امید زارع مؤیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

|تاریخ_مرگ=۲۴ آبان  ۱۴۰۱  

'''امید زارع مؤیدی،''' (زاده‌ی اول خرداد ۱۳۸۱ جان‌باخته در ۲۴ آبان ۱۴۰۱) در شیراز به قتل رسید. حکومت جمهوری اسلامی تلاش کرد او را یک بسیجی معرفی کند و برای همین به سرش یک پرچم یا‌زهرا بسته و به همان حالت کفن کرده بودند. اما خانواده او علیرغم تهدیدات جدی دستگاه امنیتی رژیم ایران با آن مخالفت کردند.  

 

او در جریان [[اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران|اعتراضات سراسری ۱۴۰۱]] و حین کمک به یک جوان دیگر، توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی مورد حمله قرار گرفت و با شلیک ماموران به کمر و پیشانی‌اش به قتل رسید. امید مؤیدی ۲۴ آبان به ضرب گلوله نیروهای امنیتی کشته شد، اما پیکرش یک هفته بعد برای خاکسپاری در اختیار خانواده‌اش قرار گرفت.

در غروب ۲۴ آبان ۱۴۰۱ مردم در خیابان زرهی شیراز، مرد جوانی را دیدند که روی زمین افتاده و پنج مأمور مسلح، به شدت او را کتک می‌زنند. مردم برای کمک جلو می‌روند. یکی از مأموران اسلحه را بر سر مرد می‌گیرد و تهدید می‌کند که کسی جلوتر بیاید شلیک می‌کند. مردم عقب‌تر می‌روند. می‌ایستند.  

 

حدود سی تا چهل نفر از مأموران با شلیک سه تیر هوایی به مأموران دیگر ملحق می‌شوند به سمت مردم هجوم می‌برند. صدای دو شلیک می‌آید. مرد جوان دیگری از ناحیه کمر گلوله می‌خورد و گلوله دیگری بر پیشانی‌اش اصابت می‌کند.

یکی از نزدیکان خانواده مؤیدی به رادیوفردا گفته است که از ارگان‌های مختلف به خانه او رفته و به پدر و مادرش گفته‌اند که «معترضان، از توی ماشین به امید شلیک کرده‌اند»، اما خانواده قبول نکرده‌اند.  

 

مأموران امنیتی به خانواده امید مؤیدی می‌گویند که او از سوی فردی در داخل یک ماشین از فاصله نزدیک تیر خورده و بعد هم تصادف کرده است؛ ادعایی که با اعتراض خانواده امید مؤیدی مواجه می‌شود، و آنها با مراجعه به اداره آگاهی رسماً شکایت کرده و خواهان معرفی قاتل فرزندشان می‌شوند.<ref name=":0" />

یکی از نزدیکان خانواده مؤیدی می‌گوید: چون نوید برادر امید با او بود، خانواده را تحت فشار قرار داده و تهدید کرده‌اند که نوید را با خود می‌برند: <blockquote>«از طرف بنیاد شهید و اطلاعات به خانه امید رفتند و گفتند که آنها امید را تشییع می‌کنند و برایش مراسم می‌گیرند. گفتند که امید را در قطعه شهدا دفن می‌کنند و هزینه مراسم را هم می‌دهند. پدر و مادر امید به شدت مخالفت کرده‌اند و مادرش گفته که شما بچه مرا کشتید بالاتر از سیاهی رنگی نیست هر کاری می‌خواهید بکنید. اما علناً به او گفتند بالاتر از سیاهی رنگی هست؛ بالاتر از سیاهی، شوهر و پسرت هستند. نوید و پدرش را در اداره آگاهی تحت بازجویی قرار داده و بارها نوید را تهدید کرده‌اند اما علیرغم همه این تهدیدها، پدر و مادر او اجازه ندادند امید قطعه شهدا دفن شود و امنیتی‌ها برای او مراسم بگیرند.»</blockquote>اما این پایان فشارها بر خانواده مؤیدی نیست. نزدیکان آنها می‌گویند که بارها خانواده او تحت فشار قرار گرفته‌اند که با صدا و سیما مصاحبه کرده و فرزندشان را بسیجی معرفی و روایت حکومت را تکرار کنند اما آنها به این فشارها تن نداده‌اند.<ref name=":0" />