کاربر:Javad/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
انقلاب سوریه با تظاهرات مردم سوریه در تاریخ ... آغاز شد. | انقلاب سوریه با تظاهرات مردم سوریه در تاریخ ... آغاز شد. | ||
حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. | == پیشینه انقلاب سوریه == | ||
حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگی‌هایی که در این مقام داشت، عملا از ایجاد هر حزبی جلوگیری کرد و این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند، در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتل‌عامها در شهر «حما»بود. بعد از اعتراضات مردم شهر حما حافظ اسد پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی شهر «حما» را مورد حمله قرار داد و بر اساس آمار منابع مختلف ، حدود ۲۰۰۰۰ شهروند سوری در جريان اين حملات کشته شدند. '''او هم‌چنین برای حفظ حکومت بعث سوریه به ریاست حافظ اسد، کشتار زندان تدمر را نیز مرتکب شده‌است. یک روز پس از آن که فردی تلاش کرد حافظ اسد را ترور کند، با وجود آن که ترور اسد ناموفق ماند، حزب بعث تصمیم به انتقام گرفت و کشتار زندان تدمر رخ داد. به صورتی که قوای نظامی حزب بعث و نیروهای گروهان دفاعی سوریه تحت فرماندهی رفعت اسد، به داخل زندان ریختند و تقریباً ۱۰۰۰ نفر از زندانیانی را که در حال گذراندن محکومیت خود بودند، به قتل رساندند. بدون این که آن ۱۰۰۰ زندانی، کوچک‌ترین نقشی در ترور نافرجام اسد داشته باشند'''<ref>[https://babylonsky.wordpress.com/2011/04/03/%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%8A%D9%87%D8%8C-%D8%B3%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D9%86%D8%A7/ سوریه، ۳۰سال کشتار و ترور-وبلاگ بابیلونسکای بلاگ]</ref>'''.''' | |||
پس از مرگِ حافظ اسد در سالِ۲۰۰۰ پسرش بشار اسد دیکتاتوری را به ارث برد. د ر ابتدا او یک رفرمیست به نظر می‌رسید و این فضای خوش‌بینی تولدی بود برای جنبش‌هایی که به عنوان بهارِ دمشق شناخته شدند. این جنبشی روشن‌فکری بود که مطالباتی چون اصلاحاتِ سیاسی را رهبری می‌کرد. از جمله آزادی زندانیانِ سیاسی و حقِ تشکیل احزاب سیاسی و سازمان‌های مدنی که همه یا ممنوع یا تحت کنترل بودند. هم‌چنین خواستارِ پایان‌دادن به قانون‌هایی اضطراری شد که در سال ۱۹۶۳ وضع شد که به موجب این قوانین آن‌ها مشخصن حقِ مشروطِ شهروندان را به حالتِ تعیلق درآوردند و به نیروهای امنیتی قدرت دادند. در پاییزِ ۲۰۰۱ رهبرانِ کلیدیِ جنبش در زندان بودند و امیدها برای اصلاحاتِ سیاسی به‌پایان رسید. در زمانِ حاکمیتِ بشار اسد شکنجه و آزار و اذیت فعالینِ حقوق بشر و فعالینِ سیاسی به طور گسترده‌ای ادامه داشت. بازداشت‌های خودسرانه، ترور، اعدام‌های غیررسمی و بدونِ حکمِ دادگاه و ناپدیدشدن‌های اجباری روشِ معمولِ دولت برای مقابله با معترضین بود. کردها که نه درصدِ جمعیتِ سوریه را تشکیل می‌دادند متحمل سرکوب‌های شدیدی توسط دولت بودند. در شورشِ کردها در سالِ ۲۰۰۴ تعداد زیادی کشته شدند و بیش از ۲۰۰۰ نفرِ آن‌ها بازداشت شدند. اقدامات سخت و بی‌رحمانه‌ای نیز برای کنترل و سانسورِ اینترنت و مطبوعات اتخاذ شد. | پس از مرگِ حافظ اسد در سالِ۲۰۰۰ پسرش بشار اسد دیکتاتوری را به ارث برد. د ر ابتدا او یک رفرمیست به نظر می‌رسید و این فضای خوش‌بینی تولدی بود برای جنبش‌هایی که به عنوان بهارِ دمشق شناخته شدند. این جنبشی روشن‌فکری بود که مطالباتی چون اصلاحاتِ سیاسی را رهبری می‌کرد. از جمله آزادی زندانیانِ سیاسی و حقِ تشکیل احزاب سیاسی و سازمان‌های مدنی که همه یا ممنوع یا تحت کنترل بودند. هم‌چنین خواستارِ پایان‌دادن به قانون‌هایی اضطراری شد که در سال ۱۹۶۳ وضع شد که به موجب این قوانین آن‌ها مشخصن حقِ مشروطِ شهروندان را به حالتِ تعیلق درآوردند و به نیروهای امنیتی قدرت دادند. در پاییزِ ۲۰۰۱ رهبرانِ کلیدیِ جنبش در زندان بودند و امیدها برای اصلاحاتِ سیاسی به‌پایان رسید. در زمانِ حاکمیتِ بشار اسد شکنجه و آزار و اذیت فعالینِ حقوق بشر و فعالینِ سیاسی به طور گسترده‌ای ادامه داشت. بازداشت‌های خودسرانه، ترور، اعدام‌های غیررسمی و بدونِ حکمِ دادگاه و ناپدیدشدن‌های اجباری روشِ معمولِ دولت برای مقابله با معترضین بود. کردها که نه درصدِ جمعیتِ سوریه را تشکیل می‌دادند متحمل سرکوب‌های شدیدی توسط دولت بودند. در شورشِ کردها در سالِ ۲۰۰۴ تعداد زیادی کشته شدند و بیش از ۲۰۰۰ نفرِ آن‌ها بازداشت شدند. اقدامات سخت و بی‌رحمانه‌ای نیز برای کنترل و سانسورِ اینترنت و مطبوعات اتخاذ شد. | ||
== تظاهرات مردمی در سوریه == | == تظاهرات مردمی در سوریه == | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۷
انقلاب سوریه با تظاهرات مردم سوریه در تاریخ ... آغاز شد.
