۷٬۳۴۸
ویرایش
کاربر:Ehsan/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶۶: | خط ۲۶۶: | ||
=== تقدم تاکتیکی منطقه === | === تقدم تاکتیکی منطقه === | ||
در این دوران مجاهدین با تئوری «تقدم تاکتیکی منطقه» نیروهای خود را هر چه بیشتر در عملیات منطقه‌ای، بجای عملیات چریک شهری سازماندهی کردند. به همین دلیل تمرکز نیروهای مجاهدین در قرارگاه اشرف و نوار مرزی بیشتر شد. «تقدم تاتکتیکی منطقه» از دیدگاه آنها یک اولویت برای «درهم شکستن ماشین جنگی خمینی» بود. | در این دوران مجاهدین با تئوری «تقدم تاکتیکی منطقه» نیروهای خود را هر چه بیشتر در عملیات منطقه‌ای، بجای عملیات چریک شهری سازماندهی کردند. به همین دلیل تمرکز نیروهای مجاهدین در قرارگاه اشرف و نوار مرزی بیشتر شد. «تقدم تاتکتیکی منطقه» از دیدگاه آنها یک اولویت برای «درهم شکستن ماشین جنگی خمینی» بود. | ||
== استقرار مجاهدین در قرارگاه اشرف == | == استقرار مجاهدین در قرارگاه اشرف == | ||
سازمان مجاهدین خلق ایران با تخلیه قرارگاه‌های خود در منطقه‌ی کردستان عراق و با مطرح شدن ضرورت «تقدم تاکتیکی منطقه» نیاز به ایجاد قرارگاهی بزرگتر برای تجمع نیرو در مناطق میانی عراق داشت. طی مذاکراتی دولت عراق پذیرفت که بخشی از یک پایگاه نظامی غیرفعال در منطقه‌ی العظیم در استان دیالی را در اختیار مجاهدین خلق قرار دهد. یک سال و نیم بعد، تمامی این پایگاه که منطقه‌ای با وسعت ۶ کیلومتر در ۶ کیلومتر را شامل می‌شد، در اختیار مجاهدین قرار گرفت. این پایگاه نظامی در آن زمان تنها دارای چند سوله، چند ساختمان و سه خیابان آسفالت بود. مجاهدین این محل را اشرف نامیدند و سازندگی در آن را آغاز کردند. به‌زودی قرارگاه اشرف با صدها ساختمان و تأسیسات مختلف شهری، خدماتی و آموزشی به پایگاه اصلی مجاهدین خلق در عراق تبدیل شد. ارتش آزادیبخش ملی ایران در سال ۱۳۶۶ در این قرارگاه تأسیس شده و آموزش گرفت. اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران برای اولین بار در قرارگاه اشرف یونیفرم یک‌دست نظامی بر تن کردند. عملیات فروغ جاویدان از همین قرارگاه کلید خورد و رژه‌ی بزرگ ارتش آزادیبخش در این قرارگاه انجام شد. این قرارگاه همچنین یکی از امکان استقرار مسئولان برجسته مجاهدین و رهبری آنان بود. علاوه بر قرارگاه اشرف، مجاهدین خلق همچنین قرارگاه‌های دیگری در سراسر نوار مرزی ایران در مناطق کوت، العماره، قرنه، بصره و ... بنا کردند. | سازمان مجاهدین خلق ایران با تخلیه قرارگاه‌های خود در منطقه‌ی کردستان عراق و با مطرح شدن ضرورت «تقدم تاکتیکی منطقه» نیاز به ایجاد قرارگاهی بزرگتر برای تجمع نیرو در مناطق میانی عراق داشت. طی مذاکراتی دولت عراق پذیرفت که بخشی از یک پایگاه نظامی غیرفعال در منطقه‌ی العظیم در استان دیالی را در اختیار مجاهدین خلق قرار دهد. یک سال و نیم بعد، تمامی این پایگاه که منطقه‌ای با وسعت ۶ کیلومتر در ۶ کیلومتر را شامل می‌شد، در اختیار مجاهدین قرار گرفت. این پایگاه نظامی در آن زمان تنها دارای چند سوله، چند ساختمان و سه خیابان آسفالت بود. مجاهدین این محل را اشرف نامیدند و سازندگی در آن را آغاز کردند. به‌زودی قرارگاه اشرف با صدها ساختمان و تأسیسات مختلف شهری، خدماتی و آموزشی به پایگاه اصلی مجاهدین خلق در عراق تبدیل شد. ارتش آزادیبخش ملی ایران در سال ۱۳۶۶ در این قرارگاه تأسیس شده و آموزش گرفت. اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران برای اولین بار در قرارگاه اشرف یونیفرم یک‌دست نظامی بر تن کردند. عملیات فروغ جاویدان از همین قرارگاه کلید خورد و رژه‌ی بزرگ ارتش آزادیبخش در این قرارگاه انجام شد. این قرارگاه همچنین یکی از امکان استقرار مسئولان برجسته مجاهدین و رهبری آنان بود. علاوه بر قرارگاه اشرف، مجاهدین خلق همچنین قرارگاه‌های دیگری در سراسر نوار مرزی ایران در مناطق کوت، العماره، قرنه، بصره و ... بنا کردند. | ||
| خط ۳۲۲: | خط ۳۲۰: | ||
=== دانشکده فروغ جاویدان === | === دانشکده فروغ جاویدان === | ||
دانشکده فروغ جاویدان پیش از اشغال عراق ساخته شد و در آن رسته‌های مختلف نظامی در ارتش آزادیبخش آموزش می‌گرفتند. این دانشکده به ویژه هنگام زرهی شدن ارتش آزادیبخش که نیاز به آموزش‌های فشرده‌ای داشت مورد استفاده قرار گرفت. این دانشکده پس از اشغال عراق نیز فعال بود و در آن رشته‌های کامپیوتر، زبان انگلیسی، زبان عربی، برق و الکترونیک، نقشه کشی، مکانیک، صنایع و... تدریس می‌شد. | دانشکده فروغ جاویدان پیش از اشغال عراق ساخته شد و در آن رسته‌های مختلف نظامی در ارتش آزادیبخش آموزش می‌گرفتند. این دانشکده به ویژه هنگام زرهی شدن ارتش آزادیبخش که نیاز به آموزش‌های فشرده‌ای داشت مورد استفاده قرار گرفت. این دانشکده پس از اشغال عراق نیز فعال بود و در آن رشته‌های کامپیوتر، زبان انگلیسی، زبان عربی، برق و الکترونیک، نقشه کشی، مکانیک، صنایع و... تدریس می‌شد. | ||
[[پرونده:سالن بهارستان - قرارگاه اشرف.JPG|جایگزین=سالن بهارستان - قرارگاه اشرف|بندانگشتی|سالن بهارستان - قرارگاه اشرف]] | [[پرونده:سالن بهارستان - قرارگاه اشرف.JPG|جایگزین=سالن بهارستان - قرارگاه اشرف|بندانگشتی|سالن بهارستان - قرارگاه اشرف|راست]] | ||
=== سالن بهارستان === | === سالن بهارستان === | ||
| خط ۳۳۵: | خط ۳۳۳: | ||
=== صنایع قرارگاه اشرف === | === صنایع قرارگاه اشرف === | ||
