۸٬۸۰۲
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین بحران‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
کاربر:Khosro/صفحه تمرین بحران‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۴
، ۱۳ مه←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بحران‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، مجموعه‌ای از چالش‌های فزاینده در دهه‌های اخیر است که موجودیت آن را به مخاطره انداخته است. این بحران‌ها، که ریشه در سیاست‌های ایدئولوژیک و ماجراجویانه‌ی رژیم دارند، از انزوای دیپلماتیک و تحریم‌های فلج‌کننده تا فروپاشی شبکه‌ی [[نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی|'''نیروهای نیابتی''']] در خاورمیانه، [[برنامه هسته‌ای ایران|'''بحران هسته‌ای''']]، و فشارهای جهانی به دلیل [[نقض حقوق بشر در ایران|'''نقض حقوق بشر''']] را دربرمی‌گیرند. تحریم‌های اقتصادی، به‌ویژه از سوی ایالات متحده آمریکا، اقتصاد ایران را به ورطه‌ی فروپاشی کشانده و تورم، [[بحران بیکاری در ایران|'''بیکاری''']]، و [[فقر در ایران|'''فقر''']] را تشدید کرده است. سقوط رژیم [[بشار اسد|'''بشار اسد''']] در سوریه، تضعیف [[حزب‌الله لبنان|'''حزب‌الله لبنان''']]، وضعیت بغرنج [[جنبش حماس|'''حماس''']] و [[شبه نظامیان حوثی|'''حوثی‌های یمن''']]، و به حاشیه رانده شدن [[حشد الشعبی|'''حشدالشعبی''']] در عراق، عمق استراتژیک رژیم را از بین برده و نفوذ منطقه‌ای آن را به شدت کاهش داده است. [[برنامه هسته‌ای ایران|برنامه‌ی هسته‌ای ایران]]، که به دلیل پنهان‌کاری و عدم همکاری با نهادهای بین‌المللی به بن‌بست رسیده، به تشدید تحریم‌ها و تهدیدات نظامی منجر شده است. نقض گسترده‌ی حقوق بشر، از جمله سرکوب اعتراضات داخلی و [[اعدام در ایران|'''اعدام‌های گسترده''']]، واکنش‌های تند جامعه‌ی جهانی را برانگیخته و رژیم را در معرض تحقیقات بین‌المللی قرار داده است. این بحران‌ها، که به دلیل سوءمدیریت و اولویت دادن به ایدئولوژی بر منافع ملی تشدید شده‌اند، رژیم را به سوی بی‌ثباتی و فروپاشی سوق داده‌اند. مقاله‌ی حاضر با بررسی این چالش‌ها در چهار حوزه‌ی اصلی—انزوای دیپلماتیک، فروپاشی نیروهای نیابتی، بحران هسته‌ای، و نقض حقوق بشر—به بررسی ناعلاجی رژیم در برابر این فشارها می‌پردازد. منابع مورد استفاده شامل گزارش‌های معتبر خبری و کتاب‌های آکادمیک هستند که ناکارآمدی سیستمی و شکنندگی رژیم را برجسته می‌کنند. این مطالعه نشان می‌دهد که سیاست‌های رژیم، از جمله تقابل با غرب و حمایت از گروه‌های نیابتی، نه‌تنها به اهداف استراتژیک آن دست نیافته، بلکه به انزوای روزافزون و تهدیدات وجودی منجر شده است. | بحران‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، مجموعه‌ای از چالش‌های فزاینده در دهه‌های اخیر است که موجودیت آن را به مخاطره انداخته است. این بحران‌ها، که ریشه در سیاست‌های ایدئولوژیک و ماجراجویانه‌ی رژیم دارند، از انزوای دیپلماتیک و تحریم‌های فلج‌کننده تا فروپاشی شبکه‌ی [[نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی|'''نیروهای نیابتی''']] در خاورمیانه، [[برنامه