کاربر:Khosro/صفحه تمرین ابراهیم ذاکری: تفاوت میان نسخه‌ها

== فعالیت‌ها پس از انقلاب ضدسلطنت ==

ابراهیم ذاکری در اوایل سال ۱۳۵۸، جهت برپایی جنبش ملی مجاهدین عازم شهر آبادان شد؛ و نزدیک به ۲ سال مسئول جنبش ملی مجاهدین در این شهر بود. وی سپس مسئولیت جنبش ملی مجاهدین،مرکز خوزستان- را در اهواز به عهده گرفت. ابراهیم ذاکری در نخستین انتخابات مجلس شورای ملی در سال ۱۳۵۸، کاندیدای مجاهدین خلق از آبادان بود؛ و با وجود این‌که تقلّبات گسترده‌ای برای جلوگیری از ورود مجاهدین به مجلس در جریان بود، سران حکومت قادر به پوشناندن محبوبیت او در بین مردم نشدند و به ناگزیر نامش را پس از نام نفرات انتخاب شده‌ی خودشان در آبادان اعلام کردند.

== عوضویت در شورای ملی مقاومت ایران ==

ابراهیم ذاکری در اجلاس آذرماه ۱۳۷۱، شورای ملی مقاومت ایران، به عضویت شورا درآمد. وی در سال ۱۳۷۲، پس از تشکیل کمیسیون‌های مختلف شورای ملی مقاومت، مسئولیت کمیسیون امنیت و ضدتروریسم این شورا را به عهده گرفت. '''«سایت مجاهدین»'''

== بیماری و درگذشت ==

ابراهیم ذاکری ۱۲ سال مبتلا به بیماری سرطان بود؛ اما این بیماری نتوانست مانع مبارزه و فعالیت‌های او شود؛ و تا آخرین لحظات حیات، به مبارزه‌ی خود ادامه داد. سرانجام در روز دوم فروردین‌ماه ۱۳۸۲، مجاهد خلق ابراهیم ذاکری، مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، در بیمارستان انستیتو کوری پاریس چشم از جهان فروبست.  

=== پیام مریم رجوی ===

در بخشی از پیام خانم '''[[مریم رجوی]]''' آمده است:<blockquote>«... هموطنان عزیز، پشتیبانان مقاومت، مجاهدان و رزمندگان آزادی، در سوگ برادر گرانقدر مجاهدم، ابراهیم ذاکری (کاک صالح)، مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت و سردار دلاور پیشتاز ارتش آزادی، نمی‌دانم که از کجا شروع کنم؛ از اندوه یکایک شما که مجذوب اخلاص و صمیمیت و صلابت او بودید و حالا در فراقش بی‌تاب و بی‌قرارید، یا از سوز جگر خودم که حضورش را در میدان‌های نیرد نظامی و سیاسی و ایدئولوژیکی همیشه تحسین کرده‌ام و حالا غیبتش را نمی‌توانم باورکنم، یا از داغ دل مسعود که در طلیعه بهار و در این شرایط خطیر، باید با چنین سردار قهرمان و پاکبازی وداع کند… بی‌تابی و بی‌قراری البته حق همه ماست، اما حق بزرگتر این است که قبل از همه به راهبری تسلیت بگوییم که کاک صالح و فضیلت‌هایش، پرورده او و آرمان اوست؛ و درست در همین جاست که حقیقتی دیگر به قلب‌هایمان آرامش می بخشد؛ حقیقت ماندگاری و فزایندگی ارزش‌هایی که با مرگ الگوهایش، نه تنها از بین نمی‌روند بلکه بیشتر و بیشتر تکثیر می‌شوند. صلابت و ایمان کاک صالح هم از همین ارزش‌هاست؛ ارزش‌هایی که او را به الگوی جدّیت و سخت‌کوشی و شکافندگی تبدیل کرد؛ و پایه و مبنای دستاوردهای مبارزاتی ارزشمند او در مسئولیت‌های مختلف بود. در این میان، دوران ده ساله مجاهدتش به عنوان مسئول کمیسیون امنیت و ضدّتروریسم و در مقابله پیروزمندانه با اطلاعات آخوندی و ارگان‌های تروریستی دشمن، در تاریخچه مقاومت فراموش ناشدنی و به راستی شایان قدردانی ملی است. اما، از همه آن‌ها مهمتر و در رأس این ارزش‌ها، ایمان او به انقلاب و تغییر انسان بود که خود او الگوی بسیار برجسته و نمونه‌ای ممتاز برای هر مجاهد خلق و به خصوص برای هر برادر مجاهدی است. آری به معنی واقعی، او الگوی گوهر بی بدیل زمان بود که در مسیر '''انقلاب درونی مجاهدین''' به قلل رفیعی صعود کرده بود و نه تنها خودش بلکه بسیاری از برادران مجاهدش را در این مسیر هدایت کرده و ساخته و پرداخته بود. نمونه تاٌثیرگذاری بود که هیچ لحظه‌ای را از دست نمی‌داد. در هر برخورد، هر نشست و هر گفتگو با هر فرد، بلافاصله تاٌثیرات شگرف او را می‌شد دید؛ و برادران و خواهران بسیاری را دیدم که متأثّر از او بودند و ویژگی‌های برجسته او را کسب کرده بودند. من در سیمای خیلی از برادرانم کاک صالح را می‌بینم و این آن تنها چیزی است که سوز دل و دردم را قدری تسکین می‌دهد. به همان میزانی که روی دوست و خواهر و برادر و رفیق و همراه مقاومت تاٌثیر مثبت داشت، دشمن و مزدوران دشمن از او گزیده بودند و کینه داشتند. دوازده سال مقابله سرسختانه او با بیماری سرطان هم به راستی حماسه‌ای خاموش، اما درخشان و تحسین‌برانگیز بود که تا آخرین لحظات زندگیش در بیمارستان انستیتو کوری پاریس، چشم‌ها را خیره می‌کرد و هر کس که می‌شنید به او آفرین می‌گفت…» '''سایت شورای ملی مقاومت ایران»'''</blockquote>

