کاربر:Ehsan/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
پس از این قرارگاه اعضای سازمان مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف با حفظ ساختار ارتش‌آزادیبخش باقی ماندند. ‌آن‌ها نام این فاز از مبارزات خود را پایداری پرشکوه برای پیروزی گذاشتند. نام « شهر اشرف » بجای قرارگاه اشرف از همین زمان بود که در ادبیات اپوزسیون ایران بکار برده شد. دولت وقت آمریکا در این دوران به سیاست انهدام مجاهدین و ایجاد زمینه برای فروپاشی نرم را در رابطه‌ با اعضای ساکن در قرارگاه اشرف در پیش‌ گرفت. از جمله در طول ۱۶ ماه مصاحبه‌‌هایی انفرادی با تک تک اعضای مجاهدین ساکن در اشرف از طرف ارگان‌های مختلف آمریکا از جمله اف بی آی انجام شده و افراد به ترک مبارزه در قبال دریافت پناهندگی آمریکا دعوت می‌شدند. همچنین هدف از این مصاحبه‌ها یافتن اسنادی جهت اثبات تروریسم بود. این سیاست با دفاع اعضای سازمان مجاهدین خلق از مبارزه‌ی خود در مصاحبه‌‌ها پس از ۱۶ ماه به بن‌بست کشیده شده و سرانجام دولت آمریکا در ژوئیه سال ۲۰۰۴ (تیرماه ۱۳۸۳) ساکنین اشرف را مشمول کنوانسیون چهارم ژنو اعلام کرد.<ref>[https://www.mojahedin.org/news/32765/%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%86%D8%AF%D9%85%D9%84% فاکس نیوز- علیرضا جعفر زاده]</ref>
پس از این قرارگاه اعضای سازمان مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف با حفظ ساختار ارتش‌آزادیبخش باقی ماندند. ‌آن‌ها نام این فاز از مبارزات خود را پایداری پرشکوه برای پیروزی گذاشتند. نام « شهر اشرف » بجای قرارگاه اشرف از همین زمان بود که در ادبیات اپوزسیون ایران بکار برده شد. دولت وقت آمریکا در این دوران به سیاست انهدام مجاهدین و ایجاد زمینه برای فروپاشی نرم را در رابطه‌ با اعضای ساکن در قرارگاه اشرف در پیش‌ گرفت. از جمله در طول ۱۶ ماه مصاحبه‌‌هایی انفرادی با تک تک اعضای مجاهدین ساکن در اشرف از طرف ارگان‌های مختلف آمریکا از جمله اف بی آی انجام شده و افراد به ترک مبارزه در قبال دریافت پناهندگی آمریکا دعوت می‌شدند. همچنین هدف از این مصاحبه‌ها یافتن اسنادی جهت اثبات تروریسم بود. این سیاست با دفاع اعضای سازمان مجاهدین خلق از مبارزه‌ی خود در مصاحبه‌‌ها پس از ۱۶ ماه به بن‌بست کشیده شده و سرانجام دولت آمریکا در ژوئیه سال ۲۰۰۴ (تیرماه ۱۳۸۳) ساکنین اشرف را مشمول کنوانسیون چهارم ژنو اعلام کرد.<ref>[https://www.mojahedin.org/news/32765/%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%86%D8%AF%D9%85%D9%84% فاکس نیوز- علیرضا جعفر زاده]</ref>


