کاربر:Khosro/صفحه تمرین محمدعلی فروغی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمدعلی فروغی در ۱۳ مردادماه ۱۲۵۴، در تهران متولد شد. خانواده‌ی او در اصفهان تاجر و بازرگان و اهل فرهنگ و ادب در دوران قاجار بودند.<ref>[https://hourgan.ir/fa/news/21218/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%BA%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF%D9%90-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1 زندگی و زمانه محمدعلی فروغی اندیشمندِ سیاستمدار - سایت هورگان]</ref>  

محمدعلی فروغی از سن ۵ سالگی تحصیل را آغاز کرد. او ادبیات فارسی و عربی را نزد پدر خود و یک معلم به‌نام مولانا آموخت. محمدعلی فروغی در سال ۱۲۶۸، وارد مدرسه دارالفنون شد و از آن‌جا که به زبان‌ها خارجی به‌ویژه فرانسه مسلط بود، مطالب را برای هم‌کلاسی‌هایش به فارسی برمی‌گرداند. فروغی در مدرسه دارالفنون، ابتدا مشغول تحصیل پزشکی و داروسازی شد، اما این رشته مورد علاقه‌اش نبود و به تاریخ و ادبیات و فلسفه روی آورد. فروغی علاوه بر دارالفنون، به مدرسه‌ی مروی، مدرسه‌ی سپه‌سالار و مدرسه‌ی صدر نیز رفت و دانش خود را در حوزه‌ی فلسفه‌ی مشا و اشراق افزایش داد. او هم‌زمان با آموختن بیشتر زبان‌های انگلیسی و فرانسوی، با نگرش و اندیشه‌ی فیلسوفان اروپایی آشنا شد. فروغی زندگی‌نامه‌های فلاسفه‌ی غرب را به فارسی ترجمه کرد که همین ترجمه‌ها بعدها منجر به کتاب سیر حکمت در اروپا شد. محمدعلی فروغی هم‌چنین در هنر نقاشی شاگرد کمال‌الملک بود و در عوض به او زبان فرانسوی می‌آموخت.<ref>[https://saednews.com/.post/byografy-o-zndgy-shkhsy-o-ajtmaay-mhmdaly-froghy-o-hmsrsh-fylm-o-aks-hay-jzab-o-dydny-xwc2 بیوگرافی و زندگی شخصی و اجتماعی محمدعلی فروغی - سایت ساعدنیوز]</ref>  

میرزا ملک‌خان مقلب به نظام‌الدوله، بنیانگذار فراماسونری ایرانی در دوران قاجار بود. محمدعلی فروغی که تحت تأثیر آموزه‌های فراماسونی ملکم‌خان بود، در سال ۱۲۸۶، در سن ۳۲ سالگی «لژ بیداری» را تأسیس کرد و خودش استاد اعظم (با عنوان ویژه‌ «چراغ‌دار») این لژ شد.<ref>ظهور و سقوط سلطنت پهلوی - تألیف حسین فردوست</ref>  

محمدعلی فروغی هم‌چنان در پست نخست‌وزیر بود تا این‌که در ۲۱ تیرماه ۱۳۱۴، واقعه یا قیام مسجد گوهرشاد رخ داد که منجر به کشته‌شدن بیش از صد نفر شد. رضا شاه دستور داد تا محمدولی اسدی نایب‌التولیه آستان قدس رضوی (که با اجباری کردن کلاه پهلوی مخالفت کرده بود) را دستگیر کنند. به‌خاطر این‌که دختر فروغی عروس محمدولی اسدی بود، نزد رضاشاه برای اسدی وساطت کرد، اما رضاشاه نپذیرفت و خودش را هم مورد عضب قرار داد و از نخست‌وزیری برکنار کرد. البته برخی‌ها معتقدند که این در ظاهر بوده و رضاشاه با فروغی ارتباط داشته و از او مشورت می‌گرفته است. '''«اندیشکده مطالعات یهود»'''

'''[[عبدالحسین تیمورتاش|تیمور تاش]]''' (وزیر دربار رضاشاه)، '''[[سردار اسعد بختیاری]]''' (وزیر جنگ)، محمودولی اسدی (نایب‌التولیه آستان قدس رضوی) با فرمان رضاشاه اعدام شدند. '''«ساعدنیوز»'''

