۸٬۸۸۱
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین بحران انرژی در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
کاربر:Khosro/صفحه تمرین بحران انرژی در ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۱
، ۲۹ آوریل←فساد و ناکارآمدی مدیریتی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
== نقش حکومت در تشدید بحران انرژی == | == نقش حکومت در تشدید بحران انرژی == | ||
[[پرونده:ناکارآمدی حکومت در حل بحران انرژی.JPG|جایگزین=ناکارآمدی حکومت در حل بحران انرژی|بندانگشتی|ناکارآمدی حکومت در حل بحران انرژی]] | |||
بحران انرژی در ایران، بیش از هر چیز، نتیجه سیاست‌ها و عملکرد ناکارآمد رژیم جمهوری اسلامی است که با اولویت دادن به حفظ قدرت و نفوذ سیاسی، نیازهای داخلی کشور را نادیده گرفته است. این رژیم، به جای بهره‌برداری از منابع عظیم هیدروکربنی ایران برای توسعه زیرساخت‌های انرژی و بهبود رفاه عمومی، منابع ملی را صرف پروژه‌های ایدئولوژیک، نظامی و ژئوپلیتیکی کرده است. این بخش به بررسی نقش محوری حکومت در تشدید بحران انرژی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه تصمیم‌گیری‌های سیاسی، فساد و مقاومت در برابر اصلاحات ساختاری، ایران را به ورطه این فاجعه کشانده است. | بحران انرژی در ایران، بیش از هر چیز، نتیجه سیاست‌ها و عملکرد ناکارآمد رژیم جمهوری اسلامی است که با اولویت دادن به حفظ قدرت و نفوذ سیاسی، نیازهای داخلی کشور را نادیده گرفته است. این رژیم، به جای بهره‌برداری از منابع عظیم هیدروکربنی ایران برای توسعه زیرساخت‌های انرژی و بهبود رفاه عمومی، منابع ملی را صرف پروژه‌های ایدئولوژیک، نظامی و ژئوپلیتیکی کرده است. این بخش به بررسی نقش محوری حکومت در تشدید بحران انرژی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه تصمیم‌گیری‌های سیاسی، فساد و مقاومت در برابر اصلاحات ساختاری، ایران را به ورطه این فاجعه کشانده است. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
=== فساد و ناکارآمدی مدیریتی === | === فساد و ناکارآمدی مدیریتی === | ||
[[پرونده:فساد سیستماتیک ریشه‌ی بحران انرژی.JPG|جایگزین=فساد سیستماتیک ریشه‌ی بحران انرژی|بندانگشتی|فساد سیستماتیک ریشه‌ی بحران انرژی]] | |||
فساد گسترده و ناکارآمدی مدیریتی در بخش انرژی ایران، یکی دیگر از عوامل کلیدی تشدید بحران است. نهادهای حکومتی، از جمله شرکت‌های وابسته به [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|'''سپاه پاسداران''']] و بنیادهای تحت کنترل مقامات رژیم، بخش عمده‌ای از قراردادهای انرژی را در اختیار گرفته‌اند، اما این قراردادها اغلب به دلیل فساد مالی و عدم صلاحیت فنی، به پروژه‌های ناتمام یا ناکارآمد منجر شده‌اند.<ref name=":9" /> گزارش‌ها حاکی از آن است که میلیاردها دلار از درآمدهای نفتی و گازی ایران به دلیل فساد و سوءمدیریت هدر رفته، در حالی که پالایشگاه‌ها، نیروگاه‌ها و شبکه‌های انتقال انرژی با کمبود بودجه مواجه‌اند.<ref name=":7" /><ref name=":12" /> | فساد گسترده و ناکارآمدی مدیریتی در بخش انرژی ایران، یکی دیگر از عوامل کلیدی تشدید بحران است. نهادهای حکومتی، از جمله شرکت‌های وابسته به [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|'''سپاه پاسداران''']] و بنیادهای تحت کنترل مقامات رژیم، بخش عمده‌ای از قراردادهای انرژی را در اختیار گرفته‌اند، اما این قراردادها اغلب به دلیل فساد مالی و عدم صلاحیت فنی، به پروژه‌های ناتمام یا ناکارآمد منجر شده‌اند.<ref name=":9" /> گزارش‌ها حاکی از آن است که میلیاردها دلار از درآمدهای نفتی و گازی ایران به دلیل فساد و سوءمدیریت هدر رفته، در حالی که پالایشگاه‌ها، نیروگاه‌ها و شبکه‌های انتقال انرژی با کمبود بودجه مواجه‌اند.<ref name=":7" /><ref name=":12" /> | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۳: | ||
=== توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر === | === توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر === | ||
[[پرونده:انرژی تجدیدپذیر.JPG|جایگزین=عدم استفاده از انرژی تجدیدپذیر|بندانگشتی|عدم استفاده از انرژی تجدیدپذیر]] | |||
ایران، با داشتن پتانسیل بالای انرژی خورشیدی و بادی، می‌تواند با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد. در حال حاضر، کمتر از ۱ درصد برق ایران از منابع تجدیدپذیر تأمین می‌شود، در حالی که کشورهای منطقه، مانند عربستان سعودی، به سرعت در این حوزه پیشرفت کرده‌اند.<ref name=":13" /> یک نظام دموکراتیک می‌تواند با ایجاد سیاست‌های تشویقی، جذب سرمایه‌گذاری خصوصی و همکاری با شرکت‌های بین‌المللی، توسعه انرژی‌های پاک را تسریع کند. این اقدام نه تنها به کاهش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند، بلکه فشار بر منابع فسیلی را نیز کاهش می‌دهد.<ref name=":14" /><ref name=":10" /> بدون تغییر در ساختار حکومتی، رژیم کنونی به دلیل مقاومت در برابر فناوری‌های نوین و اولویت‌بندی پروژه‌های سیاسی، قادر به اجرای این تحول نخواهد بود.<ref name=":5" /><ref name=":18" /> | ایران، با داشتن پتانسیل بالای انرژی خورشیدی و بادی، می‌تواند با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد. در حال حاضر، کمتر از ۱ درصد برق ایران از منابع تجدیدپذیر تأمین می‌شود، در حالی که کشورهای منطقه، مانند عربستان سعودی، به سرعت در این حوزه پیشرفت کرده‌اند.<ref name=":13" /> یک نظام دموکراتیک می‌تواند با ایجاد سیاست‌های تشویقی، جذب سرمایه‌گذاری خصوصی و همکاری با شرکت‌های بین‌المللی، توسعه انرژی‌های پاک را تسریع کند. این اقدام نه تنها به کاهش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند، بلکه فشار بر منابع فسیلی را نیز کاهش می‌دهد.<ref name=":14" /><ref name=":10" /> بدون تغییر در ساختار حکومتی، رژیم کنونی به دلیل مقاومت در برابر فناوری‌های نوین و اولویت‌بندی پروژه‌های سیاسی، قادر به اجرای این تحول نخواهد بود.<ref name=":5" /><ref name=":18" /> | ||