۲٬۴۲۵
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا) |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
|نام رویداد= انقلاب ویتنام | |نام رویداد= انقلاب ویتنام | ||
|تصویر=انقلاب ویتنام؛3.jpg | |تصویر=انقلاب ویتنام؛3.jpg | ||
|عرض تصویر= | |عرض تصویر=350پیکسل | ||
|زیرنویس=اشغال ویتنام توسط نیروهای آمریکا و فرانسه | |زیرنویس=اشغال ویتنام توسط نیروهای آمریکا و فرانسه | ||
|عناوین دیگر= | |عناوین دیگر= | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[پرونده:اعدام سرباز ویت کنگ توسط ژنرال ویتنام جنوبی1.JPG|جایگزین=اعدام سرباز ویت کنگ توسط ژنرال ویتنام جنوبی|بندانگشتی|اعدام سرباز ویت کنگ توسط ژنرال ویتنام جنوبی]] | |||
انقلاب ویتنام یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین جنبشهای ضد استعماری قرن بیستم است که نه تنها تاریخ این کشور، بلکه تأثیر عمیقی بر منطقه جنوب شرق آسیا داشت و روند سیاست بینالمللی را نیز دستخوش تغییر کرد. این انقلاب بهعنوان یک نمونه بارز از مبارزات طولانیمدت علیه استعمار و امپریالیسم شناخته میشود که از سالها اشغال و بهرهکشی توسط قدرتهای خارجی، از جمله فرانسه و آمریکا، آغاز شد و با اتحاد ویتنام شمالی و جنوبی در سال ۱۹۷۵ به اوج خود رسید. | انقلاب ویتنام یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین جنبشهای ضد استعماری قرن بیستم است که نه تنها تاریخ این کشور، بلکه تأثیر عمیقی بر منطقه جنوب شرق آسیا داشت و روند سیاست بینالمللی را نیز دستخوش تغییر کرد. این انقلاب بهعنوان یک نمونه بارز از مبارزات طولانیمدت علیه استعمار و امپریالیسم شناخته میشود که از سالها اشغال و بهرهکشی توسط قدرتهای خارجی، از جمله فرانسه و آمریکا، آغاز شد و با اتحاد ویتنام شمالی و جنوبی در سال ۱۹۷۵ به اوج خود رسید. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
== ظهور ناسیونالیسم و مقاومت == | == ظهور ناسیونالیسم و مقاومت == | ||
[[پرونده:هوشی مین۲.jpg|جایگزین=هوشی مین|بندانگشتی|هوشی مین]] | |||
در حالی که ثروت در دستان اقلیت فرانسوی و برخی از ویتنامیهای همکار با استعمار باقی مانده بود، نارضایتی از استعمار، زمینهساز ظهور جنبشهای مقاومت ملی شد. نخستین جنبشها بیشتر به شکل سنتی و پراکنده بودند، اما به مرور شخصیتهایی چون '''[[هوشیمین|هوشی مین]]''' و باک کنگ از جمله رهبران اصلی این جنبشها به سازماندهی نیروها پرداختند. هوشی مین با تأسیس حزب کمونیست ویتنام در سال ۱۹۳۰، به سازماندهی مبارزات علیه استعمار و تأسیس حکومت مستقل ویتنام پرداخت. او توانست در میان قشرها مختلف جامعه، از جمله دهقانان و کارگران، پایگاه حمایتی قوی ایجاد کند. | در حالی که ثروت در دستان اقلیت فرانسوی و برخی از ویتنامیهای همکار با استعمار باقی مانده بود، نارضایتی از استعمار، زمینهساز ظهور جنبشهای مقاومت ملی شد. نخستین جنبشها بیشتر به شکل سنتی و پراکنده بودند، اما به مرور شخصیتهایی چون '''[[هوشیمین|هوشی مین]]''' و باک کنگ از جمله رهبران اصلی این جنبشها به سازماندهی نیروها پرداختند. هوشی مین با تأسیس حزب کمونیست ویتنام در سال ۱۹۳۰، به سازماندهی مبارزات علیه استعمار و تأسیس حکومت مستقل ویتنام پرداخت. او توانست در میان قشرها مختلف جامعه، از جمله دهقانان و کارگران، پایگاه حمایتی قوی ایجاد کند. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۹: | ||
== جنگ اول هندوچین (۱۹۴۶–۱۹۵۴) == | == جنگ اول هندوچین (۱۹۴۶–۱۹۵۴) == | ||
[[پرونده:ژنرال جیاب۲.jpg|جایگزین=ژنرال جیاب|بندانگشتی|320x320پیکسل|ژنرال جیاب]] | |||
جنگ اول هندوچین در تاریخ ۱۹ دسامبر ۱۹۴۶ با حمله به یک پایگاه فرانسه در هانوی آغاز شد. این جنگ به طور رسمی به مدت هشت سال ادامه داشت و در آن، نیروهای ویت مین به شیوههای مختلفی به جنگ با نیروهای فرانسوی پرداختند. تاکتیکهای جنگ پارتیزانی و استفاده از آگاهی محلی در نبردها از جمله روشهایی بود که به موفقیتهای اولیه ویتنامیها کمک کرد. | جنگ اول هندوچین در تاریخ ۱۹ دسامبر ۱۹۴۶ با حمله به یک پایگاه فرانسه در هانوی آغاز شد. این جنگ به طور رسمی به مدت هشت سال ادامه داشت و در آن، نیروهای ویت مین به شیوههای مختلفی به جنگ با نیروهای فرانسوی پرداختند. تاکتیکهای جنگ پارتیزانی و استفاده از آگاهی محلی در نبردها از جمله روشهایی بود که به موفقیتهای اولیه ویتنامیها کمک کرد. | ||
این جنگ | این جنگ پیروزی نیروهای ویتنامی به رهبری هوشی مرا در بر داشت. نبرد دیانبیفو در سال ۱۹۵۴ نقطه عطفی بود که باعث خروج فرانسه از ویتنام شد. | ||
