۱٬۶۵۱
ویرایش
کاربر:Omid/3صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
یورگن هابرماس، جامعه‌شناس و فیلسوف آلمانی، می‌نویسد:<blockquote>«واقعیت این است که شکی نیست که شهروندان متدین هم قادر هستند در راس جنبش نوسازی جامعه قرار بگیرند و به نوعی نقش سرنیزه و نوک پیکان مدرنیسم را بازی کنند. البته دینداری یک مسئله فردی در جوامع مدرن است نه وظیفه دولتی و مقامات حکومتی کشور.»</blockquote>هابرماس در جای دیگری می‌نویسد:<blockquote>«امروز اقلیت‌های دینی در جوامع سکولار از حقوق متساوی برخوردار هستند و آزادانه می‌توانند به آداب و رسوم دینی خود مشغول باشند. آزادی بیان و آزادی عقیده و دین یکی از مهم‌ترین ستون کشوری است که دارای قانون اساسی دموکراتیک است، که آزادی‌های ابتدایی شهروندان را تضمین می‌کند. در یک جامعه سکولار هم یک شهروند متدین حق دارد که از آزادی استفاده کند و هم یک شهروند بی‌دین اجازه دارد پافشاری کند که نمی‌خواهد تحت تاثیر تبلیغات دینی قرار بگیرد و می‌خواهد از آن مزاحمات تبلیغات دینی در امان بماند. پس لامذهب هم فحش محسوب نمی‌شود.»<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f8-habermas/26907632.html سکولاریسم و دین از دید هابرماس]</ref></blockquote> | یورگن هابرماس، جامعه‌شناس و فیلسوف آلمانی، می‌نویسد:<blockquote>«واقعیت این است که شکی نیست که شهروندان متدین هم قادر هستند در راس جنبش نوسازی جامعه قرار بگیرند و به نوعی نقش سرنیزه و نوک پیکان مدرنیسم را بازی کنند. البته دینداری یک مسئله فردی در جوامع مدرن است نه وظیفه دولتی و مقامات حکومتی کشور.»</blockquote>هابرماس در جای دیگری می‌نویسد:<blockquote>«امروز اقلیت‌های دینی در جوامع سکولار از حقوق متساوی برخوردار هستند و آزادانه می‌توانند به آداب و رسوم دینی خود مشغول باشند. آزادی بیان و آزادی عقیده و دین یکی از مهم‌ترین ستون کشوری است که دارای قانون اساسی دموکراتیک است، که آزادی‌های ابتدایی شهروندان را تضمین می‌کند. در یک جامعه سکولار هم یک شهروند متدین حق دارد که از آزادی استفاده کند و هم یک شهروند بی‌دین اجازه دارد پافشاری کند که نمی‌خواهد تحت تاثیر تبلیغات دینی قرار بگیرد و می‌خواهد از آن مزاحمات تبلیغات دینی در امان بماند. پس لامذهب هم فحش محسوب نمی‌شود.»<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f8-habermas/26907632.html سکولاریسم و دین از دید هابرماس]</ref></blockquote> | ||
== دولت سکولار == | |||
یک دولت سکولار، دولتی است که نه باورهای مذهبی را پشتیبانی می‌کند و نه با آنها مخالفت می‌کند. یک دولت سکولار با تمامی شهروندان فارغ از دینداری یا بی‌دینشان، یکسان رفتار می‌کند. در بیشتر حالات چنین دولتی دین رسمی یا چیز مشابهی ندارد.<ref>Madeley, John T.S. and Zsolt Enyedi, Church and state in contemporary Europe: The chimera of neutrality, p., 2003 Routledge</ref> یک دولت سکولار بر پایه دفاع از آزادی ادیان که هدف سکولاریسم است بنا شده است. | |||
از دیگر ویژگی های یک دولت سکولار، عدم دخالت دین در سیاست و قانون است. قانون همگی شهروندان را به طور یکسان و بدون دخالت دین، تحت پوشش قرار می‌دهد و میان شهروندان به دلیل باورهای دینی شان تبعیضی قائل نیست. شهروندان یک دولت سکولار مجبور نیستند بی خدا باشند. در برخی کشورهای سکولار مانند هند، آمریکا یا تایلند اکثریت دیندار هم وجود دارند. به طور تاریخی پروسه سکولاریزه کردن دولت به همراه محدود کردن آزادی ادیان، منسوخ کردن دین رسمی، متوقف کردن ارسال درآمدهای همگانی مانند مالیات به مراکز و مبلغان دینی، خارج کردن قوانین دینی از قانون قضاوت و دادگستری، غیردینی کردن سیستم آموزش، حفظ حقوق شهروندانی که دینشان را تغییر می دهند و اجازه به رهبران سیاسی برای حضور در صحنه سیاسی بدون درنظر گرفتن دینشان بوده است.<ref>Jean Bauberot, The secular principle</ref> | |||
هر چند بیشتر کشورهایی که در مسیر سکولاریزه شدن بوده‌اند و یا به سکولاریسم رسیده‌اند، در زمینه های علمی، اجتماعی، اقتصادی، هنری، فرهنگی و سیاسی پیشرفت‌های چشم‌گیری داشته‌اند. کشورهایی که مسیر برعکس را پیموده‌اند و در قهقرای خرافات و باورهای دینی غرق گشته‌اند، همواره در حال پَسرفت بوده و عقب‌ماندگی فکری و اجتماعی را بازتولید می‌نمایند.<ref>[https://science.jrank.org/pages/11240/Secularization-Secularism-History-Nature-Secularization-Secularism-1914.html Secularization and Secularism]</ref> | |||
== منتقدان سکولاریسم == | == منتقدان سکولاریسم == | ||