کاربر:Khosro/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox holiday
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|887x887پیکسل]]
|holiday_name  = روز جهانی منع خشونت علیه زنان
 
|type          = جهانی
{{جعبه اطلاعات سیاست‌مدار
|image        = خشونت-علیه-زنان.jpg
| نام              = نجفقلی خان صمصام‌السلطنه
|imagesize    =
| تصویر            = صمصام‌السلطنه؛1.jpg
|caption      =  
| شرح تصویر        = نجفقلی خان صمصام‌السلطنه، ایلخان بختیاری و نخست‌وزیر ایران
|official_name =روز جهانی منع خشونت علیه زنان
| نام کامل        =  
|nickname      =
| زادروز          = سال ۱۲۳۳ ش
|observedby    = سازمان ملل متحد
| شهر تولد        = چغاخور، چهارمحال و بختیاری
|litcolor      =
| کشور تولد        =  
|longtype      =
| تاریخ مرگ        = سال ۱۳۰۸ ش
|significance  =
| شهر مرگ          = اصفهان
|date          =۲۵ نوامبر ۱۹۹۹
| کشور مرگ        =  
|duration      = یک روز
| خویشاوندان سرشناس = حسینقلی خان ایلخانی (پدر)، سردار اسعد بختیاری (برادر)
|frequency    = سالانه
| تحصیلات          = علوم نظامی و سیاسی در تهران و فرنگ
|scheduling    =  
| دین              = اسلام (شیعه)
|celebrations  =
| سمت              = نخست‌وزیر ایران (۱۲۸۹–۱۲۹۰ و ۱۲۹۷ ش)، ایلخان بختیاری
|observances  =
| پست‌های قبلی    = نماینده ایل بختیاری در دربار قاجار
|relatedto    = حقوق زنان
| فعالیت‌ها        = رهبری قیام‌های بختیاری در انقلاب مشروطیت، فتح تهران (۱۲۸۸ ش)
}}
}}
'''روز جهانی منع شکنجه علیه زنان''' در ۲۵ نوامبر ۱۹۹۹، توسط سازمان ملل متحد نام‌گذاری و اعلام شد. این نام‌گذاری به یادبود خاطره‌ی خواهران میرابال صورت گرفت؛ این سه خواهر که اهل جمهوری دومینیکن بودند، در سال ۱۹۶۰ در دوران حکومت دیکتاتوری رافائل تروخیو (۱۹۳۰ – ۱۹۶۱) به قتل رسیدند. نام‌گذاری این روز برای نخستین بار در گردهمایی فمنیستی‌ای که در بوگوتا پایتخت کلمبیا در سال ۱۹۸۱ تشکیل گردید، به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان اعلان شد. در پی این اقدام، در روز ۱۹ اکتبر ۱۹۹۹ در کمیته سوم سازمان ملل متحد (پنجاه و چهارمین دوره مجمع عمومی) جمهوری دومینیکن با نمایندگانی از جانب کشور خود و همچنین با ۷۴ کشور عضو با ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌ای متقاضی شدند که روز ۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان در نظر گرفته شود. کمیته سوم نیز بدون رأی‌گیری این پیش‌نویس قطعنامه را تصویب کرد و روز ۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان نام‌گذاری شد. خشونت علیه زنان یک اصطلاح تخصصی است که در کلیّت به اعمال خشونت‌آمیز علیه زنان گفته می‌شود. پایه اصلی این شکل از خشونت، جنسیت است یعنی صرف زن بودن علت اعمال خشونت و آزار و اذیت قربانی است و نه هیچ تخلف و جرمی که طبق قانون مستوجب مجازات باشد.  
'''نجفقلی خان صمصام‌السلطنه بختیاری'''، (سال ۱۲۳۳ ش، چغاخور، چهارمحال و بختیاری – درگذشته ۱۳۰۹ ش) یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سیاسی و نظامی ایران در [[جنبش مشروطه ایران|دوره مشروطیت]] بود که به‌عنوان ایلخان بختیاری و دو دوره نخست‌وزیر (۱۲۸۹–۱۲۹۰ و ۱۲۹۷ ش) نقشی کلیدی در تاریخ معاصر ایران ایفا کرد. او در خانواده‌ای بانفوذ از ایل بختیاری، به‌عنوان فرزند حسینقلی خان ایلخانی، متولد شد و تحصیلاتش را در تهران و فرنگ در زمینه علوم نظامی و سیاسی گذراند. این آموزش‌ها او را برای رهبری ایل و ورود به سیاست آماده کرد. صمصام‌السلطنه در اواخر دوره [[ناصرالدین شاه]] با دربار قاجار ارتباط برقرار کرد و به‌عنوان نماینده بختیاری‌ها، نفوذ ایلی را تقویت نمود. در دوره [[استبداد صغیر]] (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش)، او با سازماندهی نیروهای بختیاری در اصفهان و همکاری با مشروطه‌خواهان، مانند [[ستارخان]] و جنگلی‌ها، به قیام علیه [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]] پیوست. نقش او در فتح تهران (۲۵ تیر ۱۲۸۸ ش) به خلع محمدعلی شاه و تاجگذاری [[احمد شاه]] منجر شد و مشروطیت را احیا کرد. صمصام‌السلطنه در دوره اول نخست‌وزیری اصلاحات مالی و قضایی را پیش برد و نشان شیر و خورشید دریافت کرد، اما در دوره دوم با بحران‌های اقتصادی جنگ جهانی اول و اتهامات وابستگی به انگلیس مواجه شد. صمصام‌السلطنه با مدیریت ایل بختیاری، این ایل را به یک نیروی ملی تبدیل کرد و آگاهی سیاسی منطقه را ارتقا داد، هرچند اختلافات با دیگر مشروطه‌خواهان چالش‌هایی ایجاد کرد. او پس از کناره‌گیری از قدرت در سال ۱۲۹۷ ش به مناطق بختیاری بازگشت، اما در سال ۱۳۰۹ ش، در اصفهان به قتل رسید، که برخی‌ها آن را به توطئه‌های سیاسی مرتبط می‌دانند. نقدهای مثبت او را به دلیل نقش در مشروطه و تقویت بختیاری‌ها ستایش می‌کنند، اما انتقادات به ناکامی‌های مدیریتی و اتهامات وابستگی به خارجی‌ها اشاره دارند. صمصام‌السلطنه با تأثیر بر سیاست و فرهنگ سیاسی ایران، به‌ویژه از طریق پیوند منافع ایلی و ملی، شخصیتی ماندگار در تاریخ ایران است.<ref name=":0">[https://www.bartarinha.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D9%85%DB%8C-30/70520-%D8%B9%D8%A7%D9%82%D8%A8%D8%AA-%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B1%DB%8C-%D8%AD%D8%B1%D9%81 عاقبت نخست وزیری که لُری حرف میزد - برترینها]</ref><ref name=":1">[http://pajoohe.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%8C-%D9%86%D8%AC%D9%81%D9%82%D9%84%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86-%D8%B5%D9%85%D8%B5%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%B7%D9%86%D9%87__a-45339.aspx بختیاری، نجفقلی خان صمصام السلطنه - پژوهه]</ref><ref name=":2">[https://www.edub.ir/education/view/20141:%D9%86%D9%82%D8%B4+%D9%86%D8%AC%D9%81%D9%82%D9%84%DB%8C+%D8%B5%D9%85%D8%B5%D8%A7%D9%85+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%B7%D9%86%D9%87+%D8%AF%D8%B1+%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8+%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B7%DB%8C%D8%AA نقش نجفقلی صمصام السلطنه در انقلاب مشروطیت - بانک مقالات ایران]</ref><ref name=":3">[https://rch.ac.ir/article/Details/6052 بختیاری نجفقلی صمصام السلطنه - دانشنامه جهان اسلام]</ref><ref name=":4">کتاب «تاریخ مشروطه ایران»، احمد کسروی</ref><ref name=":5">کتاب «انقلاب مشروطه ایران»، عباس میرزا معزالسلطنه</ref>


