کاربر:Khosro/صفحه تمرین اردلان سرفراز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹۰: خط ۱۹۰:
ترانه «روزای روشن»، که توسط هایده اجرا شده و در سال‌های اول دهه‌ی ۱۳۶۰ منتشر شد، یکی از آثار برجسته و تأثیرگذار اردلان سرفراز است. این ترانه به دلیل مضمون عمیقش درباره رنج‌های مردم ایران و خداحافظی تلخ با سرزمین، به‌ویژه در میان مهاجران، بسیار معروف شده است. متن کامل این ترانه به شرح زیر است:
ترانه «روزای روشن»، که توسط هایده اجرا شده و در سال‌های اول دهه‌ی ۱۳۶۰ منتشر شد، یکی از آثار برجسته و تأثیرگذار اردلان سرفراز است. این ترانه به دلیل مضمون عمیقش درباره رنج‌های مردم ایران و خداحافظی تلخ با سرزمین، به‌ویژه در میان مهاجران، بسیار معروف شده است. متن کامل این ترانه به شرح زیر است:


روزهای روشن، خداحافظ  
روزهای روشن، خداحافظ *** سرزمین من، خداحافظ  


سرزمین من، خداحافظ
روزای خوبت بگو کجا رفت *** تو قصه ها رفت، یا از این جا رفت


روزای خوبت بگو کجا رفت
انگار که اینجا هیچکی زنده نیست *** گریه فراون، وقت خنده نیست


تو قصه ها رفت، یا از این جا رفت
گونه‌ها خیسه، دل‌ها پاییزه *** بارون قحطی از ابر می‌ریزه


انگار که اینجا هیچکی زنده نیست
همه عزادار، سر به گریبون *** مردا سر دار، زنا تو زندون


گریه فراون، وقت خنده نیست
انگار که شبه، هر روز هفته *** از هر خونه‌ای عزیزی رفته


گونه‌ها خیسه، دل‌ها پاییزه
همه با هم قهر، همه از هم دور *** روزا مثل شب، شبا سوت و کور


بارون قحطی از ابر می‌ریزه
نه تو آسمون، نه رو زمینیم *** انگار که خوابیم، کابوس می‌بینیم


همه عزادار، سر به گریبون
از زمین دوریم، از زمان جدا *** حتی نمی‌آیم به یاد خدا


مردا سر دار، زنا تو زندون
روزای روشن، خداحافظ *** سرزمین من، خداحافظ


انگار که شبه، هر روز هفته
نوبت می‌گیریم، گیج و بی‌هدف *** واسه مردن هم، باید رفت تو صف


از هر خونه‌ای عزیزی رفته
روزها و شبا این جور میگذرن *** هر جا که می‌خوان مارو می‌برن


همه با هم قهر، همه از هم دور
آخه تا به کی آروم بشینیم *** حسرت بکشیم، گریه ببینیم


روزا مثل شب، شبا سوت و کور
ای زن تنها، مرد آواره *** وطن دل توست، شده صد پاره


نه تو آسمون، نه رو زمینیم
پاشو، کاری کن، فکر چاره باش *** فکر این دل پاره پاره باش
 
انگار که خوابیم، کابوس می‌بینیم
 
از زمین دوریم، از زمان جدا
 
حتی نمی‌آیم به یاد خدا
 
روزای روشن، خداحافظ
 
سرزمین من، خداحافظ
 
نوبت می‌گیریم، گیج و بی‌هدف
 
واسه مردن هم، باید رفت تو صف
 
روزها و شبا این جور میگذرن
 
هر جا که می‌خوان مارو می‌برن
 
آخه تا به کی آروم بشینیم
 
حسرت بکشیم، گریه ببینیم
 
ای زن تنها، مرد آواره
 
وطن دل توست، شده صد پاره
 
پاشو، کاری کن، فکر چاره باش
 
فکر این دل پاره پاره باش


این ترانه با زبانی صریح و تصاویر شاعرانه، رنج‌های اجتماعی و دعوتی به مقاومت را به نمایش می‌گذارد و نشان‌دهنده مهارت سرفراز در ترکیب احساسات شخصی با مسائل جمعی است.<ref name=":5" />  
این ترانه با زبانی صریح و تصاویر شاعرانه، رنج‌های اجتماعی و دعوتی به مقاومت را به نمایش می‌گذارد و نشان‌دهنده مهارت سرفراز در ترکیب احساسات شخصی با مسائل جمعی است.<ref name=":5" />  
۸٬۸۶۶

ویرایش