۸٬۸۴۴
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین حسن کسایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح سجاوندی، اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تحصیلات = | | تحصیلات = | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| شاگرد = | | شاگرد =جمشید عندلیبی، سید محمد موسوی، محمدتقی سعیدی، حسین عمومی، حسن ناهید ، محمدعلی کیانی‌نژاد و... | ||
| علت معروف‌شدن =نوازنده نابغه نی | | علت معروف‌شدن =نوازنده نابغه نی | ||
| بنیانگذار = | | بنیانگذار = | ||
| آلبوم معروف = دختر گل‌فروش، قطعه سلام | | آلبوم معروف = دختر گل‌فروش، قطعه سلام | ||
}} | }} | ||
'''حسن کسایی'''، (زاده ۳ مهر ۱۳۰۷، اصفهان – درگذشته ۲۵ خرداد ۱۳۹۱، تهران) نوازنده نی، سه تار، ردیف دان و موسیقی‌شناس شهیر ایرانی بود. حسن کسایی از همان کودکی به موسیقی علاق داشت و در سن پنج سالگی کار موسیقی را آغاز کرد. وی به خاطر استعدادهای ویژه‌اش در موسیقی در سال ۱۳۱۳، در حضور استادان نامداری مشغول آموزش موسیقی شد. حسن کسایی دو سال پیش از آغاز مدرسه به موسیقی روی آورد و در ده سالگی به محضر استادان نامداری مانند حسین تهرانی و ابوالحسن صبا رسید. استاد حسن کسایی در ۲۰ سالگی توانست با دستگاه همایون در تئاتر شهر اصفهان، اجرای تکنولوژی نی را به اجرا درآورد؛ و پس از یک سال در دستگاه چهارگاه قطعه بی‌نظیر سلام را نواخت که از بهترین و معروف‌ترین قطعات موسیقی ایرانی شناخته می شود. وی در دورانی که نزد استاد ابوالحسن صبا مشغول فعالیت بود، در سال ۱۳۴۶، در ابعاد جهانی فعالیت‌ها و فضای کاری خود را پیش برد که منجر به آگاهی بسیاری از نوازندگان به وجود استاد حسن کسایی و هنر بی‌نظیرش شد. حسن کسایی در سال ۱۳۲۲ نخستین نوازندگی رادیویی خود را که قطعاتی در دستگاه سه‌گاه با نواختن چهار مضراب بود، اجرا کرد. حسن کسایی توانست با نی برای نخستین بار دستگاه‌های نوا، چهارگاه و راست پنجگاه را با کوکی دقیق و بدون اشکال بنوازد. کسایی هم‌چنین در سال ۱۳۳۵، به برنامه‌ی گلها وارد شد؛ و سالیان زیادی را با این برنامه به هم‌کاری پرداخت. حسن کسایی مدیریت و ریاست شورای موسیقی رادیو اصفهان را به عهده گرفت که این کار از مهمترین پیشرفت‌های او به شمار می‌رود. در سال‌های پس از انقلاب ضدسلطنتی و عوض شدن جو حاکم بر موسیقی ایران، حسن کسایی در سال ۱۳۶۱، هم‌کاری خود را با رادیو ایران قطع کرد. آرشیو موسیقی رادیو اصفهان نیز نابود گردید؛ و صدا و سیما هم حسن کسایی را از کار برکنار و حقوق او را هم قطع نمود. در سال ۱۳۶۹، تندیس او در گالری مفاخر هنری جهان در شهر لندن نسب شد. او در سال ۱۳۷۵، عازم آمریکا و کانادا شد؛ و در مجلس‌های بسیاری شرکت کرد. استاد کسایی در سال ۱۳۷۸، نیز نشان درجه‌ی یک فرهنگ و هنر را دریافت کرد؛ و در سال ۱۳۸۱، نام وی به عنوان چهره‌ی ماندگار ثبت گردید؛ و از او تقدیر به عمل آمد. در محضر استاد حسن کسایی، شاگردان زیادی پرورش یافته‌اند، از جمله جمشید عندلیبی، سید محمد موسوی، محمدتقی سعیدی، حسین عمومی، حسن ناهید، محمدعلی کیانی‌نژاد و… حسن کسایی در چند سال پایانی