هسته‌ای ایران|'''بحران هسته‌ای''']]، و فشارهای جهانی به دلیل [[نقض حقوق بشر در ایران|'''نقض حقوق بشر''']] را دربرمی‌گیرند. تحریم‌های اقتصادی، به‌ویژه از سوی ایالات متحده آمریکا، اقتصاد ایران را به ورطه‌ی فروپاشی کشانده و تورم، [[بحران بیکاری در ایران|'''بیکاری''']]، و [[فقر در ایران|'''فقر''']] را تشدید کرده است. سقوط رژیم [[بشار اسد|'''بشار اسد''']] در سوریه، تضعیف [[حزب‌الله لبنان|'''حزب‌الله لبنان''']]، وضعیت بغرنج [[جنبش حماس|'''حماس''']] و [[شبه نظامیان حوثی|'''حوثی‌های یمن''']]، و به حاشیه رانده شدن [[حشد الشعبی|'''حشدالشعبی''']] در عراق، عمق استراتژیک رژیم را از بین برده و نفوذ منطقه‌ای آن را به شدت کاهش داده است. [[برنامه هسته‌ای ایران|برنامه‌ی هسته‌ای ایران]]، که به دلیل پنهان‌کاری و عدم همکاری با نهادهای بین‌المللی به بن‌بست رسیده، به تشدید تحریم‌ها و تهدیدات نظامی منجر شده است. نقض گسترده‌ی حقوق بشر، از جمله سرکوب اعتراضات داخلی و [[اعدام در ایران|'''اعدام‌های گسترده''']]، واکنش‌های تند جامعه‌ی جهانی را برانگیخته و رژیم را در معرض تحقیقات بین‌المللی قرار داده است. این بحران‌ها، که به دلیل سوءمدیریت و اولویت دادن به ایدئولوژی بر منافع ملی تشدید شده‌اند، رژیم را به سوی بی‌ثباتی و فروپاشی سوق داده‌اند. مقاله‌ی حاضر با بررسی این چالش‌ها در چهار حوزه‌ی اصلی—انزوای دیپلماتیک، فروپاشی نیروهای نیابتی، بحران هسته‌ای، و نقض حقوق بشر—به بررسی ناعلاجی رژیم در برابر این فشارها می‌پردازد. منابع مورد استفاده شامل گزارش‌های معتبر خبری و کتاب‌های آکادمیک هستند که ناکارآمدی سیستمی و شکنندگی رژیم را برجسته می‌کنند. این مطالعه نشان می‌دهد که سیاست‌های رژیم، از جمله تقابل با غرب و حمایت از گروه‌های نیابتی، نه‌تنها به اهداف استراتژیک آن دست نیافته، بلکه به انزوای روزافزون و تهدیدات وجودی منجر شده است.<ref name=":0">[https://iranglobal.info/fa/node/194638 بحران‌های جمهوری اسلامی؛ بن‌بست در سیاست خارجی و فروپاشی اقتصادی - سایت ایران گلوبال]</ref><ref name=":1">[https://www.iranintl.com/fa/202412027923 ابربحران پیش روی خامنه‌ای - سایت ایران اینترنشنال]</ref><ref name=":2">[https://www.independentpersian.com/node/410512/%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87/%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D8%AB%D8%A8%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%B1%D8%B3-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C بی‌ثباتی و تغییر رژیم: بزرگ‌ترین ترس امروز جمهوری اسلامی - سایت ایندیپندنت]</ref><ref name=":3">کتاب «''اقتصاد سیاسی ایران پس از انقلاب»'' نوشته‌ی سوزان مالونی</ref> | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
