کاربر:Mehran/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

}}'''بهروز عبّاس‌زاده دهقانی''' (۱۳۱۸ تبریز_۹ خرداد ۱۳۵۰ تهران)، معلّم، نویسنده، مترجم و چریک ایرانی بود. وی برادر اشرف دهقانی و روح انگیز دهقانی از اعضای مشهور [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران|سازمان چریکهای فدایی خلق ایران]]  بود.<ref name=":0">[https://eshtrak.wordpress.com/2018/06/06/%D8%A8%D9%87-%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AF%D9%87%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%A7 به یاد گرامی بهروز دهقانی که در پیوند اندیشه و عمل صمیمی بود اشرف دهقانی]</ref>

 

بهروز دهقانی در یک خانواده فقیر کارگری بدنیا آمد، درسن ۱۶سالگی علیرغم علاقه فراوانش به ادامه‌ی تحصیل، به علت فقر کشنده‌ی خانواده، درس را رها کرد و شغل معلمی را برگزید. صمد بهرنگی وکاظم سعادتی ازدوستان نزدیک او بودند. بهروز دهقانی به زبان انگلیسی تسلط داشت، تا حدی که یک مترجم خوب بشمار می‌آمد. از او ترجمه‌های بسیاری بجا مانده که بعد از شهادتش با نام مستعار «بهروز تبریزی» منتشر می‌شود.

 

بهروز دهقانی سازمانده اصلی گروهی ازکمونیست ها در آذربایجان بود وبا گروهی ازدوستانش چریکهای فدایی خلق ایران را بوجود آوردند. بهروز دهقانی در مقام یک چریک فدائی خلق در روزهای آخر اردیبهشت 1350دریک درگیری خیابانی با ساواک شاه درحالی که زخمی بود دستگیر وبه زندان منتقل شد .وبعد ازیازده روز درزیرشکنجه جان باخت .

بهروز دهقانی ، در اول خرداد ۱۳۱۸ در تبریز در محله حتم بیگ واقع در منطقه لیل آوا، یکی از محل هائی که در دوران مشروطیت فعالانه نقش انقلابی ایفاء می کرد، متولد شد.  در دوره شاه، دولت، خیابان واقع در لیل آوا را خیابان شهناز نامید ولی مردم همچنان از آن به عنوان لیل آوا یاد می کردند.  کودکی که در این محله چشم به جهان گشود، فرزند یک خانواده کارگری بود.  پدرش که پیشتر کارگر یک کارخانه طناب سازی (قَزو کَرخانه سی) در تبریز بود (و به زبان ترکی گفته می شد «میتوچولیق» الی ییر) در زمان تولد او به شغل چاه کنی روی آورده بود.  مادر نیز در دوره های مختلف برای کمک به خرج خانواده پا به پای پدر کار می کرد.  در واقع مادر او کارگر خانگی بود که از جمله به کار توربافی (منظور تورهائی است که برای حمل سیب زمینی و پیاز و هندوانه های دیمی آذربایجان به کار می رفت) و نخ ریسی در خانه مشغول بود.<ref name=":0" />