عمر خود، مبتلا به بیماری سرطان بود؛ و سرانجام در ۲۵ خردادماه ۱۳۹۱، و پس از ۲ ماه در حالت کما، دیده از جهان فرو بست. برخی از آلبوم‌های حسن کسایی عبارتند از: یاران زنده‌رود، به اصفهان رو، شاخه گل ۶، شاخه گل ۹، شاخه گل ۱۶، گفتگوی نی و عود، گفتگوی نی و تار، دختر گل‌فروش و قطعه سلام. | '''حسن کسایی'''، (زاده ۳ مهر ۱۳۰۷، اصفهان – درگذشته ۲۵ خرداد ۱۳۹۱، تهران) نوازنده نی، سه تار، ردیف دان و موسیقی‌شناس شهیر ایرانی بود. حسن کسایی از همان کودکی به موسیقی علاق داشت و در سن پنج سالگی کار موسیقی را آغاز کرد. وی به خاطر استعدادهای ویژه‌اش در موسیقی در سال ۱۳۱۳، در حضور استادان نامداری مشغول آموزش موسیقی شد. حسن کسایی دو سال پیش از آغاز مدرسه به موسیقی روی آورد و در ده سالگی به محضر استادان نامداری مانند [[حسین تهرانی|'''حسین تهرانی''']] و [[ابوالحسن صبا|'''ابوالحسن صبا''']] رسید. استاد حسن کسایی در ۲۰ سالگی توانست با دستگاه همایون در تئاتر شهر اصفهان، اجرای تکنولوژی نی را به اجرا درآورد؛ و پس از یک سال در دستگاه چهارگاه قطعه بی‌نظیر سلام را نواخت که از بهترین و معروف‌ترین قطعات موسیقی ایرانی شناخته می شود. وی در دورانی که نزد استاد ابوالحسن صبا مشغول فعالیت بود، در سال ۱۳۴۶، در ابعاد جهانی فعالیت‌ها و فضای کاری خود را پیش برد که منجر به آگاهی بسیاری از نوازندگان به وجود استاد حسن کسایی و هنر بی‌نظیرش شد. حسن کسایی در سال ۱۳۲۲ نخستین نوازندگی رادیویی خود را که قطعاتی در دستگاه سه‌گاه با نواختن چهار مضراب بود، اجرا کرد. حسن کسایی توانست با نی برای نخستین بار دستگاه‌های نوا، چهارگاه و راست پنجگاه را با کوکی دقیق و بدون اشکال بنوازد. کسایی هم‌چنین در سال ۱۳۳۵، به برنامه‌ی گلها وارد شد؛ و سالیان زیادی را با این برنامه به هم‌کاری پرداخت. حسن کسایی مدیریت و ریاست شورای موسیقی رادیو اصفهان را به عهده گرفت که این کار از مهمترین پیشرفت‌های او به شمار می‌رود. در سال‌های پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|'''انقلاب ضدسلطنتی''']] و عوض شدن جو حاکم بر موسیقی ایران، حسن کسایی در سال ۱۳۶۱، هم‌کاری خود را با رادیو ایران قطع کرد. آرشیو موسیقی رادیو اصفهان نیز نابود گردید؛ و صدا و سیما هم حسن کسایی را از کار برکنار و حقوق او را هم قطع نمود. در سال ۱۳۶۹، تندیس او در گالری مفاخر هنری جهان در شهر لندن نسب شد. او در سال ۱۳۷۵، عازم آمریکا و کانادا شد؛ و در مجلس‌های بسیاری شرکت کرد. استاد کسایی در سال ۱۳۷۸، نیز نشان درجه‌ی یک فرهنگ و هنر را دریافت کرد؛ و در سال ۱۳۸۱، نام وی به عنوان چهره‌ی ماندگار ثبت گردید؛ و از او تقدیر به عمل آمد. در محضر استاد حسن کسایی، شاگردان زیادی پرورش یافته‌اند، از جمله جمشید عندلیبی، سید محمد موسوی، محمدتقی سعیدی، حسین عمومی، حسن ناهید، محمدعلی کیانی‌نژاد و… حسن کسایی در چند سال پایانی عمر خود، مبتلا به بیماری سرطان بود؛ و سرانجام در ۲۵ خردادماه ۱۳۹۱، و پس از ۲ ماه در حالت کما، دیده از جهان فرو بست. برخی از آلبوم‌های حسن کسایی عبارتند از: یاران زنده‌رود، به اصفهان رو، شاخه گل ۶، شاخه گل ۹، شاخه گل ۱۶، گفتگوی نی و عود، گفتگوی نی و تار، دختر گل‌فروش و قطعه سلام. | ||
