اعدام در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۹٬۳۷۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ مهٔ ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹۰: خط ۹۰:


== اعدام اقلیت‌های مذهبی ==
== اعدام اقلیت‌های مذهبی ==
اقلیت‌های دینی و قومی در حکومت جمهوری اسلامی در ایران با محدودیت، تبعیض، سرکوب و برخوردهای امنیتی و قضایی روبرو بوده‌اند.
از مهمترین موارد برخورد با اقلیت‌های مذهبی در ایران در همان ماه‌های اولیه پس از انقلاب، اعدام «حبیب الله القانیان» سرمایه دار یهودی و رئیس جامعه کلیمیان تهران بود که به اتهام مراوده با افرادی در اسرائیل فورا محاکمه و اعدام شد. اعدام آقای القانیان موجب شد که سنای آمریکا نخستین قطعنامه حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی را تصویب کند.
در سال‌های اخیر مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان بارها از تبعیض نسبت به اهل سنت انتقاد کرده است. او حتی در یک مورد نسبت به اعدام عجولانه زندانیان اهل سنت ابراز نگرانی کرد. پیروان اهل سنت از اینکه مدیران استانی در مناطق سنی نشین از میان اهل سنت انتخاب نمی‌شوند، انتقاد می‌کنند.
وضعیت جامعه بهایی در ایران بدتر از تمام اقلیت های دینی و مذهبی است. مقام‌های حکومت ایران که از بهائیان به عنوان «پیروان فرقه ضاله» یاد می کنند، از سال های اول انقلاب برخورد با بهائیان را آغاز کردند.<ref>[https://ir.voanews.com/a/iran-human-rights/4782227.html چهل سال جمهوری اسلامی، کارنامه حقوق بشری| سرکوب و نقض حقوق قانونی اقلیت‌های مذهبی و قومی]، سایت صدای آمریکا</ref>
در فاصله سال های ۱۳۵۷ تا زمان تعطیلی تشکیلات در سال ۱۳۶۲، یکصد و شصت و شش بهایی کشته یا اعدام شدند: ۷ نفر در سال ۵۷، ۱۱ نفر در سال ۵۸، ۳۷ نفر در سال ۵۹، ۵۵ نفر در سال ۶۰، ۲۸ نفر در سال ۶۱، و ۲۷ نفر در سال ۶۲. به این جان باختگان باید عده زیادی را که از خانه و شهرشان رانده شدند، کسانی که از کار و دانشگاه و مدرسه اخراج شدند، و آنهایی که از کسب و کار محروم شدند را نیز افزود.<ref>[https://www.bbc.com/persian/blog-viewpoints-48692836 بهائیان و اعدام‌های پس از انقلاب]، سایت بی‌بی‌سی</ref>
اسامی ۱۵ شهروند بهایی که در ششم و چهاردهم دی ماه ۱۳۶۰ خورشیدی به اتهام پیروی از آئین بهایی در تهران اعدام شدند به این ترتیب است:
عزت الله فروهی، محمود مجذوب، مهدی امین امین ، جلال عزیزی، قدرت‌الله روحانی، سیروس روشنی، ژینوس نعمت محمودی، کامران صمیمی، کوروش طلایی، شیوا محمودی، خسرو مهندسی، فتح‌الله فردوسی، شیدرخ امیرکیا بقا، عطاءالله یاوری و اسکندر عزیزی.
اولین شهروند بهایی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران اعدام شد، «علی اکبر خرسندی» از بهاییان روستای کلاله از توابع گنبد کاووس بود. وی که از فعالان جامعه بهایی در منطقه سکونت خود بود در‌‌ همان ماه اول پیروزی انقلاب، دستگیر و به تهران اعزام می‌‌شود. علی اکبر خرسندی در ۲۳ فروردین ماه سال ۱۳۵۸ خورشیدی در سن ۵۰ سالگی به حکم دادگاه انقلاب اسلامی تهران به اتهام پیروی از بهاییت به دار آویخته می‌شود.
پس از اعدام علی‌اکبر خرسندی، جامعه جهانی بهایی با دو شکل قتل در کشور ایران مواجه می‌شود. گروهی از کشته شدگان بهایی به رای دادگاه انقلاب اعدام می‌شوند، ولی گروه دیگر توسط عوامل تندرو و خودسر یا ماموران حکومتی به قتل می‌رسند. در هر دو مورد، هیچ‌گاه قاتل یا قاتلان دستگیر و مجازات نمی‌شوند.
