جمال عبدالناصر: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهیم خیری پاشا با درخواست ناصر موافقت کرد. او در اواخر سال ۱۹۳۷ وارد دانشکده‌ی نظامی شد. در آن دوران ناصر بیشتر به زندگی نظامی خود اهمیت می‌داد و کمتر با خانواده در تماس بود. ناصر در این دانشکده، با عبدالحکیم عامر و انور سادات آشنا شد، که هر دو وقتی که ناصر رئیس‌جمهور مصر شد، دوستان و همکاران مهم او شدند. ناصر از این دانشکده در ژوئیه ۱۹۳۷، با درجه‌ی ستوان دومی پیاده‌نظام به منقباد فرستاده شد. در همین زمان بود که ناصر برای اولین بار با نزدیک‌ترین دوستان خود از جمله سادات و عامر، در مورد نارضایتی‌اش از فساد موجود در کشور و تمایل‌اش به سرنگونی سلطنت گفتگو کرد. سادات بعدها نوشت ناصر به دلیل «انرژی بالا، روشن‌فکری و داوری متعادل‌اش»، بدون رأی‌گیری در نقش رهبر گروه پذیرفته شد.

عبدالناصر پس‌از فارغ‌التحصیل‌ شدن از دانشکده جنگ قاهره، در جنگ سال ۱۹۴۸ فلسطین شرکت کرد و در سال ۱۹۵۴ در جریان یک کودتا، حکومت را به‌دست گرفت.