۲٬۲۱۵
ویرایش
Alireza k h (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه تمرین برای محمد جعفر پوینده) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
محمد جعفر پوینده (۱۳۳۳-۱۳۷۷)، نویسنده، مترجم و جامعهشناس برجسته ایرانی، یکی از قربانیان قتلهای زنجیرهای روشنفکران در ایران بود. گزارشهای بینالمللی از جمله گزارش نماینده ویژه سازمان ملل متحد، نام او را در فهرست قربانیان این حوادث ذکر کردهاند. این قتلها که در تابستان و پاییز ۱۳۷۷ رخ دادند، به گروهی از عوامل خودسر وابسته به وزارت اطلاعات نسبت داده شد و موجی از نارضایتی عمومی را برانگیخت. | محمد جعفر پوینده (۱۳۳۳-۱۳۷۷)، نویسنده، مترجم و جامعهشناس برجسته ایرانی، یکی از قربانیان قتلهای زنجیرهای روشنفکران در ایران بود. گزارشهای بینالمللی از جمله گزارش نماینده ویژه سازمان ملل متحد، نام او را در فهرست قربانیان این حوادث ذکر کردهاند. این قتلها که در تابستان و پاییز ۱۳۷۷ رخ دادند، به گروهی از عوامل خودسر وابسته به وزارت اطلاعات نسبت داده شد و موجی از نارضایتی عمومی را برانگیخت. | ||
زندگی و تحصیلات | == زندگی و تحصیلات == | ||
محمد جعفر پوینده در سال ۱۳۳۳ در اشکذر، واقع در استان یزد، در خانوادهای کمبضاعت متولد شد. در شش سالگی وارد دبستان شد و از دهسالگی، همزمان با تحصیل، به کار مشغول شد. در سال ۱۳۴۹ دیپلم گرفت و همان سال با کسب رتبه ممتاز در کنکور، در رشته حقوق قضایی دانشگاه تهران پذیرفته شد. او در دوران دانشجویی از فعالان جنبشهای دانشجویی مخالف حکومت پهلوی بود. در سال ۱۳۵۳ برای ادامه تحصیل به دانشگاه سوربن فرانسه رفت و در سال ۱۳۵۶ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته جامعهشناسی دریافت کرد. در دوران تحصیل در فرانسه، همگام با دیگر دانشجویان ایرانی خارج از کشور، به فعالیتهای سیاسی علیه رژیم شاه ادامه داد و در سال ۱۳۵۷ همزمان با وقوع انقلاب، به ایران بازگشت. | محمد جعفر پوینده در سال ۱۳۳۳ در اشکذر، واقع در استان یزد، در خانوادهای کمبضاعت متولد شد. در شش سالگی وارد دبستان شد و از دهسالگی، همزمان با تحصیل، به کار مشغول شد. در سال ۱۳۴۹ دیپلم گرفت و همان سال با کسب رتبه ممتاز در کنکور، در رشته حقوق قضایی دانشگاه تهران پذیرفته شد. او در دوران دانشجویی از فعالان جنبشهای دانشجویی مخالف حکومت پهلوی بود. در سال ۱۳۵۳ برای ادامه تحصیل به دانشگاه سوربن فرانسه رفت و در سال ۱۳۵۶ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته جامعهشناسی دریافت کرد. در دوران تحصیل در فرانسه، همگام با دیگر دانشجویان ایرانی خارج از کشور، به فعالیتهای سیاسی علیه رژیم شاه ادامه داد و در سال ۱۳۵۷ همزمان با وقوع انقلاب، به ایران بازگشت. | ||
فعالیتهای علمی و فرهنگی | == فعالیتهای علمی و فرهنگی == | ||
پوینده از ۲۵ سالگی به ترجمه آثار مهم از زبان فرانسه به فارسی روی آورد و بیش از ۲۰ کتاب در حوزههای گوناگون منتشر کرد. او به سبب سختکوشی و پشتکار مثالزدنیاش، روزانه بیش از ۲۰ ساعت به مطالعه و ترجمه میپرداخت. فعالیتهای پژوهشی و ترجمههای او در شرایط دشواری انجام میگرفت که با محدودیتهای اقتصادی و فشارهای سیاسی همراه بود. | پوینده از ۲۵ سالگی به ترجمه آثار مهم از زبان فرانسه به فارسی روی آورد و بیش از ۲۰ کتاب در حوزههای گوناگون منتشر کرد. او به سبب سختکوشی و پشتکار مثالزدنیاش، روزانه بیش از ۲۰ ساعت به مطالعه و ترجمه میپرداخت. فعالیتهای پژوهشی و ترجمههای او در شرایط دشواری انجام میگرفت که با محدودیتهای اقتصادی و فشارهای سیاسی همراه بود. | ||