== خشونت علیه زنان درجهان ==
== زندگی اولیه و پیشینه ==
[[پرونده:خواهران میرابل.jpg|جایگزین=خواهران میرابل|بندانگشتی|338x338پیکسل|خواهران میرابل]]
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در سال ۱۲۳۳، در خانواده‌ای بانفوذ از ایل بختیاری به دنیا آمد. او فرزند حسینقلی خان ایلخانی، یکی از سران قدرتمند بختیاری، بود. خانواده او نقش مهمی در اداره مناطق بختیاری و روابط با دربار قاجار داشتند. نجفقلی در کودکی تحت تعلیمات سنتی و سپس در تهران و فرنگ تحصیل کرد. این آموزش‌ها، شامل علوم نظامی و سیاسی، او را برای نقش‌های بعدی آماده کرد.<ref name=":3" /><ref name=":1" />  
رفتار خشونت آمیز علیه زنان یکی از گسترده‌ترین و فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در جهان امروز، و معضل گریبان‌گیر همه‌ی حکومتها از کشورهای پیشرفته تا کشورهای در حال توسعه است. در گزارشی که در پنجاه و هفتمین نشست کمیسیون سالانه سازمان ملل متحد در باره جایگاه زنان در شهر نیویورک قرائت شد، با استناد به آمارهای موجود در سازمان ملل متحد و بانک جهانی عنوان شد که علت مرگ بیشتر زنان در میانگین سنی ۱۵ تا ۴۴ سال به خاطر رفتار خشونت آمیز و نه حوادثی مانند سرطان و جنگ و غیره بوده است. هرگونه عمل خشن بر اساس جنسیت، خشونت علیه زنان محسوب می‌شود، که شامل اشکال مختلف روانی و جسمی، مانند ممانعت از پیشرفت‌های شغلی، ایجاد محدودیت‌های مالی، ممانعت از توانمندی‌‌های فردی و ... می‌باشد. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، خشونت علیه زنان ،هر نوع رفتار خشن و وابسته به جنسیت که موجب آسیب جسمی، روانی یا رنج زنانه می‌باشد. چنین رفتاری می‌تواند با استفاده از تهدید، اجبار یا سلب مطلق اختیار و آزادی در ظاهر و علنی یا بصورت پنهان رخ دهد. وخیم‌ترین خشونت علیه زنان در جوامع مختلف، خشونت‌های خانگی است. طبق مطالعات سازمان بهداشت جهانی در هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد هجوم و بدرفتاری قرار می‌گیرد. از همه زنانی که در سال ۲۰۱۲ در جهان قربانی قتل شده‌اند، به طور تقریبی نیمی از آن‌ها توسط همسران یا یکی از اعضای خانواده‌شان کشته شده‌اند. در این زمینه تفاوت چندانی بین کشورهای پیشرفته و عقب مانده نیست. مطابق تازه‌ترین گزارش منتشر شده از جانب شورای وزرای اروپا هر ساله نزدیک به ۳۵۰۰ زن در ۲۷ کشور اتحادیه اروپا بر اثر خشونت همسرانشان به قتل می رسند. طبق گزارش پلیس فدرال ایالات متحده آمریکا ۷۹ درصد مردان آمریکایی نیز همسران خود را مورد ضرب و شتم و خشونت قرار می‌دهند».<ref>[https://parstoday.com/dari/radio/uncategorised-i57405 ویژه روز جهانی منع خشونت علیه زنان، وب سایت پارس تودی]</ref>


== خشونت علیه زنان در ایران ==
=== ورود به سیاست ===
[[پرونده:خشونت ۵.PNG|جایگزین=خشونت علیه زنان در ایران|بندانگشتی|308x308پیکسل|خشونت علیه زنان در ایران]]
نجفقلی خان در جوانی به‌عنوان یکی از سران بختیاری شناخته شد و پس از مرگ پدرش، به مقام ایلخانی رسید. او در اواخر دوره ناصرالدین شاه وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به دلیل نفوذ ایل بختیاری، به‌عنوان نماینده این ایل با دربار ارتباط برقرار کرد. منابع تأکید دارند که روابط او با دربار و قدرت نظامی بختیاری‌ها، او را به چهره‌ای تأثیرگذار تبدیل کرد.<ref name=":3" /><ref name=":4" />  
هرچند عمده کارشناسان، خشونت و بدرفتاری علیه زنان در ایران را مرتبط با فرهنگ رایج مردسالار در جامعه محسوب می‌کنند، ولی به شدت معتقدند که سیاست‌گذاری‌ها و قوانین تبعیض‌آمیز هم در تشدید خشونت علیه زنان تأثیرات جدی دارد. به عبارت دیگر مقررات و قوانین در یک جامعه می‌توانند راه‌گشای تحولات فرهنگی و دیدگاهی باشند یا سبب تشدید و حفظ مناسبات ارتجاعی و عقب مانده شوند. مطابق گفته‌ی بسیاری از فعالان حقون زنان در ایران، در دهه‌های اخیر مواردی از قوانین وضع شده، ابعاد تبعیض‌های جنسیتی علیه زنان افزایش پیدا کرده و خشونت علیه زنان تشدید شده است. به خصوص مجازات در قوانین اسلامی مانند سنگسار و شلاق زدن و دستگیری‌های مربوط به رابطه‌های خارج از ازدواج، شیوه‌ی خشونت آمیزتر است. در سیستم‌های دولتی و قضایی، با زنان به عنوان موجود دسته دوم و فرو دست رفتار می‌کنند. فعالین حقوق زنان در ایران علت این امر را مقررات و قوانینی می‌دانند که فرهنگ مرد سالار را نهادینه و تقویت کرده است.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/روز-جهانی-منع-خشونت-بر-زنان-از-۴۹-سال-پیش-تا-به-امروز/a-4921429 روز جهانی منع خشونت بر زنان، وب سایت دویچه وله فارسی]</ref>


خشونت علیه زنان در ایران، پیشینه‌ای دیرینه دارد. ولی آن‌چه در نظام جمهوری اسلامی جریان دارد، چیزی فراتر از همه‌ی معیارهای شناخته شده جهانی است که در محورهای مختلف قابل بررسی است.
== نقش در انقلاب مشروطیت ==


دو محور مهم آن شامل:
=== رهبری قیام‌های بختیاری ===
# خشونت سیستماتیک و نهادینه شده علیه زنان در ایران که بر مبنای قانون اساسی و همچنین دیگر قوانین موضوعی و فرعی، تدوین شده است. در اساس، زن نصف مرد تلقی و ارزش‌گذاری گردیده و به صراحت از بسیاری مناصب و مشاغل اجتماعی محروم می‌باشد. بر اساس قانون موجود در نظام جمهوری اسلامی مرد مالک زن است و زن متعلق به مرد است.
[[پرونده:صمصام السلطنه؛2.jpg|جایگزین=چند تن از سران و خوانین ایل بختیاری در اواخر دوره ناصری از راست : محمدحسین سپهدار، اسفندیار بختیاری، نجفقلی صمصام‌السلطنه، جعفرقلی سردار اسعد|بندانگشتی|270x270پیکسل|چند تن از سران و خوانین ایل بختیاری در اواخر دوره ناصری از راست: محمدحسین سپهدار، اسفندیار بختیاری، نجفقلی صمصام‌السلطنه، جعفرقلی سردار اسعد]]
# خشونت بی حد و مرز در همه‌ی جنبه‌های خصوصی و شخصی زنان توسط ارگان‌های مختلف که به اصطلاح خود را صاحب امر به معروف و نهی از منکر می‌دانند اعمال می شود. بنابراین هر کسی این اجازه را دارد با تکیه بر قوانین موجود در نظام جمهوری اسلامی، برای زنان مزاحمت ایجاد کند و درجزیی‌ترین مسائل زندگی خصوصی و اجتماعی مربوط به زنان دخالت کرده و آنها را به ارگان سپاه پاسداران تحویل دهد. این امر در هیچ جای دنیا مرسوم نیست و نمونه ندارد. خشونت علیه زنان در ایران به چهار شکل (فیزیکی، روانی، جنسی و اقتصادی) می‌باشد. این چهار نوع خشونت در شرع و کتاب‌های فقهی نظام جمهوری اسلامی که مرجع همه قوانین شرعی این نظام است، تئوریزه و مدون شده است.<ref>[https://event.mojahedin.org/i/news/129497 ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان، وب سایت سازمان مجاهدین خلق]</ref>
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش) به‌عنوان ایلخان بختیاری، نقش کلیدی در قیام‌های مشروطه‌خواهان ایفا کرد. او نیروهای بختیاری را در اصفهان سازماندهی کرد و با همکاری دیگر سران، مانند [[سردار اسعد بختیاری]]، به مقاومت علیه محمدعلی شاه پیوست. صمصام‌السلطنه با استفاده از قدرت نظامی ایل بختیاری، پایگاه محکمی در برابر نیروهای قزاق ایجاد کرد. این قیام‌ها، که با حمایت فتواهای علمای عتبات، مانند [[آخوند ملا محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]]، مشروعیت یافت، به تضعیف استبداد کمک کرد. صمصام‌السلطنه با استراتژی‌های نظامی و هماهنگی با دیگر گروه‌های مشروطه‌خواه، مانند جنگلی‌ها در رشت، زمینه را برای حرکت به سوی تهران فراهم کرد.<ref name=":3" /><ref name=":2" /><ref name=":5" />  


