۸٬۸۱۸
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین سهراب سپهری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== خانواده و دوران کودکی == | == خانواده و دوران کودکی == | ||
سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد؛ اما به روایت دیگر روز تولد او ۱۴ مهرماه است که سهراب سپهری خودش در این باره می‌گوید:<blockquote>«مادرم می‌داند که من روز چهاردهم مهر به دنیا آمده ام. درست سر ساعت ۱۲. مادرم صدای اذان را می‌شندیده است.» | سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد؛ اما به روایت دیگر روز تولد او ۱۴ مهرماه است که سهراب سپهری خودش در این باره می‌گوید:<blockquote>«مادرم می‌داند که من روز چهاردهم مهر به دنیا آمده ام. درست سر ساعت ۱۲. مادرم صدای اذان را می‌شندیده است.»<ref name=":0">[https://bahariran.com/%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D9%85%D9%86-%DA%AF%D9%85-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A5/ سهراب سپهری: شهر من گم شده است! - سایت بهار ایران]</ref> </blockquote>پدربزرگ سهراب سپهری، میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگراف‌خانه کاشان بود. پدر سهراب، اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو آن‌ها اهل هنر و شعر بودند. پدر سهراب سپهری کارمند اداره پست و تلگراف کاشان بود که در زمان بچگی سهراب به بیماری فلج مبتلا شد و در سال ۱۳۴۱، درگذشت. در اسفند همین سال بود که سهراب از تمامی مشاغل دولتی به کلی کناره‌گیری کرد. پس از این او با حضور بیشتر در زمینه‌ی شعر و نقاشی، آثار بسیاری آفرید و راه خود را پیدا کرد. | ||
سهراب سپهری درباره‌ی پدرش می‌گوید:<blockquote>«کوچک بودم که پدرم بیمار شد؛ و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود؛ و تار می‌نواخت. او مرا به نقاشی عادت داد.» | سهراب سپهری درباره‌ی پدرش می‌گوید:<blockquote>«کوچک بودم که پدرم بیمار شد؛ و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود؛ و تار می‌نواخت. او مرا به نقاشی عادت داد.»<ref name=":0" /> </blockquote>مادر سهراب نیز که اهل شعر و ادب هم بود، در خردادماه سال ۱۳۷۳، درگذشت. منوچهر سپهری، برادر ارشد و تنها برادر سهراب که هم‌بازی دوران کودکی‌اش بود، نیز در سال ۱۳۶۹، درگذشت. سهراب سپهری سه خواهر به نام‌های همایون‌دخت، پری‌دخت و پروانه دارد.<ref name=":1">[https://www.sarpoosh.com/biography/poets-thinkers/biography-sohrabsepehri-32.html زندگی‌نامه سهراب سپهری - سایت سرپوش]</ref> | ||
سهراب سپهری همیشه از شاگردان زرنگ، باهوش و نمونه بود. او به گیاهان و حیوانات خانگی علاقه زیادی داشت؛ و صبح‌های زود بیدار می‌شد و در آغوش طبیعت به بازی کودکانه می‌پرداخت و سپس مشعول نقاشی می‌شد. | سهراب سپهری همیشه از شاگردان زرنگ، باهوش و نمونه بود. او به گیاهان و حیوانات خانگی علاقه زیادی داشت؛ و صبح‌های زود بیدار می‌شد و در آغوش طبیعت به بازی کودکانه می‌پرداخت و سپس مشعول نقاشی می‌شد.<ref name=":2">[https://lrbook.ir/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D9%88-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%B4-%D8%A8%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA/ بیوگرافی سهراب سپهری شاعر و نقاش برجسته ایران - سایت ال آر بوک]</ref> | ||
== نخستین شعر == | == نخستین شعر == | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
