۱۳٬۱۲۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
==== اهمیت جلسه ==== | ==== اهمیت جلسه ==== | ||
این جلسه نشاندهنده تصمیمگیری بلشویکها برای تبدیل وضعیت انقلابی به یک انقلاب عملی بود. تصمیم به قیام مسلحانه نه تنها منجر به سقوط دولت موقت و پیروزی انقلاب شد، بلکه ساختار سیاسی روسیه را برای همیشه تغییر داد و به تأسیس نخستین دولت سوسیالیستی جهان انجامید. | این جلسه نشاندهنده تصمیمگیری بلشویکها برای تبدیل وضعیت انقلابی به یک انقلاب عملی بود. تصمیم به قیام مسلحانه نه تنها منجر به سقوط دولت موقت و پیروزی انقلاب شد، بلکه ساختار سیاسی روسیه را برای همیشه تغییر داد و به تأسیس نخستین دولت سوسیالیستی جهان انجامید. | ||
== جنگ داخلی شوروی == | |||
جنگ داخلی روسیه (۱۹۱۷–۱۹۲۳) یک نبرد خونین میان بلشویکها و نیروهای ضدانقلاب بود که پس از پیروزی انقلاب اکتبر رخ داد. این جنگ تأثیر عمیقی بر شکلگیری اتحاد جماهیر شوروی و سرنوشت سیاسی روسیه گذاشت. در ادامه، خلاصهای از این جنگ ارائه میشود: | |||
پیشزمینه جنگ داخلی | |||
پس از پیروزی بلشویکها در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ و سرنگونی دولت موقت، آنها حکومت شورایی را تأسیس کردند. | |||
این حکومت با چالشهای جدی روبرو بود: | |||
مخالفت طبقات اشراف، بورژوازی، و افسران ارتش تزاری. | |||
مقاومت دهقانانی که به سیاستهای جمعگرایی اجباری زمینها اعتراض داشتند. | |||
دخالت قدرتهای خارجی (بریتانیا، فرانسه، ژاپن و ایالات متحده) که از ضدانقلاب حمایت کردند. | |||
طرفهای درگیر | |||
ارتش سرخ (بلشویکها): | |||
تحت رهبری تروتسکی و سازماندهی شده توسط بلشویکها. | |||
هدف: حفظ قدرت شوروی و گسترش انقلاب سوسیالیستی. | |||
ارتش سفید (ضدانقلاب): | |||
متشکل از افسران تزاری سابق، محافظهکاران، لیبرالها، و سوسیالیستهای مخالف بلشویکها. | |||
هدف: سرنگونی بلشویکها و احیای نظم قدیمی یا تشکیل حکومتی غیربلشویکی. | |||
نیروهای خارجی: | |||
کشورهای متفقین که از ارتش سفید حمایت کردند تا از گسترش انقلاب بلشویکی به سایر کشورها جلوگیری کنند. | |||
مراحل اصلی جنگ | |||
آغاز شورشها (۱۹۱۸): | |||
قرارداد برست-لیتوفسک با آلمان (مارس ۱۹۱۸) باعث اعتراضات داخلی و خارجی شد. | |||
ضدانقلابها در مناطق مختلف، بهویژه در جنوب روسیه و سیبری، شورش کردند. | |||
ارتش سرخ تأسیس شد و تروتسکی رهبری آن را بر عهده گرفت. | |||
دخالت خارجی و پیشروی ارتش سفید (۱۹۱۸–۱۹۱۹): | |||
نیروهای خارجی به بنادر و مناطق استراتژیک حمله کردند. | |||
ارتش سفید، تحت فرماندهی رهبرانی مانند کولچاک، دنیکین و ورانگل، به مسکو و پتروگراد نزدیک شد. | |||
پیروزی ارتش سرخ و عقبنشینی ضدانقلاب (۱۹۱۹–۱۹۲۰): | |||
سازماندهی مؤثر تروتسکی و اتحاد طبقات کارگری باعث شکست ارتش سفید شد. | |||
شکست کولچاک در سیبری و دنیکین در جنوب، ارتش سفید را تضعیف کرد. | |||
پایان جنگ و شکست نهایی (۱۹۲۱–۱۹۲۳): | |||
آخرین مقاومتها در کریمه توسط ورانگل شکست خورد. | |||
بلشویکها شورشهای دهقانی (مانند شورش تامبوف) و شورش ملوانان کرونشتات را سرکوب کردند. | |||
دلایل پیروزی بلشویکها | |||
رهبری قوی: لنین و تروتسکی استراتژیهای نظامی و سیاسی مؤثری داشتند. | |||
اتحاد و انسجام: ارتش سرخ به مراتب منسجمتر از نیروهای متفرق ارتش سفید بود. | |||
حمایت مردمی: وعدههای بلشویکها درباره زمین و برابری اجتماعی باعث جذب کارگران و دهقانان شد. | |||
عدم هماهنگی ضدانقلاب: اختلافات ایدئولوژیک و عدم انسجام میان نیروهای ارتش سفید و حامیان خارجی آنها. | |||
پیامدهای جنگ داخلی | |||
تثبیت قدرت بلشویکها: اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۲۲ تأسیس شد. | |||
ویرانی گسترده: میلیونها نفر کشته شدند و زیرساختهای کشور آسیب جدی دید. | |||
سیاستهای سرکوبگرانه: دولت شوروی کنترل شدیدی بر جامعه اعمال کرد و پایههای استبدادی حکومت استالین شکل گرفت. | |||
افزایش نفرت طبقاتی: دشمنی میان طبقات اجتماعی تقویت شد و بسیاری از مخالفان به تبعید یا مرگ محکوم شدند. | |||
جمعبندی | |||
جنگ داخلی روسیه دورهای پرآشوب و خونین بود که تأثیرات عمیقی بر تاریخ شوروی و جهان داشت. بلشویکها با موفقیت قدرت خود را حفظ کردند، اما بهای آن ویرانی و سرکوب گسترده بود که زمینهساز استقرار یک دولت تکحزبی و سرکوبگر شد. | |||
== رهبران شوروی == | == رهبران شوروی == |
ویرایش