== خشونت علیه زنان به اعتراف رهبران جمهوری اسلامی ==
=== فتح تهران ===
[[پرونده:خشونت بر زنان.jpg|جایگزین=سرکوب زنان در ایران|بندانگشتی|سرکوب زنان در ایران|313x313پیکسل]]
در ۲۷ جمادی‌الثانی ۱۳۲۷ ق (۲۵ تیر ۱۲۸۸ ش)، صمصام‌السلطنه همراه با نیروهای بختیاری، جنگلی‌ها، و مجاهدان تبریز به رهبری ستارخان، تهران را فتح کرد. این رویداد، که به خلع محمدعلی شاه و تاجگذاری احمدشاه منجر شد، نقطه عطفی در احیای مشروطیت بود. صمصام‌السلطنه با مهارت نظامی و نفوذ سیاسی، نقش مهمی در این پیروزی داشت. او پس از فتح تهران، در مذاکرات سیاسی برای تشکیل دولت جدید مشارکت کرد و به‌عنوان یکی از رهبران بختیاری، نفوذ ایل را در سیاست ایران تقویت کرد.<ref name=":3" /><ref name=":5" />  
[[سید علی خامنه ای|علی خامنه‌ای]] درباره حقوق زنان و مردان گفت:<blockquote>برابری جنسی زن و مرد از جمله حرف‌های کاملا غلط غرب است.<ref>سایت حکومتی اعتدال، ۳۰ فروردین ۱۳۹۳</ref></blockquote>وی همچنین مسئله حجاب زنان اعم از الزامی یا اختیاری را بحث‌های انحرافی خواند و گفت این بحث‌ها در جمهوری اسلامی جای ندارد.<ref>سایت حکومتی رجا نیوز، ۳۰ تیر ۱۳۹۵</ref>


[[سید علی خامنه ای|علی خامنه‌ای]] به طوری رسمی دوچرخه سواری بانوان را ممنوع اعلام کرد و گفت:<blockquote>«دوچرخه سواری بانوان در مجامع عمومی موجب جلب نظر مردان و در معرض فتنه و به فساد کشیده شدن اجتماع است و لازم است ترک شود».<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/1395/06/28/شبکه-۲۶-ارگان-رسمی-برای-سرکوب-زنان-در-اي/ ۲۶ ارگان رسمی برای سرکوب زنان، وب سایت زنان نیروی تغییر]</ref></blockquote>زهرا آیت‌اللهی، نماینده خامنه‌ای در دانشگاه‌ها گفت:<blockquote>«ما معتقد به تساوی جنسیتی نیستیم و تفکیک جنسیتی ارزشمند است».<ref>خبرگزاری حکومتی ایسنا، ۳۰ خرداد ۱۳۹۵</ref></blockquote>به گفته کارشناسان نظام جمهوری اسلامی، ایران یکی از کشورهایی است که آمار و ارقام خشونت علیه زنان در آن بالا است.<ref>خبرگزاری حکومتی ایلنا، ۲۷ شهریور ‍۱۳۹۷</ref>  
== نخست‌وزیری و فعالیت‌های سیاسی ==
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در ۱۲۸۹ ش، به‌عنوان اولین بختیاری به مقام نخست‌وزیری رسید. او در این دوره تلاش کرد تا اصلاحات مالی و قضایی را پیش ببرد و ثبات سیاسی را پس از استبداد صغیر حفظ کند. او با تشکیل کابینه‌ای متشکل از مشروطه‌خواهان، به تقویت مجلس دوم کمک کرد. دریافت نشان‌های دولتی، مانند نشان شیر و خورشید، نشانه موفقیت او در این دوره بود. با این حال، چالش‌هایی مانند نفوذ خارجی (انگلیس و روسیه) و اختلافات داخلی میان مشروطه‌خواهان، کار او را دشوار کرد.<ref name=":2" /><ref name=":3" />  


طبق تحقیقات انجام شده در ۱۴ سال پیش، ۶۶ درصد زنان در ایران مورد خشونت قرار می‌گیرند.<ref>خبرگزاری ایسنا، ۲۵ آبان ۱۳۹۷</ref>  
=== دوره دوم نخست‌وزیری (۱۲۹۷ ش) ===
صمصام‌السلطنه در ۱۲۹۷ ش، بار دیگر نخست‌وزیر شد، اما این دوره با مشکلات بیشتری همراه بود. او در این زمان با بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ جهانی اول و نفوذ فزاینده انگلیس مواجه شد. تلاش‌های او برای مدیریت مالی و نظامی کشور با انتقاداتی همراه بود، از جمله اتهام وابستگی به انگلیس. این اتهامات، که به‌عنوان بخشی از رقابت‌های سیاسی ذکر شده‌اند، به تضعیف موقعیت او منجر شد. او در پایان این دوره به دلیل اختلافات سیاسی از قدرت کنار رفت.<ref name=":3" /><ref name=":0" />  


بر اساس گفته‌ی یک از نمایندگان مجلس، خشونت خانگی در حال حاضر در جامعه بیداد می‌کند.<ref>خبرگزاری ایرنا، ۴ آذر ۱۳۹۶</ref>  
== روابط با دربار قاجار ==
[[پرونده:صمصام السلطنه؛4.jpg|جایگزین=صمصام السلطنه در میان جمعی از رجال مشروطه|بندانگشتی|284x284پیکسل|صمصام السلطنه در میان جمعی از رجال مشروطه]]
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه، به‌عنوان یکی از سران ایل بختیاری، از اواخر دوره ناصرالدین شاه (۱۲۶۴–۱۲۷۵ ش) با دربار قاجار روابط نزدیکی برقرار کرد. او به دلیل نفوذ ایل بختیاری، به‌عنوان واسطه‌ای میان دربار و مناطق بختیاری عمل می‌کرد. این روابط، که ریشه در قدرت نظامی و اقتصادی ایل داشت، به صمصام‌السلطنه امکان داد تا در مذاکرات سیاسی با دربار جایگاه ویژه‌ای پیدا کند. او در دوره مظفرالدین شاه (۱۲۷۵–۱۲۸۵ ش) با حمایت از خواسته‌های مشروطه‌خواهان، به‌عنوان حامی مشروطیت در دربار شناخته شد، هرچند در ابتدا از درگیری مستقیم پرهیز می‌کرد.<ref name=":3" /><ref name=":1" />  