جمهوری اسلامی ایران از بدو تأسیس در سال ۱۳۵۷ با چالش‌های بین‌المللی متعددی مواجه بوده است که ریشه در ایدئولوژی انقلاب اسلامی و سیاست‌های تقابلی آن با نظم جهانی دارد. این رژیم، با شعار صدور انقلاب و تقابل با غرب، خود را در مرکز تنش‌های دیپلماتیک، اقتصادی، و نظامی قرار داده است. در سال‌های اخیر، این چالش‌ها به سطحی بی‌سابقه رسیده و رژیم را به آستانه‌ی فروپاشی سوق داده است. انزوای دیپلماتیک ناشی از تحریم‌های بین‌المللی، به‌ویژه پس از خروج ایالات متحده از [[برنامه جامع اقدام مشترک|'''برجام''']] در ۲۰۱۸، اقتصاد ایران را فلج کرده و معیشت شهروندان را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. فروپاشی شبکه‌ی نیروهای نیابتی رژیم، از جمله سقوط بشار اسد در سوریه و تضعیف گروه‌هایی مانند حزب‌الله و حماس، عمق استراتژیک رژیم را از بین برده و نفوذ آن در خاورمیانه را کاهش داده است. برنامه‌ی هسته‌ای ایران، که به دلیل عدم شفافیت و نقض تعهدات بین‌المللی به بن‌بست رسیده، به افزایش فشارهای جهانی و تهدیدات نظامی منجر شده است. علاوه بر این، نقض گسترده‌ی حقوق بشر، از جمله سرکوب اعتراضات مردمی و اعدام‌های گسترده، رژیم را در معرض انتقادات شدید و اقدامات حقوقی بین‌المللی قرار داده است. این مقاله با تمرکز بر این بحران‌ها، به بررسی ناکارآمدی سیستمی رژیم و ناتوانی آن در مدیریت چالش‌های بین‌المللی می‌پردازد. هدف این مطالعه، ارائه‌ی یک تحقیق جامع و مستند از وضعیت کنونی رژیم و عواملی است که آن را به سوی بی‌ثباتی هدایت می‌کنند. | جمهوری اسلامی ایران از بدو تأسیس در سال ۱۳۵۷ با چالش‌های بین‌المللی متعددی مواجه بوده است که ریشه در ایدئولوژی انقلاب اسلامی و سیاست‌های تقابلی آن با نظم جهانی دارد. این رژیم، با شعار صدور انقلاب و تقابل با غرب، خود را در مرکز تنش‌های دیپلماتیک، اقتصادی، و نظامی قرار داده است. در سال‌های اخیر، این چالش‌ها به سطحی بی‌سابقه رسیده و رژیم را به آستانه‌ی فروپاشی سوق داده است. انزوای دیپلماتیک ناشی از تحریم‌های بین‌المللی، به‌ویژه پس از خروج ایالات متحده از [[برنامه جامع اقدام مشترک|'''برجام''']] در ۲۰۱۸، اقتصاد ایران را فلج کرده و معیشت شهروندان را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. فروپاشی شبکه‌ی نیروهای نیابتی رژیم، از جمله سقوط بشار اسد در سوریه و تضعیف گروه‌هایی مانند حزب‌الله و حماس، عمق استراتژیک رژیم را از بین برده و نفوذ آن در خاورمیانه را کاهش داده است. برنامه‌ی هسته‌ای ایران، که به دلیل عدم شفافیت و نقض تعهدات بین‌المللی به بن‌بست رسیده، به افزایش فشارهای جهانی و تهدیدات نظامی منجر شده است. علاوه بر این، نقض گسترده‌ی حقوق بشر، از جمله سرکوب اعتراضات مردمی و اعدام‌های گسترده، رژیم را در معرض انتقادات شدید و اقدامات حقوقی بین‌المللی قرار داده است. این مقاله با تمرکز بر این بحران‌ها، به بررسی ناکارآمدی سیستمی رژیم و ناتوانی آن در مدیریت چالش‌های بین‌المللی می‌پردازد. هدف این مطالعه، ارائه‌ی یک تحقیق جامع و مستند از وضعیت کنونی رژیم و عواملی است که آن را به سوی بی‌ثباتی هدایت می‌کنند.<ref name=":4">[https://prod.iranwire.com/fa/features/56528/ نگاهی به ۹۹ بحران جمهوری اسلامی؛ آمریکا و تحریم‌ها در صدر - سایت ایران وایر]</ref><ref name=":5">[https://kurdistanmedia.com/fa/news/2025/05/11 جمهوری اسلامی در گرداب فروپاشی - سایت کوردستان مدیا]</ref><ref name=":6">[https://fadaian-aghaliyat.org/archives/55812 جمهوری اسلامی غرق در گرداب بحران های بین المللی - سایت سازمان فدائیان اقلیت]</ref><ref name=":7">کتاب «دموکراسی آیت‌الله‌ها» نوشته‌ی هومان مجد</ref> | ||