== کودکی و آغاز کار موسیقی == | == کودکی و آغاز کار موسیقی == | ||
[[پرونده:کسایی6.JPG|بندانگشتی|250x250پیکسل|جوانی حسن کسایی]] | |||
حسن کسایی در سوم مهرماه ۱۳۰۷، در محله‌ی بیدآباد شهر اصفهان متولد شد. او از همان کودکی به موسیقی علاق داشت و در سن پنج سالگی کار موسیقی را نزد استاد جلال تاج اصفهانی آغاز کرد. حسن کسایی به خاطر استعدادهای ویژه‌اش در موسیقی در سال ۱۳۱۳، در حضور استادان بزرگ موسیقی هم‌چون علی شهناز، اکبرخان نوروزی، محمد طاهرپور، اسماعیل ادیب خوانساری و علامرضا خان سارنج، مشغول آموزش موسیقی شد. حسن کسایی دو سال پیش از آغاز مدرسه به موسیقی روی آورد و با تلاش‌های بی‌وقفه در ده سالگی به محضر استادان نامداری مانند حسین تهرانی و ابوالحسن صبا رسید و در نخستین دیدارش، آوازی با هم‌راهی ویولن استاد ابوالحسن صبا را نواخت. | حسن کسایی در سوم مهرماه ۱۳۰۷، در محله‌ی بیدآباد شهر اصفهان متولد شد. او از همان کودکی به موسیقی علاق داشت و در سن پنج سالگی کار موسیقی را نزد استاد جلال تاج اصفهانی آغاز کرد. حسن کسایی به خاطر استعدادهای ویژه‌اش در موسیقی در سال ۱۳۱۳، در حضور استادان بزرگ موسیقی هم‌چون علی شهناز، اکبرخان نوروزی، محمد طاهرپور، اسماعیل ادیب خوانساری و علامرضا خان سارنج، مشغول آموزش موسیقی شد. حسن کسایی دو سال پیش از آغاز مدرسه به موسیقی روی آورد و با تلاش‌های بی‌وقفه در ده سالگی به محضر استادان نامداری مانند حسین تهرانی و ابوالحسن صبا رسید و در نخستین دیدارش، آوازی با هم‌راهی ویولن استاد ابوالحسن صبا را نواخت. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
=== نبوغ و خلاقیت === | === نبوغ و خلاقیت === | ||
[[پرونده:کسایی4.JPG|بندانگشتی|189x189پیکسل|حسن کسایی]] | |||
در روزگاری که ساز نی مطرح نبود؛ و در مهجوریت قرار داشت؛ و به خاطر عدم تفکیک بین صداهای اوج و بم، دارای نا خالصی زیادی بود. استاد حسن کسایی از نبوغ و خلاقیت خود بهره برد؛ و با ایجاد تغییراتی در حالت زبان و نحوه قرار گیری آن، توانست این نقص و اشکال را برای همیشه از این ساز حذف کند؛ و به آن جایگاه ویژه‌ای در موسیقی سنتی ایران ببخشد. پس از آن بود که این ساز به اکثر ارکسترها راه یافت؛ و منجر به روی آوردن جمع عظیمی از هنرجویان این ساز شد. تا آن‌جا که ساز نی به یکی از ارکان هم ردیف با سازهای دیگر تبدیل گردید؛ و در قلب موسیقی سنتی قرار گرفت.<ref name=":3" /> | در روزگاری که ساز نی مطرح نبود؛ و در مهجوریت قرار داشت؛ و به خاطر عدم تفکیک بین صداهای اوج و بم، دارای نا خالصی زیادی بود. استاد حسن کسایی از نبوغ و خلاقیت خود بهره برد؛ و با ایجاد تغییراتی در حالت زبان و نحوه قرار گیری آن، توانست این نقص و اشکال را برای همیشه از این ساز حذف کند؛ و به آن جایگاه ویژه‌ای در موسیقی سنتی ایران ببخشد. پس از آن بود که این ساز به اکثر ارکسترها راه یافت؛ و منجر به روی آوردن جمع عظیمی از هنرجویان این ساز شد. تا آن‌جا که ساز نی به یکی از ارکان هم ردیف با سازهای دیگر تبدیل گردید؛ و در قلب موسیقی سنتی قرار گرفت.<ref name=":3" /> | ||
