کاربر:Ehsan/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۵۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
۳۰ دی ماه ۱۳۵۷ روز شنبه مصادف با ۲۰ ژانویه ۱۹۷۹ سالروز آزادی آخرین دسته از زندانیان سیاسی در زندان‌های محمد رضا شاه است. در این روز ۱۶۲ زندانی سیاسی پس از چندین روز تظاهرات  در مقابل زندان قصر سرانجام آزاد شدند.<ref>کیهان 1‌بهمن۱۳۵۷</ref>  مسعود رجوی، موسى خیابانی و اشرف ربیعی (رجوی) از رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران از جمله زندانیان آزاد شده بودند. در میان این آنها همچنین برخی از اعضاء سازمان‌ چریک‌های فدایی خلق و برخی از فعالین سیاسی از جریانات دیگر قرار داشتند. این زندانیان اغلب در دادگاه‌های نظامی به حبس ابد محکوم شده و مردم بیم آن داشتند که حکومت سلطنتی در مراحل پایانی حکومت خود دست به تصفیه‌ی آنان بزند. از همین رو زندانبانان پذیرفتند نماینده ای از سوی زندانیان  با مردم سخن بگوید. ساعتی پیش از آزادی، مسعود رجوی به عنوان نماینده‌ی زندانیان سیاسی با مردم از طریق بالکن زندان قصر سخن گفت. وی در سخنان خود تاکید کرد:
'''حمید اسدیان''' با نام مستعار کاظم مصطفوی (متولد ۱۳۲۹ در همدان- درگذشته در ۲۳ آذر ۱۳۹۹) شاعر، نویسنده، محقق و عضو شورای ملی مقاومت ایران و از اعضای قدیمی سازمان مجاهدین خلق ایران بود. حمید اسدیان از نوجوانی به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی روی آورد. او پس از دوران دبیرستان وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. پس از مدتی به شکل خودجوش تصمیم گرفت برای آشنایی با جنبش‌‌های آزادی‌بخش و فراگرفتن آموزش‌های مبارزاتی و چریکی به فلسطین برود اما موفق به انجام این کار نشد و در دبی دستگیر شد. حمید اسدیان در فروردین ۱۳۵۱ توسط پلیس دبی به ساواک تحویل داده شد. حمید اسدیان از دبی به ایران و کمیته مشترک ضدخرابکاری [[ساواک]] منتقل شد. وی در تابستان ۱۳۵۱ به زندان قصر منتقل گشت و در آنجا با [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] از نزدیک آشنا شد. او در دوران زندان به ویژه تحت تأثیر [[مسعود رجوی]] قرار گرفت. حمید اسدیان در زندان به مجاهدین خلق پیوست. پس از انقلاب وی در بخش‌های مختلفی چون نشریه مجاهد، فرماندهی نیروهای میلیشیا، واحد تحقیق شهدای مجاهدین فعالیت داشت. با شروع مبارزه مسلحانه و پایان امکان فعالیت مسالمت آمیز حمید اسدیان پس از مدتی زندگی مخفی در سال ۱۳۶۱ از ایران خارج شد. او تا سال ۱۳۹۹ مسئولیت‌های زیادی را به ویژه در زمینه‌ی های ادبی و فرهنگی به عهده داشت. حمید اسدیان در روز ۲۳ آذر ۱۳۹۹ در اثر بیماری کرونا درگذشت.از آثار وی می‌توان از مجموعه‌شعرهایی چون خشم پرتلاطم نهنگان، هول در صبح عاشقان، پرنده‌ی زندان، اشرفی‌ها و ... نام برد.


'''«ما آزادی خودمان را مدیون مردم هستیم، نه ‌شخص دیگری یا گروهی خاص»''' 
== زندگی نامه حمید اسدیان ==
 
وی در اولین دادگاه خودبه ۱۰ سال حبس و در دادگاه تجدیدنظر به ۵ سال حبس محکوم گشت. او این مدت را در زندان‌های قصر، اوین و قزل‌حصار و مجدداً اوین سپری کرد و در اوایل سال ۱۳۵۶ از زندان آزاد شد. حمید اسدیان در دوران زندان به سازمان مجاهدین خلق پیوست. حمید اسدیان پس از انقلاب در هیأت تحریریه‌ی نشریه مجاهد فعالیت می‌کرد و همچنین در بخش محلات مجاهدین خلق فرماندهی چند واحد از نیروهای [[میلیشیا|میلیشیای مجاهدین]] را برعهده داشت.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
== منابع ==
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}}