ساختار قضایی، حقوقی و انتظامی به شکلی است که به مردان اجازه داده می‌شود با زور علیه زنان دست به خشونت بزنند.<ref>خبرگزاری حکومتی ایرنا، ۲۷ تیر ۱۳۹۷</ref>  
=== نقش در دوره احمدشاه ===
پس از فتح تهران (۱۲۸۸ ش) و تاجگذاری احمدشاه، صمصام‌السلطنه به‌عنوان یکی از رهبران بختیاری، در دربار نفوذ قابل‌توجهی یافت. او در مذاکرات برای تشکیل دولت جدید و تعیین نایب‌السلطنه نقش داشت. این تعاملات، که با هدف حفظ تعادل میان مشروطه‌خواهان و دربار انجام شد، به تقویت جایگاه بختیاری‌ها در سیاست ملی کمک کرد. با این حال، برخی منابع اشاره می‌کنند که این نزدیکی به دربار، به اتهاماتی درباره وابستگی سیاسی او دامن زد.<ref name=":3" /><ref name=":5" />  


== ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها در ایران ==
== اداره ایل بختیاری و تأثیرات منطقه‌ای ==
[[پرونده:ممنوعیت زنان به ورزشگاه.jpg|جایگزین=ممنوعیت زنان به ورزشگاه|بندانگشتی|ممنوعیت زنان به ورزشگاه|319x319پیکسل]]
[[پرونده:صمصام السلطنه؛5.jpg|جایگزین=صمصام السلطنه در لباس رزم|بندانگشتی|320x320پیکسل|صمصام السلطنه در لباس رزم]]
منع ورود زنان به ورزشگاه‌ها از طرف نظام جمهوری اسلامی، یکی از موضوعاتی بوده که همیشه از طرف زنان ایرانی به چالش کشیده شده و اخیرا اوج جدیدی پیدا کرده است. [[سحر خدایاری]] که به «دختر آبی» معروف شد، به خاطر تلاش جهت ورود به استادیوم بازداشت و به ۶ ماه حبس محکوم گردید. این دختر جوان در ۱۱ شهریور ۱۳۹۸، در اعتراض به این حکم، خودش را به آتش کشید و یک هفته بعد جان باخت. مرگ او احساسات جامعه ایران و سایر جوامع جهانی را برانگیخت. هنگام بازی تیم ملی فوتبال ایران با تیم ملی کامبوج، زنانی که موفق به حضور در استادیوم آزادی شده بودند ورود خود را مدیون سحر خدایاری می‌دانستند و به یاد او  روی یک پلاکارد شعار نوشتند«دختر آبی ایران، شده نام تو جاویدان». این اقدام زنان، با واکنش شدید نیروهای امنیتی که در جایگاه زنان مستقر بودند، مواجه شد.<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/1398/07/24/تأکید-مجدد-بر-ممنوعیت-ورود-زنان-به-ورزش/ ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه، وب سایت زنان نیروی تغییر]</ref>
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه، به‌عنوان ایلخان بختیاری، نقش مهمی در سازماندهی و اداره این ایل قدرتمند داشت. او با استفاده از ساختار سنتی ایل، نیروهای بختیاری را به یک قدرت نظامی منسجم تبدیل کرد که در قیام‌های مشروطه نقش کلیدی داشت. او با ایجاد اتحاد میان شاخه‌های مختلف بختیاری، مانند ایلخانی و حاجی‌ایلخانی، توانست نفوذ ایل را در مناطق جنوب غربی ایران تقویت کند. این مدیریت، به‌ویژه در تأمین منابع مالی و نظامی برای قیام‌های مشروطه‌خواهان، مؤثر بود.<ref name=":2" /><ref name=":1" />  


سخنگوی فدارسیون فوتبال ایران اعلام کرد: «حضور زنان در بازی‌های لیگ، فعلاً امکان پذیر نیست».<ref>خبرگزاری حکومتی خبرآنلاین، ۲۲ مهر ۱۳۹۸</ref>  
=== تأثیر بر فرهنگ سیاسی منطقه ===
صمصام‌السلطنه با پیوند دادن منافع ایل بختیاری به جنبش مشروطه، فرهنگ سیاسی منطقه را تحت تأثیر قرار داد. او با ترویج ایده‌های مشروطه‌خواهی در میان بختیاری‌ها، به افزایش آگاهی سیاسی در این ایل کمک کرد. این رویکرد، بختیاری‌ها را از یک نیروی محلی به بازیگری ملی تبدیل کرد. با این حال، برخی منابع، مانند [[احمد کسروی]]، معتقدند که تمرکز او بر منافع ایلی گاهی به اختلاف با دیگر مشروطه‌خواهان منجر شد، که نشان‌دهنده پیچیدگی نقش او در سیاست منطقه‌ای بود.<ref name=":3" /><ref name=":4" />  


مدیر کل ورزش و جوانان خراسان شمالی نیز اعلام کرد که تحت هیچ شرایطی به بانوان اجازه ورود به ورزشگاه ۱۹ بجنورد جهت تماشای بازی‌های تیم فوتبال اتراک داده نمی‌شود.<ref>خبرگزاری رسمی ایرنا - ۲۱ مهر ۱۳۹۸</ref>
== نقدها و ارزیابی‌ها ==
== برخی از ماده‌های قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی، علیه زنان ==
* ماده ۱۲۱۰ – سن بلوغ برای دختر ۹ سال (قمری) و طبق ماده ۱۰۴۱، ازدواج دختربچه‌ها، قبل از سن ۱۳ سالگی با اجازه اولیا مجاز است.
* ماده ۱۱۰۵ – ریاست خانواده خصیصه و خاص شوهر است.


* ماده ۱۱۱۷ – شوهر می‌تواند مانع شغل یا صنعت زن بشود که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد.
=== نقدهای مثبت ===
* ماده ۱۱۱۴ – زن موظف است در منزلی که شوهر تعیین و مشخص می‌کند، سکنی گزیند.
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه به دلیل نقش برجسته‌اش در انقلاب مشروطیت و فتح تهران (۱۲۸۸ ش) مورد ستایش قرار گرفته است. رهبری او در قیام‌های بختیاری در اصفهان و همکاری با دیگر مشروطه‌خواهان، مانند ستارخان و جنگلی‌ها، به احیای مشروطیت و خلع محمدعلی شاه منجر شد. او با سازماندهی نیروهای بختیاری، پایگاه قدرتمندی علیه استبداد ایجاد کرد. در دوره اول نخست‌وزیری، صمصام‌السلطنه اصلاحات مالی و قضایی را پیش برد و به تقویت مجلس دوم کمک کرد. دریافت نشان شیر و خورشید نشان‌دهنده موفقیت او در جلب اعتماد دربار و مشروطه‌خواهان بود. برخی‌ها او را به‌عنوان یکی از اولین رهبران قومی که به سطح ملی رسید، ستوده‌اند.<ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref name=":5" />
* ماده ۱۱۲۳ و ۱۱۲۴ – مرد می‌تواند زن خود را به دلایل زیاد، مانند بیماری‌های مختلف و نابینایی طلاق بدهد.