نکردم هیچ یادی از دبستان | نکردم هیچ یادی از دبستان | ||
ز درد دل شب و روزم گرفتار | ز درد دل شب و روزم گرفتار<ref name=":2" /> | ||
== تحصیلات و شغل == | == تحصیلات و شغل == | ||
سهراب سپهری دوره‌ی ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) و دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند. او پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۳۲۲، در دوره‌ی دوساله‌ی دانش‌سرای مقدماتی پسران، استخدام اداره‌ی فرهنگ کاشان شد. در سال ۱۳۲۷، دیپلم دوره‌ی دبیرستان خود را دریافت کرد؛ و سپس عازم تهران شد و دردانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت؛ و هم‌زمان در شرکت نفت تهران مشغول کار شد که پس از ۸ ماه استعفا داد. | سهراب سپهری دوره‌ی ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) و دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند. او پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۳۲۲، در دوره‌ی دوساله‌ی دانش‌سرای مقدماتی پسران، استخدام اداره‌ی فرهنگ کاشان شد. در سال ۱۳۲۷، دیپلم دوره‌ی دبیرستان خود را دریافت کرد؛ و سپس عازم تهران شد و دردانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت؛ و هم‌زمان در شرکت نفت تهران مشغول کار شد که پس از ۸ ماه استعفا داد.<ref name=":3">[https://vista.ir/w/a/34/mbru2 بیوگرافی سهراب سپهری - مجله ویستا]</ref> | ||
سهراب سپهری مدتی نیز در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷، مشغول به کار شد. وی هم‌چنین از مهرماه ۱۳۴۰، به تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران پرداخت. | سهراب سپهری مدتی نیز در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷، مشغول به کار شد. وی هم‌چنین از مهرماه ۱۳۴۰، به تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران پرداخت.<ref name=":1" /> | ||
سهراب سپهری هرگز ازدواج نکرد. وی به خواهرش پروانه سپهری گفته بود که ازدواج نمی کنم، به خاطر این‌که هر کس زن من بشود بیچاره خواهد شد. در واقع سهراب نمی‌توانست یک‌جا بند شود؛ و می‌گفت با این وضعیت کدام دختری را بدبخت کنم. | سهراب سپهری هرگز ازدواج نکرد. وی به خواهرش پروانه سپهری گفته بود که ازدواج نمی کنم، به خاطر این‌که هر کس زن من بشود بیچاره خواهد شد. در واقع سهراب نمی‌توانست یک‌جا بند شود؛ و می‌گفت با این وضعیت کدام دختری را بدبخت کنم.<ref>[https://photokade.com/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C/ بیوگرافی سهراب سپهری شاعر و نقاش - سایت فتوکده]</ref> | ||
== انتشار نخستین مجموعه شعر == | == انتشار نخستین مجموعه شعر == | ||
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۲، از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد؛ و نشان درجه اول علمی را از آن خود کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود؛ و هم‌چنین دومین مجموعه‌ی شعر خود را با نام ''زندگی خواب‌ها'' منتشر کرد. اشعار این مجمعه عبارتند از: خواب تلخ، فانوس خیس، جهنم سرگردان، یادبود، لحظه گمشده، باغی در صدا و مرغ افسانه. سهراب سپهری در این مجموعه، اشعارش را بی‌وزن عروضی سراییده که دارای مضمون‌هایی سورئال و تخیلی است. او در آذر ۱۳۳۳، در اداره‌ی کل هنرهای زیبا -فرهنگ و هنر- در قسمت موزه‌ها مشغول به کار شد؛ و در هنرستان‌های هنرهای زیبا هم به تدریس می‌پرداخت. | سهراب سپهری در سال ۱۳۳۲، از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد؛ و نشان درجه اول علمی را از آن خود کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود؛ و هم‌چنین دومین مجموعه‌ی شعر خود را با نام ''زندگی خواب‌ها'' منتشر کرد. اشعار این مجمعه عبارتند از: خواب تلخ، فانوس خیس، جهنم سرگردان، یادبود، لحظه گمشده، باغی در صدا و مرغ افسانه. سهراب سپهری در این مجموعه، اشعارش را بی‌وزن عروضی سراییده که دارای مضمون‌هایی سورئال و تخیلی است. او در آذر ۱۳۳۳، در اداره‌ی کل هنرهای زیبا -فرهنگ و هنر- در قسمت موزه‌ها مشغول به کار شد؛ و در هنرستان‌های هنرهای زیبا هم به تدریس می‌پرداخت.<ref name=":1" /> | ||
== ویژگی های اخلاقی == | == ویژگی های اخلاقی == | ||
یکی از ویژگی‌های اخلاقی سهراب سپهری سکوت کردن بود. او ساعت‌ها در یک جمع، خاموش می‌نشست و اغلب فکر می‌کرد. به خاطر همین هیچ‌کس از دوستان وهنرمندان، سخنی را از سهراب به یاد ندارد که در نفی و اثبات کسی بر زبان آورده باشد. سهراب سپهری انسانی پویا و جستجوگر بود که سیر زندگی او دائماً رو به تعالی و ترقی بود. این روحیه پویا و معنوی، یک زمان در شعر و زمانی در نقاشی‌هایش متجلی می‌شد، انگار شعر و نقاشی دو بال پرواز وی برای رسیدن به افق‌های دوردست و زیبا بود. سهراب در این سیرسلوک و پویایی به موفقیت‌های نادری دست یافت. | یکی از ویژگی‌های اخلاقی سهراب سپهری سکوت کردن بود. او ساعت‌ها در یک جمع، خاموش می‌نشست و اغلب فکر می‌کرد. به خاطر همین هیچ‌کس از دوستان وهنرمندان، سخنی را از سهراب به یاد ندارد که در نفی و اثبات کسی بر زبان آورده باشد. سهراب سپهری انسانی پویا و جستجوگر بود که سیر زندگی او دائماً رو به تعالی و ترقی بود. این روحیه پویا و معنوی، یک زمان در شعر و زمانی در نقاشی‌هایش متجلی می‌شد، انگار شعر و نقاشی دو بال پرواز وی برای رسیدن به افق‌های دوردست و زیبا بود. سهراب در این سیرسلوک و پویایی به موفقیت‌های نادری دست یافت. | ||
رفتار سخاوت‌مندانه سهراب سپهری با خانواده، هنرمندان، دوستان و آشنایان، و همه‌ی کسانی که با آن‌ها در ارتباط بود، نشان از غنای روحی و انسان‌دوستانه وی داشت به عبارتی دیگر: ما در بررسی سبک زندگی سهراب سپهری با عناصری پر از نشاط و عشق و زیبایی روبرو می شویم. ومی توانیم بازتاب این عناصر را در نقاشی و شعر سهراب شپهری، به زیباترین وجه ببینیم. می‌توان گفت: زندگی سهراب سپهری همان نقاشی‌ها و شعرهای اوست که آکنده از عشق و نشاط و زیبایی است؛ و بازتاب این عناصر در آثار او به چشم می‌خورد. | رفتار سخاوت‌مندانه سهراب سپهری با خانواده، هنرمندان، دوستان و آشنایان، و همه‌ی کسانی که با آن‌ها در ارتباط بود، نشان از غنای روحی و انسان‌دوستانه وی داشت به عبارتی دیگر: ما در بررسی سبک زندگی سهراب سپهری با عناصری پر از نشاط و عشق و زیبایی روبرو می شویم. ومی توانیم بازتاب این عناصر را در نقاشی و شعر سهراب شپهری، به زیباترین وجه ببینیم. می‌توان گفت: زندگی سهراب سپهری همان نقاشی‌ها و شعرهای اوست که آکنده از عشق و نشاط و زیبایی است؛ و بازتاب این عناصر در آثار او به چشم می‌خورد.<ref name=":4">[http://www.irannaz.com/bio-sepehri.html بیوگرافی سهراب سپهری - سایت ایران ناز]</ref> | ||
== سفرهای سهراب سپهری == | == سفرهای سهراب سپهری == | ||