== استادها == | == استادها == | ||
حسن کسایی مدتی آواز و گوشه‌های موسیقی ایران را در محضر استادجلال‌الدین تاج اصفهانی و ادیب خوانساری آموخت؛ و نِی را از استاد مهدی نوایی فرا گرفت. کسایی هر وقت که به تهران می‌رفت، از محضر استاد ابوالحسن صبا بهره‌مند می‌شد. پس از درگذشت مهدی نوایی، حسن کسایی از نوازندگان اصفهانی در جهت تسلط بر نوازندگی نِی بهره می‌جست. به ویژه از هم‌نوازی با استاد جلیل شهناز که به نوعی حق استادی بر گردن او داشت، بهره برد. هم‌نوازی با سازهای پرده‌داری مانند تار و سه‌تار، وی را بیش از پیش با گام‌های گوناگون موسیقی ایرانی آشنا کرد، به گونه‌ای که برای نخستین بار دستگاه‌های چهارگاه، نوا، اصفهان و راست پنجگاه را با کوک دقیق و به طور کامل اجرا کرد. استاد کسایی هم‌چنین در محضر ابوالحسن صبا بهره‌های بسیاری برد که در واقع هنر نوازندگی سه‌تار کسایی، یادگار انس با این هنرمند بی‌نظیر است. سه‌تار نوازی حسن کسایی تلفیقی زیبا از ترکیب نوازندگی تار استاد جلیل شهناز و سه‌تار استاد ابوالحسن صبا است. او در در نزد استاد صبا به نواختن ردیف‌ها پرداخت؛ و با هنرمندانی نظیر روح‌الله | حسن کسایی مدتی آواز و گوشه‌های موسیقی ایران را در محضر استادجلال‌الدین تاج اصفهانی و ادیب خوانساری آموخت؛ و نِی را از استاد مهدی نوایی فرا گرفت. کسایی هر وقت که به تهران می‌رفت، از محضر استاد ابوالحسن صبا بهره‌مند می‌شد. پس از درگذشت مهدی نوایی، حسن کسایی از نوازندگان اصفهانی در جهت تسلط بر نوازندگی نِی بهره می‌جست. به ویژه از هم‌نوازی با استاد جلیل شهناز که به نوعی حق استادی بر گردن او داشت، بهره برد. هم‌نوازی با سازهای پرده‌داری مانند تار و سه‌تار، وی را بیش از پیش با گام‌های گوناگون موسیقی ایرانی آشنا کرد، به گونه‌ای که برای نخستین بار دستگاه‌های چهارگاه، نوا، اصفهان و راست پنجگاه را با کوک دقیق و به طور کامل اجرا کرد. استاد کسایی هم‌چنین در محضر ابوالحسن صبا بهره‌های بسیاری برد که در واقع هنر نوازندگی سه‌تار کسایی، یادگار انس با این هنرمند بی‌نظیر است. سه‌تار نوازی حسن کسایی تلفیقی زیبا از ترکیب نوازندگی تار استاد جلیل شهناز و سه‌تار استاد [[ابوالحسن صبا|'''ابوالحسن صبا''']] است. او در در نزد استاد صبا به نواختن ردیف‌ها پرداخت؛ و با هنرمندانی نظیر [[روح‌الله خالقی|'''روح‌الله خالقی''']]، مشیر همایون و حسین محجوبی نیز می‌نواخته است.<ref name=":2" /> | ||
== نخستین اجرا در تئاتر == | == نخستین اجرا در تئاتر == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
هم‌چنین حسن کسایی مدیریت و ریاست شورای موسیقی رادیو اصفهان را به عهده گرفت که این کار از مهمترین پیشرفت‌های او به شمار می‌رود.<ref name=":0" /> | هم‌چنین حسن کسایی مدیریت و ریاست شورای موسیقی رادیو اصفهان را به عهده گرفت که این کار از مهمترین پیشرفت‌های او به شمار می‌رود.<ref name=":0" /> | ||
