|
|
خط ۶: |
خط ۶: |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات | | {{جعبه اطلاعات |
| |تصویر = [[پرونده:انقلاب ایدئولوژیک.jpg|200px]] | | |تصویر = [[پرونده:مریم رجوی در پارلمان اروپا.jpg|200px]] |
| |عنوان تصویر = <big>[[میلیشیا]]</big> | | |عنوان تصویر = <big>[[میلیشیا]]</big> |
| }} | | }} |
|
| |
|
| '''[[انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین]]''' | | '''[[راهحل سوم]]''' |
|
| |
|
| '''انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین''' به مجموعه تحولاتی گفته میشود که از سال ۱۳۶۳ در سازمان مجاهدین خلق آغاز شد. سازمان مجاهدین در یک جمعبندی به این نتیجه رسید که میزان حضور تشکیلاتی زنان در سطوح فرماندهی با نقش مؤثری که به صورت جریانوار پس از انقلاب ضدسلطنتی ایفا کردهاند، متناسب نیست.
| | راهحل سوم، دیدگاهی دموکراتیک برای تغییر رژیم در ایران، است که توسط مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، در ۱۵ دسامبر ۲۰۰۴ (۲۵ آذر ۱۳۸۳) در پارلمان اروپا ارائه شد. این راهحل، جایگزینی برای دوگانه کاذب «مماشات» یا «جنگ خارجی» با رژیم جمهوری اسلامی است و بر تغییر رژیم بهدست مردم ایران و مقاومت سازمانیافته تأکید دارد. مریم رجوی در سخنرانیهای متعدد، از جمله در ۲۸ خرداد ۱۴۰۴ در پارلمان اروپا، این راهحل را بهعنوان مسیری برای دستیابی به دموکراسی، صلح، و ثبات منطقهای معرفی کرده است. راهحل سوم ریشه در مبارزه ۴۶ساله مقاومت ایران علیه فاشیسم دینی دارد و از حمایت گسترده پارلمانترهای اروپایی و آمریکایی برخوردار است. برنامه ده مادهای مریم رجوی برای آینده ایران، شامل اصولی چون جدایی دین از دولت، برابری جنسیتی، لغو اعدام، و ایران غیرهستهای، چارچوبی برای جمهوری کثرتگرا ارائه میدهد که مورد تأیید اکثریت نمایندگان پارلمانهای غربی قرار گرفته است [[راهحل سوم|بیشتر بخوانید...]] |
| | |
| مجاهدین معتقد بودند با توجه به اینکه خصلت اصلی رژیم [[روحالله خمینی|خمینی]] «زن ستیزی» است، آنها باید درست در نقطهٔ مقابل به صورتی عمیق به این مسأله اهتمام ورزند.
| |
| | |
| در همین راستا بود که که مریم عضدانلو به عنوان یکی از زنان برجستهی این سازمان پس از اشرف رجوی که با شهادتش تبدیل به الگویی در میان نسلی از زنان مجاهد شده بود، به عنوان همردیف مسئول اول مجاهدین که تا آن زمان مسعود رجوی بود، انتخاب شد.
| |
| | |
| [[مریم رجوی]] پس از این واقعه به درخواست خود و با موافقت همسرش مهدی ابریشمچی از وی جدا شد. طلاق وی نه یک طلاق معمول، بلکه ناظر بر این امر بود که او نقش خود در زندگی خانوادگی را مغایر با ادامه مبارزهای میدید که تمامی انرژیها و توان او را میطلبید.
| |
| | |
| دراستمرار همین روند بود که مریم رجوی بهرغم اتهاماتی که میدانست با آن مواجه خواهد شد، از [[مسعود رجوی]] تقاضای ازدواج نمود. مسعود رجوی در آنزمان بخاطر نقش بدون جایگزینش در سازمان مجاهدین خلق از جمله در مبارزات زمان شاه و سپس مبارزات سیاسی پس از انقلاب، به یک رهبر کاریزماتیک و نمادی از آرمانهای مجاهدین تبدیل شده بود. دفتر سیاسی سازمان مجاهدین این ازدواج را لازمهٔ شکلگیری ترکیب نوین رهبری در سازمان مجاهدین خلق دانست.
| |
| | |
| همچنین به باور [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] این حرکت سنت شکنانه در عین حال برای تمامی زنان و مردان مجاهدین این پیام را داشت که برای غلبه بر شرایط دشوار مرحله و تحقق پیروزی، به جای هر گونه تعلق خاطر دیگری باید آرمان خود و راهبریاش را در کانون عواطف خود قرار دهند. این امر به ویژه برای زنانی که به هر میزان، خود را در چارچوب زندگی خانوادگی محدود میدیدند، یک خرق عادت رو به جلو، و رهاییبخش در جهت کسب هویت مستقل مبارزاتی به شمار میرفت. حرکتی که شورش و سنتشکنی علیه جنسیتگرایی و مردسالاری را عینیت میبخشید. چهارسال بعد بنا به ضرورت مبارزه و شرایط پیش رو، مجاهدین خلق به شکل داوطلبانه و به طور کامل زندگی خانوادگی را کنار گذاشتند.
| |
| | |
| این روند و حلقات تکمیلی آن در طی سالیان به انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین شهرت دارد. [[انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین|بیشتر بخوانید...]]
| |