کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها

(اصلاح املا، اصلاح سجاوندی)
 
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|887x887پیکسل]]
| اندازه جعبه      =
```
| عنوان            =
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام               = آخوند ملا محمدکاظم خراسانی
| نام = میرزا حسن‌خان مشیرالدوله
| تصویر             = آخوند خراسانی؛1.jpg
| تصویر = حسن پیرنیا، مشیرالدوله3.jpg
| اندازه تصویر     =
| توضیح تصویر = میرزا حسن‌خان مشیرالدوله (حسن پیرنیا)، سیاستمدار، حقوق‌دان و تاریخ‌نگار
| عنوان تصویر      =آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، مرجع عالی نجف و رهبر فکری جنبش مشروطه ایران
| نام اصلی =  
| زادروز            = ۱۲۱۷ ه‍.ش
| زمینه فعالیت = سیاست، حقوق، تاریخ‌نگاری
| زادگاه            = مشهد
| ملیت = ایرانی
| تاریخ مرگ        = ۱۲۹۰ ه‍.ش
| تاریخ تولد = سال ۱۲۵۰ شمسی
| مکان مرگ          = نجف اشرف، عراق
| محل تولد = نایین اصفهان
| عرض جغرافیایی محل دفن =
| والدین =  
| طول جغرافیایی محل دفن =
| تاریخ مرگ = سال ۱۳۱۴ شمسی
| latd=|latm=|lats=|latNS=N
| محل مرگ = تهران
| longd=|longm=|longs=|longEW=E
| علت مرگ =  
| محل زندگی        =  
| محل زندگی =  
| ملیت              =  
| مدفن =  
| نژاد              =
| در زمان حکومت = قاجار، پهلوی
| تابعیت            =  
| اتفاقات مهم =  
| تحصیلات          = فقه، اصول و فلسفه در حوزه علمیه نجف
| نام دیگر =  
| دانشگاه          =
| لقب =  
| پیشه             = مرجع تقلید، فقیه و رهبر فکری مشروطه
| بنیانگذار = مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق)، مدرسه نظام احمدی (۱۲۹۶ ش)
| سال‌های فعالیت    =  
| پیشه =  
| کارفرما          =
| سال‌های نویسندگی =  
| نهاد              = حوزه علمیه نجف
| سبک نوشتاری = تاریخ‌نگاری علمی، حقوقی، دانشنامه‌ای
| نماینده          =
| کتاب‌ها = تاریخ ایران باستان، داستان‌های ایران قدیم، حقوق بین‌الملل
| شناخته‌شده برای    = رهبری فکری و فتوای حمایت از انقلاب مشروطه ایران
| مقاله‌ها =  
| نقش‌های برجسته    = صدور فتوای وجوب مشروطه، رهبری علمای نجف، حمایت از مجلس شورای ملی
| نمایشنامه‌ها =  
| سبک              =  
| فیلم‌نامه‌ها =  
| تأثیرگذاران      = شیخ مرتضی انصاری، میرزای شیرازی
| دیوان اشعار =  
| تأثیرپذیرفتگان    = علما و مجاهدان مشروطه‌خواه ایران
| تخلص =  
| شهر خانگی        =  
| فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها) =  
| تلویزیون          =
| همسر =  
| لقب              =  
| شریک زندگی =  
| حزب              =
| فرزندان =  
| جنبش              = انقلاب مشروطه ایران
| تحصیلات = دانشکده حقوق مسکو، مدرسه نظامی کادکسی کرپوس مسکو
| مخالفان          = محمدعلی‌شاه قاجار، شیخ فضل‌الله نوری
| دانشگاه =  
| هیئت              =
| حوزه =  
| دین              = اسلام
| شاگرد =  
| مذهب              = شیعه دوازده‌امامی
| استاد =  
| منصب              = مرجع تقلید و فقیه بزرگ شیعه
| علت شهرت = تأسیس مدرسه علوم سیاسی، تدوین قوانین قضایی، نگارش تاریخ ایران باستان
| مکتب              =  
| تأثیرگذاشته بر = نظام حقوقی مدرن ایران، دانشکده حقوق دانشگاه تهران
| آثار              = ''کفایة الأصول''، ''حاشیه بر مکاسب''، فتاوا و تلگراف‌های سیاسی و…
| تأثیرپذیرفته از =  
| خویشاوندان سرشناس =
| وبگاه =  
| جوایز             =
| imdb_id =  
| امضا              =
| جوایز = نشان از امپراتور روسیه، شاه انگلیس، رئیس‌جمهور فرانسه (۱۳۲۵ ق)
| اندازه امضا       =
| گفتاورد =  
| وبگاه            =
| امضا =  
| پانویس            =
}}
|image size=240پیکسل}}
```
آخوند ملامحمد کاظم خراسانی'''، (متولد سال ۱۲۱۷ ه‍. ش، مشهد - درگذشته ۱۲۹۰ ه‍. ش، نجف) فقیه، مجتهد و از برجسته‌ترین علمای شیعه در عصر مشروطه، با نقش رهبری جریان مذهبی در [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]]، نمادی از پیوند فقه شیعه با مبارزه سیاسی است. آخوند خراسانی از خانواده‌ای مذهبی بود که تحصیلات مقدماتی را در مشهد آغاز کرد و در ۱۲۷۷ ه‍.ق به نجف مهاجرت نمود. اساتیدش شامل شیخ مرتضی انصاری، میرزا محمدحسن شیرازی، سید علی شوشتری، شیخ راضی نجفی و سید مهدی قزوینی بودند. او پس از مرگ میرزا شیرازی در ۱۳۱۲ ه‍. ق، در حوزه تدریسش در نجف، بزرگ‌ترین شد و به مرجعیت تقلید رسید. آثار آخوند خراسانی، به ویژه «کفایة الاصول»، «حاشیه بر مکاسب»، «درر الفوائد»، «فوائد فقهیة و اصولیة»، «تکمیل التبصره»، «کتاب الاجاره»، «روح الحیاة فی تلخیص نجات العباد» و رساله‌هایی در وقف، رضاع، رهن و طلاق، او را به یکی از تأثیرگذارترین فقهای شیعه پس از شیخ انصاری تبدیل کرد. این کتاب‌ها، با تمرکز بر اصول فقه، فلسفه و کلام، در حوزه‌های شیعه تدریس می‌شوند و به زبان‌های فارسی، اردو، انگلیسی و ژاپنی ترجمه شده‌اند.
'''میرزا حسن‌خان مشیرالدوله'''، معروف به حسن پیرنیا (متولد سال ۱۲۵۰، نایین اصفهان – درگذشته ۱۳۱۴، تهران)، از خاندان نایینی و فرزند میرزا نصرالله خان مشیرالدوله، یکی از کلیدی‌ترین چهره‌های سیاسی و حقوقی ایران در دوران گذار از قاجار به پهلوی بود. او تحصیلاتش را در مسکو (مدرسه نظامی و دانشکده حقوق) به پایان رساند و با زبان‌های روسی، فرانسوی، انگلیسی، عربی و یونانی آشنا بود. فعالیت سیاسی‌اش از منشی‌گری وزارت خارجه آغاز شد و شامل تأسیس مدرسه علوم سیاسی، تدریس حقوق بین‌الملل، و نقش در تدوین قانون اساسی [[جنبش مشروطه ایران|مشروطه]] (ترجمه قوانین خارجی) بود. حسن پیرنیا چهار بار نخست‌وزیر، ۲۴ بار وزیر و همچنین نماینده پنج دوره مجلس شورای ملی از تهران بود. در دوره استبداد صغیر، وزارت عدلیه و معارف را بر عهده داشت که انتقاداتی را به دلیل میانه‌روی به همراه آورد. نقشش در حفظ بی‌طرفی ایران در جنگ جهانی اول، لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه)، و مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ (تقسیم ایران) برجسته است، هرچند تلاش‌هایش برای پایان مسالمت‌آمیز قیام‌های خیابانی و جنگل ناکام ماند.


در جنبش مشروطه، آخوند خراسانی با عبدالله بهبهانی و محمد طباطبایی، به عنوان «ثلاثه مشایخ» شناخته شد و فتوای وجوب مشروطه را صادر کرد: «اصول مشروطه از شریعت اسلام اخذ شده است» و «مشروطه‌خواهی برای رفع ظلم و استبداد و اجرای امر به معروف و نهی از منکر است». او مشروطه را بومی‌سازی کرد و مجلس را «رابطه اتحاد بین دولت و ملت» و «مفتاح تربیت و ترقی» دانست، با تأکید بر محدودیت سلطنت به قوانین شرعی شیعه.  
مشیرالدله به عنوان حقوق‌دان، سه طرح قانونی کلیدی (اصول تشکیلات عدلیه ۳۱۱ ماده، محاکمات حقوقی موقتی ۸۱۲ ماده، محاکمات جزایی ۵۰۶ ماده) را بر اساس مدل‌های روسی، عثمانی و فرانسوی تدوین کرد که پایه نظام قضایی مدرن ایران شد. تأسیس مدرسه نظام احمدی نیز از اقدامات نظامی‌اش بود. در سال‌های پایانی، به تاریخ‌نگاری پرداخت و کتاب «تاریخ ایران باستان» (۳ جلد، ۱۳۰۶ ش) را نوشت که نخستین اثر علمی بر اساس باستان‌شناسی و مستندات خارجی بود و بر ناسیونالیسم باستان‌گرا تأثیر گذاشت؛ گزیده‌ای از آن («ایران قدیم») در مدارس تدریس شد. دیگر آثارش شامل «داستان‌های ایران قدیم» (۱۳۰۷ ش)، «حقوق بین‌الملل»، و طرح‌های قانونی بود. نقدهای مثبت بر میانه‌روی، اصلاحات حقوقی، و کمک به مشروطه (مانند خواندن فرمان مشروطیت برای مردم) تأکید دارند، در حالی که منتقدان او را مبلغ سرسخت ناسیونالیسم باستان‌گرا، [[فراماسونری در ایران|فراماسونر]]، و محافظه‌کار می‌دانند که در استبداد صغیر همکاری کرد و آثارش بر خیالبافی‌های مستشرقان استوار است. میراثش در پایه‌گذاری آموزش حقوقی و قضایی ایران ماندگار است، هرچند مناقشه بر سر نقش فراماسونری و میانه‌روی سیاسی ادامه دارد.<ref name=":0">[http://naeeni.com/hasan-pirnia/ حسن پیرنیا «مشیر الدوله» - نایینی]</ref><ref name=":1">[https://rasekhoon.net/mashahir/show/596381/ مشیرالدوله حسن پیرنیا - راسخون]</ref><ref name=":2">[https://sedayenaein.ir/%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%8C-%D9%85%D9%84%D9%82%D8%A8-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9/ حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک - صدای نایین]</ref><ref name=":3">[https://haghpajohi.ir/zartosht/%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%9B-%D9%85%D8%A8%D9%84%D8%BA-%D8%B3%D8%B1%D8%B3%D8%AE%D8%AA-%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%A7/ حسن پیرنیا؛ مبلغ سرسخت ناسیونالیسم باستان‌گرا - حق‌پژوهی]</ref><ref name=":4">[https://bigdeliacademy.com/1400/04/13/remembering-hassan-pirnia-rohamdalaei/ یادی از ابر مرد سیاست و حقوق ایران زمین؛ حسن پیرنیا - آکادمی بیگدلی]</ref><ref name=":5">[http://pajoohe.ir/Product.aspx?ProductID=40856 خاندان پیرنیا - پژوهه]</ref><ref name=":6">[https://psri.ir/?id=8jastoas زندگی سیاسی میرزا حسن‌خان مشیرالدوله - مؤسسه مطالعات و پژهشهای سیاسی]</ref><ref name=":7">[https://ketabrah.com/author/6636-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%A7 زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های حسن پیرنیا - کتابراه]</ref>


فتواهای آخوند خراسانی علیه استبداد صغیر، حمایت از محاصره تبریز و فتح تهران نقش کلیدی داشت، اما مخالف [[رژیم ولایت فقیه|ولایت فقیه]] مطلقه بود و ۲۱ عیب برای حکومت روحانیت برشمرد، از جمله ناتوانی در فن حکومت و تأثیر منفی بر تقوا. انتقادها شامل تفسیر به رأی فتواهایش توسط قاضی شرع [[احمد شاه|احمدشاه]] (برای توجیه مطلقه) و اختلاف بر سر مشروعه است؛ ستایش‌ها او را «حماسه‌ساز تاریخ معاصر» می‌دانند. آخوند خراسانی مدارس آخوندیه (بزرگ، وسطی، کوچک) را در نجف بنیان گذاشت، مجلاتی چون «الإلم» و «نجف اشرف» را حمایت کرد و علیه خرافات جنگید. در ۲۰ ذی‌الحجه ۱۳۲۹ ه‍.ق (۲۱ آذر ۱۲۹۰ ه‍. شدر ۷۴ سالگی در نجف درگذشت؛ شایعه مسمومیت روسی مطرح است. میراثش در فقه شیعه و تاریخ مشروطه دوگانه است: پیشگام بومی‌سازی مشروطه و نقد حکومت دینی، با تأثیر بر اندیشه سیاسی معاصر.<ref name=":0">[https://www.dinonline.com/23440/23440%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/ درباره ملامحمد کاظم خراسانی - دین آنلاین]</ref><ref name=":1">[https://ofoghandisha.com/%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%db%8c/%d8%b4%d8%ae%d8%b5%db%8c%d8%aa-%d9%87%d8%a7/%d9%85%d9%84%d8%a7-%d9%85%d8%ad%d9%85%d8%af-%da%a9%d8%a7%d8%b8%d9%85-%d9%87%d8%b1%d9%88%db%8c-%d8%ae%d8%b1%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d9%86%db%8c-1255-1329%d9%82/ ملا محمد کاظم هروی خراسانی - افق اندیشه]</ref><ref name=":2">[https://psri.ir/?id=79lextej آخوند ملا محمدکاظم خراسانی - مؤسسه مطالعات و پژهشهای سیاسی]</ref><ref name=":3">[https://www.shia-news.com/fa/news/195430/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%88%D9%81-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%89-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA محمد کاظم خراسانی معروف به آخوند خراسانى کیست؟ - شیعه نیوز]</ref><ref name=":4">[https://www.iichs.ir/fa/news/25261/%D8%A7%D9%88-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B7%D9%87 او خواهان بومی‌سازی اصول مشروطه بود - پژوهشکده تاریخ معاصر]</ref><ref name=":5">[https://mobahesat.ir/4894 مجادله در اندیشهٔ آخوند، صد سال پس از محمد کاظم خراسانی - مباحثات]</ref><ref name=":6">[https://dorar.ir/1996/%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%9B-%D9%85-1329%D9%82%D8%8C-1290%D8%B4/ آخوند خراسانی - درر]</ref><ref name=":7">[https://sahebkhabar.ir/news/51308955/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%82%D8%A7%D8%B6%DB%8C-%D8%B4%D8%B1%D8%B9-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%87 تفسیر به رای حکم آخوند خراسانی توسط قاضیِ شرع احمدشاه - صاحب‌خبران]</ref><ref name=":8">تاریخ مشروطه ایران - احمد کسروی</ref>
== مقدمه ==
در تاریخ ایران، عنوان «مشیرالدوله» به چندین شخصیت برجسته تعلق داشته است، از جمله محسن خان مشیرالدوله (وزیر خارجه قاجار و مذاکره‌کننده قراردادهای خارجی)، نصرالله خان مشیرالدوله (پدر حسن پیرنیا و صدراعظم مشروطه)، و دیگران. این مقاله به طور خاص به «میرزا حسن‌خان مشیرالدوله» (حسن پیرنیاسیاستمدار، حقوق‌دان و تاریخ‌نگار برجسته دوران مشروطیت و پس از آن، می‌پردازد.


== زندگی و تحصیلات ==
== زندگی اولیه و تحصیلات ==
آخوند ملامحمد کاظم خراسانی، معروف به آخوند نجف یا آخوند خراسان، در سال ۱۲۵۵ ه‍.ق (۱۲۱۷ ه‍. ش/ ۱۸۳۹ میلادی) در مشهد زاده شد. او کوچک‌ترین پسر ملا حسین واعظ هراتی بود که از هرات به مشهد مهاجرت کرده و به عنوان واعظ و تاجر ابریشم فعالیت می‌کرد. خانواده‌اش مذهبی و از طبقه علما بودند و ملا حسین در مشهد ساکن شد تا نزدیک حرم امام رضا (ع) باشد. آخوند خراسانی در جوانی با دختری از خانواده مذهبی ازدواج کرد، اما پس از مرگ فرزند کوچکش و همسرش، دوباره ازدواج نمود و صاحب شش فرزند (پنج پسر: مهدی، احمد، محمد، حسین، حسن؛ و یک دختر: زهرا) شد.
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، معروف به حسن پیرنیا، در سال ۱۲۵۰ شمسی (۱۲۹۱ قمری) در نایین اصفهان (یا تبریز طبق برخی روایات) زاده شد. او فرزند ارشد میرزا نصرالله خان مشیرالدوله نایینی، صدراعظم مشروطه و وزیر خارجه قاجار، بود که از نوادگان حاج عبدالوهاب نایینی (عارف قرن سیزدهم) به‌شمار می‌رفت. مادرش فرزند حاجی میرزا تقی آجودان بود. حسن پیرنیا دو برادر داشت: حسین (مؤتمن‌الملک، حقوق‌دان و رئیس مجلس) و علی (که در اروپا به علت بیماری سل درگذشت). خانواده پیرنیا، با پیشینه سیاسی، شامل شخصیت‌هایی چون ابوالحسن معاضدالسلطنه (برادرزاده نصرالله خان) و باقر پیرنیا (استاندار خراسان) بود. کودکی حسن پیرنیا در محیطی مذهبی و سیاسی گذشت و تحصیلات مقدماتی (فارسی، عربی، انگلیسی) را نزد معلمانی چون میرزا محمدباقر بواناتی آموخت که روحیه آزادی‌خواهی را در او تقویت کرد.<ref name=":1" /><ref name=":5" /><ref name=":7" />


=== تحصیلات مقدماتی ===
=== تحصیلات و آشنایی با اروپا ===
آخوند خراسانی از ۱۲ سالگی وارد حوزه علمیه مشهد شد و ادبیات عربی، منطق، فقه و اصول فقه را نزد اساتید محلی آموخت. پس از شش سال، احساس کرد آموزش‌های مشهد برایش کافی نیست و به خانواده گفت: <blockquote>«دیگر اینجا برای من تازگی ندارد، من آنچه در اینجا بود، فراگرفتم. اکنون می‌خواهم، راهی نجف شوم و از مرکز علم و دانش استفاده کنم». </blockquote>او در سال ۱۲۷۷ ه‍.ق به حجاز و سپس نجف مهاجرت کرد.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":7" /><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref name=":6" />  
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در ۱۴سالگی به همراه برادرانش برای تحصیل به روسیه رفت. ابتدا در مدرسه نظامی کادکسی کرپوس مسکو (۱۳۰۷ ق) علوم نظامی آموخت و رتبه اول را کسب کرد، سپس وارد دانشکده حقوق مسکو شد و با احراز رتبه اول فارغ‌التحصیل گردید. دوران تحصیلش (۱۳۰۷–۱۳۲۳ ق) با انقلاب ۱۹۰۵ روسیه و آشنایی با اصلاح‌طلبان ایرانی قفقاز همزمان بود که دیدگاه‌های حقوقی و مشروطه‌خواهانه‌اش را شکل داد. او زبان روسی و فرانسوی را کامل آموخت و بعدها با انگلیسی، عربی، یونانی قدیم و آلمانی (خودآموز در ۵۸سالگی) آشنا شد. وی پس از تحصیل، به عنوان وابسته سفارت ایران در سن‌پترزبورگ مشغول شد.<ref name=":0" /><ref name=":4" /><ref name=":6" />


== تحصیلات در نجف و اساتید ==
== ورود به عرصه سیاسی و نقش در مشروطیت ==
آخوند خراسانی در نجف، ابتدا نزد شیخ مرتضی انصاری (شیخ الأنصاری، خاتم الفقهاء و المجتهدین) بیش از دو سال فقه و اصول خواند. سپس نزد میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای بزرگ، صادرکننده فتوای تحریم تنباکو) بیش از ۱۳ سال شاگردی کرد و از برجسته‌ترین شاگردانش بود. وقتی میرزای شیرازی به سامرا مهاجرت کرد (۱۲۹۱ ه‍. ق)، آخوند خراسانی ماند و به تدریس پرداخت، اما میرزا او را ستود و گفت: <blockquote>«او از فضیلت و تقوای بالایی برخوردار است، شاگردان از دروسش بهره ببرند». </blockquote>دیگر اساتید او عبارت بودند از: سید علی شوشتری (تا ۱۲۸۳ ه‍. ق)، شیخ راضی نجفی (تا ۱۲۹۰ ه‍. ق)، سید مهدی قزوینی، میرزا ابوالحسن جلوه و ملا حسین خویی در تهران.
[[پرونده:حسن پیرنیا، مشیرالدوله2.jpg|جایگزین=میرزا حسن‌خان مشیرالدوله|بندانگشتی|280x280پیکسل|میرزا حسن‌خان مشیرالدوله]]


=== تدریس و مرجعیت ===
=== آغاز فعالیت در وزارت خارجه ===
پس از مرگ میرزا شیرازی (۱۳۱۲ ه‍. ق)، حوزه تدریس آخوند خراسانی در نجف بزرگ‌ترین شد (۶۰۰–۷۰۰ شاگرد در فقه، ۱۰۰۰ در اصول) و به مرجعیت تقلید رسید. تدریسش با بیان شیوا، سرعت انتقال و عمق علمی بود؛ بیش از ۴۰ سال درس داد و شاگردانی چون آقا بزرگ تهرانی، شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء و سید حب‌الله شهرستانی تربیت کرد. او «آخوند» نامیده شد، عنوانی برای عالم، رهبر و معلم در فقه و اصول.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref name=":4" /><ref name=":6" /><ref name=":7" />  
پس از مرگ محسن خان مشیرالدوله (۱۳۱۷ ق)، پدرش نصرالله خان به وزارت خارجه رسید و حسن را از روسیه فراخواند. با لقب مشیرالملک، ریاست بایگانی وزارت خارجه و منشی‌گری مخصوص صدراعظم امین‌السلطان را بر عهده گرفت. نخستین کارش تدوین نظام‌نامه حق ویزا برای ایرانیان خارج بود. با حمایت پدر، امین‌السلطان و [[مظفرالدین شاه]]، مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) را تأسیس کرد تا کادر وزارت خارجه تربیت شود؛ بودجه‌اش از معدن فیروزه تأمین شد و خودش حقوق بین‌الملل تدریس کرد. در سفرهای مظفرالدین شاه به اروپا (۱۳۲۰ ق)، مترجم روسی بود و خدماتش مورد رضایت شاه قرار گرفت.<ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":7" />  


== آثار علمی و پژوهشی ==
=== نقش در انقلاب مشروطیت ===
در آستانه [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] (۱۳۲۴ ق)، به ایران بازگشت و پس از فرمان عدالتخانه، در کمیسیون تدوین نظام‌نامه عضویت یافت. فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ش) را برای مردم خواند و در هیئت تدوین انتخابات و قانون اساسی، مسئولیت ترجمه قوانین خارجی (روسی، عثمانی، فرانسوی) را بر عهده داشت. در ربیع‌الاول ۱۳۲۵ ق، سفیر فوق‌العاده به سن‌پترزبورگ، لندن و پاریس برای اعلان تاج [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]] رفت و قرارداد ۱۹۰۷ را نقد کرد؛ او از امپراتور روسیه، شاه انگلیس و رئیس‌جمهور فرانسه نشان گرفت. این مأموریت را «تبعید محترمانه» می‌دانست. میانه‌روی‌اش در مشروطیت، از آشنایی با اصلاح‌طلبان قفقاز ناشی بود و او را به یاری مشروطه بدون افراط کشاند.<ref name=":0" /><ref name=":6" /><ref name=":4" />


=== کتاب‌های اصلی ===
== فعالیت‌های سیاسی و اصلاحات ==
آخوند خراسانی آثار متعددی در فقه، اصول و فلسفه نگاشت. برجسته‌ترین آنها عبارتند از: «کفایة الاصول» (دو جلد، مختصر و نوآورانه، پایان دوره سطح در حوزه‌ها، با بیش از ۱۰۰ حاشیه و شرح؛ ترجمه به فارسی، اردو، انگلیسی، ژاپنی؛ چاپ بیش از ۱۰۰ بار). دیگر آثار: «حاشیه بر مکاسب» (دقیق‌ترین شرح مکاسب شیخ انصاری)، «درر الفوائد فی شرح الفرائض»، «فوائد فقهیة و اصولیة»، «تکمیل التبصره»، «کتاب الاجاره»، «روح الحیاة فی تلخیص نجات العباد» (چاپ بغداد ۱۳۲۷ ه‍. ق)، «ذخیرة العباد فی یوم المعاد» (رساله عملیه فارسی، چاپ بمبئی و تهران ۱۳۲۹ ه‍. ق)، حاشیه بر رسائل، منظومه سبزواری، اسفار ملاصدرا، رساله در وقف، رضاع، رهن، طلاق، عدل، قضا و شهادت.


=== تأثیر علمی ===
=== نقش در استبداد صغیر و وزارت ===
آثار آخوند خراسانی، به ویژه کفایة، از مهم‌ترین کتاب‌های اصولی است: «با بیانی شیوا، خالی از زوائد و پر از نظریات جدید و جالب». بیش از ۱۲ عالم شرح نوشتند و ۱۰۰ فقیه حاشیه. او مکتب وحید بهبهانی را پس از انصاری پیش برد و علیه خرافات جنگید. او همچنین مجلاتی چون «الإلم» (عربی) و «نجف اشرف» (فارسی) را حمایت کرد.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref name=":6" />  
در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش)، پس از به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی شاه، میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در کابینه‌های متعدد حضور داشت و به عنوان وزیر عدلیه و معارف فعالیت کرد. این دوره، که با سرکوب مشروطه‌خواهان همراه بود، انتقاداتی را به سوی او جلب کرد. برخی منابع او را به دلیل همکاری با دربار در این زمان به محافظه‌کاری و حتی حمایت از استبداد متهم کرده‌اند. با این حال، منابع دیگر تأکید دارند که میانه‌روی او در این دوره از سر اجبار و تلاش برای حفظ ثبات بود، نه همراهی با استبداد. پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه (۱۲۸۸ ش)، حسن پیرنیا به عنوان نماینده تهران در دوره دوم مجلس شورای ملی انتخاب شد و نقش مهمی در بازسازی ساختارهای حکومتی ایفا کرد. او در این دوره، با تدوین نظام‌نامه‌های قضایی، به اصلاحات حقوقی ادامه داد و تلاش کرد تا نهادهای مشروطه را تقویت کند.<ref name=":3" /><ref name=":6" />  


== نقش در جنبش مشروطه ==
=== نخست‌وزیری و سیاست خارجی ===
آخوند خراسانی با بهبهانی و طباطبایی «ثلاثه مشایخ» مشروطه بود و فتوای وجوب مشروطه را با این مضمون صادر کرد: <blockquote>«اصول مشروطه از شریعت اسلام اخذ شده» و «مشروطه‌خواهی برای رفع ظلم، استبداد و اجرای امر به معروف است». </blockquote>او همچنین مقدمه بر «تنبیه الامه» نائینی نوشت و مشروطه را بومی کرد: <blockquote>«مشروطه در هر کشور یعنی محدود کردن اراده سلطنت و دولت به حدود و قوانین مطابق دین رسمی آن کشور». </blockquote>آخوند خراسانی علیه استبداد صغیر (محرم ۱۳۲۵ ه‍. ق) فتوا داد و مجلس را «رابطه اتحاد دولت و ملت» و «مفتاح ترقی» دانست.
[[پرونده:پیرنیا نفر دوم از راست.jpg|جایگزین=حسن پیرنیا، نفر دوم از راست|بندانگشتی|263x263پیکسل|حسن پیرنیا، نفر دوم از راست]]
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله چهار بار به نخست‌وزیری رسید (۱۲۹۳ ق، ۱۲۹۹ ش، ۱۳۰۰ ش، ۱۳۰۲ ش)، که هر دوره با چالش‌های سیاسی و اجتماعی همراه بود. در دوره اول (۱۲۹۳ ق)، به عنوان صدراعظم موقت، با مشکلات مالی دولت قاجار و نفوذ خارجی روبرو شد. در دوره‌های بعدی (۱۲۹۹–۱۳۰۲ ش)، به ویژه در کابینه‌های پس از کودتای ۱۲۹۹، او تلاش کرد تا بی‌طرفی ایران را در جنگ جهانی اول حفظ کند. او با لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه) و مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ (تقسیم ایران بین روسیه و انگلیس) به تقویت استقلال ایران کمک کرد. با این حال، تلاش‌هایش برای پایان دادن به قیام جنگل و اعتراضات خیابانی به صورت مسالمت‌آمیز ناکام ماند، که برخی منابع آن را به ضعف دیپلماسی داخلی او نسبت می‌دهند. در سیاست خارجی، او با مذاکره با قدرت‌های بزرگ و استفاده از دانش حقوقی‌اش، به حفظ منافع ایران کمک کرد، هرچند برخی منتقدان او را به محافظه‌کاری در برابر فشارهای خارجی متهم کرده‌اند.<ref name=":0" /><ref name=":1" />  


=== فعالیت‌های سیاسی ===
=== تأسیس مدرسه نظام احمدی ===
آخوند خراسانی نامه‌ها و تلگرام‌هایی به رهبران ایران فرستاد و در مهاجرت صغری (۱۲۸۴ ه‍. ق) از اعتراضات علیه علاءالدوله حمایت کرد. فتواهایش فتح تهران (۲۲ تیر ۱۲۸۸ ه‍. ق) و محاصره تبریز را تسریع کرد. شرکت اسلامی را تأسیس و مدارس علوی و رضوی را با هیئت علمی علما و تجار بنیان گذاشت و وجوب استفاده از موقوفات را برای مدارس فتوا داد.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref name=":4" /><ref name=":6" />  
در سال ۱۲۹۶ شمسی، حسن پیرنیا مدرسه نظام احمدی را تأسیس کرد که هدف آن تربیت افسران نظامی با آموزش مدرن بود. این مدرسه، که بر اساس مدل‌های نظامی اروپایی طراحی شده بود، به تقویت ارتش ایران در دوره‌ای پرآشوب کمک کرد. او همچنین در دوره‌های وزارت جنگ (شش بار)، اصلاحاتی در ساختار نظامی انجام داد، از جمله تدوین نظام‌نامه‌های نظامی و بهبود آموزش سربازان. این اقدامات، بخشی از تلاش او برای مدرن‌سازی نهادهای حکومتی بود، هرچند برخی منابع معتقدند که این اصلاحات به دلیل محدودیت‌های مالی و سیاسی، تأثیر محدودی داشتند.<ref name=":4" /><ref name=":3" />  


== مواضع فکری و سیاسی ==
== اصلاحات حقوقی و آموزشی ==


=== نقد ولایت فقیه و حکومت روحانیت ===
=== تأسیس مدرسه علوم سیاسی ===
آخوند خراسانی مخالف ولایت فقیه مطلقه بود و ۲۱ عیب برای حکومت روحانیت برشمرد. از جمله: ناتوانی در فن حکومت، تأثیر منفی بر تقوا، و سپردن امور حسبیه به نمایندگان مجلس. او حکومت را به جمهور مسلمین سپرد و گفت: <blockquote>«حکومت اسلامی در غیبت ائمه ممتنع است». </blockquote>
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، تأسیس مدرسه علوم سیاسی در سال ۱۳۱۷ قمری بود که بعدها پایه دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. این مدرسه، که با بودجه معدن فیروزه تأمین مالی می‌شد، برای تربیت دیپلمات‌ها و کارمندان وزارت خارجه طراحی شده بود. پیرنیا شخصاً حقوق بین‌الملل را در این مدرسه تدریس کرد و برنامه درسی آن را با الهام از نظام‌های آموزشی اروپا تنظیم نمود. این نهاد، نقش کلیدی در تربیت نسل جدیدی از مدیران و حقوق‌دانان ایرانی داشت و به تقویت دیپلماسی مدرن ایران کمک کرد.<ref name=":1" /><ref name=":2" />  


=== بومی‌سازی مشروطه ===
=== تدوین قوانین قضایی ===
آخوند خراسانی مشروطه را با شریعت شیعه تطبیق داد و گفت: <blockquote>«مجلس شورای ملی همان رابطه اتحاد و اتصالی است که همیشه فیمابین دولت و ملت آرزومند آن بودیم».<ref name=":5" /><ref name=":4" /><ref name=":0" /> </blockquote>
حسن پیرنیا به عنوان وزیر عدلیه (هشت بار)، سه طرح قانونی کلیدی تدوین کرد: اصول تشکیلات عدلیه (۳۱۱ ماده)، محاکمات حقوقی موقتی (۸۱۲ ماده)، و محاکمات جزایی (۵۰۶ ماده). این قوانین، که با اقتباس از مدل‌های روسی، عثمانی، و فرانسوی نوشته شدند، پایه نظام قضایی مدرن ایران را تشکیل دادند. او با استفاده از دانش حقوقی خود، تلاش کرد تا دادگستری ایران را از نظام سنتی به سیستمی قانون‌مند تبدیل کند. این اصلاحات، به ویژه در دوره مشروطیت، به بهبود ساختار قضایی و کاهش فساد کمک کرد، هرچند اجرای کامل آن‌ها به دلیل مشکلات مالی و سیاسی با موانعی مواجه شد.<ref name=":4" /><ref name=":6" />  


== درگذشت و میراث ==
== آثار تاریخی و تألیفات ==
آخوند ملا محمدکاظم خراسانی در ۲۰ ذی‌الحجه ۱۳۲۹ ه‍.ق (۲۱ آذر ۱۲۹۰ ه‍.ش / ۲۱ دسامبر ۱۹۱۱ م)، در ۷۴ سالگی در نجف درگذشت؛ درباره مرگ او، شایعه مسمومیت روسی (در برابر اولتیماتوم روس) مطرح است. او در حال برنامه‌ریزی جهاد علیه روس بود و کاروانش از عراق به ایران متوقف شد. پیکر آخوند خراسانی در حرم حضرت علی (ع) دفن گردید.
[[پرونده:تاریخ ایران باستان.jpg|جایگزین=تاریخ ایران باستان، تالیف حسن پیرنیا|بندانگشتی|261x261پیکسل|تاریخ ایران باستان، تالیف حسن پیرنیا]]


=== میراث و نقدها ===
=== تاریخ ایران باستان ===
میراث آخوند خراسانی در فقه (کفایة) و مشروطه (فتواها) ماندگار است؛ مدارس آخوندیه را بنیان گذاشت و علیه خرافات جنگید. از او به عنوان «حماسه‌ساز تاریخ معاصر» ستایش شده است. نقدهایی که آخوندهای ارتجاعی آن زمان بر او کرده‌اند، عبارتند از: تفسیر به رأی فتواهایش توسط قاضی شرع احمدشاه برای توجیه مطلقه؛ اختلاف بر مشروعه و انکار ولایت فقیه که آن را رد می‌کرد.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref name=":4" /><ref name=":5" /><ref name=":6" /><ref name=":7" /><ref name=":8" />  
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در سال‌های پایانی عمرش به تاریخ‌نگاری روی آورد و برجسته‌ترین اثرش، «تاریخ ایران باستان» (۳ جلد، ۱۳۰۶ ش)، را منتشر کرد. این کتاب، که به عنوان اولین اثر علمی تاریخ ایران بر اساس باستان‌شناسی و منابع خارجی (یونانی، رومی، و شرقی) شناخته می‌شود، به بررسی تمدن‌های ایران پیش از اسلام، از جمله هخامنشیان، اشکانیان، و ساسانیان، می‌پردازد. حسن پیرنیا با استفاده از دانش زبان‌های یونانی، عربی، و اروپایی، منابع دست‌اول را تحلیل کرد و اثری جامع ارائه داد که در زمان خود بی‌سابقه بود. گزیده این کتاب، تحت عنوان «ایران قدیم»، در مدارس به عنوان کتاب درسی تدریس شد و بر تقویت حس ناسیونالیسم ایرانی تأثیر گذاشت. باستانی پاریزی در کتاب «محیط سیاسی و زندگانی پیرنیا» این اثر را به دلیل دقت علمی و نثر روان، نقطه عطفی در تاریخ‌نگاری ایرانی می‌داند. با این حال، برخی منابع معتقدند که این کتاب به دلیل تأکید بر ناسیونالیسم باستان‌گرا و تکیه بر روایات مستشرقان، به خیالبافی‌های تاریخی دامن زده است.<ref name=":7" /><ref name=":3" />  


== منابع ==
=== دیگر آثار و تألیفات ===
علاوه بر «تاریخ ایران باستان»، حسن پیرنیا کتاب «داستان‌های ایران قدیم» (۱۳۰۷ ش) را منتشر کرد که مجموعه‌ای از روایات اساطیری و تاریخی ایران پیش از اسلام بود. این اثر، با هدف معرفی فرهنگ و هویت ایرانی به نسل جوان، نثری ساده‌تر از «تاریخ ایران باستان» داشت و در میان خوانندگان عمومی محبوبیت یافت. او همچنین کتاب «حقوق بین‌الملل» را تألیف کرد که بر اساس تدریس‌هایش در مدرسه علوم سیاسی نوشته شد و به آموزش دیپلمات‌های ایرانی کمک کرد. طرح‌های قانونی او، از جمله اصول تشکیلات عدلیه (۳۱۱ ماده)، محاکمات حقوقی موقتی (۸۱۲ ماده)، و محاکمات جزایی (۵۰۶ ماده)، نیز به عنوان آثار مکتوب او در حوزه حقوق شناخته می‌شوند. این آثار، که با اقتباس از قوانین روسی، عثمانی، و فرانسوی تدوین شدند، پایه نظام قضایی مدرن ایران را تشکیل دادند.<ref name=":1" /><ref name=":4" />
 
== نقدها و ارزیابی‌ها ==
 
=== نقدهای مثبت ===
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله به دلیل نقشش در اصلاحات حقوقی، تأسیس نهادهای آموزشی، و تدوین قانون اساسی مشروطه مورد تحسین قرار گرفته است. تأسیس مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) و تدریس حقوق بین‌الملل، به تربیت نسل جدیدی از دیپلمات‌ها و حقوق‌دانان کمک کرد که در دوره مشروطیت نقش مهمی ایفا کردند. کتاب «تاریخ ایران باستان» به عنوان اثری پیشرو در تاریخ‌نگاری علمی ایران شناخته می‌شود که هویت ملی را تقویت کرد. برخی منابع او را به دلیل میانه‌روی در سیاست و تلاش برای حفظ بی‌طرفی ایران در جنگ جهانی اول ستایش می‌کنند. نقش او در خواندن فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ش) و لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه) نیز از دستاوردهای برجسته‌اش شمرده می‌شود. همچنین، فعالیت‌هایش در مجلس شورای ملی (دوره‌های دوم تا ششم) و تدوین قوانین قضایی، او را به یکی از معماران نظام حقوقی مدرن ایران تبدیل کرد.<ref name=":0" /><ref name=":4" />
 
=== نقدهای منفی ===
با وجود دستاوردها، حسن پیرنیا با انتقاداتی نیز مواجه بوده است. برخی منابع او را به دلیل تأکید بیش از حد بر ناسیونالیسم باستان‌گرا در «تاریخ ایران باستان» مورد نقد قرار داده‌اند و معتقدند که این اثر، با تکیه بر روایات مستشرقان، تصویری غیرواقعی از تاریخ ایران ارائه کرده است. همچنین اتهام فراماسونری نیز به او نسبت داده شده، که به دلیل ارتباطاتش با محافل سیاسی و دیپلماتیک اروپا مطرح شده است، هرچند شواهد قطعی برای این ادعا وجود ندارد. همچنین، حضور او در کابینه‌های دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش) انتقاداتی را برانگیخت و برخی او را به محافظه‌کاری و همکاری با دربار متهم کردند. برخی‌ها این انتقاد را با استدلال میانه‌روی اجباری او تعدیل می‌کنند، اما ناکامی‌اش در پایان دادن به قیام‌های خیابانی و جنگل نیز به عنوان نقطه ضعف دیپلماسی داخلی او ذکر شده است.<ref name=":3" /><ref name=":6" />
 
== وفات و میراث ==
[[پرونده:حسن پیرنیا، مشیرالدوله.jpg|جایگزین=حسن پیرنیا، مشیرالدوله|بندانگشتی|280x280پیکسل|حسن پیرنیا، مشیرالدوله]]
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در سال ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در تهران درگذشت. منابع سن او را هنگام مرگ ۶۴ سال ذکر کرده‌اند. مرگ او در دوره‌ای رخ داد که ایران در حال گذار به [[سلطنت پهلوی|نظام پهلوی]] بود و بسیاری از اصلاحات او، از جمله نظام قضایی و آموزشی، به تدریج در ساختار جدید ادغام شدند. مراسم تشییع او با حضور چهره‌های سیاسی و فرهنگی برگزار شد و به دلیل جایگاهش به عنوان یکی از معماران مشروطیت، مورد احترام قرار گرفت. جزئیات کمی درباره بیماری یا علت دقیق مرگ او در منابع موجود است، اما برخی منابع اشاره می‌کنند که او در سال‌های آخر از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرده بود و بیشتر به تألیفات تاریخی مشغول بود.<ref name=":0" /><ref name=":7" />
 
میراث حسن پیرنیا در سه حوزه کلیدی خلاصه می‌شود: اصلاحات حقوقی، آموزش سیاسی، و تاریخ‌نگاری. تأسیس مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) و تدوین قوانین قضایی، پایه‌های نظام حقوقی و دیپلماتیک مدرن ایران را بنا نهاد. این نهاد، که بعدها به دانشکده حقوق دانشگاه تهران تبدیل شد، نسل‌هایی از مدیران و حقوق‌دانان را تربیت کرد. کتاب «تاریخ ایران باستان» و «داستان‌های ایران قدیم» نقش مهمی در تقویت هویت ملی و آموزش تاریخ ایران به نسل جوان ایفا کردند. این آثار، با وجود انتقاداتی مانند تأکید بر ناسیونالیسم باستان‌گرا، همچنان به عنوان منابعی ارزشمند در تاریخ‌نگاری ایران شناخته می‌شوند. نقش او در مشروطیت، از جمله خواندن فرمان مشروطیت و تدوین قانون اساسی، به تثبیت نظام پارلمانی کمک کرد. با این حال، مناقشه‌هایی مانند اتهام فراماسونری و محافظه‌کاری در دوره استبداد صغیر، پیچیدگی شخصیت او را نشان می‌دهند. باستانی پاریزی در «محیط سیاسی و زندگانی پیرنیا» او را سیاستمداری میانه‌رو توصیف می‌کند که با وجود محدودیت‌های زمانه، به پیشرفت ایران کمک کرد. جایگاه او به عنوان یکی از پیشگامان اصلاحات حقوقی و تاریخ‌نگاری علمی در ایران غیرقابل انکار است.<ref name=":4" /><ref name=":5" />
 
== اهمیت تاریخی و جایگاه ==
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله یکی از برجسته‌ترین چهره‌های دوران گذار ایران از قاجار به پهلوی بود. او با تلفیق دانش حقوقی و سیاسی غربی با نیازهای جامعه ایرانی، به اصلاحات اساسی در نظام قضایی، آموزشی، و دیپلماتیک کمک کرد. تأسیس مدرسه علوم سیاسی و تدوین قوانین قضایی، او را به یکی از معماران نظام حقوقی مدرن ایران تبدیل کرد. فعالیت‌هایش در مشروطیت، از جمله نقش در تدوین قانون اساسی و خواندن فرمان مشروطیت، به تقویت نظام پارلمانی انجامید. آثار تاریخی‌اش، به ویژه «تاریخ ایران باستان»، با وجود انتقادات، به احیای هویت ملی و آموزش تاریخ ایران کمک کرد. حضور او در کابینه‌های متعدد و چهار دوره نخست‌وزیری، نشان‌دهنده نفوذ سیاسی او بود، هرچند تصمیماتش در دوره استبداد صغیر و ناکامی در برخی مذاکرات داخلی انتقاداتی را برانگیخت. اتهاماتی مانند فراماسونری و ناسیونالیسم افراطی، پیچیدگی شخصیت او را نشان می‌دهند، اما دستاوردهایش در آموزش، حقوق، و تاریخ‌نگاری همچنان مورد مطالعه و تحسین است. جایگاه او به عنوان پلی بین سنت و تجدد در تاریخ ایران ماندگار است.<ref name=":0" /><ref name=":6" />
 
== منابع: ==
۸٬۸۰۲

ویرایش