صنایع قرارگاه اشرف شامل چند سوله بزرگ با تجهیزات مختلف تراشکاری، فرزکاری، دستگاه‌های پرس و برش و ریخته‌گری و... بود. بخش صنایع قرارگاه اشرف مکانی برای انواع کارهای صنعتی در این قرارگاه بود. از جمله مجاهدین پیش از اشغال عراق، در بخش صنایع خود توانسته بودند با ایجاد تغییراتی در زرهی‌های خود، آنها را تقویت کنند یا برخی از زرهی‌های حمل پیاده را به زرهی‌های تهاجمی تبدیل نمایند. | صنایع قرارگاه اشرف شامل چند سوله بزرگ با تجهیزات مختلف تراشکاری، فرزکاری، دستگاه‌های پرس و برش و ریخته‌گری و... بود. بخش صنایع قرارگاه اشرف مکانی برای انواع کارهای صنعتی در این قرارگاه بود. از جمله مجاهدین پیش از اشغال عراق، در بخش صنایع خود توانسته بودند با ایجاد تغییراتی در زرهی‌های خود، آنها را تقویت کنند یا برخی از زرهی‌های حمل پیاده را به زرهی‌های تهاجمی تبدیل نمایند. | ||
[[پرونده:مسجد فاطمه زهرا - قرارگاه اشرف.JPG|جایگزین=مسجد فاطمه زهرا - قرارگاه اشرف|بندانگشتی|مسجد فاطمه زهرا - قرارگاه اشرف]] | |||
مسجد فاطمه زهرا | === مسجد فاطمه زهرا === | ||
مسجد فاطمه زهرا در سال ۱۳۸۳ در اشرف بنا شد. این مسجد درابتدا با امکاناتی ابتدایی ساخته و سپس ارتقا یافت. معماران، هنرمندان و خطاطان اشرفی در ساخت این مسجد نقش بسزایی داشتند. این مسجد پس از ساخته شدن در مراسم مذهبی مختلف مورد استفاده قرار گرفت. همچنین بسیاری از روحانیون مخالف رژیم ایران در دیدار از اشرف از این مسجد بازدید کرده و در آن نماز خواندند. | |||
[[پرونده:سالن امجدیه.JPG|جایگزین=سالن امجدیه - قرارگاه اشرف|بندانگشتی|سالن امجدیه - قرارگاه اشرف]] | |||
=== سالن امجدیه === | |||
سالن مجدیه بزرگترین سالن تجمع در قرارگاه اشرف بود. این سالن با گنجایش چندین هزار نفر، سالنی برای تجمع اعضای مجاهدین در نشست‌ها و جلسات درونی و همچنین جلسات سیاسی مختلف در سطح عراق بود. همچنین در سالن امجدیه کنسرت‌های مختلفی در همبستگی با اعتراضات مردمی در ایران در سالهای مختلف برگزار شد. سالن امجدیه نام خود را از میتینگ امجدیه مسعود رجوی در تهران گرفته بود. | |||
=== جایگاه رژه === | === جایگاه رژه === | ||
جایگاه رژه اشرف مکانی بود که هنگام [[رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران|رژه ارتش آزادیبخش]] در ۲۶ مهر ۱۳۷۰ برای سان دیدن از آن توسط فرماندهان ارتش آزادیبخش ساخته شد. این مکان که در جایی در ضلع شمالی خیابان اصلی قرارگاه اشرف قرار داشت، پس از رژه نیز در قرارگاه اشرف باقی ماند. | جایگاه رژه اشرف مکانی بود که هنگام [[رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران|رژه ارتش آزادیبخش]] در ۲۶ مهر ۱۳۷۰ برای سان دیدن از آن توسط فرماندهان ارتش آزادیبخش ساخته شد. این مکان که در جایی در ضلع شمالی خیابان اصلی قرارگاه اشرف قرار داشت، پس از رژه نیز در قرارگاه اشرف باقی ماند. | ||
=== مزار مروارید === | |||
مزار مروارید پیش از آن که با این نام خوانده شود در قرارگاه اشرف وجود داشت. در عملیات فروغ جاویدان و پیش از آن کلیه‌ی شهدای سازمان مجاهدین خلق در مزار دارالسلام در کربلا دفن می‌شدند. از سال ۱۳۶۷ در نزدیکی ضلع شمال قرارگاه اشرف یک مزار برای دفن شهدا ایجاد شد. این مکان پس از عملیات مروارید و دفن شهدای عملیات مروارید نام مزار مروارید را به خود گرفت. بسیاری از شهدای مجاهدین خلق در این محل دفن شده‌اند. | |||
[[پرونده:مزار مروارید - قرارگاه اشرف.JPG|جایگزین=مزار مروارید - قرارگاه اشرف|بندانگشتی|مزار مروارید - قرارگاه اشرف]] | |||
=== اماکن خدماتی === | === اماکن خدماتی === | ||
| خط ۳۸۲: | خط ۳۹۰: | ||
=== حمله ایذایی به قرارگاه اشرف- ۲۵ مهر ۱۳۸۹ === | === حمله ایذایی به قرارگاه اشرف- ۲۵ مهر ۱۳۸۹ === | ||
در روز ۲۵ مهر ۱۳۸۹ همزمان با برگزاری مراسمی در اشرف به مناسبت درگذشت [[مرضیه]] خواننده مشهور ایرانی نیروهای عراقی وابسته به رژیم ایران به ایجاد درگیری‌هایی با ساکنین اشرف که درمواضع پستی مستقر بودند، پرداختند. این درگیری ها منجر به زخمی شدن تعدادی از مجاهدین شد. | |||
=== حمله ایذایی به قرارگاه اشرف - تابستان ۱۳۸۹ === | === حمله ایذایی به قرارگاه اشرف - تابستان ۱۳۸۹ === | ||
| خط ۴۰۶: | خط ۴۱۵: | ||
یک سال بعد مسعود رجوی در ۳۰ خرداد ۱۳۶۶ [[ارتش آزادیبخش ملی ایران]] را تأسیس کرد. به این ترتیب قرارگاه اشرف نقطه‌ی انطلاق، آموزش و گاه فرماندهی ده‌ها عملیات ارتش آزادیبخش ملی ایران شد. از جمله برخی از مهم‌ترین آنها [[عملیات آفتاب]]، [[عملیات چلچراغ]]، [[عملیات فروغ جاویدان]] و [[عملیات مروارید]] بود. [[رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران|رژه بزرگ ارتش آزادیبخش ملی]] ایران نیز در قرارگاه اشرف فرماندهی، آماده سازی و انجام شد. | یک سال بعد مسعود رجوی در ۳۰ خرداد ۱۳۶۶ [[ارتش آزادیبخش ملی ایران]] را تأسیس کرد. به این ترتیب قرارگاه اشرف نقطه‌ی انطلاق، آموزش و گاه فرماندهی ده‌ها عملیات ارتش آزادیبخش ملی ایران شد. از جمله برخی از مهم‌ترین آنها [[عملیات آفتاب]]، [[عملیات چلچراغ]]، [[عملیات فروغ جاویدان]] و [[عملیات مروارید]] بود. [[رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران|رژه بزرگ ارتش آزادیبخش ملی]] ایران نیز در قرارگاه اشرف فرماندهی، آماده سازی و انجام شد. | ||
[[پرونده:زنان در ارتش آزادی بخش.JPG|جایگزین=زنان در ارتش آزادی بخش - قرارگاه اشرف|بندانگشتی|397x397پیکسل|زنان در ارتش آزادی بخش - قرارگاه اشرف]] | |||
=== اشرف ظرفی برای تشکیل ارتش آزادیبخش === | === اشرف ظرفی برای تشکیل ارتش آزادیبخش === | ||
| خط ۴۲۴: | خط ۴۳۴: | ||