در سال ۱۳۵۸ به‌جز خرسندی، دو شهروند بهایی دیگر به نام‌های «عظمت الله فهندژ» و «بهار وجدانی» به ترتیب در شهرهای شیراز و مهاباد اعدام شدند.
دهه شصت را می‌توان اوج اعدام شهروندان بهایی در ایران دانست. براساس گزارش جامعه جهانی بهایی ۱۵۷ شهروند بهایی طی این دوره به اتهام دگراندیشی اعدام یا به قتل رسیدند که ۱۹ نفر از این تعداد را زنان بهایی تشکیل می‌دهند.
بسیاری از اعدام‌ها در این دوره به صورت دسته جمعی بوده است که از آن جمله می‌توان به اعدام ۱۶ شهروند بهایی در طی روزهای ۲۶ و ۲۸ خرداد ماه ۱۳۶۲ خورشیدی در شیراز اشاره کرد که در بین اعدام‌شدگان یک زن و شوهر بهایی و یک زوج همراه با فرزند دخترشان هم دیده می‌شوند.
از دیگر اعدام‌های دسته جمعی بهاییان می‌توان به اعدام هفت شهروند بهایی در ۲۳ خردادماه ۱۳۶۰ در همدان، اعدام ۹ شهروند بهایی در هفتم خردادماه ۱۳۶۰ در تبریز، اعدام پنج زارع بهایی در داران اصفهان، اعدام هشت شهروند بهایی در ششم دی ماه در تهران، اعدام هفت شهروند بهایی در ۱۴ دی ماه ۶۰ در تهران، اعدام چهار شهروند بهایی در ۱۸ تیر ۱۳۶۱ در قزوین، اعدام شش شهروند بهایی در ۱۵ فروردین ماه ۱۳۶۳ در تهران و پنج شهروند بهایی در ۱۸ آذرماه ۱۳۶۳ خورشیدی در تهران اشاره کرد.
در طی ۲۰ سال گذشته فقط دو شهروند بهایی در ایران به طور رسمی اعدام شده‌اند. «بهمن سمندری» در ۲۷ اسفند ماه ۱۳۷۰ خورشیدی در تهران و «روح‌الله روحانی نجف‌آبادی» در ۲۹ تیرماه ۱۳۷۷ خورشیدی در مشهد اعدام شدند.<ref>[https://www.radiozamaneh.com/115151 اعدام و ترور بهاییان؛ پرونده ۳۵ ساله]، سایت رادیو زمانه</ref>
اهل حق:
اهل حق: از زمان انتشار گزارش فدراسيون بينالمللي جامعههاي حقوق بشر در بارهي مجازات اعدام در ارديبهشت ١٣٨٨ ،اذيت و آزار اقليت- هاي مذهبي بي وقفه ادامه داشته است. بعضي اعضاي اهل حق به مرگ محکوم ش . اندده مهدي قاسمزاده که به همراه چند نفر از ديگر اعضاي اهل حق دستگير و از سال ١٣٨٣ در زندان به سر ميبرد در اوايل اسفند ١٣٨٨ به اتهام محاربه به دار آويخته شد. يونس آقايان يکي ديگر از اعضاي همان گروه مذهبي که از سال ١٣٨٣ در زندان به سر برده نيز به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد و اين حکم در سال ١٣٨۴ تاييد . شد در تير ماه ١٣٨٨ گزارشهايي حاکي از اعدام او منتشر شده، اما امکان تاييد آن گزارشها وجود نداشته است .
بهاييان: اذيت و آزار اقليت بهايي نيز ادامه پيدا کرده است. هفت نفر از اعضاي جامعه بهاييت که مسئوليت امور مذهبي و اداري اين جامعه را در و از آن پس با خطر اعدام روبرو بوده . اند در ارديبهشت ١٣٨٨ 10 ايران به عهده داشتند، در اسفند ١٣٨٧ و ارديبهشت ١٣٨٨ دستگير شده ،اند به آنان گفته شد که به عنوان مفسد فيالارض متهم هستند. اولين جلسهي دادگاه آنان، پس از چند بار تعويق، در تاريخ ٢ بهمن ١٣٨٨ برگزار . شد کيفرخواست ان آن، را به «جاسوسي براي بيگانگان «، » تبليغ عليه نظام «، » همکاري با اسرائيل «، » ارائهي اسناد طبقهبندي شده به بيگانگان ، » «تجمع و تباني به قصد اقدام عليه امنيت ملي «و » افساد فيالارض» متهم کرد. 11 تمام اين اتهامها ممکن است به مجازات مرگ منجر شود


== اعدام به جرم مواد مخدر ==
== اعدام به جرم مواد مخدر ==
۱٬۶۵۱

ویرایش

منوی ناوبری