۸٬۶۹۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
'''تروریسم جمهوری اسلامی ایران''' یکی از موضوعات مورد مناقشه‌ی جدی جهان است که هر روز ابعاد بیشتری به خود می‌گیرد. تروریسم به قتل و آسیب‌رسانی به فرد یا گروهی از افراد با اهداف سیاسی اطلاق می‌شود. ویژگی قتل سیاسی این است که شخص قاتل با قربانی مسئله شخصی ندارد بلکه قاتل اجرا کننده خطی است که از طرف تصمیم گیرندگان سیاسی به او داده شده است. | '''تروریسم جمهوری اسلامی ایران''' یکی از موضوعات مورد مناقشه‌ی جدی جهان است که هر روز ابعاد بیشتری به خود می‌گیرد. تروریسم به قتل و آسیب‌رسانی به فرد یا گروهی از افراد با اهداف سیاسی اطلاق می‌شود. ویژگی قتل سیاسی این است که شخص قاتل با قربانی مسئله شخصی ندارد بلکه قاتل اجرا کننده خطی است که از طرف تصمیم گیرندگان سیاسی به او داده شده است. رژیم ایران در طی ۴دهه صدها نفر از مخالفان خود را در داخل و خارج ایران به شیوه‌ی ترور به قتل رسانده است. از جمله ترور‌های خارج کشوری این رژیم می‌توان از ترور شاپور بختیار آخرین نخست وزیر ایران پیش از انقلاب، فریدون فرخزاد خواننده و شومن، دکتر صادق شرفکندی دبیرکل [[حزب دموکرات کردستان ایران]]، عبدالرحمن قاسلمو دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران، پرفسور [[کاظم رجوی]] فعال سیاسی و برادر [[مسعود رجوی]] رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران، علی مرادی و زهرا رجبی از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران، عبدالرحمن برومند(هیئت اجرائی نهضت مقاومت ملی ایران)، [[محمدحسین نقدی|محمد حسین نقدی]] (کاردار سابق سفارت ایران در رم و عضو [[شورای ملی مقاومت ایران|شورای ملی مقاومت]]) و صدها ترور دیگر نام برد. پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی همواره بحث تروریسم و نقش این نظام در آن موضوع روی میز کشورها و سازمان‌های بین‌المللی بوده است. نظام جمهوری اسلامی اگر چه در موضع‌گیری‌های رسمی و علنی صراحتا از این امر حمایت نکرده است اما در موقعیت‌های مختلف و با زبان دیپلماتیک یا دوپهلو ابایی از حمایت از آن نداشته است. حمایت مالی و مادی از شبه نظامیان در عراق، لبنان، یمن، سوریه و ... را نیز می‌توان از جمله فعالیت‌های تروریستی رژیم ایران در سطح منطقه‌ای دانست. صدور تروریسم یا صدور بحران که در رژیم ایران از آن با عنوان صدور انقلاب نام برده می‌شود، استراتژی بقاء نظام جمهوری اسلامی است. همچنین جنگ خارجی به این رژیم امکان سرکوب در داخل را داده و برای آن پوشش و دستاویز فراهم می‌کند. به‌طور معمول هنگامی که یک حکومت از حل مشکلات داخلی خود ناتوان است و همچنین با مخالفت و نارضایتی عمومی مواجه است، با ایجاد بحران در خارج از مرز‌های خود، مشکلات داخلی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. | ||
رژیم ایران در طی ۴دهه صدها نفر از مخالفان خود را در داخل و خارج ایران به شیوه‌ی ترور به قتل رسانده است. از جمله ترور‌های خارج کشوری این رژیم می‌توان از ترور شاپور بختیار آخرین نخست وزیر ایران پیش از انقلاب، فریدون فرخزاد خواننده و شومن، دکتر صادق شرفکندی دبیرکل [[حزب دموکرات کردستان ایران]]، عبدالرحمن قاسلمو دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران، پرفسور [[کاظم رجوی]] فعال سیاسی و برادر [[مسعود رجوی]] رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران، علی مرادی و زهرا رجبی از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران، عبدالرحمن برومند(هیئت اجرائی نهضت مقاومت ملی ایران)، [[محمدحسین نقدی|محمد حسین نقدی]] (کاردار سابق سفارت ایران در رم و عضو [[شورای ملی مقاومت ایران|شورای ملی مقاومت]]) و صدها ترور دیگر نام برد. | |||
پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی همواره بحث تروریسم و نقش این نظام در آن موضوع روی میز کشورها و سازمان‌های بین‌المللی بوده است. نظام جمهوری اسلامی اگر چه در موضع‌گیری‌های رسمی و علنی صراحتا از این امر حمایت نکرده است اما در موقعیت‌های مختلف و با زبان دیپلماتیک یا دوپهلو ابایی از حمایت از آن نداشته است. | |||
حمایت مالی و مادی از شبه نظامیان در عراق، لبنان، یمن، سوریه و ... را نیز می‌توان از جمله فعالیت‌های تروریستی رژیم ایران در سطح منطقه‌ای دانست. صدور تروریسم یا صدور بحران که در رژیم ایران از آن با عنوان صدور انقلاب نام برده می‌شود، استراتژی بقاء نظام جمهوری اسلامی است. همچنین جنگ خارجی به این رژیم امکان سرکوب در داخل را داده و برای آن پوشش و دستاویز فراهم می‌کند. به‌طور معمول هنگامی که یک حکومت از حل مشکلات داخلی خود ناتوان است و همچنین با مخالفت و نارضایتی عمومی مواجه است، با ایجاد بحران در خارج از مرز‌های خود، مشکلات داخلی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. | |||
'''فهرست''' | '''فهرست''' | ||