== انزوای دیپلماتیک و تحریم‌ها == | == انزوای دیپلماتیک و تحریم‌ها == | ||
جمهوری اسلامی ایران در دهه‌های اخیر به دلیل سیاست‌های تقابلی خود با نظم جهانی، در انزوای دیپلماتیک عمیقی فرو رفته است. این انزوا، که ریشه در ایدئولوژی اسلامی و اقدامات خصمانه‌ی رژیم دارد، با تحریم‌های گسترده‌ی بین‌المللی تشدید شده و اقتصاد ایران را به ورطه‌ی فروپاشی کشانده است. تحریم‌های ایالات متحده، به‌ویژه پس از خروج از برجام در سال ۲۰۱۸، صادرات نفت ایران را به شدت کاهش داده و درآمدهای ارزی را به حداقل رسانده است. | جمهوری اسلامی ایران در دهه‌های اخیر به دلیل سیاست‌های تقابلی خود با نظم جهانی، در انزوای دیپلماتیک عمیقی فرو رفته است. این انزوا، که ریشه در ایدئولوژی اسلامی و اقدامات خصمانه‌ی رژیم دارد، با تحریم‌های گسترده‌ی بین‌المللی تشدید شده و اقتصاد ایران را به ورطه‌ی فروپاشی کشانده است. تحریم‌های ایالات متحده، به‌ویژه پس از خروج از برجام در سال ۲۰۱۸، صادرات نفت ایران را به شدت کاهش داده و درآمدهای ارزی را به حداقل رسانده است.<ref name=":4" /> این تحریم‌ها، که به دلیل برنامه‌ی هسته‌ای، حمایت از تروریسم، و نقض حقوق بشر اعمال شده‌اند، تورم، بیکاری، و فقر را در ایران به سطوح بی‌سابقه‌ای رسانده است. | ||
کتاب «''اقتصاد سیاسی ایران پس از انقلاب»'' نوشته‌ی سوزان مالونی، تأکید می‌کند که سوءمدیریت رژیم و اولویت دادن به پروژه‌های ایدئولوژیک بر توسعه‌ی اقتصادی، اثرات تحریم‌ها را تشدید کرده است. | کتاب «''اقتصاد سیاسی ایران پس از انقلاب»'' نوشته‌ی سوزان مالونی، تأکید می‌کند که سوءمدیریت رژیم و اولویت دادن به پروژه‌های ایدئولوژیک بر توسعه‌ی اقتصادی، اثرات تحریم‌ها را تشدید کرده است.<ref name=":3" /> انزوای دیپلماتیک رژیم، با قطع روابط با بسیاری از کشورهای غربی و کاهش همکاری با نهادهای بین‌المللی مانند سازمان ملل، توانایی رژیم برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی را از بین برده است.<ref name=":0" /> این وضعیت، همراه با فساد گسترده‌ی داخلی، اقتصاد ایران را به یک سیستم شکننده و وابسته به منابع محدود تبدیل کرده است. | ||
همچنین تحریم‌های ثانویه، که شرکت‌های خارجی را از تجارت با ایران منع می‌کنند، زنجیره‌ی تأمین کالاهای اساسی را مختل کرده و به افزایش قیمت‌ها و کمبود مواد غذایی و دارو منجر شده است. | همچنین تحریم‌های ثانویه، که شرکت‌های خارجی را از تجارت با ایران منع می‌کنند، زنجیره‌ی تأمین کالاهای اساسی را مختل کرده و به افزایش قیمت‌ها و کمبود مواد غذایی و دارو منجر شده است.<ref name=":1" /> ناتوانی رژیم در مذاکره‌ی مؤثر با قدرت‌های جهانی، به دلیل پافشاری بر شعارهای انقلاب اسلامی، انزوای آن را عمیق‌تر کرده و هرگونه امید به رفع تحریم‌ها را کمرنگ ساخته است.<ref name=":2" /> این انزوا و تحریم‌ها، رژیم را در برابر فشارهای داخلی و خارجی آسیب‌پذیر کرده و بی‌ثباتی آن را افزایش داده است.<ref name=":5" /> | ||
