کاربر:Rah/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

در مجموع ایده‌ی فدرالیسم این است که به هر شیوه‌ای این گروه‌های مختلف قدرت، بر اساس منافع مشترک تقسیم شوند؛ اما هم‌چنین بخشی از قدرت در دست نهادهای مرکزی و قدرت مرکزی کشور باقی می‌ماند.  

فدارلیسم نیز مانند هر دیدگاه دیگری، نقاط ضعف خود را دارد. نقاط ضعفی نظیر افزایش هزینه اداره‌ی کشور یا ابهام در شیوه‌ی حمایت از حقوق اقلیت‌ها از جمله ضعف‌های این سیستم است. تشکیل دهها مجلس ( هر استان یک مجلس) و انتخابات برای نمایندگی آن و هزینه‌های اداره‌ی مجالس مختلف استانی،‌بسیار بالاست. شایان ذکر است که از ۱۹۵ کشور جهان فقط ۳۰ کشور فدراسیون هستند. هر چند این ۳۰ کشور درمجموع ۴۰ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند که علت آن بزرگ بودن این کشورهاست،‌زیرا اغلب کشورهای بسیار بزرگ به لحاظ سرزمینی و دارای حاکمیت‌های متنوع به شکل فدرال درآمده‌اند. در واقع فدرالیسم بیشتر یک انتخاب برای کشورهای بزرگی مانند هندوستان، ایالات متحده آمریکا، برزیل، آلمان، مکزیک و نیجریه است. هم‌چنین غالباً توسط کشورهایی انتخاب می‌شود که دارای جمعیت بسیار متنوعی هستند. تنوع این جماعت می‌تواند مذهبی، قومی یا زبانی باشد. سوئیس، بلژیک و نپال از این گونه کشورها هستند.  از آن‌جایی که هیچ کشوری دقیقاً شبیه کشور دیگری نیست، هیچ سیستم فدرالی نیز دقیقاً مشابه هم نیست. با این حال، فدرالیسم دارای برخی ویژگی‌های مشخصی است که آن را از سایر اشکال تمرکززدایی متمایز می‌کند.<ref name=":2">[https://jabbarian.com/federalism-in-plain-language/ فدرالیسم به زبان ساده - سایت دکتر مهدی جباریان]</ref>

هم‌چنین اصطلاح فدرالیسم برای توصیف یک سیستم حکومتی به کار می‌رود که در آن حق حاکمیت، مطابق قانون اساسی بین یک قدرت حکومت مرکزی و واحدهای سیاسی تشکیل دهنده‌ی آن مانند ایالت‌ها یا استان‌ها تقسیم شده‌است. فدرالیسم، نظامی بر اساس قوانین دموکراسی و نهادها و سازمان‌هایی است که در آن‌ها قدرت اداره‌ی کشور، بین حکومت‌های ملی و ایالتی یا استانی تقسیم شده‌است؛ و آن‌چه که به فدراسیون معروف شده‌است را ایجاد می‌کند؛ و طرفدارانِ آن فدرالیست نامیده می‌شوند.<ref name=":3">[https://political-philosophical-social-ideologies.blogsky.com/1394/06/21/post-7/%D9%81%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B3%D9%85 فدرالیسم - سایت ایدئولوژی‌های سیاسی-فلسفی-اجتماعی]</ref>

فدرالیسم، شیوه‌ای از سازماندهی سیاسی است که ایالت‌های مجزا یا سایر سیاست‌ها را در یک نظام سیاسی فراگیر به شیوه‌ای متحد می‌کند که به هر یک اجازه می‌دهد تمامیت خود را حفظ کند. سیستم‌های فدرال این کار را با الزام سیاست‌های اساسی از طریق مذاکره به شکلی انجام می‌دهند تا همه اعضا بتوانند در تصمیم‌گیری و اجرای تصمیمات سهیم باشند. اصول سیاسی که سیستم‌های فدرال را متحرک می‌سازد، بر اولویت چانه‌زنی و هماهنگی مذاکره میان چندین مرکز قدرت تأکید می‌کند. آن‌ها بر فضایل مراکز پراکنده قدرت به عنوان وسیله‌ای برای حفاظت از آزادی‌های فردی و محلی تأکید می‌کنند.<ref name=":4">[https://www.britannica.com/topic/American-exceptionalism فدرالیسم - سایت بریتانیکا]</ref>

کشورهای دارای ساختار فدرال، همگی طی شکل‌گیری آغازین و بنیان‌گذاری مانند کشور آلمان یا ایالات متحد آمریکا، یا طی شکل‌گیری دوباره، مثلاً پس از جنگ یا فروپاشی مانند عراق یا روسیه، به این‌صورت شکل گرفته‌اند. در حقیقت تا به کنون هیچ کشور تاریخی و یک‌پارچه در جهان، روش کشورداری خود را به ساختار سیستم فدرال برنگردانده است. بالا بردن سطح حقوق ایالت‌ها الزاماً فدرالیسم قلمداد نمی‌شود. سیستم حکومتی فدرال همواره برای جلب رضایت ایالت‌ها، طوایف و اقلیت‌های استقلال‌طلب و خودمختاری‌گرا جهت آسان‌سازی شکل‌گیری کشوری جدید یا بقا و پایداری کشوری نوسازی‌شده عرضه گردیده است.<ref name=":3" />

یکی از دلایل اصلی شکست سیستم های فدرال اغلب عدم تعادل بین سیاست‌های تشکیل دهنده بوده است. در امپراتوری فدرال آلمان در اواخر قرن نوزدهم، پروس چنان مسلط بود که سایر ایالت‌ها فرصت کمی برای ارائه رهبری ملی یا حتی جایگزینی نسبتاً قوی برای سیاست پادشاه و دولت داشتند. شاید مهمترین عنصر واحد در حفظ عدم تمرکز فدرال وجود یک سیستم حزبی غیرمتمرکز باشد. احزاب غیرمتمرکز در ابتدا از ترتیبات قانون اساسی پیمان فدرال توسعه می‌یابند، اما پس از به وجود آمدن آن‌ها تمایل دارند خود را تداوم بخشند و به عنوان نیروهای غیرمتمرکز عمل کنند.<ref name=":4" />