سهراب سپهری دهه‌ی اول و دوم زندگی خویش را به فراگیری علم و هنر سپری کرد. دهه‌ی سوم زندگی خود را به کسب تجربه و سفر پرداخت؛ و دهه‌ی چهارم زندگی‌اش را بیشتر به سفرهای طولانی اختصاص داد. در این دوره بود که سهراب بارها به کشورهای ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آمریکا، هندوستان، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب سفر کرد. سفرهای وی در واقع سیر و سلوک عرفانی بود. این بینش ویژه سهراب سپهری از سفر، به ویژه سفر به کشورهای شرق آسیا و آشناییش با ادیان هند و بودا، اشعار او را تحت تأثیر قرار داد. سهراب در این دوره به عنوان شاعری صاحب سبک، از محبوبیت فراوانی برخوردار شد. هم‌چنین وی را شاعر طبیعت نیز لقب داده‌اند. | سهراب سپهری دهه‌ی اول و دوم زندگی خویش را به فراگیری علم و هنر سپری کرد. دهه‌ی سوم زندگی خود را به کسب تجربه و سفر پرداخت؛ و دهه‌ی چهارم زندگی‌اش را بیشتر به سفرهای طولانی اختصاص داد. در این دوره بود که سهراب بارها به کشورهای ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آمریکا، هندوستان، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب سفر کرد. سفرهای وی در واقع سیر و سلوک عرفانی بود. این بینش ویژه سهراب سپهری از سفر، به ویژه سفر به کشورهای شرق آسیا و آشناییش با ادیان هند و بودا، اشعار او را تحت تأثیر قرار داد. سهراب در این دوره به عنوان شاعری صاحب سبک، از محبوبیت فراوانی برخوردار شد. هم‌چنین وی را شاعر طبیعت نیز لقب داده‌اند.<ref name=":1" /> | ||
سهراب سپهری به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه‌ی ویژه‌ای داشت؛ و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن داشت. وی مدتی را در ژاپن سپری کرد و هنر حکاکی روی چوب را در آن‌جا فراگرفت. سهراب سپهری هم‌چنین به شعر کهن سایر زبان‌ها هم علاقه داشت؛ و ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی نیز انجام داد. | سهراب سپهری به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه‌ی ویژه‌ای داشت؛ و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن داشت. وی مدتی را در ژاپن سپری کرد و هنر حکاکی روی چوب را در آن‌جا فراگرفت. سهراب سپهری هم‌چنین به شعر کهن سایر زبان‌ها هم علاقه داشت؛ و ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی نیز انجام داد. | ||
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۶، از راه زمینی عازم کشورهای اروپایی شد؛ و به پاریس و لندن رفت. او هم‌چنین در مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس در رشته‌ی لیتوگرافی مشغول آموختن شد. سهراب در دورانی که در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد؛ و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه‌ی نقاشی، مجبور به کار شد و به کار پاک کردن شیشه‌ی آپارتمان‌های آسمان‌خراش پرداخت. | سهراب سپهری در سال ۱۳۳۶، از راه زمینی عازم کشورهای اروپایی شد؛ و به پاریس و لندن رفت. او هم‌چنین در مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس در رشته‌ی لیتوگرافی مشغول آموختن شد. سهراب در دورانی که در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد؛ و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه‌ی نقاشی، مجبور به کار شد و به کار پاک کردن شیشه‌ی آپارتمان‌های آسمان‌خراش پرداخت.<ref name=":3" /> | ||
* سفرهای سهراب سپهری به خارج از کشور به ترتیب سال: | * سفرهای سهراب سپهری به خارج از کشور به ترتیب سال: | ||
* سفر به ژاپن، تکیو (۱۳۳۹) | * سفر به ژاپن، تکیو (۱۳۳۹) | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
* سفر به پاریس (۱۳۵۲) | * سفر به پاریس (۱۳۵۲) | ||
