کاربر:Safa/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

۵٬۰۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۹: خط ۷۹:
==== اهمیت جلسه ====
==== اهمیت جلسه ====
این جلسه نشان‌دهنده تصمیم‌گیری بلشویک‌ها برای تبدیل وضعیت انقلابی به یک انقلاب عملی بود. تصمیم به قیام مسلحانه نه تنها منجر به سقوط دولت موقت و پیروزی انقلاب شد، بلکه ساختار سیاسی روسیه را برای همیشه تغییر داد و به تأسیس نخستین دولت سوسیالیستی جهان انجامید.
این جلسه نشان‌دهنده تصمیم‌گیری بلشویک‌ها برای تبدیل وضعیت انقلابی به یک انقلاب عملی بود. تصمیم به قیام مسلحانه نه تنها منجر به سقوط دولت موقت و پیروزی انقلاب شد، بلکه ساختار سیاسی روسیه را برای همیشه تغییر داد و به تأسیس نخستین دولت سوسیالیستی جهان انجامید.
== جنگ داخلی شوروی ==
جنگ داخلی روسیه (۱۹۱۷–۱۹۲۳) یک نبرد خونین میان بلشویک‌ها و نیروهای ضدانقلاب بود که پس از پیروزی انقلاب اکتبر رخ داد. این جنگ تأثیر عمیقی بر شکل‌گیری اتحاد جماهیر شوروی و سرنوشت سیاسی روسیه گذاشت. در ادامه، خلاصه‌ای از این جنگ ارائه می‌شود:
پیش‌زمینه جنگ داخلی
پس از پیروزی بلشویک‌ها در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ و سرنگونی دولت موقت، آنها حکومت شورایی را تأسیس کردند.
این حکومت با چالش‌های جدی روبرو بود:
مخالفت طبقات اشراف، بورژوازی، و افسران ارتش تزاری.
مقاومت دهقانانی که به سیاست‌های جمع‌گرایی اجباری زمین‌ها اعتراض داشتند.
دخالت قدرت‌های خارجی (بریتانیا، فرانسه، ژاپن و ایالات متحده) که از ضدانقلاب حمایت کردند.
طرف‌های درگیر
ارتش سرخ (بلشویک‌ها):
تحت رهبری تروتسکی و سازمان‌دهی شده توسط بلشویک‌ها.
هدف: حفظ قدرت شوروی و گسترش انقلاب سوسیالیستی.
ارتش سفید (ضدانقلاب):
متشکل از افسران تزاری سابق، محافظه‌کاران، لیبرال‌ها، و سوسیالیست‌های مخالف بلشویک‌ها.
هدف: سرنگونی بلشویک‌ها و احیای نظم قدیمی یا تشکیل حکومتی غیربلشویکی.
نیروهای خارجی:
کشورهای متفقین که از ارتش سفید حمایت کردند تا از گسترش انقلاب بلشویکی به سایر کشورها جلوگیری کنند.
مراحل اصلی جنگ
آغاز شورش‌ها (۱۹۱۸):
قرارداد برست-لیتوفسک با آلمان (مارس ۱۹۱۸) باعث اعتراضات داخلی و خارجی شد.
ضدانقلاب‌ها در مناطق مختلف، به‌ویژه در جنوب روسیه و سیبری، شورش کردند.
ارتش سرخ تأسیس شد و تروتسکی رهبری آن را بر عهده گرفت.
دخالت خارجی و پیشروی ارتش سفید (۱۹۱۸–۱۹۱۹):
نیروهای خارجی به بنادر و مناطق استراتژیک حمله کردند.
ارتش سفید، تحت فرماندهی رهبرانی مانند کولچاک، دنیکین و ورانگل، به مسکو و پتروگراد نزدیک شد.
پیروزی ارتش سرخ و عقب‌نشینی ضدانقلاب (۱۹۱۹–۱۹۲۰):
سازمان‌دهی مؤثر تروتسکی و اتحاد طبقات کارگری باعث شکست ارتش سفید شد.
شکست کولچاک در سیبری و دنیکین در جنوب، ارتش سفید را تضعیف کرد.
پایان جنگ و شکست نهایی (۱۹۲۱–۱۹۲۳):
آخرین مقاومت‌ها در کریمه توسط ورانگل شکست خورد.
بلشویک‌ها شورش‌های دهقانی (مانند شورش تامبوف) و شورش ملوانان کرونشتات را سرکوب کردند.
دلایل پیروزی بلشویک‌ها
رهبری قوی: لنین و تروتسکی استراتژی‌های نظامی و سیاسی مؤثری داشتند.
اتحاد و انسجام: ارتش سرخ به مراتب منسجم‌تر از نیروهای متفرق ارتش سفید بود.
حمایت مردمی: وعده‌های بلشویک‌ها درباره زمین و برابری اجتماعی باعث جذب کارگران و دهقانان شد.
عدم هماهنگی ضدانقلاب: اختلافات ایدئولوژیک و عدم انسجام میان نیروهای ارتش سفید و حامیان خارجی آنها.
پیامدهای جنگ داخلی
تثبیت قدرت بلشویک‌ها: اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۲۲ تأسیس شد.
ویرانی گسترده: میلیون‌ها نفر کشته شدند و زیرساخت‌های کشور آسیب جدی دید.
سیاست‌های سرکوبگرانه: دولت شوروی کنترل شدیدی بر جامعه اعمال کرد و پایه‌های استبدادی حکومت استالین شکل گرفت.
افزایش نفرت طبقاتی: دشمنی میان طبقات اجتماعی تقویت شد و بسیاری از مخالفان به تبعید یا مرگ محکوم شدند.
جمع‌بندی
جنگ داخلی روسیه دوره‌ای پرآشوب و خونین بود که تأثیرات عمیقی بر تاریخ شوروی و جهان داشت. بلشویک‌ها با موفقیت قدرت خود را حفظ کردند، اما بهای آن ویرانی و سرکوب گسترده بود که زمینه‌ساز استقرار یک دولت تک‌حزبی و سرکوبگر شد.


== رهبران شوروی ==
== رهبران شوروی ==
۱۳٬۱۲۰

ویرایش