۱۳٬۱۲۲
ویرایش
بست‌نشینی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
Alireza k h (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''بست‌نشینی'''، یکی از رسوم اجتماعی ـ سیاسی ایران پیشامدرن بود که در آن افراد برای در امان ماندن از تعقیب حکومت یا برای اعتراض به بی‌عدالتی و ستم، به مکان‌هایی مقدس یا دارای حرمت (مانند مساجد، امامزاده‌ها و بعدها سفارت‌خانه‌ها) پناه می‌برد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:بست‌نشینی.jpg|جایگزین=بست‌نشینی در سفارت انگلیس |بندانگشتی|'''بست‌نشینی در سفارت انگلیس در تهران دوران مشروطه''']] | |||
'''بست‌نشینی'''، یکی از رسوم اجتماعی ـ سیاسی ایران پیشامدرن بود که در آن افراد برای در امان ماندن از تعقیب حکومت یا برای اعتراض به بی‌عدالتی و ستم، به مکان‌هایی مقدس یا دارای حرمت (مانند مساجد، امامزاده‌ها و بعدها سفارت‌خانه‌ها) پناه می‌بردند. این رسم، که در عصر قاجار به اوج رسید، در جریان [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] نقش برجسته‌ای یافت. [[احمد کسروی]] در ''تاریخ مشروطه ایران'' (۱۳۲۵ش) و ''تاریخ هیجده‌ساله آذربایجان'' (۱۳۲۳ش) به تفصیل از بست‌نشینی مردم در سفارت انگلیس و مساجد به عنوان ابزار فشار سیاسی بر دولت یاد می‌کند. پژوهشگران دیگری همچون فریدون آدمیت، یرواند آبراهامیان و ماشاءالله آجودانی نیز به تحلیل کارکرد سیاسی و اجتماعی این پدیده پرداخته‌اند. | '''بست‌نشینی'''، یکی از رسوم اجتماعی ـ سیاسی ایران پیشامدرن بود که در آن افراد برای در امان ماندن از تعقیب حکومت یا برای اعتراض به بی‌عدالتی و ستم، به مکان‌هایی مقدس یا دارای حرمت (مانند مساجد، امامزاده‌ها و بعدها سفارت‌خانه‌ها) پناه می‌بردند. این رسم، که در عصر قاجار به اوج رسید، در جریان [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] نقش برجسته‌ای یافت. [[احمد کسروی]] در ''تاریخ مشروطه ایران'' (۱۳۲۵ش) و ''تاریخ هیجده‌ساله آذربایجان'' (۱۳۲۳ش) به تفصیل از بست‌نشینی مردم در سفارت انگلیس و مساجد به عنوان ابزار فشار سیاسی بر دولت یاد می‌کند. پژوهشگران دیگری همچون فریدون آدمیت، یرواند آبراهامیان و ماشاءالله آجودانی نیز به تحلیل کارکرد سیاسی و اجتماعی این پدیده پرداخته‌اند. | ||