* ماده ۸۶۰ – جز پدر و جد پدری هیچ کس حق ندارد برای صغیر وصی معین کند (یعنی مادر همچین حقی را ندارد).
=== نقدهای منفی ===
* ماده ۹۰۷ –  به دختر نصف پسر ارث تعلق می‌گیرد.
با وجود دستاوردها، صمصام‌السلطنه با انتقاداتی نیز مواجه بود. برخی‌ها بر این باورند که او در دوره دوم نخست‌وزیری، نتوانست بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ جهانی اول را به‌خوبی مدیریت کند. برخی‌ها نیز اتهام وابستگی به انگلیس را مطرح کرده‌اند که به دلیل نفوذ این کشور در سیاست ایران در آن دوره بود. این اتهامات، که در رقابت‌های سیاسی ریشه داشت، جایگاه او را تضعیف کرد. همچنین، احمد کسروی در کتاب «تاریخ مشروطه ایران» به اختلافات میان بختیاری‌ها و دیگر مشروطه‌خواهان اشاره می‌کند که بخشی از آن به تصمیمات صمصام‌السلطنه نسبت داده شده است. این انتقادات نشان‌دهنده چالش‌های او در حفظ تعادل میان منافع ایلی و ملی بود.<ref name=":0" /><ref name=":4" />  
* ۱۰۶۰ – ازدواج زن ایرانی با تبعه خارجی، با اجازه به خصوص از طرف دولت است.
* ماده ۱۱۶۹ – هنگامی که زن و شوهر متارکه می‌کنند، سرپرستی پسر بزرگ‌تر از ۲ سال و دختر بزرگ‌تر از ۷ سال، با پدر خواهد بود.
* در ماده ۱۴۷ سن مسئولیت کیفری دختران، ۹ سال قمری تعریف شده است.
* ماده ۵۵۰ – دیه قتل زن، نصف دیه مرد می‌باشد.
* ماده ۳۰۱ – قانون مجازات به طور عملی دست پدر و جدّ پدری برای قتل زن و دختر باز است.
* ماده ۱۱۵ – ریاست جمهوری تنها حق مردان مذهبی و سیاسی است.
* تبصره ماده ۶۳۸ – (کتاب پنجم تعزیرات) بدحجابی جرم است و مستوجب حبس و پرداخت جریمه می‌باشد.
همچنین در تعریف مجازات‌های تعزیری، جرایم منافی عفت با مجازات شلاق روبرو است.<ref>کتاب قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران</ref>[[پرونده:ازدواج دختران کودک.jpg|جایگزین=اردواج کودکان دختر در ایران|بندانگشتی|315x315پیکسل|اردواج کودکان دختر در ایران]]
== حجاب اجباری در ایران ==
حجاب در جامعه ایران طی هزاران سال یک امر اجتماعی بود که زنان مطابق فرهنگ و سلیقه خود و خانواده‌شان درباره‌ی آن تصمیم می‌گرفتند. معیار، برتری یا فرودستی هیچ زنی محسوب نمی‌شد. این موضوع در ۱۰۰ سال اخیر توسط حکومت‌ها و بطور مشخص در نظام جمهوری اسلامی، به یک عامل سرکوب و فشار تبدیل شد. حجاب زنان اولین بار در سال ۱۳۱۴، توسط [[رضاشاه پهلوی|رضا شاه]] تبدیل به یک موضوع حکومتی و سیاسی شد، و با تصویب یک قانون جدید به نام «کشف حجاب» دختران و زنان ایرانی را از استفاده روسری، چادر و روبند منع کرد. همچنین تغییر کلاه مردان از کلاه پهلوی و عمامه به کلاه شاپو، جزیی از این قانون بود. در جریان اعتراضات مردم به این تغییرات اجباری، در تیرماه ۱۳۱۴ کشتاری در مسجد گوهرشاد مشهد صورت گرفت. اما بعد از این‌که [[محمدرضا شاه]] به جای پدرش بر تخت سلطنت نشست، به دلیل اعتراضات فراگیر و عمومی در سال ۱۳۲۰، مجبور شد قانون کشف حجاب اجباری را لغو کند. بعد از سرنگونی شاه و پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی]]، با روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی، مسئله حجاب شکل دیگری گرفت. حکومت جمهوری اسلامی حجاب اجباری زنان را به صورت یک قانون نهادینه کرد و کل قوای قضایی، امنیتی و نظامی کشور را مأمور به محافظت از این قانون نمود. همچنان که در قانون اساسی آمده است، بی‌حجابی و بدحجابی جرم محسوب می‌شود و مستوجب زندان و شلاق و پرداخت جریمه می‌باشد. این روند ۴۰ سال است که ادامه دارد. زنان ایرانی در هر فرصتی اعتراض و مخالفت‌های خود را به قانون حجاب اجباری نشان داده‌اند. طبق گزارش ویژه‌ای که مرکز پژوهش مجلس نظام جمهوری اسلامی ارائه داده است، حدود ۷۰ درصد زنان ایرانی یا اعتقاد به حجاب ندارند یا جزء زنانی هستند که بدحجاب محسوب می‌شوند و به حجاب اجباری اعتراض دارند.<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/1397/12/27/حجاب-اجباری/ حجاب اجباری، وب سایت زنان نیروی تغییر]</ref>[[پرونده:حجاب اجباری2.jpg|جایگزین=حجاب اجباری در ایران|بندانگشتی|320x320پیکسل|حجاب اجباری در ایران]]
== قاچاق زنان به خارج از ایران ==
طبق تعریف مجمع عمومی [[سازمان ملل متحد]]، قاچاق انسان شامل جابجایی غیرقانونی و مخفیانه ‏اشخاص در درون مرزهای ملی عمدتا از کشورهای در حال توسعه و کشورهای دارای اقتصاد بی‌ثبات است که به منظور بهره کشی جنسی و اقتصادی از زنان و دختران صورت می گیرد. کاربران، قاچاقچیان، سندیکاهای تبهکار و سایر فعالیتهای قاچاق از جمله کار خانگی اجباری، ازدواج ‏قلابی، فرزند خواندگی دروغین و استخدام مخفیانه است. قاچاق دختران و زنان به خارج از ایران به‌خصوص به کشورهای عربی خلیج فارس، امری سازمان یافته است که بنا به اخبار منتشر شده نهادهای مختلف حکومتی ایران از جمله سپاه پاسداران در آن دست دارند؛ تا آنجا  که حسن عباسی در سال ۱۳۸۷، در یک سخنرانی علنی به قاچاق دختران و زنان ایرانی به کشورهای عربی خلیج فارس اعتراف کرد و همه مسئولان را، اعم از رئیس جمهور، وزیر اطلاعات، مجمع تشخیص مصلحت نظام، سپاه پاسداران، بسیج، رئیس قوه قضائیه، فرمانده نیروی انتظامی و شهردار تهران به دلیل عدم مقابله، پاسخگو نبودن، بی توجهی و جلوگیری نکردن از فاجعه قاچاق دختران و زنان ایرانی به کشورهای عربی محکوم کرد. وی گفت: وضعیت نظام اسلامی ما به جایی رسیده که دختران شیعه را می‌برند در کشور امارات به حراج می‌گذارند.<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/1397/08/16/برده-داری-نوین-قاچاق-انسان-در-ایران/ برده داری نوین- قاجاق انسان، وب سایت زنان نیروی تغییر]</ref>[[پرونده:نهادینه شدن خشونت علیه زنان در قانون اساسی.jpg|جایگزین=نهادینه شدن نقض حقوق زنان در قانون اساسی|بندانگشتی|نهادینه شدن نقض حقوق زنان در قانون اساسی|253x253px]]
== دستگیری، زندان و اعدام زنان در ایران ==
از آغاز روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی ایران، افراد بسیار زیادی زندانی و یا اعدام شده‌اند که آمار قابل توجهی از آن‌ها زنان می‌باشد. از ۳۰ هزار زندانی سیاسی که در [[قتل عام ۶۷|تابستان سال ۶۷]] اعدام شدند، حدودا یک سوم آنان زندانیان سیاسی زن و دختر بودند. فجایعی که بر سر این زنان و دختران در زندان‌های جمهوری اسلامی آمده در کمتر کشوری سابقه داشته است. این روایتها در کتابهای خاطرات زندان زیر آمده است:
* چشم در چشم هیولا، هنگامه حاج حسن<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/wp-content/uploads/2018/09/www.iran-efshagari.com_wp-content_uploads_2017_02_CheshmDarCheshHaula.pdf چشم در چشم هیولا - هنگامه حاج حسن]</ref>
* حقیقت ساده، منیره برادران<ref>[https://www.iran-archive.com/sites/default/files/sanad/haghighate-sadeh-eslaah.pdf حقیقت ساده - منیره برادران]</ref>
* زیر بوته لاله عباسی، نسرین پرواز<ref>[https://www.iran-archive.com/sites/default/files/sanad/zire-buteye-laleabbasi.pdf زیر بوته لاله عباسی - نسرین پرواز]</ref>