سیاست صدور بحران سیاستی که از جمله گوبلز وزیر دفاع هیتلر نیز به شکلی آنرا مطرح کرده است. گوبلز می‌گوید:<blockquote>«وقتی یک حکومت دچار ضعف مدیریتی و فساد و ناکارآمدی است ... با موجی از نارضایتی و خشم و اعتراض عمومی مواجه می‌شود و کشور به سوی انقلاب و سقوط حکومت پیش می‌رود... در چنین حالتی حکومت باید اذهان عمومی را به سوی یک موضوع فرعی ، اما بزرگ ، منحرف کند .. باید وارد یک جنگ شد . حکومت باید برای ملت دشمن بتراشد. دشمنان خارجی ، دشمنان داخلی . اگر دشمن واقعی پیدا نشد، حتی دشمن خیالی... باید دایما از توطئه ها گفت، از نقشه‌هایی که دشمنان برای ما می‌کشند. باید از هر فرصتی و هر حادثه ای برای راه انداختن یک جنگ تبلیغاتی استفاده کرد. باید دایما" درگیر بود . درگیر جنگ، درگیر تبلیغات علیه همسایگان، علیه کشورهای قدرتمند ، علیه سازمانهای جهانی .. باید بحران ساخت . رمز موفقیت و ماندگاری حکومتهای ضعیف در وضعیت جنگی و بحرانهاست .و این بهترین فرصت برای سرکوب منتقدین داخلی است... باید کاری کرد که مردم وقتی بهم می رسند دایما از جنگ و از دشمن بگویند»</blockquote>مجاهدین خلق در آخرین عملیات خود به نام [[عملیات چلچراغ]] شهر مهران را گرفتند و چندین مرکز لشکر و تیپ نیروهای مسلح را تسخیر کردند. در این عملیات آنها نزدیک به ۲ میلیارد دلار غنیمت گرفته و توازن جنگ را برهم زدند. پس از [[عملیات چلچراغ]] بود که خمینی جام زهر را نوشید و بیان علت آنرا نیز موکول به آینده کرد. سعید قاسمی از فرماندهان سپاه پاسداران در سخنانی گفت مجاهدین پس از فتح مهران شعار امروز مهران، فردا تهران سردادند و ما را مجبور به پذیرش آتش‌بس کردند. او می‌گوید:<blockquote>«نامردها، پست‌فطرتها، قبول کردیم قطعنامه بین‌المللی کثیف شما را ۵۹۸ را، که چه بشود؟ با آتش‌بس، سلاح را زمین گذاشتیم دستها بالا… تا آنجایی که من یادم است در دیدار با شیخ عیسی- حاج عیسی، همان آبدارچی آقا روح‌الله را می‌گویم- گفت: ”تا دو روز پس از پذیرش قطعنامه هیچی نخورد. روز اول یا دوم وقتی برایش چایی بردم و گذاشتم جلویش، گفتم آقاجان هیچی نخوردی. یک مرتبه بغضش ترکید. توی بغلم افتاد و یکساعت تمام گریه کرد. گفت: حاج عیسی چه کار کنم؟ … در یک سال آخر جنگ، صبح که از خواب بیدار می‌شدیم می‌گفتند خبر داری؟ چه شده؟ مهران را گرفتند. بعد از گذشت ۷سال از جنگ، اسیر و غنیمت می‌گیرند و افتضاحی است جنگ! سازمان مجاهدین خلق وقت نمی‌کرد غنیمتیهای شما را جمع کند!»<ref>آپارات - سعید قاسمی در مورد جنگ ایران و عراق</ref></blockquote>پذیرش آتش بس بین المللی از طرف رژیم ایران به معنی کوتاه آمدن از استمرار جنگ به امید بسته شدن قانونی مرزها و سد شدن راه عملیات برای مجاهدین خلق بود. با طرح موضوع آتش بس از طرف رژیم ایران، سازمان مجاهدین پیش از انعقاد آن، آخرین عملیات گسترده خود را با هدف فتح تهران انجام دادند. نام این عملیات، [[عملیات فروغ جاویدان]] بود. آنها این عملیات را بیمه‌نامه ارتش آزادیبخش ملی ایران نامیدند. | سیاست صدور بحران سیاستی که از جمله گوبلز وزیر دفاع هیتلر نیز به شکلی آنرا مطرح کرده است. گوبلز می‌گوید:<blockquote>«وقتی یک حکومت دچار ضعف مدیریتی و فساد و ناکارآمدی است ... با موجی از نارضایتی و خشم و اعتراض عمومی مواجه می‌شود و کشور به سوی انقلاب و سقوط حکومت پیش می‌رود... در چنین حالتی حکومت باید اذهان عمومی را به سوی یک موضوع فرعی ، اما بزرگ ، منحرف کند .. باید وارد یک جنگ شد . حکومت باید برای ملت دشمن بتراشد. دشمنان خارجی ، دشمنان داخلی . اگر دشمن واقعی پیدا نشد، حتی دشمن خیالی... باید دایما از توطئه ها گفت، از نقشه‌هایی که دشمنان برای ما می‌کشند. باید از هر فرصتی و هر حادثه ای برای راه انداختن یک جنگ تبلیغاتی استفاده کرد. باید دایما" درگیر بود . درگیر جنگ، درگیر تبلیغات علیه همسایگان، علیه کشورهای قدرتمند ، علیه سازمانهای جهانی .. باید بحران ساخت . رمز موفقیت و ماندگاری حکومتهای ضعیف در وضعیت جنگی و بحرانهاست .و این بهترین فرصت برای سرکوب منتقدین داخلی است... باید کاری کرد که مردم وقتی بهم می رسند دایما از جنگ و از دشمن بگویند»</blockquote>مجاهدین خلق در آخرین عملیات خود به نام [[عملیات چلچراغ]] شهر مهران را گرفتند و چندین مرکز لشکر و تیپ نیروهای مسلح را تسخیر کردند. در این عملیات آنها نزدیک به ۲ میلیارد دلار غنیمت گرفته و توازن جنگ را برهم زدند. پس از [[عملیات چلچراغ]] بود که خمینی جام زهر را نوشید و بیان علت آنرا نیز موکول به آینده کرد. سعید قاسمی از فرماندهان سپاه پاسداران در سخنانی گفت مجاهدین پس از فتح مهران شعار امروز مهران، فردا تهران سردادند و ما را مجبور به پذیرش آتش‌بس کردند. او می‌گوید:<blockquote>«نامردها، پست‌فطرتها، قبول کردیم قطعنامه بین‌المللی کثیف شما را ۵۹۸ را، که چه بشود؟ با آتش‌بس، سلاح را زمین گذاشتیم دستها بالا… تا آنجایی که من یادم است در دیدار با شیخ عیسی- حاج عیسی، همان آبدارچی آقا روح‌الله را می‌گویم- گفت: ”تا دو روز پس از پذیرش قطعنامه هیچی نخورد. روز اول یا دوم وقتی برایش چایی بردم و گذاشتم جلویش، گفتم آقاجان هیچی نخوردی. یک مرتبه بغضش ترکید. توی بغلم افتاد و یکساعت تمام گریه کرد. گفت: حاج عیسی چه کار کنم؟ … در یک سال آخر جنگ، صبح که از خواب بیدار می‌شدیم می‌گفتند خبر داری؟ چه شده؟ مهران را گرفتند. بعد از گذشت ۷سال از جنگ، اسیر و غنیمت می‌گیرند و افتضاحی است جنگ! سازمان مجاهدین خلق وقت نمی‌کرد غنیمتیهای شما را جمع کند!»<ref>آپارات - سعید قاسمی در مورد جنگ ایران و عراق</ref></blockquote>پذیرش آتش بس بین المللی از طرف رژیم ایران به معنی کوتاه آمدن از استمرار جنگ به امید بسته شدن قانونی مرزها و سد شدن راه عملیات برای مجاهدین خلق بود. با طرح موضوع آتش بس از طرف رژیم ایران، سازمان مجاهدین پیش از انعقاد آن، آخرین عملیات گسترده خود را با هدف فتح تهران انجام دادند. نام این عملیات، [[عملیات فروغ جاویدان]] بود. آنها این عملیات را بیمه‌نامه ارتش آزادیبخش ملی ایران نامیدند. | ||
