۱۳٬۲۱۸
ویرایش
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
=== نبرد دینبین فو === | === نبرد دینبین فو === | ||
یکی از مهمترین نقاط عطف جنگ اول هندوچین، نبرد | یکی از مهمترین نقاط عطف جنگ اول هندوچین، نبرد دین بین فو در سال ۱۹۵۴ بود. در این نبرد، نیروهای ویت مین به رهبری ژنرال '''جیاپ''' توانستند یک پایگاه فرانسوی را که به عنوان آخرین دژ مقاومت فرانسه در ویتنام شناخته میشد، محاصره و تسخیر کنند. این پیروزی نه تنها به پایان حضور نظامی فرانسه در ویتنام انجامید، بلکه به تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام و آغاز یک دوره جدید در تاریخ این کشور منجر شد.<ref name=":0">کتاب جنگ ویتنام – نوشتهٔ دیوید ام اندرسون ('''The Vietnam War: A New History''' - '''David M. Anderson)'''</ref> | ||
این پیروزی نقطه عطفی در مبارزات استقلالطلبانه ویتنام بود و منجر به کنفرانس ژنو شد، که بر اساس آن ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد.<ref name=":1">کتاب ویتنام یک تاریخ - نوشتهٔ استنلی کارنو ('''Vietnam: A History -''' '''Stanley Karnow)'''</ref> | این پیروزی نقطه عطفی در مبارزات استقلالطلبانه ویتنام بود و منجر به کنفرانس ژنو شد، که بر اساس آن ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد.<ref name=":1">کتاب ویتنام یک تاریخ - نوشتهٔ استنلی کارنو ('''Vietnam: A History -''' '''Stanley Karnow)'''</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
'''تقسیم ویتنام و تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام''' | '''تقسیم ویتنام و تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام''' | ||
پس از جنگ اول هندوچین، ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. بر اساس توافقات ژنو، ویتنام شمالی تحت حکومت کمونیستی هوشی مین قرار گرفت و ویتنام جنوبی به رهبری نگو دین | پس از جنگ اول هندوچین، ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. بر اساس توافقات ژنو، ویتنام شمالی تحت حکومت کمونیستی هوشی مین قرار گرفت و ویتنام جنوبی به رهبری نگو دین دیم به عنوان یک کشور مستقل اما وابسته به حمایت غرب، بهویژه آمریکا، شکل گرفت. این تقسیمبندی زمینهساز تنشهای بیشتر و آغاز جنگ ویتنام شد.<ref name=":0" /> | ||
'''جنگ ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۷۵)''' | '''جنگ ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۷۵)''' | ||
ویرایش