* بهای انسان بودن، اعظم حاج حیدری<ref>[https://m.ooyta.com/oy_content/7/0119/190119070125-331m_03061.pdf بهای انسان بودن - اعظم حاج حیدری]</ref>
== کناره‌گیری از قدرت و مرگ ==
* پر کبوتر، ثریا زنگباری<ref>[https://mypersianbooks.files.wordpress.com/2015/06/pare-kabutar.pdf پر کبوتر - ثریا زنگباری]</ref>
[[پرونده:صمصام السلطنه؛3.jpg|جایگزین=نجفقلی خان صمصام السلطنه|بندانگشتی|270x270پیکسل|نجفقلی خان صمصام السلطنه]]
* کرانه حقیقی یک رویا، ملیحه مقدم<ref>[https://www.iran-efshagari.com/wp-content/uploads/2017/01/KaraneHaghighi.pdf کرانه حقیقی یک رؤیا - ملیحه مقدم]</ref>
صمصام‌السلطنه پس از پایان دوره دوم نخست‌وزیری در سال ۱۲۹۷ ش، به دلیل اختلافات سیاسی و اتهامات وابستگی به انگلیس از صحنه قدرت کنار رفت. او به مناطق بختیاری بازگشت و بیشتر بر امور ایلی تمرکز کرد. با این حال، نفوذ او در سیاست ایران کاهش یافت، هرچند همچنان به‌عنوان یکی از سران بختیاری مورد احترام بود. او تلاش کرد تا روابط میان ایل بختیاری و دولت مرکزی را حفظ کند، اما رقابت‌های سیاسی و نفوذ خارجی این تلاش‌ها را محدود کرد.<ref name=":0" /><ref name=":3" />  
* فراموشم مکن، عفت ماهباز<ref>[https://www.radiozamaneh.com/34491 فراموشم مکن - عفت ماهباز، وب سایت رادیو زمانه]</ref>
* یادهای زندان، فریبا ثابت<ref>[https://www.iranrights.org/attachments/library/doc_16.pdf یادهای زندان - فریبا ثابت]</ref>
* مجمع الجزایر رنج، هما جابری<ref>[http://farsi.fffi.se/wp-content/uploads/2013/07/MajmaolGazareRang_Jaberi.pdf مجمع الجزایر رنج - هما جابری]</ref>
* آخرین خنده لیلا، مهری حاجی نژاد<ref>[https://m.ooyta.com/oy_content/7/0119/150119161626-752m_03065.pdf آخرین خنده لیلا - مهری حاجی نژاد]</ref>
* اگر دیوارها لب می‌گشودند، مهین لطیف<ref>[https://www.iran-efshagari.com/wp-content/uploads/2017/03/agar_divarha_lab_migoshoodand.pdf اگر دیوارها لب می‌گشودند - مهین لطیف]</ref>
* نبردی برای همه، متین کریم<ref>[https://daneshjuonline.com/wp-content/uploads/2017/07/%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%85%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AA%DB%8C%D9%86-%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%85.pdf نبردی برای همه - متین کریم]</ref>


* راز شب، فروغ گلستان و ....
=== درگذشت ===
[[پرونده:قاچاق زنان و دختران ایرانی.jpg|جایگزین=قاچاق دختران و زنان ایرانی به کشورهای عربی خلیج فارس|بندانگشتی|332x332پیکسل|قاچاق دختران و زنان ایرانی به کشورهای عربی خلیج فارس]]در دوران ریاست جمهوری [[حسن روحانی|روحانی]] حداقل ۷۳ تا ۹۷ زن اعدام شده و بیشتر از ۱۸۰ زندانی سیاسی زن در زندان به سر می‌برند. در حالی که قوانین بین المللی به طورعام وجود زندانی سیاسی و عقیدتی را مردود می‌شمارد. طبق ماده ۱۸، اعلامیه جهانی حقوق بشر همه انسان‌ها آزاد هستند و تمام مردم باید بتوانند عقیده و مذهب خود را چه در خفا و چه به طور علنی تبلیغ کنند. کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز تأکید بر این دارد که هیچ انسانی نباید قربانی دستگیری خودسرانه شود. بر اساس ماده ۹ کنوانسیون بین المللی حقوق و سیاسی همه انسان‌ها باید از حق آزادی و امنیت برخوردار باشند.
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در سال ۱۳۰۹ ش، در اصفهان به قتل رسید. برخی‌ها مرگ او را به توطئه‌ای سیاسی مرتبط می‌دانند که ریشه در رقابت‌های داخلی بختیاری‌ها و فشارهای سیاسی از سوی دولت مرکزی داشت. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که قتل او با دستور یا تحریک مخالفان سیاسی‌اش انجام شد. این رویداد، پایان زندگی یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های مشروطیت بود که نقش ایل بختیاری را در تاریخ ایران برجسته کرد.<ref name=":0" /><ref name=":3" />


زنانی که هم‌اکنون بعنوان زندانی سیاسی عقیدتی از وضعیت اسفناک زندان و شرایط سخت آنجا گزارش کرده اند عبارتند از:
== میراث ==
* گلرخ ابراهیمی که به دلیل نوشتن داستان منتشر نشده مجازات سنگسار به ۶ سال حبس محکوم شده است (آرش صادقی همسر گلرخ ابراهیمی نیز زندانی سیاسی می‌باشد).
* ریحانه حاج ابراهیم که به دلیل حضور یک خانواده هوادار سازمان مجاهدین خلق در خانه‌ی آن‌ها به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
* نرگس محمدی (فعال حقوق بشر و مخالف با حکم اعدام).
* راحیل موسوی که جرم وی داشتن دین بهایی است.
* زینب جلالیان، یکی از زندانیان سیاسی کُرد که محکوم به حبس ابد در زندان خوی است.[[پرونده:گلرخ و آتنا.jpg|جایگزین=گلرخ ایرایی و آتنا دائمی|بندانگشتی|338x338px|گلرخ ایرایی و آتنا دائمی]]
* افسانه بایزیدی، یک زندانی سیاسی کُرد دیگر که هم اکنون در زندان مرکزی کرمان به سر می‌برد.


* قدریه قادری، زندانی سیاسی کُرد.
=== تأثیر بر مشروطیت ===
* اسرین امین زاده در زندان سنندج.
صمصام‌السلطنه با رهبری قیام‌های بختیاری و مشارکت در فتح تهران، به احیای مشروطیت کمک کرد. او به‌عنوان اولین نخست‌وزیر بختیاری، نفوذ این ایل را در سیاست ملی تقویت کرد. تشکیل مجلس دوم و اصلاحات او در دوره اول نخست‌وزیری، به تثبیت نظام پارلمانی کمک کرد.<ref name=":2" /><ref name=":5" />  
* آتنا دائمی (از فعالان حقوق بشر و مخالف با اعدام).  
* فریده خوش‌نام با حکم ۱۴ سال زندان و ۸۰ ضربه شلاق.<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/1396/04/25/زنان-در-جستجوی-عدالت/ زنان در جستجوی عدالت، وب سایت زنان نیروی تغییر]</ref>


== ارگان‌های سرکوب زنان در ایران ==
=== تأثیرات بلندمدت ===
[[پرونده:سرکوب زنان2.jpg|جایگزین=سرکوب زنان در ایران|بندانگشتی|349x349px|سرکوب زنان در ایران]]
میراث صمصام‌السلطنه در تاریخ ایران به نقش او در ارتقای جایگاه بختیاری‌ها و تأثیر بر سیاست مشروطه بازمی‌گردد. برخی‌ها او را نمادی از اتحاد منافع ایلی و ملی می‌دانند. با این حال، اتهامات وابستگی به خارجی‌ها و ناکامی در دوره دوم نخست‌وزیری، تصویری پیچیده از او ارائه می‌دهد. مرگ تراژیک او نشان‌دهنده چالش‌های سیاسی آن دوره بود. صمصام‌السلطنه به‌عنوان چهره‌ای ماندگار، بر تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران اثر گذاشت.<ref name=":0" /><ref name=":3" />  
به علت ایستادگی زنان ایرانی و مقاومت برای حق انتخاب آزادانه پوشش، این موضوع اکنون تحت عنوان «عفاف و حجاب» زنان، برای نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل به یک مساله سیاسی و امنیتی شده است. وظیفه‌ی ارگان‌های گوناگون سرکوب حکومتی، برخورد با زنان بر سر رعایت نکردن حجاب می‌باشد؛ به همین منظور فرمانده کل نیروی انتظامی در ایران، در آذر ۱۳۹۴، اذعان کرد که در مسئله عفاف و حجاب، ۲۶ دستگاه و ارگان مسئولیت دارند. اسامی این ارگان‌ها به شرح زیر می‌باشند:
[[پرونده:بدرفتاری.PNG|جایگزین=خشونت خانگی علیه زنان|بندانگشتی|297x297px|خشونت خانگی علیه زنان]]
# مجلس نظام جمهوری اسلامی که مسئولیت دارد نقض حقوق زنان را قانونی و نهادینه کند، قوانینی را در سال ۱۳۹۳ تصویب کرد و به اجرا گذاشت. یکی از آن‌ها طرح حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر بود که منجر به اسیدپاشی‌های گسترده بر علیه زنان شد.
# قوه قضاییه، با ۵ وظیفه.
# وزارت کشور با ۱۱ وظیفه که اصلی‌ترین آن نظارت بر ارگان‌ها در رعایت حجاب اجباری می‌باشد.
# نیروی انتظامی با ۲۱ وظیفه، از جمله تذکر به زنان بدحجاب و برخورد با آن‌ها در اماکن عمومی شهرها.
# نیروی بسیج با ۶ وظیفه، از جمله دخالت داشتن در شئونات خصوصی در همه اماکن.
# شهرداری‌ها با دو وظیفه از جمله تفکیک جنسیتی در پارک‌ها و مراکز ورزشی و همچنین جداسازی وسایل نقلیه عمومی.
# ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر با ۱۱ وظیفه.
# وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ۲۱ وظیفه.
# وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با ۸ وظیفه شامل فیلترینگ و سانسور فضای مجازی.
# سازمان صدا و سیما با ۳۱ وظیفه.
# سازمان تبلیغات اسلامی با ۱۲ وظیفه.
# سازمان تربیت بدنی با ۱۸ وظیفه.
# وزارت آموزش و پرورش با ۲۱ وظیفه از جمله وارد کردن مسئله حجاب در کتاب‌های درسی همه مقاطع تحصیلی.
# وزارت علوم، تحقیقات فناوری – دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی با ۱۷ وظیفه.
# وزارت کار و امور اجتماعی با ۵ وظیفه که مسئولیت دارد امکانات بیشتری برای برقراری تفکیک جنسیتی در جامعه فراهم کند.
# وزارت بازرگانی با ۱۳ وظیفه.
# وزارت امورخارجه با ۱۰ وظیفه.
# وزارت امور اقتصادی و دارایی که وظایف آن در ۴ محور تعریف شده است.
# وزارت بهداشت با ۱۷ وظیفه.
# وزارت مسکن و شهرسازی با ۹ وظیفه.
# وزارت راه و ترابری با ۷ وظیفه از جمله تحویل دادن زنان بدحجاب به مراجع قضایی و انتظامی.
# سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی با ۹ وظیفه.
# سازمان بهزیستی با ۵ وظیفه.
# مرکز امور زنان و خانواده با ۶ وظیفه.
# سازمان جوانان که وظیفه آن در ۱۴ محور تعریف شده است.
# سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که وظیفه این ارگان نیز در ۱۱ محور تعریف شده است.<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/1395/06/28/شبکه-۲۶-ارگان-رسمی-برای-سرکوب-زنان-در-اي/ ارگان‌های رسمی برای سرکوب زنان، وب سایت زنان نیروی تغییر]</ref>
موضع سران اصلی نظام جمهوری اسلامی در نهادینه بودن حجاب اجباری و نابرابری جنسیتی، گواه نقض سیستامتیک حقوق زنان است.


== منابع ==
== منابع ==
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۴

برای صفحه تمرین.jpg
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه
صمصام‌السلطنه؛1.jpg
نجفقلی خان صمصام‌السلطنه، ایلخان بختیاری و نخست‌وزیر ایران
شناسنامه
زادروزسال ۱۲۳۳ ش
زادگاهچغاخور، چهارمحال و بختیاری،
تاریخ مرگسال ۱۳۰۸ ش
محل مرگاصفهان،
خویشاوندان سرشناسحسینقلی خان ایلخانی (پدر)، سردار اسعد بختیاری (برادر)
تحصیلاتعلوم نظامی و سیاسی در تهران و فرنگ
دیناسلام (شیعه)
اطلاعات سیاسی
سمتنخست‌وزیر ایران (۱۲۸۹–۱۲۹۰ و ۱۲۹۷ ش)، ایلخان بختیاری
سمت‌های پیشیننماینده ایل بختیاری در دربار قاجار
فعالیت‌هارهبری قیام‌های بختیاری در انقلاب مشروطیت، فتح تهران (۱۲۸۸ ش)

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه بختیاری، (سال ۱۲۳۳ ش، چغاخور، چهارمحال و بختیاری – درگذشته ۱۳۰۹ ش) یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سیاسی و نظامی ایران در دوره مشروطیت بود که به‌عنوان ایلخان بختیاری و دو دوره نخست‌وزیر (۱۲۸۹–۱۲۹۰ و ۱۲۹۷ ش) نقشی کلیدی در تاریخ معاصر ایران ایفا کرد. او در خانواده‌ای بانفوذ از ایل بختیاری، به‌عنوان فرزند حسینقلی خان ایلخانی، متولد شد و تحصیلاتش را در تهران و فرنگ در زمینه علوم نظامی و سیاسی گذراند. این آموزش‌ها او را برای رهبری ایل و ورود به سیاست آماده کرد. صمصام‌السلطنه در اواخر دوره ناصرالدین شاه با دربار قاجار ارتباط برقرار کرد و به‌عنوان نماینده بختیاری‌ها، نفوذ ایلی را تقویت نمود. در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش)، او با سازماندهی نیروهای بختیاری در اصفهان و همکاری با مشروطه‌خواهان، مانند ستارخان و جنگلی‌ها، به قیام علیه محمدعلی شاه پیوست. نقش او در فتح تهران (۲۵ تیر ۱۲۸۸ ش) به خلع محمدعلی شاه و تاجگذاری احمد شاه منجر شد و مشروطیت را احیا کرد. صمصام‌السلطنه در دوره اول نخست‌وزیری اصلاحات مالی و قضایی را پیش برد و نشان شیر و خورشید دریافت کرد، اما در دوره دوم با بحران‌های اقتصادی جنگ جهانی اول و اتهامات وابستگی به انگلیس مواجه شد. صمصام‌السلطنه با مدیریت ایل بختیاری، این ایل را به یک نیروی ملی تبدیل کرد و آگاهی سیاسی منطقه را ارتقا داد، هرچند اختلافات با دیگر مشروطه‌خواهان چالش‌هایی ایجاد کرد. او پس از کناره‌گیری از قدرت در سال ۱۲۹۷ ش به مناطق بختیاری بازگشت، اما در سال ۱۳۰۹ ش، در اصفهان به قتل رسید، که برخی‌ها آن را به توطئه‌های سیاسی مرتبط می‌دانند. نقدهای مثبت او را به دلیل نقش در مشروطه و تقویت بختیاری‌ها ستایش می‌کنند، اما انتقادات به ناکامی‌های مدیریتی و اتهامات وابستگی به خارجی‌ها اشاره دارند. صمصام‌السلطنه با تأثیر بر سیاست و فرهنگ سیاسی ایران، به‌ویژه از طریق پیوند منافع ایلی و ملی، شخصیتی ماندگار در تاریخ ایران است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]