[[پرونده:غنائم عملیات چلچراغ ارتش آزادیبخش ملی ایران.JPG|جایگزین=غنائم عملیات چلچراغ در قرارگاه اشرف|بندانگشتی|369x369پیکسل|غنائم عملیات چلچراغ در قرارگاه اشرف]] | |||
=== عملیات آفتاب === | === عملیات آفتاب === | ||
| خط ۴۳۷: | خط ۴۴۸: | ||
به این ترتیب مجاهدین در ۳ مرداد ۱۳۶۷ از قرارگاه اشرف، [[عملیات فروغ جاویدان]] را با تمام استعداد رزمی خود آغاز کردند. | به این ترتیب مجاهدین در ۳ مرداد ۱۳۶۷ از قرارگاه اشرف، [[عملیات فروغ جاویدان]] را با تمام استعداد رزمی خود آغاز کردند. | ||
[[پرونده:رژه یکانهای تانک.JPG|جایگزین=رژه ارتش آزادیبخش در قرارگاه اشرف|بندانگشتی|رژه ارتش آزادیبخش در قرارگاه اشرف]] | [[پرونده:رژه یکانهای تانک.JPG|جایگزین=رژه ارتش آزادیبخش در قرارگاه اشرف|بندانگشتی|رژه ارتش آزادیبخش در قرارگاه اشرف|444x444پیکسل]] | ||
=== رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران === | === رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران === | ||
| خط ۴۸۰: | خط ۴۹۱: | ||
پس از سکونت اشرفی ها در قرارگاه اشرف دولت آمریکا سیاست مشخصی را در قبال آنها کلید زد. سیاست دولت وقت آمریکا در مورد مجاهدین ایجاد فروپاشی نرم سازمان مجاهدین خلق بود. به همین منظور در طول ۱۶ ماه چندین ارگان اطلاعاتی از جمله اف بی آی، از طرف دولت آمریکا به قرارگاه اشرف آمدند. آنها مصاحبه هایی را بصورت انفرادی با تک تک اعضای سازمان مجاهدین خلق ترتیب دادند. در این مصاحبه‌ها تمامی سوابق و فعالیت‌های اعضای مجاهدین مورد تحقیق قرار می‌گرفت. اعضای سازمان مجاهدین خلق همچنین در این مصاحبه‌ها دعوت به ترک سازمان خود، بازگشت به ایران یا دریافت پناهندگی آمریکا می‌شدند. این مصاحبه‌ها هفت دور در طول ۱۶ ماه انجام شد. | پس از سکونت اشرفی ها در قرارگاه اشرف دولت آمریکا سیاست مشخصی را در قبال آنها کلید زد. سیاست دولت وقت آمریکا در مورد مجاهدین ایجاد فروپاشی نرم سازمان مجاهدین خلق بود. به همین منظور در طول ۱۶ ماه چندین ارگان اطلاعاتی از جمله اف بی آی، از طرف دولت آمریکا به قرارگاه اشرف آمدند. آنها مصاحبه هایی را بصورت انفرادی با تک تک اعضای سازمان مجاهدین خلق ترتیب دادند. در این مصاحبه‌ها تمامی سوابق و فعالیت‌های اعضای مجاهدین مورد تحقیق قرار می‌گرفت. اعضای سازمان مجاهدین خلق همچنین در این مصاحبه‌ها دعوت به ترک سازمان خود، بازگشت به ایران یا دریافت پناهندگی آمریکا می‌شدند. این مصاحبه‌ها هفت دور در طول ۱۶ ماه انجام شد. | ||
در این دوران همچنین نیروهای آمریکایی بر اساس اطلاعات غلط از طرف مأموران رژیم ایران از قرارگاه اشرف به امید یافتن زندان، اسناد تروریسم و ....بازرسی‌های غافلگیرانه انجام دادند. تا پایان حضور نیروهای آمریکایی مجاهدین خلق به آنها و | در این دوران همچنین نیروهای آمریکایی بر اساس اطلاعات غلط از طرف مأموران رژیم ایران از قرارگاه اشرف به امید یافتن زندان، اسناد تروریسم و ....بازرسی‌های غافلگیرانه انجام دادند. تا پایان حضور نیروهای آمریکایی مجاهدین خلق به آنها و هر ارگان بین المللی دیگری رسما اعلام کردند که با حفظ شئون مجاهدین می‌توانند از هر مکانی در اشرف بدون اطلاع قبلی بازدید کرده و با هر فرد که مایل هستند صحبت کنند. | ||
پس از | پس از ۱۶ماه تحقیقات گسترده از تک تک ساکنان اشرف توسط ۷ سازمان دولتی ایالات متحده آمریکا مشخص شد که افراد مجاهدین هیچ قانونی را نقض نکردند و در جنگ نیز بی‌طرف بودند. از سویی آنها مصر به ادامه مبارزه خود زیر چتر سازمان متبوعشان هستند. بدین ترتیب نیروهای چند ملیتی به رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۴ تمامی ساکنان اشرف را تحت عنوان کنوانسیون چهارم ژنو، یعنی افراد حفاظت شده بین‌المللی به رسمیت شناخت.<ref name=":0" /> | ||
به این ترتیب سیاست فروپاشی نرم با دفاع اعضای مجاهدین خلق از مبارزه خود علیه رژیم ایران به بن بست کشیده شد. همچنین پایگاه کوچکی که آمریکاییان با نام «دهکده ی آزادی» در کنار اشرف ساخته بودند تا افرادی که مایل هستند مجاهدین را ترک کنند به آن‌جا بروند، پس از مدتی برچیده شد. | به این ترتیب سیاست فروپاشی نرم با دفاع اعضای مجاهدین خلق از مبارزه خود علیه رژیم ایران به بن بست کشیده شد. همچنین پایگاه کوچکی که آمریکاییان با نام «دهکده ی آزادی» در کنار اشرف ساخته بودند تا افرادی که مایل هستند مجاهدین را ترک کنند به آن‌جا بروند، پس از مدتی برچیده شد. | ||
==== رابطه ساکنین اشرف با مردم عراق ==== | ==== رابطه ساکنین اشرف با مردم عراق ==== | ||
[[پرونده:نماد همبستگی مردم عراق و ایران - بیانیه حمایت ۵ میلیون و ۲۰۰ هزار عراقی از مجاهدین خلق.JPG|جایگزین=نماد همبستگی مردم عراق و ایران - بیانیه حمایت ۵ میلیون و ۲۰۰ هزار عراقی از مجاهدین خلق|بندانگشتی|365x365پیکسل|نماد همبستگی مردم عراق و ایران - بیانیه حمایت ۵ میلیون و ۲۰۰ هزار عراقی از مجاهدین خلق]] | |||