با خروج نیروهای آمریکایی از عراق، درسال سال ۲۰۰۸، دولت عراق که وابسته‌ به رژیم ایران بود، محاصره‌ی قرارگاه اشرف را آغاز کرد. موفق الربیعی مشاور امنیت ملی عراق اعلام کرد که هدف ما محاصره، وارد شدن به قرارگاه اشرف دایر کردن ایستگاه پلیس و سپس حمله به مجاهدین خلق است. اولین حمله نیروهای عراقی به مجاهدین ساکن در اشرف حمله  
با خروج نیروهای آمریکایی از عراق، درسال سال ۲۰۰۸، دولت عراق که وابسته‌ به رژیم ایران بود، محاصره‌ی، پزشکی و لجستیکی قرارگاه اشرف را آغاز کرد. موفق الربیعی مشاور امنیت ملی عراق اعلام کرد که هدف ما محاصره، وارد شدن به قرارگاه اشرف دایر کردن ایستگاه پلیس و سپس حمله به مجاهدین خلق است. اولین حمله بزرگ نیروهای عراقی به مجاهدین ساکن در اشرف [[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸|حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف در ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸]] بود. دومین حمله بزرگ به قرارگاه اشرف [[حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۱۹ فروردین ۱۳۹۰|حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰]] بود. سرانجام ساکنین قرارگاه اشرف طی توافقی سه جانبه با سازمان ملل و دولت عراق به قرارگاه لیبرتی در نزدیکی بغداد و از آنجا پس از نزدیک به ۴ سال به آلبانی رفتند. همچنین در سالهای حضور مجاهدین خلق در لیبرتی حمله دیگری به قرارگاه در ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ بر روی اعضای باقی مانده در قرارگاه اشرف انجام شد که به [[قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ اشرف]] شهرت یافت. 
 
از سال ۱۳ 


.<ref>[https://www.mojahedin.org/news/32765/%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%86%D8%AF%D9%85%D9%84% به نقل از فاکس نیوز- به قلم علیرضا جعفرزاده]</ref>
.<ref>[https://www.mojahedin.org/news/32765/%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%86%D8%AF%D9%85%D9%84% به نقل از فاکس نیوز- به قلم علیرضا جعفرزاده]</ref>

نسخهٔ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۴۷

قرارگاه اشرف نام قراگاهی است که بخشی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران به مدت سه دهه از سال ۱۳۶۵ در آن مستقر بودند. این مکان، قرارگاه اصلی سازمان مجاهدین در عراق بود. قرارگاه اشرف در ۸۰ کیلومتری مرز ایران و عراق و در میان بیابان‌های خشک و بی‌آب و علف منطقه‌ی العظیم، مکانی بود سرسبز با ساختمان‌ها و نمادهایی که بسیار دقیق و طراحی شده در کنار هم قرارگرفته بودند. قرارگاه اشرف دارای تمامی امکانات یک شهر از جمله مراکز آموزشی، کتابخانه،سالن‌های کنفرانس، مرکز برق رسانی، تصفیه آب، شهرداری، راهنمایی و رانندگی و همچنین سیستم‌های پدافندی برای حفاظت از آن بود. این شهر در طول ۳۰ سال استقرار مجاهدین خلق در اشرف، این پایگاه بارها مورد حملات موشکی، هوایی و زمینی از سوی رژیم ایران قرار گرفت. در سال ۱۳۸۲، قرارگاه اشرف در یک معامله با رژیم ایران توسط نیروهای آمریکایی که به عراق حمله کرده بودند بمباران شد. آنها خواهان تسلیم مجاهدین خلق به نیروهای آمریکایی بودند. مژگان پارسایی جانشین فرماندهی کل ارتش‌آزادی‌بخش در اشرف طی مذاکراتی با ٰژنرال اودیرنو فرمانده لشکر چهارم پیاده آمریکا این خواسته‌ را رد کرد. طی مذاکراتی سخت و طولانی، سرانجام فرمانده‌ ارتش آمریکا یک قرارداد آتش‌بس با مجاهدین خلق امضا کرد. ژنرال اودیرنو بعد از اتمام ۲ روز مذاکره با مجاهدین دربارهٔ این توافق به خبرگزاری فرانسه گفت:

