۸٬۷۷۵
ویرایش
(اصلاح املا، اصلاح سجاوندی، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان =احمدرضا شادبختی | | عنوان =احمدرضا شادبختی | ||
| نام = | | نام = | ||
| تصویر = احمدرضا | | تصویر = احمدرضا شادبختی؛.jpg | ||
| اندازه تصویر =230 پیکسل | | اندازه تصویر =230 پیکسل | ||
| عنوان تصویر =احمدرضا شادبختی | | عنوان تصویر =احمدرضا شادبختی | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| همسر = | | همسر = | ||
|| پانویس = | || پانویس = | ||
}} | |علت مرگ=اعدام، تیرباران}} | ||
'''احمد رضا شادبختی'''، (متولد ۱۳۲۸، اراک – درگذشته ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، زندان اوین) از فعالان سیاسی ایران بود که در جریان مبارزه با دیکتاتوری '''[[محمدرضا پهلوی]]''' و جمهوری اسلامی نقش داشت. او تحصیلات پزشکی را در دانشگاه شیراز آغاز کرد، اما به دلیل فعالیتهای سیاسی از دانشگاه اخراج شد و به تهران مهاجرت کرد. شادبختی در سال ۱۳۵۲ به مدت پنج سال در '''[[زندان قصر]]''' و '''[[زندان اوین]]''' به دلیل هواداری از '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران]]''' زندانی شد. پس از آزادی در سال ۱۳۵۷، به فعالیتهای سیاسی ادامه داد و در سال ۱۳۶۰ دوباره دستگیر شد. او در زندان اوین در برابر شکنجهها مقاومت کرد و در سحرگاه ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، به همراه ۳۷ نفر دیگر توسط جوخه اعدام به قتل رسید. یروم ستاقیان، کارگر و مبارز مسیحی، نیز در همین تاریخ و مکان اعدام شد. ستاقیان، متولد ۱۳۳۴، پس از '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]،''' به مجاهدین پیوست و در تسخیر پادگان ونک مشارکت داشت. این رویداد بخشی از سرکوب گسترده مخالفان پس از برکناری '''[[ابوالحسن بنیصدر]]''' بود. مقاومت این افراد در برابر شکنجهگران، بهویژه در رویارویی با '''[[اسدالله لاجوردی]]'''، از جمله جنبههای برجسته این دوره است. | '''احمد رضا شادبختی'''، (متولد ۱۳۲۸، اراک – درگذشته ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، زندان اوین) از فعالان سیاسی ایران بود که در جریان مبارزه با دیکتاتوری '''[[محمدرضا پهلوی]]''' و جمهوری اسلامی نقش داشت. او تحصیلات پزشکی را در دانشگاه شیراز آغاز کرد، اما به دلیل فعالیتهای سیاسی از دانشگاه اخراج شد و به تهران مهاجرت کرد. شادبختی در سال ۱۳۵۲ به مدت پنج سال در '''[[زندان قصر]]''' و '''[[زندان اوین]]''' به دلیل هواداری از '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران]]''' زندانی شد. پس از آزادی در سال ۱۳۵۷، به فعالیتهای سیاسی ادامه داد و در سال ۱۳۶۰ دوباره دستگیر شد. او در زندان اوین در برابر شکنجهها مقاومت کرد و در سحرگاه ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، به همراه ۳۷ نفر دیگر توسط جوخه اعدام به قتل رسید. یروم ستاقیان، کارگر و مبارز مسیحی، نیز در همین تاریخ و مکان اعدام شد. ستاقیان، متولد ۱۳۳۴، پس از '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]،''' به مجاهدین پیوست و در تسخیر پادگان ونک مشارکت داشت. این رویداد بخشی از سرکوب گسترده مخالفان پس از برکناری '''[[ابوالحسن بنیصدر]]''' بود. مقاومت این افراد در برابر شکنجهگران، بهویژه در رویارویی با '''[[اسدالله لاجوردی]]'''، از جمله جنبههای برجسته این دوره است. | ||
ویرایش