پس از سقوط دولت سابق عراق، مجاهدین که در قراررگاه اشرف متمرکز شده بودند روابط گسترده‌ای را با مردم عراق آغاز کردند. در این دوران از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۰۹ که این ارتباط توسط دولت عراق ممنوع شد، روزانه صدها نفر از مردم عراق به قرارگاه اشرف رفت و آمد داشتند و به دیدن مجاهدین می‌آمدند. مجاهدین خلق در زمان حکومت صدام هیچ‌گونه فعالیت اجتماعی در عراق نداشتند اما اغلب مردم عراق نسبت به آنها دیدگاه خوبی داشتند. در یکی از جلسات برگزرا شده در همان ابتدای اشغال عراق نزدیک به ۵۰ هزار عراقی در حمایت از مجاهدین خلق به این قرارگاه آمدند و اعتراض خود را نسبت به [[حکم شورای حکومتی عراق علیه مجاهدین خلق|حکم شورای حکومتی عراق]] علیه مجاهدین اعلام کردند. | پس از سقوط دولت سابق عراق، مجاهدین که در قراررگاه اشرف متمرکز شده بودند روابط گسترده‌ای را با مردم عراق آغاز کردند. در این دوران از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۰۹ که این ارتباط توسط دولت عراق ممنوع شد، روزانه صدها نفر از مردم عراق به قرارگاه اشرف رفت و آمد داشتند و به دیدن مجاهدین می‌آمدند. مجاهدین خلق در زمان حکومت صدام هیچ‌گونه فعالیت اجتماعی در عراق نداشتند اما اغلب مردم عراق نسبت به آنها دیدگاه خوبی داشتند. در یکی از جلسات برگزرا شده در همان ابتدای اشغال عراق نزدیک به ۵۰ هزار عراقی در حمایت از مجاهدین خلق به این قرارگاه آمدند و اعتراض خود را نسبت به [[حکم شورای حکومتی عراق علیه مجاهدین خلق|حکم شورای حکومتی عراق]] علیه مجاهدین اعلام کردند. | ||
| خط ۵۰۲: | خط ۵۱۴: | ||
===== بیانیه ۳ میلیون نفر از شیعیان عراقی در حمایت از مجاهدین ===== | ===== بیانیه ۳ میلیون نفر از شیعیان عراقی در حمایت از مجاهدین ===== | ||
[[پرونده:بیانیه ۳ میلیون شیعه.JPG|جایگزین=جلسه اعلان بیانیه ۳ میلیون شیعه در عراق|بندانگشتی|جلسه اعلان بیانیه ۳ میلیون شیعه در عراق]] | |||
در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۸ (۲۵ خرداد ۱۳۸۷) چهارمین اجلاس سالنه کنگره همبستگی مردم عراق، ویژه‌ی شیعیان عراق در شهر اشرف برگزار شد. بیانیه‌ای با امضای ۳ میلیون تن از شیعیان عراق قرائت شد. این بیانیه به صورت یک لوح توسط شیوخ عراق به صدیقه حسینی مسئول اول وقت مجاهدین خلق اعطا شد. در این بیانیه شعیان عراق خواهان خلع ید از رژیم ایران شدند. این بیانیه از جمله توسط ۸۸۰۰ تن از شیوخ عراق، ۵۸۱۴ وکیل و حقوقدان و ۳۵۳ روحانی و خطیب، ۲۳۰۳۰ پزشک و مهندس و استاد دانشگاه تأیید و امضا شده بود.<ref name=":1" /> | در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۸ (۲۵ خرداد ۱۳۸۷) چهارمین اجلاس سالنه کنگره همبستگی مردم عراق، ویژه‌ی شیعیان عراق در شهر اشرف برگزار شد. بیانیه‌ای با امضای ۳ میلیون تن از شیعیان عراق قرائت شد. این بیانیه به صورت یک لوح توسط شیوخ عراق به صدیقه حسینی مسئول اول وقت مجاهدین خلق اعطا شد. در این بیانیه شعیان عراق خواهان خلع ید از رژیم ایران شدند. این بیانیه از جمله توسط ۸۸۰۰ تن از شیوخ عراق، ۵۸۱۴ وکیل و حقوقدان و ۳۵۳ روحانی و خطیب، ۲۳۰۳۰ پزشک و مهندس و استاد دانشگاه تأیید و امضا شده بود.<ref name=":1" /> | ||
| خط ۵۱۴: | خط ۵۲۷: | ||
دولت عراق به محض بر عهده گرفتن حفاظت قرارگاه اشرف، اعمال محدودیت بر مجاهدین خلق را آغاز کرد. اولین محدودیت، منع تردد ساکنین اشرف بود. ساکنین اشرف از آن جز در موارد اضطراری پزشکی، اجازه خروج از قرارگاه را نیافته و هیچ عراقی نیز اجازه ورود به اشرف را نداشت. در ادامه‌ی محاصره لجستیکی و همچنین دارویی و پزشکی آغاز شد. | دولت عراق به محض بر عهده گرفتن حفاظت قرارگاه اشرف، اعمال محدودیت بر مجاهدین خلق را آغاز کرد. اولین محدودیت، منع تردد ساکنین اشرف بود. ساکنین اشرف از آن جز در موارد اضطراری پزشکی، اجازه خروج از قرارگاه را نیافته و هیچ عراقی نیز اجازه ورود به اشرف را نداشت. در ادامه‌ی محاصره لجستیکی و همچنین دارویی و پزشکی آغاز شد. | ||
در روز ۸ فروردین ۱۳۸۸ علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم ایران با موفق ربیعی مشاور امنیتی نوری المالکی نخست وزیر عراق دیدار داشت. چهار روز بعد موفق ربیعی نظر دولت عراق را به صراحت اعلام کرد:<blockquote>«خط ما این است که به تدریج، زندگی و حضور مجاهدین را در اشرف برای آنها غیرقابل تحمل کنیم. چون این‌ها برای امنیت ملی ایران خطر هستند. خط ما این است که به تدریج نیروهای امنیتی عراق وارد این قرارگاه بشوند، نقطه کنترلی برپا کنند، گشت دایر کنند، بازرسی کنند و دست به حمله بزنند...با گامهایی تدریجی می‌باشد یعنی به تدریج حضور آنها در عراق را تحمل ناپذیر بکنیم. این‌ها برای امنیت دولت ایران خطرناک هستند. اما به تدریج نیروهای امنیتی عراق وارد قرارگاه می‌شوند و نقطه کنترلی و گشت دایر می‌کنند و بازرسی می‌کنند و دست به حمله می‌زنند».<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C-%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%86-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D9% موفق الربیعی مشاور امنیتی مالکی در لندن زیرگرفته شد]</ref></blockquote>[[پرونده: | در روز ۸ فروردین ۱۳۸۸ علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم ایران با موفق ربیعی مشاور امنیتی نوری المالکی نخست وزیر عراق دیدار داشت. چهار روز بعد موفق ربیعی نظر دولت عراق را به صراحت اعلام کرد:<blockquote>«خط ما این است که به تدریج، زندگی و حضور مجاهدین را در اشرف برای آنها غیرقابل تحمل کنیم. چون این‌ها برای امنیت ملی ایران خطر هستند. خط ما این است که به تدریج نیروهای امنیتی عراق وارد این قرارگاه بشوند، نقطه کنترلی برپا کنند، گشت دایر کنند، بازرسی کنند و دست به حمله بزنند...با گامهایی تدریجی می‌باشد یعنی به تدریج حضور آنها در عراق را تحمل ناپذیر بکنیم. این‌ها برای امنیت دولت ایران خطرناک هستند. اما به تدریج نیروهای امنیتی عراق وارد قرارگاه می‌شوند و نقطه کنترلی و گشت دایر می‌کنند و بازرسی می‌کنند و دست به حمله می‌زنند».