حسن کسایی توانست با نی برای نخستین بار دستگاه‌های نوا، چهارگاه و راست پنجگاه را با کوکی دقیق و بدون اشکال بنوازد. وی در سال ۱۳۲۹، با ارکستر رادیو ارتش اصفهان آغاز به هم‌کاری کرد؛ و برای نخستین بار توانست نی را در یک ارکستر رسمی بنوازد. هم‌چنین پس از آن تا چند سال هم‌کاری خود را با ارکسترهای مختلفی از رادیو ادامه داد. ارکسترهایی به رهبری و مدیریت موسیقیدانان معروفی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، همایون | حسن کسایی توانست با نی برای نخستین بار دستگاه‌های نوا، چهارگاه و راست پنجگاه را با کوکی دقیق و بدون اشکال بنوازد. وی در سال ۱۳۲۹، با ارکستر رادیو ارتش اصفهان آغاز به هم‌کاری کرد؛ و برای نخستین بار توانست نی را در یک ارکستر رسمی بنوازد. هم‌چنین پس از آن تا چند سال هم‌کاری خود را با ارکسترهای مختلفی از رادیو ادامه داد. ارکسترهایی به رهبری و مدیریت موسیقیدانان معروفی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، [[همایون خرم|'''همایون خرم''']]، حمد میرنقیبی و…<ref name=":3" /> | ||
=== نواختن سه‌تار === | === نواختن سه‌تار === | ||
[[پرونده:کساییی.JPG|بندانگشتی|194x194پیکسل|حسن کسایی نوازنده نی و سه‌تار]] | |||
استاد حسن کسایی با پشتکار و استعدادهای خود، در زمینه‌های بسیاری مشغول به فعالیت شد که همین امر موجب پیشرفت و شهرت وی شد. او در سال ۱۳۳۳، با علاقه‌ای که به نواختن سه تار داشت، توانست نزد استاد ابوالحسن صبا و استاد عبدالحسین صبا به یادگیری این ساز دلنواز بپردازد.<ref name=":0" /> | استاد حسن کسایی با پشتکار و استعدادهای خود، در زمینه‌های بسیاری مشغول به فعالیت شد که همین امر موجب پیشرفت و شهرت وی شد. او در سال ۱۳۳۳، با علاقه‌ای که به نواختن سه تار داشت، توانست نزد استاد ابوالحسن صبا و استاد عبدالحسین صبا به یادگیری این ساز دلنواز بپردازد.<ref name=":0" /> | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۶: | ||
=== سفر به آمریکا و کانادا === | === سفر به آمریکا و کانادا === | ||
کسایی در سال ۱۳۷۵، به کشورهای ایالات متحده آمریکا و کانادا سفر کرد؛ و در همایش‌ها و محافل موسیقیایی شرکت نمود. در سال ۱۳۷۶، به کوشش محمدرضا لطفی از طرف انجمن دوستداران موسیقی ایرانی، در واشنگتن مراسم گرامی‌داشت ویژه‌ای برای تقدیر از یک عمر فعالیت‌های حسن کسایی در موسیقی برگزار شد. استاد کسایی در سال ۱۳۷۸، نیز نشان درجه‌ی یک فرهنگ و هنر را دریافت کرد؛ و در سال ۱۳۸۱، نام وی به عنوان چهره‌ی ماندگار ثبت گردید؛ و از او تقدیر به عمل آمد.<ref name=":3" /> | کسایی در سال ۱۳۷۵، به کشورهای ایالات متحده آمریکا و کانادا سفر کرد؛ و در همایش‌ها و محافل موسیقیایی شرکت نمود. در سال ۱۳۷۶، به کوشش محمدرضا لطفی از طرف انجمن دوستداران موسیقی ایرانی، در واشنگتن مراسم گرامی‌داشت ویژه‌ای برای تقدیر از یک عمر فعالیت‌های حسن کسایی در موسیقی برگزار شد. استاد کسایی در سال ۱۳۷۸، نیز نشان درجه‌ی یک فرهنگ و هنر را دریافت کرد؛ و در سال ۱۳۸۱، نام وی به عنوان چهره‌ی ماندگار ثبت گردید؛ و از او تقدیر به عمل آمد.<ref name=":3" /> | ||
[[پرونده:کسایی01.JPG|بندانگشتی|247x247پیکسل|حسن کسایی و فرزندش]] | |||
=== مجموعه ردیف نی === | === مجموعه ردیف نی === | ||
