کاربر:Hossein/1402826صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۰: خط ۲۰:


=== سابقه نزاع مجاهدین و جمهوری اسلامی ===
=== سابقه نزاع مجاهدین و جمهوری اسلامی ===
کنت لوئیس در مورد زمینه‌های جنگ داخلی بین مجاهدین و رژیم گفت:  مسعود رجوی و دیگر رهبران مجاهدین تا سه هفته قبل از سرنگونی رژیم شاه در زندان بودند. ۵ روز پس از آزادی از زندان، مسعود رجوی، رهبر مجاهدین،سخنرانی خود در دانشگاه تهران را با «  زنده باد انقلاب دموکراتیک ایران» به پایان برد  اما خمینی اصطلاح «انقلاب دموکراتیک» را کفرآمیز می‌دانست و بر «انقلاب اسلامی» تأکید میکرد.
کنت لوئیس در مورد زمینه‌های جنگ داخلی بین مجاهدین و رژیم گفت:  مسعود رجوی و دیگر رهبران مجاهدین تا سه هفته قبل از سرنگونی رژیم شاه در زندان بودند. ۵ روز پس از آزادی از زندان، مسعود رجوی، رهبر مجاهدین،سخنرانی خود در دانشگاه تهران را با «  زنده باد انقلاب دموکراتیک ایران» به پایان برد اما خمینی اصطلاح «انقلاب دموکراتیک» را کفرآمیز می‌دانست و بر «انقلاب اسلامی» تأکید میکرد. نزاع بین مجاهدین و رژیم ایران از همان زمان آغاز شد و به‌گفته مقامات رژیم از جمله مصطفی پورمحمدی این جنگ تا امروز ادامه دارد.


از آنجایی که مردم ایران از مبارزات مجاهدین و فداکاریهایی که در زمان شاه کرده بودند اطلاع داشتند، به‌سرعت به یک حزب گسترده در سراسر ایران تبدیل شدند. آنها در همه شهرهای ایران دفتر داشتند، اما از همان ماههای اول بارها توسط دار و دسته‌های وفادار به خمینی مورد حمله قرار گرفتند. ۲۰ ژوئن ۱۹۸۱ یکی از مهمترین نقاط عطف تاریخ ایران است. در این روز آخرین تظاهرات مسالمت‌آمیز علیه رژیم ایران برگزار شد که رژیم آن را به حمام خون تبدیل کرد. تنها در تهران بیش از نیم میلیون نفر در این تظاهرات شرکت کردند. خمینی به سپاه پاسداران دستور داد تا روی  تظاهرات آتش گشودند. دهها معترض کشته و صدها نفر زخمی شدند. هزاران نفر نیز دستگیر شدند.
==== نزاع مجاهدین و جمهوری اسلامی ۶۰-۵۸ ====
بعد از سرنگونی شاه چون مردم با فداکاریهای مجاهدین آشنا بودند در سراسر کشور گسترش پیدا کردند و به‌سرعت به یک حزب گسترده در سراسر ایران تبدیل شدند. آنها در همه شهرهای ایران دفتر داشتند. خمینی از این گسترش خیلی نگران بود و از هر فرصتی برای از بین بردن آنها استفاده کرد. از همان ماههای اول بارها توسط دار و دسته‌های وفادار به خمینی مورد حمله قرار گرفتند. در دوسال و نیم دهها تن از مجاهدین بدست پاسداران کشته و هزاران تن دستگیر شدند اما مجاهدین خلق تلاش کردند به کار سیاسی ادامه دهند. مجاهدین همه پرسی قانون اساسی را بایکوت کردند چون قدرت مطلقه به فقها داده بود .خمینی، مسعود رجوی را در ژانویه ۱۹۸۰ از کاندیداتوری ریاست جمهوری حذف کرد. به نوشته لوموند اگر خمینی وتو نکرده بود میلیونها ایرانی به مسعودرجوی رای میدادند.


کنت لوئیس در آخرین دفاعیات خود گفت: یک جنگ داخلی بین سازمان مجاهدین خلق ایران و رژیم ایران از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ با سرکوب تظاهرات مسالمت‌آمیز و دستگیریهای گسترده و اعدامهای دسته‌جمعی توسط رژیم شروع شد. به‌گفته مقامات رژیم از جمله مصطفی پورمحمدی این جنگ تا امروز ادامه دارد. اعدامهای دستجمعی از همان شامگاه ۳۰ خرداد شروع شد.
۳۰خرداد  ۱۳۶۰ یکی از مهمترین نقاط عطف تاریخ ایران است. در این روز آخرین تظاهرات مسالمت‌آمیز علیه رژیم ایران برگزار شد که رژیم آن را به حمام خون تبدیل کرد. تنها در تهران بیش از نیم میلیون نفر در این تظاهرات شرکت کردند. خمینی به سپاه پاسداران دستور داد تا روی  تظاهرات آتش گشودند. دهها معترض کشته و صدها نفر زخمی شدند. هزاران نفر نیز دستگیر شدند و از همان شب موج اعدامهای دستجمعی مجاهدین و دیگر گروه‌های مخالف رژیم ایران آغاز شد. روزنامه اطلاعات سه روز پس از تظاهرات، تصاویر ۱۲ دختر نوجوان مجاهد را منتشر کرد که حتی بدون این‌که هویتشان مشخص شود، اعدام شده بودند. به والدین آنها  گفته شد که اجساد را تحویل بگیرند.  


از شامگاه ۲۰ ژوئن ۱۹۸۱، موج اعدام‌های دسته‌جمعی مجاهدین و دیگر گروه‌های مخالف رژیم ایران آغاز شد. روزنامه اطلاعات سه روز پس از تظاهرات، تصاویر ۱۲ دختر نوجوان مجاهد را منتشر کرد که حتی بدون این‌که هویتشان مشخص شود، اعدام شده بودند. به والدین آنها  گفته شد که اجساد را تحویل بگیرند.
==== نزاع مجاهدین و جمهوری اسلامی بعد از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ ====
بعد از سرکوب تظاهرات ۳۰ خرداد و شروع اعدام‌ها، مجاهدین به مقاومت مسلحانه روی آوردند.  


منتظری در ۲۷سپتامبر ۱۹۸۱در نامه ای به خمینی به ابعاد غیرقابل تصور اعدام ها و سرکوب های فراقانونی و غیرقانونی در زندان های رژیم اعتراض کرد. در این نامه همچنین آمده است: «…و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به دلیل تند خویی بدون دست بردن به سلاح یا شرکت در تظاهرات، کاملاً ظالمانه است. این وحشتناک است، فشار و شکنجه ؛ و شکنجه غیرقابل تحمل در حال افزایش است. …»
منتظری در ۲۷سپتامبر ۱۹۸۱در نامه ای به خمینی به ابعاد غیرقابل تصور اعدام ها و سرکوب های فراقانونی و غیرقانونی در زندان های رژیم اعتراض کرد. در این نامه همچنین آمده است: «…و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به دلیل تند خویی بدون دست بردن به سلاح یا شرکت در تظاهرات، کاملاً ظالمانه است. این وحشتناک است، فشار و شکنجه ؛ و شکنجه غیرقابل تحمل در حال افزایش است. …»
۱٬۰۵۳

ویرایش