=== نبرد | === نبرد دینبین فو === | ||
یکی از مهمترین نقاط عطف جنگ اول هندوچین، نبرد | یکی از مهمترین نقاط عطف جنگ اول هندوچین، نبرد دین بین فو در سال ۱۹۵۴ بود. در این نبرد، نیروهای ویت مین به رهبری ژنرال '''جیاپ''' توانستند یک پایگاه فرانسوی را که به عنوان آخرین دژ مقاومت فرانسه در ویتنام شناخته میشد، محاصره و تسخیر کنند. این پیروزی نه تنها به پایان حضور نظامی فرانسه در ویتنام انجامید، بلکه به تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام و آغاز یک دوره جدید در تاریخ این کشور منجر شد.<ref name=":0">کتاب جنگ ویتنام – نوشتهٔ دیوید ام اندرسون ('''The Vietnam War: A New History''' - '''David M. Anderson)'''</ref> | ||
این پیروزی نقطه عطفی در مبارزات استقلالطلبانه ویتنام بود و منجر به کنفرانس ژنو شد، که بر اساس آن ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد.<ref name=":1">کتاب ویتنام یک تاریخ - نوشتهٔ استنلی کارنو ('''Vietnam: A History -''' '''Stanley Karnow)'''</ref> | این پیروزی نقطه عطفی در مبارزات استقلالطلبانه ویتنام بود و منجر به کنفرانس ژنو شد، که بر اساس آن ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد.<ref name=":1">کتاب ویتنام یک تاریخ - نوشتهٔ استنلی کارنو ('''Vietnam: A History -''' '''Stanley Karnow)'''</ref> | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۱: | ||
'''تقسیم ویتنام و تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام''' | '''تقسیم ویتنام و تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام''' | ||
پس از جنگ اول هندوچین، ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. بر اساس توافقات ژنو، ویتنام شمالی تحت حکومت کمونیستی هوشی مین قرار گرفت و ویتنام جنوبی به رهبری نگو دین | پس از جنگ اول هندوچین، ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. بر اساس توافقات ژنو، ویتنام شمالی تحت حکومت کمونیستی هوشی مین قرار گرفت و ویتنام جنوبی به رهبری نگو دین دیم به عنوان یک کشور مستقل اما وابسته به حمایت غرب، بهویژه آمریکا، شکل گرفت. این تقسیمبندی زمینهساز تنشهای بیشتر و آغاز جنگ ویتنام شد.<ref name=":0" /> | ||
'''جنگ ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۷۵)''' | '''جنگ ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۷۵)''' | ||
[[پرونده:فتح سایگون.jpg|جایگزین=فتح سایگون|بندانگشتی|فتح سایگون]] | |||
[[پرونده:گفتگوهای صلح ژنو.jpg|جایگزین=گفتگوهای صلح ژنو|بندانگشتی|گفتگوهای صلح ژنو]] | |||
جنگ ویتنام یکی از بزرگترین و خونینترین جنگها در تاریخ معاصر است. این جنگ نه تنها ویتنام بلکه ایالات متحده و دیگر کشورها را تحت تأثیر قرار داد. | جنگ ویتنام یکی از بزرگترین و خونینترین جنگها در تاریخ معاصر است. این جنگ نه تنها ویتنام بلکه ایالات متحده و دیگر کشورها را تحت تأثیر قرار داد. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۸: | ||
گروه های مبارز در نهایت، در آوریل ۱۹۷۵، موفق به فتح سایگون، پایتخت ویتنام جنوبی، شدند. این پیروزی به معنای پایان جنگ و اتحاد مجدد ویتنام بود و جمهوری سوسیالیستی ویتنام تأسیس شد. این پیروزی نه تنها پایان جنگ بلکه نشانهای از پیروزی ایدئولوژی کمونیستی در این کشور محسوب میشود.<ref>کتاب ویتنام یک تاریخ جدید – نوشتهٔ کریستوفر گوشکا ('''Vietnam: A New History''' - '''Christopher Goscha)'''</ref> | گروه های مبارز در نهایت، در آوریل ۱۹۷۵، موفق به فتح سایگون، پایتخت ویتنام جنوبی، شدند. این پیروزی به معنای پایان جنگ و اتحاد مجدد ویتنام بود و جمهوری سوسیالیستی ویتنام تأسیس شد. این پیروزی نه تنها پایان جنگ بلکه نشانهای از پیروزی ایدئولوژی کمونیستی در این کشور محسوب میشود.<ref>کتاب ویتنام یک تاریخ جدید – نوشتهٔ کریستوفر گوشکا ('''Vietnam: A New History''' - '''Christopher Goscha)'''</ref> | ||
== | ==== الگویی برای جنبشهای آزادیبخش ==== | ||
انقلاب ویتنام یک فرایند پیچیده و چندوجهی است که تأثیرات عمیق و گستردهای بر تاریخ معاصر داشته است. این انقلاب از مبارزات ملیگرایانه آغاز شده و به جنگی خونین علیه استعمار و سپس سردمداری ایدئولوژی کمونیستی انجامیده است. | انقلاب ویتنام یک فرایند پیچیده و چندوجهی است که تأثیرات عمیق و گستردهای بر تاریخ معاصر داشته است. این انقلاب از مبارزات ملیگرایانه آغاز شده و به جنگی خونین علیه استعمار و سپس سردمداری ایدئولوژی کمونیستی انجامیده است. | ||