<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C-%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%86-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D9% موفق الربیعی مشاور امنیتی مالکی در لندن زیرگرفته شد]</ref></blockquote>[[پرونده:بازرسی قرارگاه اشرف با سگ‌های پلیس.JPG|جایگزین=بازرسی قرارگاه اشرف با سگ‌های پلیس|بندانگشتی|250x250پیکسل|نتیجه بازرسی قرارگاه اشرف با سگ‌های پلیس]]به این ترتیب دولت عراق تلاش می‌کرد مجاهدین ساکن در عراق را وادار به تمکین در مقابل رژیم ایران کند. با وجود مصاحبه‌هایی ارگان‌های امنیتی آمریکا با اعضای مجاهدین به صورت انفرادی انجام داده بودند، دولت عراق نیز خواهان انجام مصاحبه‌های انفرادی با ساکنین اشرف شد. به این ترتیب دوبار تک به تک اعضای سازمان مجاهدین خلق به صورت انفرادی با افرادی از دولت عراق مصاحبه انجام دادند. در این مصاحبه‌ها از تک به تک افراد مجاهدین خلق دعوت شد که با اطمینان از امنیت خود به ایران برگردند و یا در صورت تمایل از عراق به یک کشور اروپایی رفته و سازمان مجاهدین خلق را ترک کنند. | ||
==== بازرسی قرارگاه اشرف با سگ‌های پلیس ==== | ==== بازرسی قرارگاه اشرف با سگ‌های پلیس ==== | ||
| خط ۵۲۶: | خط ۵۳۷: | ||
[[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸|حمله نیروهای عراقی به قرارگاه اشرف در ۶ و ۷ مرداد]] در برخی نقاط با استفاده از چوپ‌های چهارتراش و بزرگ، باتوم، ماشین آب‌پاش و در برخی موارد با استفاده از نارنجک و مهمات جنگی آغاز شد.[[پرونده:مجروحین در حملات نیروهای عراقی به کمپ اشرف.jpg|جایگزین=مجروحین در حملات نیروهای عراقی به کمپ اشرف|بندانگشتی|مجروحین در حملات نیروهای عراقی به کمپ اشرف|پیوند=https://www.iran-pedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%85%D8%AC%D8%B1%D9%88%D8%AD%DB%8C%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AD%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82%DB%8C_%D8%A8%D9%87_%DA%A9%D9%85%D9%BE_%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81.jpg]]هدف از این حمله ورود به قرارگاه اشرف برای تحقق هدفی بود که موفق ربیعی پیش از این اعلام کرده بود. حمله نیروهای عراقی در روز ۶ و ۷ مرداد ۱۲ کشته و صدها مجروح برجای گذاشت. اما با این حال نیروهای عراقی نتوانستند به هدف خود یعنی تسلط بر قرارگاه اشرف دست پیدا کنند. ساکنین اشرف با دست خالی و با استفاده از زنجیره‌ی انسانی و خط بستن در مقابل حملات مانع پیشروی کامل نیروهای عراقی شدند به نحوی که نیروهای عراقی یا باید به قتل عام تعداد زیادی از آنها یعنی ده‌ها برابر بیشتر دست می‌زدند یا حمله را متوقف می‌کردند. همزمان از این حمله صحنه‌ها و فیلمهای تکان دهنده‌ای از حمله عراقیان به افراد بی‌دفاع توسط ساکنین اشرف به جهان مخابره شد.بخش‌های مختلف این سازمان در اروپا و آمریکا به کمک هواداران سازمان مجاهدین فعالیت خود را از طریق سازمانهای بین المللی خود را برای متوقف کردن حمله آغاز کردند. به این ترتیب در پایان روز هفتم مرداد یعنی روز دوم از آغاز درگیری‌ها نیروهای عراقی زیر فشارهای بین المللی ناگزیر از توقف شدند. آنها در جریان این درگیری تنها توانستند بخشی از بیابان‌های اشرف در سمت شمالی این قرارگاه را در کنترل خود قرار دهند. با این‌همه تمامی خیابان‌های و امکان قرارگاه اشرف در دست ساکنین باقی ماند. | [[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸|حمله نیروهای عراقی به قرارگاه اشرف در ۶ و ۷ مرداد]] در برخی نقاط با استفاده از چوپ‌های چهارتراش و بزرگ، باتوم، ماشین آب‌پاش و در برخی موارد با استفاده از نارنجک و مهمات جنگی آغاز شد.[[پرونده:مجروحین در حملات نیروهای عراقی به کمپ اشرف.jpg|جایگزین=مجروحین در حملات نیروهای عراقی به کمپ اشرف|بندانگشتی|مجروحین در حملات نیروهای عراقی به کمپ اشرف|پیوند=https://www.iran-pedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%85%D8%AC%D8%B1%D9%88%D8%AD%DB%8C%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AD%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82%DB%8C_%D8%A8%D9%87_%DA%A9%D9%85%D9%BE_%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81.jpg]]هدف از این حمله ورود به قرارگاه اشرف برای تحقق هدفی بود که موفق ربیعی پیش از این اعلام کرده بود. حمله نیروهای عراقی در روز ۶ و ۷ مرداد ۱۲ کشته و صدها مجروح برجای گذاشت. اما با این حال نیروهای عراقی نتوانستند به هدف خود یعنی تسلط بر قرارگاه اشرف دست پیدا کنند. ساکنین اشرف با دست خالی و با استفاده از زنجیره‌ی انسانی و خط بستن در مقابل حملات مانع پیشروی کامل نیروهای عراقی شدند به نحوی که نیروهای عراقی یا باید به قتل عام تعداد زیادی از آنها یعنی ده‌ها برابر بیشتر دست می‌زدند یا حمله را متوقف می‌کردند. همزمان از این حمله صحنه‌ها و فیلمهای تکان دهنده‌ای از حمله عراقیان به افراد بی‌دفاع توسط ساکنین اشرف به جهان مخابره شد.بخش‌های مختلف این سازمان در اروپا و آمریکا به کمک هواداران سازمان مجاهدین فعالیت خود را از طریق سازمانهای بین المللی خود را برای متوقف کردن حمله آغاز کردند. به این ترتیب در پایان روز هفتم مرداد یعنی روز دوم از آغاز درگیری‌ها نیروهای عراقی زیر فشارهای بین المللی ناگزیر از توقف شدند. آنها در جریان این درگیری تنها توانستند بخشی از بیابان‌های اشرف در سمت شمالی این قرارگاه را در کنترل خود قرار دهند. با این‌همه تمامی خیابان‌های و امکان قرارگاه اشرف در دست ساکنین باقی ماند. | ||