=== پیام مسعود رجوی ===

پیام '''[[مسعود رجوی]]'''، مسئول شورای ملی مقاومت نیز در مراسم خاکسپاری ابراهیم ذاکری قرائت شد که در بخشی از این پیام آمده‌است:<blockquote>«سردار قهرمان جاودانه شد. سردار رشید و پیشتاز ارتش آزادی در عملیات بزرگ فروغ جاویدان و مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، برادر قهرمان و مجاهدم ابراهیم ذاکری (کاک صالح) پس از دوازده سال مبارزه و مقاومت بی‌امان در برابر بیماری، بعد از ظهر امروز [دوم فروردین ماه ۱۳۸۲] در بیمارستان ''پیر و ماری کوری'' پاریس درگذشت و به جاودانه فروغ‌ها پیوست. راستی که او اسطوره مقاومت و پاکبازی و نمونه مجاهدت و پرهیزگاری بود و در بستر بیماری نیز هم‌چون صحنه‌های نبرد و اتاق‌های شکنجه، اراده آهنین و عزم پولادین داشت… زبانم از توصیف فضیلت‌های او که بسیار مورد علاقه و اعتماد '''پدر طالقانی''' هم بود، عاجز است. از شکنجه‌گاه و زندان تا نقشی که در قیام ۲۲بهمن در تهران ایفا کرد و از مسئولیت‌های مختلفش در تأسیس مراکز مجاهدین در آبادان و اهواز و کردستان و تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، در همه جا از خود اراده و ایمان، پشتکار و شور و شوق می‌پراکند و آدمی را بی‌اختیار مجذوب خود می‌کرد. از آن سو، دشمن و مزدورانش از او وحشت داشتند؛ و با تیزترین زبان‌های لجن‌آلود بر او می‌تاختند. در یک کلام تمام دوره مبارزاتی و حرفه‌ای ۳۱ساله او درسی و سرمشقی برای جوانان این مرز و بوم و مایه مباهات ملت و مقاومت ایران است… درگذشت سردار قهرمان، مجاهد خلق ابراهیم ذاکری را به مردم ایران و رئیس جمهور برگزیده مقاومت، به شورای ملی مقاومت ایران و ارتش آزادیبخش ملی  و به خصوص فرزند مجاهدش در ارتش آزادی تسلیت می گویم. خوشا به سرفرازی و مقام والای سردار جاودانه فروغ‌ها. سلام خدا و خلق در زنجیر و همه مبارزان و مجاهدان آزادی ایران بدرقه راه پرفروغش باد.» '''سایت شورای ملی مقاومت ایران»'''</blockquote>