محمدعلی فروغی در دوران خانه‌نشینی‌اش رئیس شورای عالی انتشارات و تبلیغات شد و به گفته‌ی خودش از پُربارترین دوران زندگی فرهنگی وی بوده است. او در این سال‌ها مشغول به تحقیق، تألیف، ترجمه و سخنرانی در دانشکده‌ها و مجامع فرهنگی شد. '''«ساعدنیوز»'''

در سال ۱۳۲۰ با آغاز جنگ جهانی دوم، وقتی متفقین ایران را اشغال کردند، رضاخان به‌سرعت دست به‌دامان محمدعلی فروغی شد و او را احضار و به نخست‌وزیری منصوب کرد. از آن‌جایی که فروغی با انگلیسی‌ها میانه‌ی خوبی داشت، رضاخان از او کمک خواست و به وی گفت که به آن‌ها بگو مگر من چه خطایی کردم که قصد دارند مرا بردارند؟ فروغی گفت که کار از کار گذشته است و چاره‌ای جز برکناری تو نیست، اما تضمین می‌کنم که پادشاهی در خانواده‌ی تو بماند. '''«اندیشکده مطالعات یهود»'''

محمدعلی فروغی استعفانامه‌ای برای رضاخان نوشته و تنظیم کرد که رضاخان هم به‌سرعت آن را امضا کرد. در این استعفانامه چنین آمده بود:<blockquote>«نظر به این که من قوای خود را در این چندسال مصروف امور کشور کرده و ناتوان شده‌ام، حس می‌کنم که اینک وقت آن رسیده است که یک قوه و بنیه جوان‌تری به کارهای کشور که مراقبت دایم لازم دارد، بپردازد و اسباب سعادت و رفاه ملت را فراهم آورد، بنابراین، امور سلطنت را به ولیعهد و جانشین خود تفویض کردم و از کار کناره گیری نمودم.» '''«برترینها»'''</blockquote>

محمدعلی فروغی ۳ بار نماینده‌ی مجلس شد که ۲ بار آن به‌عنوان معاون انتخاب شد. او در مجموع ۲۵ مرتبه پست‌های وزارت جنگ (دفاع)، وزیر خارجه، وزیر مالیه (دارایی)، وزیر عدلیه (قضایی) را در کابینه‌های مختلف بر عهده داشت و سه بار نیز نخست‌وزیر بود. '''«اندیشکده مطالعات یهود»'''

سفیر ایران در آمریکا'''«هورگان»'''

محمدعلی فروغی به‌مدت ۶ سال یعنی تا سال ۱۳۲۰، خانه‌نشین بود که به‌قول خودش این ۶ سال پربارترین دوران زندگی او بوده است. فروغی در این دوران آثاری مانند: سیر حکمت در اروپا، حکمت سقراط و آیین سخنوری را خلق نمود و اقدام به تصحیح گلستان و بوستان سعدی، شاهنامه فردوسی و خمسه نظامی گنجوی کرد. او هم‌چنین در این دوران به شناسایی و تربیت افرادی که دارای استعداد بودند پرداخت و با کمک‌های فراوان مادی و سیاسی خود، توانست اعتبار، اعتماد و نفوذ قابل توجهی بر مشاهیر فرهنگی زمانه‌ی خود به‌دست بیاورد. '''«اندیشکده مطالعات یهود»'''

علاوه بر این، مقالات و سخنرانی‌های فروغی با عنوان «مقالات فروغی» در دو جلد چاپ و منتشر شده است. '''«هورگان»'''

محمدعلی فروغی در بعد از ظهر پنجشنبه ۵ آذرماه ۱۳۲۱، در سن ۶۵ سالگی بر اثر ایست قلبی در تهران درگذشت. پیکر او در آرامگاه خانوادگی او در آرامستان ابن بابویه شهر ری خاکسپاری شد. فروغی پیش از مرگش در یکی از یادداشت‌های شخصی خود نوشته بود:<blockquote>«فقط تأسفی که از مُردن دارم از بابت همین است که دلم می‌خواهد بدانم کار انسان به کجا می‌رسد.» '''«ساعدنیوز»'''</blockquote>

محمدعلی فروغی از شخصیت مرموزی برخوردار بوده که هم از منفیات او بسیار سخن گفته‌اند و هم از مثبتات وی نوشته‌اند. موافقان فروغی، خدمات ارزنده‌ و اندیشمندی و وطن‌پرستی او را برجسته کرده و مخالفانش او را به باد انتقاد گرفته و هم‌کاسه‌ی استبداد و مهره‌ی انگلیس خوانده‌اند و برخی‌ها نیز او را به کارهای فرهنگی و ادبی و تألیفات او مانند سیر حکمت در اروپا و تصحیح گلستان و بوستان سعدی و دیوان رباعیات خیام و شاهنامه فردوسی و غیره می‌شناسند که به هر دو وجه آن اشاره خواهد شد. '''«پرشین وی»'''