دربیانیه فعالین حقوق بشرو دموکراسی در ایران دراین رابطه آمده‌است:<blockquote>«تصاویر و فیلمهای تکان دهنده‌ای که در طی روزهای گذشته از اشرف پخش شده‌است حاکی از یورشهای وحشیانه و غیرقابل تصور نیروهای عراقی با سلاح گرم، خودروهای نظامی، لودر، باتون، میله‌های فلزی، سنگ به ساکنین [[قرارگاه اشرف|اشرف]] می‌باشد. گفته می‌شود در این یورش‌ها تا به حال ۱۲ نفر از اعضای [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] جان باختند و صدها نفر زخمی شدند و تعدادی هم توسط نیروهای عراقی ربوده شده و به نقاط نامعلومی منتقل شدند. در حال حاضر وضعیت زخمی شدگان به دلیل نبود امکانات پزشکی لازم و ممانعت از انتقال آنها به بیمارستان‌های تخصصی عراق وخیم می‌باشد و تا به حال تعدادی بدین خاطر جان باختند.»</blockquote> | دربیانیه فعالین حقوق بشرو دموکراسی در ایران دراین رابطه آمده‌است:[[پرونده:بلندگوها اطراف قرارگاه اشرف.jpg|جایگزین=بلندگوها اطراف قرارگاه اشرف|بندانگشتی|بلندگوها اطراف قرارگاه اشرف]]<blockquote>«تصاویر و فیلمهای تکان دهنده‌ای که در طی روزهای گذشته از اشرف پخش شده‌است حاکی از یورشهای وحشیانه و غیرقابل تصور نیروهای عراقی با سلاح گرم، خودروهای نظامی، لودر، باتون، میله‌های فلزی، سنگ به ساکنین [[قرارگاه اشرف|اشرف]] می‌باشد. گفته می‌شود در این یورش‌ها تا به حال ۱۲ نفر از اعضای [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] جان باختند و صدها نفر زخمی شدند و تعدادی هم توسط نیروهای عراقی ربوده شده و به نقاط نامعلومی منتقل شدند. در حال حاضر وضعیت زخمی شدگان به دلیل نبود امکانات پزشکی لازم و ممانعت از انتقال آنها به بیمارستان‌های تخصصی عراق وخیم می‌باشد و تا به حال تعدادی بدین خاطر جان باختند.»</blockquote> | ||
====شکنجه روانی==== | ====شکنجه روانی==== | ||
در روند افزایش فشارها بر ساکنین اشرف دولت عراق با طراحی و درخواست رژیم ایران اقدام به نصب بلندگو در اطراف قرارگاه اشرف کرد. تعداد این بلندگوها به ۳۲۰ عدد می‌رسید و در ضلع جنوبی قرارگاه اشرف، ضلع غربی قراررگاه اشرف و ضلع شمالی قرارگاه اشرف نصب شده بودند. این بلندگوها بر روی پایه‌هایی که برای این کار طراحی شده بود نصب شده و از ارتفاع بالا بصورت ۲۴ ساعته به شکنجه روانی ساکنین اشرف می‌پرداختند. این افراد که بعضا خود را خانواده یا اقوام برخی از ساکنین معرفی می‌کردند بدون وقفه با فریادهای بلند و به شکلی علنی به تهدید ساکنین اشرف به مرگ می پرداختند. گاه در این بلندگوها فریادها و صداهای از پیش ضبط شده‌ای علیه مجاهدین پخش می‌شد. همچنین گاه از ساکنین دعوت به تسلیم شدن به رژیم ایران می‌کردند و رژیم ایران را یک رژیم دموکراتیک و مبارزه مجاهدین علیه آن را بی‌فایده و اشتباه می‌خواندند. این اقدام از ۱۹ بهمن ۱۳۸۸ آغاز و تا دی ماه ۱۳۹۰ به صورت ۲۴ ساعته ادامه داشت. | در روند افزایش فشارها بر ساکنین اشرف دولت عراق با طراحی و درخواست رژیم ایران اقدام به نصب بلندگو در اطراف قرارگاه اشرف کرد. تعداد این بلندگوها به ۳۲۰ عدد می‌رسید و در ضلع جنوبی قرارگاه اشرف، ضلع غربی قراررگاه اشرف و ضلع شمالی قرارگاه اشرف نصب شده بودند. این بلندگوها بر روی پایه‌هایی که برای این کار طراحی شده بود نصب شده و از ارتفاع بالا بصورت ۲۴ ساعته به شکنجه روانی ساکنین اشرف می‌پرداختند. این افراد که بعضا خود را خانواده یا اقوام برخی از ساکنین معرفی می‌کردند بدون وقفه با فریادهای بلند و به شکلی علنی به تهدید ساکنین اشرف به مرگ می پرداختند. گاه در این بلندگوها فریادها و صداهای از پیش ضبط شده‌ای علیه مجاهدین پخش می‌شد. همچنین گاه از ساکنین دعوت به تسلیم شدن به رژیم ایران می‌کردند و رژیم ایران را یک رژیم دموکراتیک و مبارزه مجاهدین علیه آن را بی‌فایده و اشتباه می‌خواندند. این اقدام از ۱۹ بهمن ۱۳۸۸ آغاز و تا دی ماه ۱۳۹۰ به صورت ۲۴ ساعته ادامه داشت. | ||
[[پرونده:صحنه‌هاي درگيري - فروغ اشرف - 900119 (32).jpg|جایگزین=درگیری‌های ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ در قرارگاه اشرف|بندانگشتی|درگیری‌های ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ در قرارگاه اشرف]] | |||
==== حمله ۱۹ فرودین ۱۳۹۰ ==== | ==== حمله ۱۹ فرودین ۱۳۹۰ ==== | ||
[[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۱۹ فروردین ۱۳۹۰|در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰]] (۸ آوریل ۲۰۱۱) نیروهای عراق بار دیگر قرارگاه اشرف را مورد حمله قرار دادند. اعضای سازمان مجاهدین خلق این‌بار نیز با وجود نداشتن اسلحه با ایجاد زنجیره‌های انسانی در مقابل حمله مقاومت کردند. در این حمله بسیار خونین تر از حمله ۶ و ۷ مرداد بود، نیروهای عراقی و عناصر وابسته به رژیم ایران با تجهیزات کامل زرهی و انواع سلاح‌های گرم حمله خود را از بامداد ۱۹ فرودین به قرارگاه اشرف آغاز کردند. ظهر ۱۹ فروردین این حمله به پایان رسید در حالی که نیروهای عراق تنها توانستند یکی از میادین اشرف به نام میدان لاله را در اختیار بگیرند. این میدان، هم در [[۶ و ۷ مرداد|حمله ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸]] و هم در [[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۱۹ فروردین ۱۳۹۰|حمله ۱۹ فرودین ۱۳۹۰]] شاهد صحنه‌های خونینی بود. | [[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۱۹ فروردین ۱۳۹۰|در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰]] (۸ آوریل ۲۰۱۱) نیروهای عراق بار دیگر قرارگاه اشرف را مورد حمله قرار دادند. اعضای سازمان مجاهدین خلق این‌بار نیز با وجود نداشتن اسلحه با ایجاد زنجیره‌های انسانی در مقابل حمله مقاومت کردند. در این حمله بسیار خونین تر از حمله ۶ و ۷ مرداد بود، نیروهای عراقی و عناصر وابسته به رژیم ایران با تجهیزات کامل زرهی و انواع سلاح‌های گرم حمله خود را از بامداد ۱۹ فرودین به قرارگاه اشرف آغاز کردند. ظهر ۱۹ فروردین این حمله به پایان رسید در حالی که نیروهای عراق تنها توانستند یکی از میادین اشرف به نام میدان لاله را در اختیار بگیرند. این میدان، هم در [[۶ و ۷ مرداد|حمله ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸]] و هم در [[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۱۹ فروردین ۱۳۹۰|حمله ۱۹ فرودین ۱۳۹۰]] شاهد صحنه‌های خونینی بود. | ||
