هیئت مرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هیئت مرگ''' به کسانی گفته می‌شود که در تابستان ۱۳۶۷ از طرف [[روح‌الله خمینی|خمینی]] مأمور شدند تا بر اساس فتوای صادره از طرف خود او برای زندانیان سیاسی به خصوص زندانیان مجاهد سر موضع حکم اعدام صادر کنند. این هیئت در خطاب خمینی شامل حسینعلی نیری، مصطفی پورمحمدی، مرتضی اشراقی بود که ابراهیم رئیسی هم به آن اضافه شد. این هیئت در ماه‌های مرداد و شهریور ۶۷ در زندانهای اوین و گوهردشت که زندان‌های تهران محسوب می‌شدند هر روزه حکم اعدام چند صد نفر را صادر می‌کردند. مشابه این هیئت در شهرستان‌ها هم مرکب از یک حاکم شرع، دادستان، و نماینده [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] بود و مانند تهران حکم اعدام افراد سر موضع را صادر می‌کرد. سازمان مجاهدین خلق ایران آمار اعدام شدگان در [[قتل عام ۶۷|قتل‌عام ۶۷]] را بیش از ۳۰ هزار نفر می‌داند. بیش از ۹۰٪ زندانیان اعدام شده متعلق به هواداران و اعضای سازمان مجاهدین بود.<ref>[https://image.mojahedin.org/VideoAttach/2fdce64a-7d6a-4673-b016-71daff9226bc.pdf کتاب رمز ماندگاری نوشته حسن ظریف‌ناظریان فصل ۱۸]</ref>

نیری متولد ۱۳۳۵، همزمان با پیروزی انقلاب یکی از طلاب مدرسه حقانی بود. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، علی قدوسی دادستان کل رژیم در سال ۱۳۵۹ به توصیه آخوند بهشتی که در آن زمان رئیس شورای عالی قضایی بود، نیّری را وارد دستگاه قضایی کرد. به این ترتیب نیّری همزمان با ورود لاجوردی به‌عنوان دادستان انقلاب اسلامی مرکز، به‌عنوان حاکم شرع یکی از شعبات دادگاه انقلاب وارد اوین شد. در این هنگام  ریاست حکام شرع بر عهدهٴ آخوند محمدی‌ گیلانی بود. نیّری از همان ابتدا رابطه بسیار نزدیکی با آخوند گیلانی داشت. با رفتن گیلانی از اوین آخوند نیّری با فرمان خمینی علیرغم سن کمی که داشت به‌ریاست حکام شرع اوین منصوب و جانشین گیلانی گردید. خمینی در مرداد ۱۳۶۷ طی حکمی آخوند نیری را به ریاست «هیأت مرگ» منصوب کرد. نیّری از عناصر کلیدی قتل‌عام سال ۱۳۶۷ بود