استاد حسن کسایی با مجموعه‌ی «ردیف نی» که در سن هشتاد سالگی ضبط کرده بود، نخستین اثر آموزشی برای علاقه‌مندان به نی‌نوازی را مدون کرده است. در سال ۱۳۸۱، نیز محمدجواد کسایی فرزند حسن کسایی کتابی به نام ''- از موسیقی تا سکوت -'' را که حاصل نیم قرن تلاش مدوام موسیقایی پدرش حسن کسایی است، با مقدمه‌ی بیژن ترقی منتشر و به بازار کتاب عرضه کرد.<ref name=":2" /> | استاد حسن کسایی با مجموعه‌ی «ردیف نی» که در سن هشتاد سالگی ضبط کرده بود، نخستین اثر آموزشی برای علاقه‌مندان به نی‌نوازی را مدون کرده است. در سال ۱۳۸۱، نیز محمدجواد کسایی فرزند حسن کسایی کتابی به نام ''- از موسیقی تا سکوت -'' را که حاصل نیم قرن تلاش مدوام موسیقایی پدرش حسن کسایی است، با مقدمه‌ی [[بیژن ترقی|'''بیژن ترقی''']] منتشر و به بازار کتاب عرضه کرد.<ref name=":2" /> | ||
== شخصیت حسن کسایی == | == شخصیت حسن کسایی == | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۶: | ||
''آن جا که سخن باز می‌ماند، موسیقی آغاز می‌شود.'' | ''آن جا که سخن باز می‌ماند، موسیقی آغاز می‌شود.'' | ||
[[پرونده:کسایی5.JPG|بندانگشتی|250x250پیکسل|حسن کسایی]] | |||
حسن کسایی می‌گفت عکس این هم صادق است: | حسن کسایی می‌گفت عکس این هم صادق است: | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۴: | ||
== شاگردان مکتب حسن کسایی == | == شاگردان مکتب حسن کسایی == | ||
در محضر استاد حسن کسایی، شاگردان زیادی پرورش یافته‌اند، از جمله جمشید عندلیبی، سید محمد موسوی، محمدتقی سعیدی، حسین عمومی، حسن ناهید، محمدعلی کیانی‌نژاد و…<ref name=":3" /> | در محضر استاد حسن کسایی، شاگردان زیادی پرورش یافته‌اند، از جمله جمشید عندلیبی، سید محمد موسوی، محمدتقی سعیدی، حسین عمومی، حسن ناهید، محمدعلی کیانی‌نژاد و…<ref name=":3" /> | ||
[[پرونده:کسایی3.JPG|بندانگشتی|227x227پیکسل|مزار حسن کسایی]] | |||
== غروب حسن کسایی == | == غروب حسن کسایی == | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۲۳: | ||
* دختر گُل‌فروش (باصدای علی جهاندار) | * دختر گُل‌فروش (باصدای علی جهاندار) | ||
* قطعه سلام | * قطعه سلام | ||
[[پرونده:کسایی8.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|استاد حسن کسایی]] | |||
قطعه سلام، یکی از مهمترین آثار حسن کسایی در دستگاه چهارگاه است که از معروف‌ترین قطعات موسیقی ایرانی به شمار می‌رود.<ref name=":1" /> | قطعه سلام، یکی از مهمترین آثار حسن کسایی در دستگاه چهارگاه است که از معروف‌ترین قطعات موسیقی ایرانی به شمار می‌رود.<ref name=":1" /> | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۳۲: | ||
بسیاری از هنرمندان نامدار ایران در وصف یا گرامی‌داشت استاد حسن کسایی سخنانی گفتنه‌اند که گویای مقام و جایگاه استاد کسایی در عرصه‌ی هنر و موسیقی ایران است. | بسیاری از هنرمندان نامدار ایران در وصف یا گرامی‌داشت استاد حسن کسایی سخنانی گفتنه‌اند که گویای مقام و جایگاه استاد کسایی در عرصه‌ی هنر و موسیقی ایران است. | ||