پوینده در ترجمه آثار، چندین حوزه را به طور موازی دنبال میکرد: | پوینده در ترجمه آثار، چندین حوزه را به طور موازی دنبال میکرد: | ||
مبارزه با ایدههای تبعیضآمیز جنسیتی و تلاش برای ترویج برابری حقوقی و اجتماعی | |||
تبیین مبانی حقوق بشر و مقابله با نقض این اصول در جامعه | |||
ارائه خوانشی جدید از این مکتب فکری مارکسیسم | |||
یکی از ترجمههای ارزشمند او، "اعلامیه جهانی حقوق بشر" بود که در روز قتل او منتشر شد. پوینده این اثر را به همه زنان و مردان آزادیخواهی تقدیم کرد که در راه ارتقای حقوق بشر تلاش میکنند. | یکی از ترجمههای ارزشمند او، "اعلامیه جهانی حقوق بشر" بود که در روز قتل او منتشر شد. پوینده این اثر را به همه زنان و مردان آزادیخواهی تقدیم کرد که در راه ارتقای حقوق بشر تلاش میکنند. | ||
فعالیت در کانون نویسندگان ایران | == فعالیت در کانون نویسندگان ایران == | ||
محمد جعفر پوینده نقش کلیدی در احیای کانون نویسندگان ایران ایفا کرد و از بنیانگذاران دوره سوم فعالیت این نهاد فرهنگی محسوب میشود. او معتقد بود که "هرگونه محدودیتی که قانون برای آزادی بیان تعیین کند، به ابزاری برای سرکوب اندیشههای مخالف تبدیل میشود". او تأکید داشت که "آزادی قلم باید از دسترس حکومتها خارج باشد و سانسور به هیچ عنوان قابل توجیه نیست." | محمد جعفر پوینده نقش کلیدی در احیای کانون نویسندگان ایران ایفا کرد و از بنیانگذاران دوره سوم فعالیت این نهاد فرهنگی محسوب میشود. او معتقد بود که "هرگونه محدودیتی که قانون برای آزادی بیان تعیین کند، به ابزاری برای سرکوب اندیشههای مخالف تبدیل میشود". او تأکید داشت که "آزادی قلم باید از دسترس حکومتها خارج باشد و سانسور به هیچ عنوان قابل توجیه نیست." | ||
پوینده در تدوین و انتشار بیانیه اعتراض ۱۳۴ نویسنده ایرانی علیه سانسور و محدودیتهای آزادی بیان نقش مؤثری داشت. این بیانیه که در ۲۳ مهر ۱۳۷۳ منتشر شد، حق نویسندگان را برای انتشار آزادانه آثارشان بدون مداخله دولت و نهادهای قدرت، مطالبه میکرد. | پوینده در تدوین و انتشار بیانیه اعتراض ۱۳۴ نویسنده ایرانی علیه سانسور و محدودیتهای آزادی بیان نقش مؤثری داشت. این بیانیه که در ۲۳ مهر ۱۳۷۳ منتشر شد، حق نویسندگان را برای انتشار آزادانه آثارشان بدون مداخله دولت و نهادهای قدرت، مطالبه میکرد. | ||
بازداشت و قتل | == بازداشت و قتل == | ||
در مهرماه ۱۳۷۷، چند هفته پیش از قتل، پوینده به همراه پنج نویسنده دیگر، از جمله محمد مختاری، که او نیز در قتلهای زنجیرهای به قتل رسید، به دادسرای انقلاب احضار شد. در ۱۸ آذر ۱۳۷۷، هنگام خروج از منزل برای شرکت در جلسهای در میان ناشران، توسط عوامل وزارت اطلاعات ربوده شد. گزارشها حاکی از آن است که وی پس از ضرب و شتم شدید، به قتل رسید و جسد او روز ۱۹ آذر در حوالی روستای بادامک شهریار کشف شد. | در مهرماه ۱۳۷۷، چند هفته پیش از قتل، پوینده به همراه پنج نویسنده دیگر، از جمله محمد مختاری، که او نیز در قتلهای زنجیرهای به قتل رسید، به دادسرای انقلاب احضار شد. در ۱۸ آذر ۱۳۷۷، هنگام خروج از منزل برای شرکت در جلسهای در میان ناشران، توسط عوامل وزارت اطلاعات ربوده شد. گزارشها حاکی از آن است که وی پس از ضرب و شتم شدید، به قتل رسید و جسد او روز ۱۹ آذر در حوالی روستای بادامک شهریار کشف شد. | ||