آن‌چه که در زندگی محمدعلی فروغی به‌چشم می‌خورد، این است که از دو چهره و شخصیت متمایز و متفاوت برخوردار بوده است. از یک‌طرف سیاستمداری کارکشته و مؤثر و ذی‌نفوذ در زمانه‌ی خود به‌شمار می‌رود که عهده‌دار بسیاری از پست‌های مملکتی بوده است و از طرف دیگر با تألیف و ترجمه‌ی آثار متعددی در عرصه‌ی ادبیات و فلسفه، به‌عنوان یک فیلسوف و ادیب و اندیشمند خودنمایی می‌کند. '''«برترینها»'''

فروغی را به‌خاطر روابط نزدیکش با غرب و به‌ویژه انگلیس، انگلوفیل می‌نامیدند. آن‌طور که از نگارشات محمدعلی فروغی پیدا است، او به فکر گذر از استبداد نهادینه‌شده در تاریخ ایران بود، اما سرانجام خودش تبدیل به مهره‌ی نظام استبدادی شد. این تناقض و پارادوکس بنیادی نظرگاه فروغی است، زیرا که یک پای آن در تجدد و آزادی‌خواهی مدرن و پای دیگرش در سلطنت و استبداد شاهنشاهی گیر بود. '''«رویداد۲۴»'''

نقشی که محمدعلی فروغی در به روی کار آوردن رضاخان و تثبیت سلطنت پهلوی و بقای سلطنت در خاندان پهلوی ایفا کرد، منجر به این شد که در تاریخ معاصر ایران او را به‌عنوان یکی از نظریه‌پردازان و صحنه‌گردانان سلطنت پهلوی به‌شمار بیاورند که خودش نیز با عهده‌دار شدن پست‌های مهم دولتی، در رأس هرم قدرت بوده است. '''«برترینها»'''

یک سخن در میانه نبود: آزادی '''«رویداد۲۴»'''

علی‌محمد نقوی (جامعه‌شناس و محقق تاریخ معاصر) نوشته است:<blockquote>«فروغی بود که با خیانت‌های خود، عامل اصلی تداوم رژیم پهلوی، پس از عزل رضاخان گردید. نخست با زمینه‌سازی استعفای احمدشاه، سلطنت را برای رضاخان هموار کرد و سپس بعد از حمله‌ی متفقین، مجلس سیزدهم را تحکیم کرده و باعث جانشینی محمدرضا شاه گردید.» '''«جامعه‌شناسی غرب‌گرایی، تألیف علی‌محمد نقوی»'''</blockquote>شیر احمدخان (سفیر کبیر افغانستان در تهران) درباره‌ی نقش محمدعلی فروغی در زمان رضاشاه گفته بود:<blockquote>«من بارها با رضاشاه در خلوت گفت‌و‌گوهای خصوصی داشته‌ام. هیچ‌‌وقت نشد که فکر قابل توجهی از او بشنوم. او فاقد اندیشه‌ی چشم‌گیری است. هر وقت احتیاج به تصمیم‌گیری است، آدم را به وزیر مربوطه ارجاع می‌کند. او همواره به دیگران احتیاج دارد تا به‌جایش فکر کنند و تا قبل از مرگ تیمورتاش، از اندیشه‌های او استفاده می‌کرد و مغز متفکر فعلی او فروغی است.» '''«زندگی پُرماجرای رضاشاه، تألیف اسکندر دلدم»'''»'''«اندیشکده مطالعات یهود»'''</blockquote>ارتشبد حسین فردوست (دوست نزدیک محمدرضا پهلوی و رئیس سازمان بازرسی شاهنشاهی) در خاطرات خود نوشته است:<blockquote>«یکی دیگر از واسطه‌های مهم رضاخان و انگلیس‌ها و شاید مهم‌ترین آن‌ها، محمدعلی فروغی بود که در صعود رضا به سلطنت و سپس صعود پسرش محمدرضا، نقش مهمی داشت.» '''«کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، نوشته‌ی حسین فردوست»'''</blockquote>