همایون خرم درباره‌ی استاد حسن کسایی گفته است:<blockquote>«در آن زمان ساز نی کاملاً مهجور مانده بود؛ تا این‌که استاد کسایی آمد و با نی خود زبان حال این شعر مولانا شد که: بشنو این نی چون حکایت می کند / از جدایی‌ها شکایت می کند. کسایی ساز نی را جانی دیگر بخشید و جایگاه آن را در موسیقی ایرانی احیاء کرد. با رفتن استاد حسن کسایی، ساز نی در موسیقی ایرانی نفسی گرم و انگشتانی سحرانگیز و ماهر را از دست داد تا همه دوستداران هنر این مرز و بوم داغدار شوند…» </blockquote>حسین خواجه‌امیری – معروف به ایرج – درباره‌ی حسن کسایی گفته است که: به اعتقاد من استاد کسایی بنیانگذار جایگاه جدیدی برای ساز نی در موسیقی معاصر ایران است که باعث شد مردم این ساز را بشناسند؛ و از زیبایی‌های آن لذت ببرند. من معتقدم جایگاه کنونی ساز نی در موسیقی ایران مدیون کوشش و تلاش‌های حسن کسایی است. | [[همایون خرم]] درباره‌ی استاد حسن کسایی گفته است:<blockquote>«در آن زمان ساز نی کاملاً مهجور مانده بود؛ تا این‌که استاد کسایی آمد و با نی خود زبان حال این شعر مولانا شد که: بشنو این نی چون حکایت می کند / از جدایی‌ها شکایت می کند. کسایی ساز نی را جانی دیگر بخشید و جایگاه آن را در موسیقی ایرانی احیاء کرد. با رفتن استاد حسن کسایی، ساز نی در موسیقی ایرانی نفسی گرم و انگشتانی سحرانگیز و ماهر را از دست داد تا همه دوستداران هنر این مرز و بوم داغدار شوند…» </blockquote>حسین خواجه‌امیری – معروف به ایرج – درباره‌ی حسن کسایی گفته است که: به اعتقاد من استاد کسایی بنیانگذار جایگاه جدیدی برای ساز نی در موسیقی معاصر ایران است که باعث شد مردم این ساز را بشناسند؛ و از زیبایی‌های آن لذت ببرند. من معتقدم جایگاه کنونی ساز نی در موسیقی ایران مدیون کوشش و تلاش‌های حسن کسایی است. | ||
محمدرضا شجریان در وصف حسن کسایی گفته که: خداوندگار نی و موسیقی، آن نابغه‌ی دوران‌ها و یگانه‌ی تاریخ هنر ایران، استاد حسن کسایی جای آن برای همیشه خالی خواهد بود. | [[محمدرضا شجریان|'''محمدرضا شجریان''']] در وصف حسن کسایی گفته که: خداوندگار نی و موسیقی، آن نابغه‌ی دوران‌ها و یگانه‌ی تاریخ هنر ایران، استاد حسن کسایی جای آن برای همیشه خالی خواهد بود. | ||
شهرام ناظری نیز می‌گوید: نقش‌ها و یادگارهای ماندگار حسن کسایی و جلیل شهناز برای خطه‌ی اصفهان - نصف جهان - همانند پل خواجو و سی و سه پل که هم‌چون نگین بر زاینده رود می درخشد، این نیز تا ابد، چون نگین بر سر سپاهان و هنر ایران جاویدان باقی خواهد ماند. | شهرام ناظری نیز می‌گوید: نقش‌ها و یادگارهای ماندگار حسن کسایی و جلیل شهناز برای خطه‌ی اصفهان - نصف جهان - همانند پل خواجو و سی و سه پل که هم‌چون نگین بر زاینده رود می درخشد، این نیز تا ابد، چون نگین بر سر سپاهان و هنر ایران جاویدان باقی خواهد ماند. | ||
| خط ۱۳۴: | خط ۱۴۰: | ||
کیوان ساکت در سوگ استاد حسن کسایی گفت: در ماتم استاد کسایی من نه، بلکه ایران در سوگ است. موسیقی ایران پدر خویش را از دست داد. دردا و دریغا… وا حسرتا… | کیوان ساکت در سوگ استاد حسن کسایی گفت: در ماتم استاد کسایی من نه، بلکه ایران در سوگ است. موسیقی ایران پدر خویش را از دست داد. دردا و دریغا… وا حسرتا… | ||