«این یک تسلیم نیست؛ یک توافق برای سرجمع کردن تسلیحات و گردآوری رزمندگان است… برای من روشن است که آنها شیفتهٔ مبارزه‌شان هستند و به یک ایران دموکراتیک ایمان دارند. چه بسا که من وقتی روند مذاکرات را شروع کردم این را خوب درک نکرده بودم»[۱]

پس از این قرارگاه اعضای سازمان مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف با حفظ ساختار ارتش‌آزادیبخش باقی ماندند. ‌آن‌ها نام این فاز از مبارزات خود را پایداری پرشکوه برای پیروزی گذاشتند. نام « شهر اشرف » بجای قرارگاه اشرف از همین زمان بود که در ادبیات اپوزسیون ایران بکار برده شد. دولت وقت آمریکا در این دوران به سیاست انهدام مجاهدین و ایجاد زمینه برای فروپاشی نرم را در رابطه‌ با اعضای ساکن در قرارگاه اشرف در پیش‌ گرفت. از جمله در طول ۱۶ ماه مصاحبه‌‌هایی انفرادی با تک تک اعضای مجاهدین ساکن در اشرف از طرف ارگان‌های مختلف آمریکا از جمله اف بی آی انجام شده و افراد به ترک مبارزه در قبال دریافت پناهندگی آمریکا دعوت می‌شدند. همچنین هدف از این مصاحبه‌ها یافتن اسنادی جهت اثبات تروریسم بود. این سیاست با دفاع اعضای سازمان مجاهدین خلق از مبارزه‌ی خود در مصاحبه‌‌ها پس از ۱۶ ماه به بن‌بست کشیده شده و سرانجام دولت آمریکا در ژوئیه سال ۲۰۰۴ (تیرماه ۱۳۸۳) ساکنین اشرف را مشمول کنوانسیون چهارم ژنو اعلام کرد.[۲]

با خروج نیروهای آمریکایی از عراق، درسال سال ۲۰۰۸، دولت عراق که وابسته‌ به رژیم ایران بود، محاصره‌ی، پزشکی و لجستیکی قرارگاه اشرف را آغاز کرد. موفق الربیعی مشاور امنیت ملی عراق اعلام کرد که هدف ما محاصره، وارد شدن به قرارگاه اشرف دایر کردن ایستگاه پلیس و سپس حمله به مجاهدین خلق است. اولین حمله بزرگ نیروهای عراقی به مجاهدین ساکن در اشرف حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف در ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ بود. دومین حمله بزرگ به قرارگاه اشرف حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ بود. سرانجام ساکنین قرارگاه اشرف طی توافقی سه جانبه با سازمان ملل و دولت عراق به قرارگاه لیبرتی در نزدیکی بغداد و از آنجا پس از نزدیک به ۴ سال به آلبانی رفتند. همچنین در سالهای حضور مجاهدین خلق در لیبرتی حمله دیگری به قرارگاه در ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ بر روی اعضای باقی مانده در قرارگاه اشرف انجام شد که به قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ اشرف شهرت یافت.

از سال ۱۳

.[۳]


ت از طرف دیگر نیز آمریکا در معامله ای مخفی با رژیم ایران، قرارگاه های مجاهدین ازجمله اشرف را بمباران کرد در حمله آمریکا به عراق، در اردیبهشت سال ۱۳۸۲ این شهر توسط نیروهای آمریکایی محاصره شد و طی توافقی که بین ساکنان شهر اشرف و نمایندگی ارتش آمریکا در عراق صورت گرفت تمامی سلاحهای ساکنان اشرف تحویل ایالات متحده شد و از طرف دیگر آمریکا متعهد به حفاظت از اشرف و ساکنان آن شد. اما چند سال بعد آمریکا با نقض توافق دو جانبه، حفاظت از اشرف را به دولت عراق واگذار کرد اما پس از مدتی تمامی تعهدات محوله به دولت عراق زیر پا گذاشته شد و دولت عراق برای اخراج ساکنان اشرف، ضرب الأجل‌های متعدد تعیین کرد و طی آن بارها حملات خونینی علیه اشرف صورت داد و در نهایت آخرین گروه از ساکنان که تعدادشان ۱۰۰نفر بود، در قرارگاه باقی مانده بودند تا اموال را به فروش برسانند. و در نهایت نیز طی حمله ای که توسط رژيم ایران هدایت می‌شد به شهر اشرف حمله کردند و ۵۲ تن از ساکنین را قتل عام کردند و و ۴۸ نفر از ساکنین باقیمانده، اشرف را ترک کردند و به کمپ لیبرتی نقل مکان کردند. بعد از آن اموال ساکنان که طبق توافق قرار بود به فروش برسد و پول آن صرف هزینه های ساکنان برای انتقال به خارج از خاک عراق شود، توسط نیروهای ارتش عراق و لشکر هادی العامری یعنی سپاه بدر غارت شد و شهر اشرف را به پادگانی برای نیروهای حشد الشعبی و نیروهای سپاه بدر تبدیل کردند.