* سفر به مصر و یونان (۱۳۵۳) | * سفر به مصر و یونان (۱۳۵۳) | ||
* سفر به بریتانیا جهت درمان بیماری سرطان (۱۳۵۸) | * سفر به بریتانیا جهت درمان بیماری سرطان (۱۳۵۸)<ref name=":3" /> | ||
سهراب سپهری در سال‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۴۱، با داریوش آشوری به کار ترجمه‌ی مقالات و نمایش‌نامه ژاپنی در نسخه‌های فرانسوی پرداخت؛ و در سال ۱۳۴۳، کتابی به نام نمایش در ژاپن بهرام بیضایی منتشر شد. | سهراب سپهری در سال‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۴۱، با داریوش آشوری به کار ترجمه‌ی مقالات و نمایش‌نامه ژاپنی در نسخه‌های فرانسوی پرداخت؛ و در سال ۱۳۴۳، کتابی به نام نمایش در ژاپن بهرام بیضایی منتشر شد.<ref>[https://www.topnaz.com/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C/ زندگی‌نامه سهراب سپهری - مجله تاپ ناز]</ref> | ||
== سبک شعر == | == سبک شعر == | ||
سهراب سپهری در آغاز به سبک نیمایی شعر می‌سرود، اما بعدها سبک خودش را باز شناخت. در این رویه‌ی جدید، سهراب بر دیدگاه انسان‌مدارانه و آموزش‌هایی که از فلسفه‌ی ذن فرا گرفته بود، به شیوه‌ی جدیدی دست یافت که مجموعه شعر ''حجم سبز'' شیوه‌ی تکامل یافته‌ی سبکش محسوب می‌شود. | سهراب سپهری در آغاز به سبک نیمایی شعر می‌سرود، اما بعدها سبک خودش را باز شناخت. در این رویه‌ی جدید، سهراب بر دیدگاه انسان‌مدارانه و آموزش‌هایی که از فلسفه‌ی ذن فرا گرفته بود، به شیوه‌ی جدیدی دست یافت که مجموعه شعر ''حجم سبز'' شیوه‌ی تکامل یافته‌ی سبکش محسوب می‌شود.<ref name=":3" /> | ||
سهراب سپهری در عین پیروی از سبک نیما، خود صاحب سبک بود؛ و خلاقیت سهراب بیشتر در استفاده بدیع از رنگ و کلمه بوده است. سهراب سپهری شاعری تصویرگراست و از این لحاظ شعر او با طبیعت‌گرایی او مرتبط است. ضمن این‌که بینش عارفانه دارد و خدا را در طبیعت جستجو می‌کند. | سهراب سپهری در عین پیروی از سبک نیما، خود صاحب سبک بود؛ و خلاقیت سهراب بیشتر در استفاده بدیع از رنگ و کلمه بوده است. سهراب سپهری شاعری تصویرگراست و از این لحاظ شعر او با طبیعت‌گرایی او مرتبط است. ضمن این‌که بینش عارفانه دارد و خدا را در طبیعت جستجو می‌کند. | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
اشعار سهراب سپهری مانند نقاشی او رنگارنگ است. سهراب در شعرش نگران انسان و سرنوشت او است. وی همه را به نگریستن دقیق‌تر به پیرامون خود و به جهانی برتردعوت می‌کند. تمامی اشیا برای وی دارای حیات و روح و احساس هستند. '''«سایت ایران ناز»''' | اشعار سهراب سپهری مانند نقاشی او رنگارنگ است. سهراب در شعرش نگران انسان و سرنوشت او است. وی همه را به نگریستن دقیق‌تر به پیرامون خود و به جهانی برتردعوت می‌کند. تمامی اشیا برای وی دارای حیات و روح و احساس هستند. '''«سایت ایران ناز»''' | ||
در اشعار سهراب سپهری دو ویژگی اساسی دیده می شود؛ یکی نظام اندیشگی ویژه‌ی او که تمامی اشعار او را در بر می گیرد؛ و دیگر تشخص زبانی شعرهایش. | در اشعار سهراب سپهری دو ویژگی اساسی دیده می شود؛ یکی نظام اندیشگی ویژه‌ی او که تمامی اشعار او را در بر می گیرد؛ و دیگر تشخص زبانی شعرهایش.<ref name=":0" /> | ||
شعر سهراب سپهری صمیمی و آکنده از تصویرهای بکر و تازه‌است که همراه با زبانی لطیف، نرم و منسجم، تصویرسازی می‌کند. از معروفترین شعرهای سهراب سپهری می‌توان به: ''صدای پای آب''، ''نشانی'' و ''مسافر'' اشاره کرد که شعر صدای پای آب یکی از بلندترین شعرهای نو زبان فارسی است. | شعر سهراب سپهری صمیمی و آکنده از تصویرهای بکر و تازه‌است که همراه با زبانی لطیف، نرم و منسجم، تصویرسازی می‌کند. از معروفترین شعرهای سهراب سپهری می‌توان به: ''صدای پای آب''، ''نشانی'' و ''مسافر'' اشاره کرد که شعر صدای پای آب یکی از بلندترین شعرهای نو زبان فارسی است.<ref name=":3" /> | ||