پیشینه انقلاب سوریه
حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگی‌هایی که در این مقام داشت، عملا از ایجاد هر حزبی جلوگیری کرد و این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند، در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتل‌عامها در شهر «حما»بود. بعد از اعتراضات مردم شهر حما حافظ اسد پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی شهر «حما» را مورد حمله قرار داد و بر اساس آمار منابع مختلف ، حدود ۲۰۰۰۰ شهروند سوری در جريان اين حملات کشته شدند. او هم‌چنین برای حفظ حکومت بعث سوریه به ریاست حافظ اسد، کشتار زندان تدمر را نیز مرتکب شده‌است. یک روز پس از آن که فردی تلاش کرد حافظ اسد را ترور کند، با وجود آن که ترور اسد ناموفق ماند، حزب بعث تصمیم به انتقام گرفت و کشتار زندان تدمر رخ داد. به صورتی که قوای نظامی حزب بعث و نیروهای گروهان دفاعی سوریه تحت فرماندهی رفعت اسد، به داخل زندان ریختند و تقریباً ۱۰۰۰ نفر از زندانیانی را که در حال گذراندن محکومیت خود بودند، به قتل رساندند. بدون این که آن ۱۰۰۰ زندانی، کوچک‌ترین نقشی در ترور نافرجام اسد داشته باشند[۱].
پس از مرگِ حافظ اسد در سالِ۲۰۰۰ پسرش بشار اسد دیکتاتوری را به ارث برد. د ر ابتدا او یک رفرمیست به نظر می‌رسید و این فضای خوش‌بینی تولدی بود برای جنبش‌هایی که به عنوان بهارِ دمشق شناخته شدند. این جنبشی روشن‌فکری بود که مطالباتی چون اصلاحاتِ سیاسی را رهبری می‌کرد. از جمله آزادی زندانیانِ سیاسی و حقِ تشکیل احزاب سیاسی و سازمان‌های مدنی که همه یا ممنوع یا تحت کنترل بودند. هم‌چنین خواستارِ پایان‌دادن به قانون‌هایی اضطراری شد که در سال ۱۹۶۳ وضع شد که به موجب این قوانین آن‌ها مشخصن حقِ مشروطِ شهروندان را به حالتِ تعیلق درآوردند و به نیروهای امنیتی قدرت دادند. در پاییزِ ۲۰۰۱ رهبرانِ کلیدیِ جنبش در زندان بودند و امیدها برای اصلاحاتِ سیاسی به‌پایان رسید. در زمانِ حاکمیتِ بشار اسد شکنجه و آزار و اذیت فعالینِ حقوق بشر و فعالینِ سیاسی به طور گسترده‌ای ادامه داشت. بازداشت‌های خودسرانه، ترور، اعدام‌های غیررسمی و بدونِ حکمِ دادگاه و ناپدیدشدن‌های اجباری روشِ معمولِ دولت برای مقابله با معترضین بود. کردها که نه درصدِ جمعیتِ سوریه را تشکیل می‌دادند متحمل سرکوب‌های شدیدی توسط دولت بودند. در شورشِ کردها در سالِ ۲۰۰۴ تعداد زیادی کشته شدند و بیش از ۲۰۰۰ نفرِ آن‌ها بازداشت شدند. اقدامات سخت و بی‌رحمانه‌ای نیز برای کنترل و سانسورِ اینترنت و مطبوعات اتخاذ شد.
تظاهرات مردمی در سوریه
سرکوب تظاهرات سوریه
تشکیل ارتش آزاد سوریه
پیوستن ارتشیان به انقلاب سوریه
ورود رژیم ایران به سوریه
تشکیل مدافعان حرم
تیپ فاطمیون
شکست نیروهای ایران در سوریه