پیشینه قرارگاه اشرف

قرارگاه «اشرف» برگرفته از نام اشرف رجوی همسر مسعود رجوی است. که پیش از انقلاب بدلیل فعالیتهای ضد سلطنتی دستگیر و زندانی شد و در سال ۱۳۵۷همراه با آخرین دسته از زندانیان مجاهد از زندان آزاد شد. و بعدها در تقابل با خمینی در ۱۹ بهمن سال ۱۳۶۰ پاسداران خمینی طی حمله ای به خانه‌ی تیمی و مخفی وی در زعفرانیه‌ی تهران، اشرف رجوی به همراه موسی خیابانی و تعدادی دیگر از اعضای مجاهدین کشته شد. قرارگاه اشرف بیابانی بود که زمینهایش توسط سازمان مجاهدین خریداری شد و در ۸۰ کیلومتری مرز ایران واقع شده است. در سال ۱۳۶۵این بیابان توسط اعضای مجاهدین برای مبارزه علیه رژیم ایران ساخته شد و رفته رفته ساختار یک شهر را گرفت و زیرساختهایی برای آن درست شد نظیر آسفالت خیابان، آب لوله کشی و تصفیه آب تا نیروگاه برق، سالن اجتماعات، استخر، کتابخانه، دریاچه و پارک، شهرداری و راهنمایی و رانندگی، و برجهای حفاظت و پناهگاه ضد موشک و سیستم پدافند برای حفاظت از حملات رژیم ایران. قرارگاه اشرف بارها مورد حمله زمینی و هوایی از طرف رژیم ایران قرار گرفت. ساکنان قرارگاه اشرف نهایتا در سال ۱۳۹۲ اشرف را ترک کردند.

فعالیتهای مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف

در سال ۱۳۶۵ قرارگاه اشرف توسط مجاهدین خلق ساخته شد و رهبر مجاهدین، مسعود رجوی از فرانسه به بغداد آمد، در این زمان قرارگاه اشرف تبدیل به محل تجمع نیروهای سازمان مجاهدین خلق شد، یک سال بعد مسعود رجوی در ۳۰ خرداد ۱۳۶۶ ارتش آزادیبخش ملی ایران را تأسیس کرد. پس از آن رشته عملیاتهایی که آماده سازیهای آن در قرارگاه اشرف انجام شد مانند عملیات آفتاب و عملیات چلچراغ

عملیات فروغ جاویدان

عملیات فروغ جاویدان در فاصله یک هفته مانده تا امضای آتش پس در اشرف برنامه ریزی و آماده سازی شد و سپس عملیات با فرماندهی از قرارگاه اشرف انجام گرفت و تمام رزمندگان از قرارگاه اشرف توسط رهبری سازمان بدرقه و به درون مرزهای ایران نفوذ کردند.

