجان، برای باردوم، درخانه اش،  واقع درخیابان پاسداران دستگیروبازداشت شد، اتهام او این بارهواداری ازسازمان مجاهدین خلق بود که عدم کتمانش توسط او در مراحل مختلف بازجوئی ودادگاه های آن چنانی رژیم، علاوه برمدت ها زندانی بودن، به تحمل هجده سال عزلت وممنوعیت اوازمواهب اجتماعی گردید، تا بدانجا که درسال1380، ناچاربه خروج ازکشورشد وبه عنوان یک پناهنده سیاسی، به آمریکا رفت. 
 
   مرجان درآمریکا نیزبه فعالیت های آزادیخواهانه خود، ادامه داد،  واولین کارهنری او درخارج ازکشور خواندن ترانه ای بود بنام "رهائی" که به مناسبت اعتراض های مردمی، درایران تولید شده بود،   ملودی این آهنگ، توسط مرجان، براساس سروده ای ازهمسرش، فریدون ژورک، باتنظیم پرویز رحمان پناه، به انجام رسیده بود.                                                                                                   
 
 مرجان درمصاحبه ای با مجله جوانان که درلس آنجلس منتشرمی شود، رسما اعلام کرد که صدای من از این پس تا آزادی هم میهنان دربندم سلاح من است، وترجیح می دهم، این صدا را نه درکنسرت ها که در کنواسیون های مبارزاتی شورای ملی مقاومت، علیه آخوندهای حاکم برکشورم به کارگیرم.      
 
مرجان برای نخستین بار، بااجرای برنامه ای درگردهمآئی بزرگ کنگره ایرانیان، وابسته به شورای ملی مقاومت، درواشنگتن دی سی آمریکا، رسما هواداری خود را، ازسازمان مجاهدین، اعلام نمود وترانه ای را اجرا کرد بنام "رویش ناگزیر" که براساس شعری از" شهیاردادور" توسط استاد "محمد شمس" تولید و تنظیم شده بود. اوسال ها است، که هم چنان برمواضع خود درمبارزه با استبداد مذهبی حاکم برایران، در کنارهم وطنانش، به رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران، ایستاده است                                                                                                                                                  
 
'''     '''                                        
۱٬۰۴۸

ویرایش

منوی ناوبری