برخی براین باورند که محمدعلی فروغی مانند روشنفکران مشروطه‌خواه، خواهان سرنگونی دیکتاتوری قاجار و استقرار قانون و پیشرفت بود و نمی‌دانست که رضاخان نیز همان مسیر دیکتاتوری را در پیش می‌گیرد و هنگامی هم که دید رضاخان خودکامگی و سرکوب و حکومت پلیسی خفقان‌آوری را در کشور حاکم کرده است، نزد محارم و نزدیکانش ابراز پشیمانی کرد. '''«پرشین وی»'''

حبیب یغمایی (نویسنده و شاعر مشهور) مدیر مجله‌ی یغما که از دوستان نزدیک محمدعلی فروغی بوده و در تحقیقات او در ادبیات ایران کمک نموده است، اندیشه‌ی سیاسی و ویژگی‌های اخلاقی فروغی را چنین توصیف کرده است:<blockquote>«فروغی به تمام معنی ایران را دوست داشت، وطن‌خواهی با حقیقت بود. در مصلحت مملکت هرچه تشخیص می‌داد به کار می‌بست. از غوغا و هیاهوی عوام و حتی خودش باک نداشت و از کسانی نبود که وجهه ملی خود را به مصلحت کشورش ترجیح دهد. به ثروت و تمول، چه پول چه زمین و امثال آنها مطلقاً بی‌اعتنا بود. فزونی نمی‌طلبید. به همان اندازه که خرج خانه‌اش را تکافو کند راضی و قانع بود. در بانک‌ها چه داخل و چه در خارج حساب نداشت؛ چون نه تنها موجودی نداشت بلکه مقروض هم بود. نقدینه‌اش برای مخارج روزانه در کشو میزش بود که هر قدر برمی‌داشت یادداشت می‌کرد و گاهی هم که از خانه بیرون می‌شد کشو میز را نمی‌بست...» '''«هورگان»'''</blockquote>کسانی که اتهامات زده‌شده به فروغی را رد کرده‌ و او را اندیشمند و وطن‌پرست نامیده‌اند، به نامه‌ی محرمانه‌ی او برای نزدیکان و دوستانش استناد می‌کنند. فروغی در بخشی از این نامه‌ چنین نوشته است:<blockquote>«هیچ امیدی برای ما نیست. اگر ایران ملتی داشت و افکاری بود، اوضاع خارجی از امروز بهتر برای ایران متصور نمی‌شد. با همه قدرتی که انگلیس دارد و امروز یکه مرد میدان است با ایران هیچ کار نمی‌تواند بکند، مجبور است هر روز تکرار و تأکید کند ما ایران را تمام و مستقل می‌خواهیم، حتی ملت خود انگلستان در این مسئله مدعی دولت است و غیر از این نمی‌تواند بگوید. فقط کاری که انگلیس می‌تواند بکند همین است که خود ما ایرانی‌ها را به جان هم انداخته پوست یکدیگر را بکنیم و هیچ کاری نکنیم و متصل به او التماس کنیم که بیا فکری برای ما بکن. البته من می‌گویم که با انگلیس دوست باشیم و در عالم دوستی از او استفاده هم بکنیم. انگلیس هم در ایران منافعی دارد، نمی‌توان آن را منکر شد و صمیمانه باید آن را رعایت کرد، اما این همه مستلزم آن نیست که ایران در مقابل انگلیس «کالمیت بین یدی الغسال» (میت در دستان غسال) باشد. من خودم این فقره را کتباً و شفاهاً به انگلیس‌ها گفته‌ام و می‌گویم، تصدیق می‌کنند، اما چه فایده! یک دست بی صداست. ملت ایران باید صدا داشته باشد، افکار داشته باشد. ایران باید ملت داشته باشد. برای اصلاحات داخله بدون فوت دقیقه‌ای باید به سرعت برق کار کرد. آمریکا برای هر نوع مساعدت حاضر است. با کمال یأسی که از مؤثر شدن حرف‌ها داشتم این طول کلام را دادم و دیگر خسته شدم. مجال هم نیست. مقصود این بود که از اوضاع اطلاع پیدا کنید و سررشته به دست باشد و الا این‌ها که گفتم ولو اسباب ملالت خاطر باشد. ایران اول باید وجود پیدا کند تا بر وجودش اثر مترتب شود. وجود داشتن ایران وجود افکار عامه است، وجود افکار عامه بسته به این است که جماعتی ولو قلیل باشند و از روی بی‌غرضی در خیر مملکت کار بکنند و متفق باشند. اما افسوس، بس گفتم زبان من فرسود.» '''«هورگان»'''</blockquote>