== آثار سهراب سپهری == | == آثار سهراب سپهری == | ||
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۰، نخستین مجموعه‌ی شعر خود را به نام ''مرگ رنگ'' منتشر کرد. مجموعه‌ی شعر ''مرگ رنگ'' به سبک چهارپاره و نیمایی است. این دو سبک شعری جدید هستند؛ و طی سده‌های گذشته شکل گرفته‌اند. عناوین شعرهای این مجموعه عبارت اند از: در قیر شب، دود می‌خیزد، سپیده، مرغ معما، روشن شب و سراب. سهراب سپهری در این مجموعه تحت تأثیر نیما یوشیج بوده؛ و هر مضمون و محتوایی از غنایی تا سیاسی و اجتماعی را در این قالب سروده است. | سهراب سپهری در سال ۱۳۳۰، نخستین مجموعه‌ی شعر خود را به نام ''مرگ رنگ'' منتشر کرد. مجموعه‌ی شعر ''مرگ رنگ'' به سبک چهارپاره و نیمایی است. این دو سبک شعری جدید هستند؛ و طی سده‌های گذشته شکل گرفته‌اند. عناوین شعرهای این مجموعه عبارت اند از: در قیر شب، دود می‌خیزد، سپیده، مرغ معما، روشن شب و سراب. سهراب سپهری در این مجموعه تحت تأثیر نیما یوشیج بوده؛ و هر مضمون و محتوایی از غنایی تا سیاسی و اجتماعی را در این قالب سروده است.<ref name=":1" /> | ||
آثار به جا مانده از سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که معروفترین شعر او صدای پای آب و مسافر است. | آثار به جا مانده از سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که معروفترین شعر او صدای پای آب و مسافر است. | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
شهرت سهراب سپهری در سال ۱۳۴۴، با انتشار شعر ''در صدای پای آب'' آغاز شد که این شعر همراه با شعر ''مسافر'' جزو معروفترین شعرهای او است. صدای پای آب، کنایه از صدای پای مسافری در سفر زندگی است. این شعر که بر شهرت و محبوبیت او افزود، نخستین بار در فصلنامه‌ی آرش درآبان‌ماه ۱۳۴۴، منتشرشد. در سال ۱۳۴۵، شعر بلند مسافر که بیانگر سیرو سفر و بینش فلسفی زندگیش بود، منتشر شد که از درخشان‌ترین شعرهای فارسی معاصر است. | شهرت سهراب سپهری در سال ۱۳۴۴، با انتشار شعر ''در صدای پای آب'' آغاز شد که این شعر همراه با شعر ''مسافر'' جزو معروفترین شعرهای او است. صدای پای آب، کنایه از صدای پای مسافری در سفر زندگی است. این شعر که بر شهرت و محبوبیت او افزود، نخستین بار در فصلنامه‌ی آرش درآبان‌ماه ۱۳۴۴، منتشرشد. در سال ۱۳۴۵، شعر بلند مسافر که بیانگر سیرو سفر و بینش فلسفی زندگیش بود، منتشر شد که از درخشان‌ترین شعرهای فارسی معاصر است. | ||
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۵، تمام هشت دفتر و منظومه‌ی اشعار خود را در ''هشت کتاب ''گردآورد. هشت کتاب نموداری کامل از سیر معنوی این شاعر جویای حقیقت است؛ و یکی از تأثیرگذارترین مجموعه‌ها، در تاریخ شعر نو ایران است. | سهراب سپهری در سال ۱۳۵۵، تمام هشت دفتر و منظومه‌ی اشعار خود را در ''هشت کتاب ''گردآورد. هشت کتاب نموداری کامل از سیر معنوی این شاعر جویای حقیقت است؛ و یکی از تأثیرگذارترین مجموعه‌ها، در تاریخ شعر نو ایران است.<ref name=":4" /> | ||
آثار سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که عبارتند از: | آثار سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که عبارتند از: | ||