== فروپاشی نیروهای نیابتی == | == فروپاشی نیروهای نیابتی == | ||
شبکه‌ی نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی، که به‌عنوان ابزار اصلی نفوذ منطقه‌ای رژیم عمل می‌کرد، در سال‌های اخیر به دلیل شکست‌های استراتژیک و فشارهای بین‌المللی در حال فروپاشی است. سقوط رژیم بشار اسد در سوریه، که عمق استراتژیک رژیم بود، ضربه‌ی بزرگی به محور مقاومت وارد کرده است. | شبکه‌ی نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی، که به‌عنوان ابزار اصلی نفوذ منطقه‌ای رژیم عمل می‌کرد، در سال‌های اخیر به دلیل شکست‌های استراتژیک و فشارهای بین‌المللی در حال فروپاشی است. سقوط رژیم بشار اسد در سوریه، که عمق استراتژیک رژیم بود، ضربه‌ی بزرگی به محور مقاومت وارد کرده است.<ref name=":8">[https://article.mojahedin.org/i/%D9%86%D9%85%D9%88%D8%AF-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%86%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D9%88-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84%DB%8C نمود آثار شکست استراتژیک در بحران درونی، منطقه‌یی و بین‌المللی - سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> این شکست، توانایی رژیم برای حفظ خطوط تأمین تسلیحاتی به حزب‌الله لبنان را مختل کرده و نفوذ آن در شامات را به شدت کاهش داده است. | ||
حزب‌الله لبنان، به دلیل فشارهای نظامی اسرائیل و کاهش حمایت مالی ایران، در موقعیت ضعف بی‌سابقه‌ای قرار گرفته است. | حزب‌الله لبنان، به دلیل فشارهای نظامی اسرائیل و کاهش حمایت مالی ایران، در موقعیت ضعف بی‌سابقه‌ای قرار گرفته است.<ref name=":6" /> همچنین وضعیت بغرنج حماس در [[غزه|'''غزه''']]، به دلیل محاصره و شکست در درگیری‌های اخیر، و ناتوانی حوثی‌های یمن در حفظ عملیات نظامی علیه ائتلاف عربی، نشان‌دهنده‌ی افول قدرت نیابتی رژیم است.<ref name=":9">[https://article.mojahedin.org/i/%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C%DA%A9-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D8%AC%D8%A7-%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%9F بحران استراتژیک به کجا می‌رود؟ - سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> علاوه بر این، حشدالشعبی در عراق به حاشیه رانده شده و نفوذ ایران در این کشور به دلیل اعتراضات مردمی و فشارهای سیاسی کاهش یافته است. | ||
کتاب ''«دموکراسی آیت‌الله‌ها»'' نوشته‌ی هومان مجد، نشان می‌دهد که سیاست رژیم در سرمایه‌گذاری سنگین روی نیروهای نیابتی، به جای توسعه‌ی داخلی، منابع مالی ایران را تحلیل برده و نارضایتی عمومی را افزایش داده است. | کتاب ''«دموکراسی آیت‌الله‌ها»'' نوشته‌ی هومان مجد، نشان می‌دهد که سیاست رژیم در سرمایه‌گذاری سنگین روی نیروهای نیابتی، به جای توسعه‌ی داخلی، منابع مالی ایران را تحلیل برده و نارضایتی عمومی را افزایش داده است.<ref name=":7" /> این شکست‌ها، رژیم ایران را در برابر رقبای منطقه‌ای مانند عربستان سعودی و اسرائیل آسیب‌پذیر کرده و رویای صدور انقلاب را به کابوس تبدیل کرده است.<ref name=":5" /> فروپاشی این شبکه، رژیم را از ابزار اصلی نفوذ خود محروم کرده و شکنندگی استراتژیک آن را نمایان ساخته است.<ref name=":1" /> | ||