عبدالحسین مختاباد درباره‌ی حسن کسایی گفته است:<blockquote>«استاد کسایی تنها یک موسیقیدان نبود؛ او انسانی چند وجهی بود. عارف، هنرمند، سخن‌شناس، سخن دان و با صدها کلمه نظیر این اوصاف شناخته می‌شد؛ و این را اشخاصی می‌دانند که محضر و مکتب این انسان الهی را درک کرده باشند.»</blockquote>عبدالوهاب شهیدی در فقدان استاد حسن کسایی گفته:<blockquote>«شاید هزاران سال لازم باشد تا دوباره کسی مانند کسایی پا به عرصه هستی گذارد. به عقیده‌ی من کسایی عرفان را در حد کلاسیک می دانست. جناب کسایی به شیوه‌ی عجیبی نی را می نواخت. به گونه ای که همه ی اهل دل، با آن حال غریبی پیدا می کردند. ایشان علاوه بر صاحب سبک و صاحب کلاس بودن، انسانی با شعور، با احساس و اهل دل نیز بودند.»</blockquote> نادر گلچین در وصف استاد حسن کسایی گفته است که: حسن کسایی یک عاشق به تمام معنا بود. عشق او به موسیقی ماورا و مافوق تمامی عشق‌ها بود. اگر در هر سرزمینِ هنرشناسی، هنرمندی نظیر استاد کسایی وجود داشت، بی‌تردید مجسمه‌ی او را به عنوان نوابغ تکرار نشدنی در یکی از میادین شهر نصب می‌کردند. | عبدالحسین مختاباد درباره‌ی حسن کسایی گفته است:<blockquote>«استاد کسایی تنها یک موسیقیدان نبود؛ او انسانی چند وجهی بود. عارف، هنرمند، سخن‌شناس، سخن دان و با صدها کلمه نظیر این اوصاف شناخته می‌شد؛ و این را اشخاصی می‌دانند که محضر و مکتب این انسان الهی را درک کرده باشند.»</blockquote>عبدالوهاب شهیدی در فقدان استاد حسن کسایی گفته:<blockquote>«شاید هزاران سال لازم باشد تا دوباره کسی مانند کسایی پا به عرصه هستی گذارد. به عقیده‌ی من کسایی عرفان را در حد کلاسیک می دانست. جناب کسایی به شیوه‌ی عجیبی نی را می نواخت. به گونه ای که همه ی اهل دل، با آن حال غریبی پیدا می کردند. ایشان علاوه بر صاحب سبک و صاحب کلاس بودن، انسانی با شعور، با احساس و اهل دل نیز بودند.»</blockquote> | ||
[[پرونده:کسایی7.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|استاد کسایی]] | |||
نادر گلچین در وصف استاد حسن کسایی گفته است که: حسن کسایی یک عاشق به تمام معنا بود. عشق او به موسیقی ماورا و مافوق تمامی عشق‌ها بود. اگر در هر سرزمینِ هنرشناسی، هنرمندی نظیر استاد کسایی وجود داشت، بی‌تردید مجسمه‌ی او را به عنوان نوابغ تکرار نشدنی در یکی از میادین شهر نصب می‌کردند. | |||
حسام‌الدین سراج نیز گفته که استاد حسن کسایی نه‌تنها در هنر موسیقی سرآمد روزگار خویش است بلکه سخنوری و نکته‌سنجی ادبی بسیار قوی و شیرین‌کار نیز بود.<ref>[http://www.kassaimusic.ir/Content/Content.aspx?Cat_id=54&Landir=rtl&Lan=Fa&State=0 یادنامه - سایت کسایی‌موزیک]</ref> | حسام‌الدین سراج نیز گفته که استاد حسن کسایی نه‌تنها در هنر موسیقی سرآمد روزگار خویش است بلکه سخنوری و نکته‌سنجی ادبی بسیار قوی و شیرین‌کار نیز بود.<ref>[http://www.kassaimusic.ir/Content/Content.aspx?Cat_id=54&Landir=rtl&Lan=Fa&State=0 یادنامه - سایت کسایی‌موزیک]</ref> | ||
| خط ۱۵۵: | خط ۱۶۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | |||