۹٬۱۷۱
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری: به ویرایشگر منبع تغییر داده شده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| معروف به = صدرالواعظین، صدرالمحققین | | معروف به = صدرالواعظین، صدرالمحققین | ||
| نام مستعار = | | نام مستعار = | ||
| زادروز = | | زادروز = سال ۱۲۴۱ ه.ش | ||
| شهر تولد = همدان | | شهر تولد = همدان | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| تاریخ مرگ = آبان ۱۲۸۷ ه.ش | | تاریخ مرگ = آبان ۱۲۸۷ ه.ش | ||
| شهر مرگ = بروجرد | | شهر مرگ = بروجرد | ||
| کشور مرگ = | | کشور مرگ = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
| فرزندان = سید محمدعلی جمال‌زاده | | فرزندان = سید محمدعلی جمال‌زاده | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| دین = اسلام | | دین = اسلام | ||
| حزب سیاسی = | | حزب سیاسی = | ||
| سمت = خطیب برجسته جنبش مشروطه، عضو انجمن‌های مشروطه‌خواه | | سمت = خطیب برجسته جنبش مشروطه، عضو انجمن‌های مشروطه‌خواه | ||
| پست‌های قبلی = | | پست‌های قبلی = | ||
| فعالیت‌ها = سخنرانی‌های مشروطه‌خواهانه در تهران، تبریز، رشت، اصفهان و شیراز؛ همکاری در نشریه الجمال؛ تأسیس شرکت اسلامیه؛ نوشتن رساله‌های | | فعالیت‌ها = سخنرانی‌های مشروطه‌خواهانه در تهران، تبریز، رشت، اصفهان و شیراز؛ همکاری در نشریه الجمال؛ تأسیس شرکت اسلامیه؛ نوشتن رساله‌های «لباس التقوی» و «رؤیای صادقه» | ||
| قبل از = | | قبل از = | ||
| بعد از = | | بعد از = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| زیرنویس = | | زیرنویس = | ||
|image_size=240پیکسل}} | |||
}} | |||
'''سید جمال‌الدین واعظ اصفهانی'''، (متولد سال ۱۲۴۱–۱۲۸۷ ه.ش)، یکی از برجسته‌ترین خطیبان و فعالان سیاسی دوره [[جنبش مشروطه ایران]]، نقش مهمی در بیداری فکری و اجتماعی مردم ایفا کرد. او در خانواده‌ای مذهبی در همدان متولد شد و تحصیلات ابتدایی خود را در علوم دینی در همدان و اصفهان گذراند. جمال‌الدین به دلیل سخنرانی‌های آتشین و تأثیرگذارش در حمایت از مشروطه و عدالت‌خواهی، به یکی از چهره‌های کلیدی جنبش مشروطه تبدیل شد. او با همکاری افرادی چون [[ملک‌المتکلمین]]، در انجمن‌های مخفی و علنی مشروطه‌خواهان فعالیت داشت و از منبر به‌عنوان ابزاری برای آگاهی‌بخشی و بسیج مردم استفاده کرد. جمال‌الدین واعظ اصفهانی در سخنرانی‌هایش به موضوعاتی چون استبداد، فساد حکومتی، و لزوم قانون اساسی و عدالتخانه پرداخته و از نقش علما و مردم در اصلاحات اجتماعی حمایت می‌کرد. | '''سید جمال‌الدین واعظ اصفهانی'''، (متولد سال ۱۲۴۱–۱۲۸۷ ه.ش)، یکی از برجسته‌ترین خطیبان و فعالان سیاسی دوره [[جنبش مشروطه ایران]]، نقش مهمی در بیداری فکری و اجتماعی مردم ایفا کرد. او در خانواده‌ای مذهبی در همدان متولد شد و تحصیلات ابتدایی خود را در علوم دینی در همدان و اصفهان گذراند. جمال‌الدین به دلیل سخنرانی‌های آتشین و تأثیرگذارش در حمایت از مشروطه و عدالت‌خواهی، به یکی از چهره‌های کلیدی جنبش مشروطه تبدیل شد. او با همکاری افرادی چون [[ملک‌المتکلمین]]، در انجمن‌های مخفی و علنی مشروطه‌خواهان فعالیت داشت و از منبر به‌عنوان ابزاری برای آگاهی‌بخشی و بسیج مردم استفاده کرد. جمال‌الدین واعظ اصفهانی در سخنرانی‌هایش به موضوعاتی چون استبداد، فساد حکومتی، و لزوم قانون اساسی و عدالتخانه پرداخته و از نقش علما و مردم در اصلاحات اجتماعی حمایت می‌کرد. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۲: | ||
== فعالیت‌های اولیه در اصفهان و شیراز == | == فعالیت‌های اولیه در اصفهان و شیراز == | ||
جمال‌الدین واعظ اصفهانی پس از ۲۱ سالگی به اصفهان رفت و نزد علمایی چون آقانجفی به تحصیل فقه و اصول پرداخت. او در مسجد جامع آقا نورالله (مسجد نو) منبر رفت و به تدریس مشغول شد. سخنرانی‌هایش با زبانی ساده و انتقادی از ستم ظل‌السلطان، به‌سرعت شهرت آورد. او لقب «صدرالواعظین» از ظل‌السلطان (سلطان مسعود میرزا قاجار) و «صدرالمحققین» از محمدعلی میرزا دریافت کرد. جمال‌الدین تحت تأثیر جو انتقادی اصفهان، با فرق نوین آشنا شد و انجمن‌های مخفی مانند «مجمع سرّی» یا «انجمن ترقی» را با یارانش مانند ملک‌المتکلمین و میرزا نصرالله بهشتی تشکیل داد. هدف این انجمن‌ها، بیداری افکار عمومی و افشای ظلم‌های دینی و حکومتی بود. | جمال‌الدین واعظ اصفهانی پس از ۲۱ سالگی به اصفهان رفت و نزد علمایی چون آقانجفی به تحصیل فقه و اصول پرداخت. او در مسجد جامع آقا نورالله (مسجد نو) منبر رفت و به تدریس مشغول شد. سخنرانی‌هایش با زبانی ساده و انتقادی از ستم ظل‌السلطان، به‌سرعت شهرت آورد. او لقب «صدرالواعظین» از ظل‌السلطان (سلطان مسعود میرزا قاجار) و «صدرالمحققین» از محمدعلی میرزا دریافت کرد. جمال‌الدین تحت تأثیر جو انتقادی اصفهان، با فرق نوین آشنا شد و انجمن‌های مخفی مانند «مجمع سرّی» یا «انجمن ترقی» را با یارانش مانند ملک‌المتکلمین و میرزا نصرالله بهشتی تشکیل داد. هدف این انجمن‌ها، بیداری افکار عمومی و افشای ظلم‌های دینی و حکومتی بود. | ||
در محرم و صفر ۱۳۱۸ ه.ق، جمال‌الدین واعظ به شیراز سفر کرد و در آنجا منبر رفت. او با شعاع‌السلطنه (پسر [[مظفرالدین شاه]]) ملاقات کرد و کتاب «لباس التقوی» را نوشت. سخنرانی‌هایش علیه قوام‌الدوله، کینه خاندان قوام را برانگیخت و در سفر سوم، پس از سوءقصد ناموفق (که اشتباهی فرد دیگری کشته شد)، به عتبات و سپس تبریز رفت. در شیراز، او مردم را به اصلاحات اجتماعی و اقتصادی تشویق کرد.<ref name=":0" /><ref name=":3" /><ref name=":4" /> | در محرم و صفر ۱۳۱۸ ه.ق، جمال‌الدین واعظ به شیراز سفر کرد و در آنجا منبر رفت. او با شعاع‌السلطنه (پسر [[مظفرالدین شاه]]) ملاقات کرد و کتاب «لباس التقوی» را نوشت. سخنرانی‌هایش علیه قوام‌الدوله، کینه خاندان قوام را برانگیخت و در سفر سوم، پس از سوءقصد ناموفق (که اشتباهی فرد دیگری کشته شد)، به عتبات و سپس تبریز رفت. در شیراز، او مردم را به اصلاحات اجتماعی و اقتصادی تشویق کرد.<ref name=":0" /><ref name=":3" /><ref name=":4" /> | ||