== بحران هسته‌ای == | == بحران هسته‌ای == | ||
برنامه‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی یکی از مهم‌ترین عوامل تشدید بحران‌های بین‌المللی این رژیم بوده و به دلیل پنهان‌کاری و عدم همکاری با نهادهای جهانی به بن‌بست رسیده است. نقض تعهدات ایران در توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ (برجام)، به‌ویژه پس از خروج ایالات متحده در سال ۲۰۱۸، به بازگشت تحریم‌های شدید و کاهش همکاری‌های بین‌المللی منجر شده است. | برنامه‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی یکی از مهم‌ترین عوامل تشدید بحران‌های بین‌المللی این رژیم بوده و به دلیل پنهان‌کاری و عدم همکاری با نهادهای جهانی به بن‌بست رسیده است. نقض تعهدات ایران در توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ (برجام)، به‌ویژه پس از خروج ایالات متحده در سال ۲۰۱۸، به بازگشت تحریم‌های شدید و کاهش همکاری‌های بین‌المللی منجر شده است.<ref name=":4" /> این تحریم‌ها، که صادرات نفت و دسترسی به سیستم‌های مالی جهانی را محدود کرده‌اند، اقتصاد ایران را فلج کرده و تورم و بیکاری را به سطوح بی‌سابقه‌ای رسانده است. | ||
همچنین اصرار رژیم بر ادامه‌ی غنی‌سازی اورانیوم، علی‌رغم هشدارهای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به تهدیدات نظامی از سوی اسرائیل و غرب دامن زده است. سوزان مالونی در کتاب خود تأکید می‌کند که هزینه‌های هنگفت برنامه‌ی هسته‌ای، که با فساد و سوءمدیریت همراه بوده، منابع ملی را تحلیل برده و نارضایتی عمومی را افزایش داده است. | همچنین اصرار رژیم بر ادامه‌ی غنی‌سازی اورانیوم، علی‌رغم هشدارهای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به تهدیدات نظامی از سوی اسرائیل و غرب دامن زده است. سوزان مالونی در کتاب خود تأکید می‌کند که هزینه‌های هنگفت برنامه‌ی هسته‌ای، که با فساد و سوءمدیریت همراه بوده، منابع ملی را تحلیل برده و نارضایتی عمومی را افزایش داده است.<ref name=":3" /> همچنین ناکامی رژیم در مذاکرات احیای برجام، به دلیل پافشاری بر شروط غیرواقعی، فرصت‌های دیپلماتیک برای کاهش فشارها را از بین برده است.<ref name=":8" /> | ||
علاوه بر این، کشف سایت‌های مخفی هسته‌ای و گزارش‌های آژانس درباره‌ی فعالیت‌های غیرمجاز، اعتماد جامعه‌ی جهانی به رژیم را به شدت کاهش داده است. | علاوه بر این، کشف سایت‌های مخفی هسته‌ای و گزارش‌های آژانس درباره‌ی فعالیت‌های غیرمجاز، اعتماد جامعه‌ی جهانی به رژیم را به شدت کاهش داده است.<ref name=":1" /> این وضعیت، همراه با ناتوانی رژیم در ارائه‌ی پاسخ‌های شفاف، به تشدید انزوای دیپلماتیک و تهدیدات نظامی منجر شده است. بحران هسته‌ای، رژیم ایران را در برابر گزینه‌های محدودی قرار داده که هیچ‌یک به نفع بقای آن نیست: یا تسلیم در برابر غرب، یا تقابل نظامی با پیامدهای فاجعه‌بار<ref name=":5" /> این بن‌بست، شکنندگی استراتژیک رژیم را نمایان ساخته است. | ||