| خط ۵۵۸: | خط ۵۷۱: | ||
از این مرحله از تاریخچه‌ی اشرف که چهارده سال به طول انجامید به عنوان دوره‌ای سرنوشت ساز در تاریخ مبارزه‌ی مجاهدین خلق یاد می‌شود | از این مرحله از تاریخچه‌ی اشرف که چهارده سال به طول انجامید به عنوان دوره‌ای سرنوشت ساز در تاریخ مبارزه‌ی مجاهدین خلق یاد می‌شود | ||
با آغاز روند جمع‌آوری سلاح‌های مجاهدین توسط ارتش آمریکا، رژیم ایران روی امتناع مجاهدین از پذیرش آن حساب کرده بود. تحلیل رژیم ایران در یک فرایند منطقی این بود که مجاهدین در برابر این گردآوری سلاح‌هایشان مقاومت می‌کنند و در نتیجه در یک درگیری نظامی غیرقابل اجتناب از بین می‌روند. این دقیقا همان دلیلی بود که منجر به پذیرش جمع‌آوری سلاح‌ها از طرف مجاهدین شد. فرمانده نیروهای آمریکایی ژنرال اودیرنو که از «تسلیم» و «خلع سلاح» به عنوان پیش‌شرط مذاکره سخن گفته بود، سرانجام با مجاهدین خلق، قرارداد آتش‌بس امضا کرد. یک قرارداد آتش بس که میان نیروهای آمریکایی و مجاهدین در مقابل گردآوری سلاح‌های آنها در احترام به حکومت نوپای عراق امضا شد. همچنین مجاهدین بر اساس این قرارداد می‌توانست همچنان لباس متحدالشکل و ساختار پیشین خود را حفظ کنند. | با آغاز روند جمع‌آوری سلاح‌های مجاهدین توسط ارتش آمریکا، رژیم ایران روی امتناع مجاهدین از پذیرش آن حساب کرده بود. تحلیل رژیم ایران در یک فرایند منطقی این بود که مجاهدین در برابر این گردآوری سلاح‌هایشان مقاومت می‌کنند و در نتیجه در یک درگیری نظامی غیرقابل اجتناب از بین می‌روند. این دقیقا همان دلیلی بود که منجر به پذیرش جمع‌آوری سلاح‌ها از طرف مجاهدین شد. فرمانده نیروهای آمریکایی ژنرال اودیرنو که از «تسلیم» و «خلع سلاح» به عنوان پیش‌شرط مذاکره سخن گفته بود، سرانجام با مجاهدین خلق، قرارداد آتش‌بس امضا کرد. یک قرارداد آتش بس که میان نیروهای آمریکایی و مجاهدین در مقابل گردآوری سلاح‌های آنها در احترام به حکومت نوپای عراق امضا شد. همچنین مجاهدین بر اساس این قرارداد می‌توانست همچنان لباس متحدالشکل و ساختار پیشین خود را حفظ کنند. [[پرونده:نماد میدان آزادی قرارگاه اشرف - غروب.JPG|alt=برج آزادی - قرارگاه اشرف |بندانگشتی|395x395پیکسل|برج آزادی - قرارگاه اشرف ]] | ||
با این همه کنار گذاشتن سلاح برای [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] به عنوان سازمانی که به مبارزه مسلحانه علیه رژیم ایران باور داشت امری بود که می‌توانست منجر به فروپاشی آن شود. رژيم ایران نیز تصور می‌کرد که حتی اگر سازمان مجاهدین خلق جمع‌آوری سلاح‌هایش را بپذیرد، به سرعت متلاشی خواهد شد. در آن شرایط، نه تنها دشمنان مجاهدین خلق بلکه دوستان آنها نیز در اقسا نقاط جهان چنین استنباطی از شرایط مجاهدین خلق داشتند و وقایع عراق را پایانی بر حضور مؤثر این سازمان می‌دانستند. در آن زمان هیچ ناظری نمی‌توانست از ادامه‌ی فعالیت یک ارتش بدون سلاح تصویری ارائه دهد. | با این همه کنار گذاشتن سلاح برای [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] به عنوان سازمانی که به مبارزه مسلحانه علیه رژیم ایران باور داشت امری بود که می‌توانست منجر به فروپاشی آن شود. رژيم ایران نیز تصور می‌کرد که حتی اگر سازمان مجاهدین خلق جمع‌آوری سلاح‌هایش را بپذیرد، به سرعت متلاشی خواهد شد. در آن شرایط، نه تنها دشمنان مجاهدین خلق بلکه دوستان آنها نیز در اقسا نقاط جهان چنین استنباطی از شرایط مجاهدین خلق داشتند و وقایع عراق را پایانی بر حضور مؤثر این سازمان می‌دانستند. در آن زمان هیچ ناظری نمی‌توانست از ادامه‌ی فعالیت یک ارتش بدون سلاح تصویری ارائه دهد. | ||
| خط ۵۷۳: | خط ۵۸۶: | ||
مسعود رجوی در پیام به اعضای سازمان مجاهدین در مورد گردآوری سلاح‌ها گفته بود: من صاحبان سلاح را به سلاح ترجیح دادم. | مسعود رجوی در پیام به اعضای سازمان مجاهدین در مورد گردآوری سلاح‌ها گفته بود: من صاحبان سلاح را به سلاح ترجیح دادم. | ||
[[پرونده:میدان لاله در قرارگاه اشرف.JPG|جایگزین=میدان لاله در قرارگاه اشرف- یک روز پس از تسخیر آن توسط نیروهای عراقی وابسته به رژیم ایران|بندانگشتی|333x333پیکسل|میدان لاله در قرارگاه اشرف- یک روز پس از تسخیر آن توسط نیروهای عراقی وابسته به رژیم ایران]] | |||
او با تشریح شرایط ژئوپولتیک منطقه، یعنی قطعیت گسترش دخالت رژیم در منطقه‌ی خاورمیانه و ضرورت یک پاسخ جهانی به این موضوع، مجاهدین را به صبر و پایداری بر اصول فراخواند. در آن شرایط هنوز رژیم ایران نفوذ خود در عراق، سوریه، لبنان، یمن و... را گسترش نداده بود. سال‌ها بعد صحت تحلیل مسعود رجوی در رابطه با ژئوپلیتک منطقه‌ی خاورمیانه اثبات شکد. | او با تشریح شرایط ژئوپولتیک منطقه، یعنی قطعیت گسترش دخالت رژیم در منطقه‌ی خاورمیانه و ضرورت یک پاسخ جهانی به این موضوع، مجاهدین را به صبر و پایداری بر اصول فراخواند. در آن شرایط هنوز رژیم ایران نفوذ خود در عراق، سوریه، لبنان، یمن و... را گسترش نداده بود. سال‌ها بعد صحت تحلیل مسعود رجوی در رابطه با ژئوپلیتک منطقه‌ی خاورمیانه اثبات شکد. | ||