در بهار سال ۱۳۷۰ رژیم ایران از وضعیت بهم ریخته عراق سود جسته و به داخل خاک عراق نفوذ کرد و قصد داشت قرارگاه اشرف را اشغال کند اما با مقاومت ارتش آزادیبخش مستقر در اشرف روبرو شد و حمله با شکست مواجه شد که به عملیات مروارید معروف شد. و رفسنجانی بعد از آن در سخنانی گفت ما قصد داشتیم از دیوار بلند تر از قد خود بالا برویم.

حمله موشکی و هوایی به قرارگاه اشرف

رژه بزرگ در اشرف

۳ سال بعد از عملیات فروغ جاویدان و پایان جنگ ایران و عراق، و ۶ ماه بعد از حمله آمریکا به عراق و نابودی بخش اعظم ارتش عراق، ابهامات و علامت‌ سؤالهایی در رابطه با ارتش آزادیبخش ملی ایران ایجاد می‌کرد، دولت ایران هم مدعی شده بود:

« آن (ارتش آزادیبخش) را تماماً  نابود كرده و بیش از ۴ یا ۵ هزار تن از آنان را كشته است! ساواك رژیم نیز در ضدتبلیغ  خود گفته بود: در زمان بحران كویت، انبوه  رزمندگان ارتش آزادیبخش صفوف یكانهای خود را ترك كرده و به تركیه یا اروپا گریخته‌اند».در نتیجه ارتش آزادیبخش باید خودش را نشان می‌داد، لذا برای این کار یک رژه‌ی بزرگ ترتیب دادند، و با این کار یک شوک به رسانه‌ها وارد کردند و از زیر خاکستر جنگ ‌مهیب آمریکا و عراق و حملات دولت ایران بیرون آمد و قدرت و انضباط نظامی خودش را به نمایش گذاشت.

حمله ۱۲ دولت به اشرف

حمله به عراق در آخرین روز سال ۱۳۸۱ آغاز شد، این حمله توسط یک ائتلاف به فرماندهی آمریکا و بریتانیا، انجام شد،‌پیشرفته‌ترین جنگ افزارها و مهیب‌ترین بمباران‌ها،‌ اشغال عراق را در کمتر از سه هفته امکان‌پذیر کرد، بغداد روز ۲۰ فروردین ۱۳۸۲ - ۹ آوریل ۲۰۰۳- سقوط کرد

سخنگوی وقت سفارت انگلیس در تهران اظهار داشت که نیروهای ائتلاف پایگاه‌های مجاهدین خلق، اصلی‌ترین گروه اپوزیسیون مسلح ایران، را در عراق بمباران کرده‌اند. آندروگرین استاک، سخنگوی سفارت انگلیس در تهران، گفت: نیروهای متحدین بیش از یک نوبت به پایگاه‌های مجاهدین حمله کرده‌اند.

اما به رغم توافق نامه آتش‌بس و امضای آن بین سازمان مجاهدین خلق ایران و ایالات متحده‌ی آمریکا، عدم پای بندی آمریكا به قرار داد آتش بس، ۱۵ فروردین ۱۳۸۲ موضوع گردآوری سلاحهای مجاهدین را در دستور كار قرار داد

بعد از این آمریکا حفاظت اشرف را به دولت عراق سپرد، حملات به کمپ اشرف شروع شد، حملات مرگباری که دهها نفر از ساکنان اشرف در آن جان ‌باختند و صدها نفر زخمی شدند. وضعیت کمپ اشرف به شدت بحرانی شد، برای خروج از این بحران نماینده ویژه‌ی دبیرکل ملل متحد در عراق مارتین کوبلر یادداشت تفاهمی با دولت عراق امضا کرد که به موجب آن ساکنان اشرف به کمپ لیبرتی منتقل بشوند، در این یادداشت تفاهم امنیت ساکنان تضمین شده بود، مضافاً بر این که کمپ لیبرتی به عنوان «محل موقت عبور» (TTL) بود که از آن جا ساکنان به کشورهای ثالث می‌روند.

منابع