== نقض حقوق بشر و فشارهای بین‌المللی == | == نقض حقوق بشر و فشارهای بین‌المللی == | ||
نقض گسترده‌ی حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی، از جمله سرکوب اعتراضات مردمی و اعدام‌های گسترده، به یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های بین‌المللی این رژیم تبدیل شده است. سرکوب خشونت‌آمیز [[اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران|'''اعتراضات سراسری''']]، به‌ویژه در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱، واکنش‌های تند جامعه‌ی جهانی را برانگیخته و رژیم را در معرض تحقیقات بین‌المللی قرار داده است. | نقض گسترده‌ی حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی، از جمله سرکوب اعتراضات مردمی و اعدام‌های گسترده، به یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های بین‌المللی این رژیم تبدیل شده است. سرکوب خشونت‌آمیز [[اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران|'''اعتراضات سراسری''']]، به‌ویژه در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱، واکنش‌های تند جامعه‌ی جهانی را برانگیخته و رژیم را در معرض تحقیقات بین‌المللی قرار داده است.<ref name=":2" /> [[سازمان ملل متحد|'''سازمان ملل متحد''']] و سازمان‌های حقوق بشری مانند عفو بین‌الملل بارها رژیم را به دلیل اعدام‌های گسترده و بازداشت‌های خودسرانه محکوم کرده‌اند. | ||
همچنین سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی، مانند کردها و [[بهائیان ایران|'''بهائیان''']]، به اتهامات نقض حقوق بشر علیه رژیم شدت بخشیده است. | همچنین سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی، مانند کردها و [[بهائیان ایران|'''بهائیان''']]، به اتهامات نقض حقوق بشر علیه رژیم شدت بخشیده است.<ref name=":6" /> هومان مجد در کتاب «دموکراسی آیت‌الله‌ها» تأکید می‌کند که سیاست‌های سرکوبگرانه‌ی رژیم، که برای حفظ قدرت داخلی اعمال می‌شوند، هزینه‌های دیپلماتیک سنگینی به دنبال داشته و حمایت بین‌المللی از مخالفان رژیم را افزایش داده است.<ref name=":7" /> همچنین صدور احکام اعدام برای معترضان و فعالان سیاسی، به تحریم‌های هدفمند علیه مقامات رژیم منجر شده است.<ref name=":1" /> گزارش‌های سازمان ملل درباره‌ی نقض حقوق بشر، از جمله شکنجه و اعدام‌های فراقانونی، رژیم را در برابر فشارهای حقوقی و سیاسی قرار داده است.<ref name=":9" /> این فشارها، همراه با قطعنامه‌های سازمان ملل و تحریم‌های حقوق بشری، رژیم را بیش از پیش منزوی کرده و مشروعیت آن را در صحنه‌ی جهانی تضعیف کرده است. ناتوانی نظام جمهوری اسلامی در پاسخ‌گویی به این اتهامات، به دلیل ساختار سرکوبگر و غیرشفاف آن، به افزایش نارضایتی داخلی و حمایت جهانی از تغییر رژیم منجر شده است.<ref name=":5" /> این بحران، رژیم را در برابر تهدیدات وجودی داخلی و خارجی قرار داده است. | ||
گزارش‌های سازمان ملل درباره‌ی نقض حقوق بشر، از جمله شکنجه و اعدام‌های فراقانونی، رژیم را در برابر فشارهای حقوقی و سیاسی قرار داده است. | |||
== منابع: == | == منابع: == | ||