زندگی اولیه و پیشینه

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در سال ۱۲۳۳، در خانواده‌ای بانفوذ از ایل بختیاری به دنیا آمد. او فرزند حسینقلی خان ایلخانی، یکی از سران قدرتمند بختیاری، بود. خانواده او نقش مهمی در اداره مناطق بختیاری و روابط با دربار قاجار داشتند. نجفقلی در کودکی تحت تعلیمات سنتی و سپس در تهران و فرنگ تحصیل کرد. این آموزش‌ها، شامل علوم نظامی و سیاسی، او را برای نقش‌های بعدی آماده کرد.[۴][۲]

ورود به سیاست

نجفقلی خان در جوانی به‌عنوان یکی از سران بختیاری شناخته شد و پس از مرگ پدرش، به مقام ایلخانی رسید. او در اواخر دوره ناصرالدین شاه وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به دلیل نفوذ ایل بختیاری، به‌عنوان نماینده این ایل با دربار ارتباط برقرار کرد. منابع تأکید دارند که روابط او با دربار و قدرت نظامی بختیاری‌ها، او را به چهره‌ای تأثیرگذار تبدیل کرد.[۴][۵]

نقش در انقلاب مشروطیت

رهبری قیام‌های بختیاری

 
چند تن از سران و خوانین ایل بختیاری در اواخر دوره ناصری از راست: محمدحسین سپهدار، اسفندیار بختیاری، نجفقلی صمصام‌السلطنه، جعفرقلی سردار اسعد

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش) به‌عنوان ایلخان بختیاری، نقش کلیدی در قیام‌های مشروطه‌خواهان ایفا کرد. او نیروهای بختیاری را در اصفهان سازماندهی کرد و با همکاری دیگر سران، مانند سردار اسعد بختیاری، به مقاومت علیه محمدعلی شاه پیوست. صمصام‌السلطنه با استفاده از قدرت نظامی ایل بختیاری، پایگاه محکمی در برابر نیروهای قزاق ایجاد کرد. این قیام‌ها، که با حمایت فتواهای علمای عتبات، مانند آخوند خراسانی، مشروعیت یافت، به تضعیف استبداد کمک کرد. صمصام‌السلطنه با استراتژی‌های نظامی و هماهنگی با دیگر گروه‌های مشروطه‌خواه، مانند جنگلی‌ها در رشت، زمینه را برای حرکت به سوی تهران فراهم کرد.[۴][۳][۶]

فتح تهران

در ۲۷ جمادی‌الثانی ۱۳۲۷ ق (۲۵ تیر ۱۲۸۸ ش)، صمصام‌السلطنه همراه با نیروهای بختیاری، جنگلی‌ها، و مجاهدان تبریز به رهبری ستارخان، تهران را فتح کرد. این رویداد، که به خلع محمدعلی شاه و تاجگذاری احمدشاه منجر شد، نقطه عطفی در احیای مشروطیت بود. صمصام‌السلطنه با مهارت نظامی و نفوذ سیاسی، نقش مهمی در این پیروزی داشت. او پس از فتح تهران، در مذاکرات سیاسی برای تشکیل دولت جدید مشارکت کرد و به‌عنوان یکی از رهبران بختیاری، نفوذ ایل را در سیاست ایران تقویت کرد.[۴][۶]

نخست‌وزیری و فعالیت‌های سیاسی

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در ۱۲۸۹ ش، به‌عنوان اولین بختیاری به مقام نخست‌وزیری رسید. او در این دوره تلاش کرد تا اصلاحات مالی و قضایی را پیش ببرد و ثبات سیاسی را پس از استبداد صغیر حفظ کند. او با تشکیل کابینه‌ای متشکل از مشروطه‌خواهان، به تقویت مجلس دوم کمک کرد. دریافت نشان‌های دولتی، مانند نشان شیر و خورشید، نشانه موفقیت او در این دوره بود. با این حال، چالش‌هایی مانند نفوذ خارجی (انگلیس و روسیه) و اختلافات داخلی میان مشروطه‌خواهان، کار او را دشوار کرد.[۳][۴]

دوره دوم نخست‌وزیری (۱۲۹۷ ش)

صمصام‌السلطنه در ۱۲۹۷ ش، بار دیگر نخست‌وزیر شد، اما این دوره با مشکلات بیشتری همراه بود. او در این زمان با بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ جهانی اول و نفوذ فزاینده انگلیس مواجه شد. تلاش‌های او برای مدیریت مالی و نظامی کشور با انتقاداتی همراه بود، از جمله اتهام وابستگی به انگلیس. این اتهامات، که به‌عنوان بخشی از رقابت‌های سیاسی ذکر شده‌اند، به تضعیف موقعیت او منجر شد. او در پایان این دوره به دلیل اختلافات سیاسی از قدرت کنار رفت.[۴][۱]

روابط با دربار قاجار

 
صمصام السلطنه در میان جمعی از رجال مشروطه

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه، به‌عنوان یکی از سران ایل بختیاری، از اواخر دوره ناصرالدین شاه (۱۲۶۴–۱۲۷۵ ش) با دربار قاجار روابط نزدیکی برقرار کرد. او به دلیل نفوذ ایل بختیاری، به‌عنوان واسطه‌ای میان دربار و مناطق بختیاری عمل می‌کرد. این روابط، که ریشه در قدرت نظامی و اقتصادی ایل داشت، به صمصام‌السلطنه امکان داد تا در مذاکرات سیاسی با دربار جایگاه ویژه‌ای پیدا کند. او در دوره مظفرالدین شاه (۱۲۷۵–۱۲۸۵ ش) با حمایت از خواسته‌های مشروطه‌خواهان، به‌عنوان حامی مشروطیت در دربار شناخته شد، هرچند در ابتدا از درگیری مستقیم پرهیز می‌کرد.[۴][۲]

نقش در دوره احمدشاه

پس از فتح تهران (۱۲۸۸ ش) و تاجگذاری احمدشاه، صمصام‌السلطنه به‌عنوان یکی از رهبران بختیاری، در دربار نفوذ قابل‌توجهی یافت. او در مذاکرات برای تشکیل دولت جدید و تعیین نایب‌السلطنه نقش داشت. این تعاملات، که با هدف حفظ تعادل میان مشروطه‌خواهان و دربار انجام شد، به تقویت جایگاه بختیاری‌ها در سیاست ملی کمک کرد. با این حال، برخی منابع اشاره می‌کنند که این نزدیکی به دربار، به اتهاماتی درباره وابستگی سیاسی او دامن زد.[۴][۶]

اداره ایل بختیاری و تأثیرات منطقه‌ای

 
صمصام السلطنه در لباس رزم

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه، به‌عنوان ایلخان بختیاری، نقش مهمی در سازماندهی و اداره این ایل قدرتمند داشت. او با استفاده از ساختار سنتی ایل، نیروهای بختیاری را به یک قدرت نظامی منسجم تبدیل کرد که در قیام‌های مشروطه نقش کلیدی داشت. او با ایجاد اتحاد میان شاخه‌های مختلف بختیاری، مانند ایلخانی و حاجی‌ایلخانی، توانست نفوذ ایل را در مناطق جنوب غربی ایران تقویت کند. این مدیریت، به‌ویژه در تأمین منابع مالی و نظامی برای قیام‌های مشروطه‌خواهان، مؤثر بود.[۳][۲]

تأثیر بر فرهنگ سیاسی منطقه

صمصام‌السلطنه با پیوند دادن منافع ایل بختیاری به جنبش مشروطه، فرهنگ سیاسی منطقه را تحت تأثیر قرار داد. او با ترویج ایده‌های مشروطه‌خواهی در میان بختیاری‌ها، به افزایش آگاهی سیاسی در این ایل کمک کرد. این رویکرد، بختیاری‌ها را از یک نیروی محلی به بازیگری ملی تبدیل کرد. با این حال، برخی منابع، مانند احمد کسروی، معتقدند که تمرکز او بر منافع ایلی گاهی به اختلاف با دیگر مشروطه‌خواهان منجر شد، که نشان‌دهنده پیچیدگی نقش او در سیاست منطقه‌ای بود.[۴][۵]

نقدها و ارزیابی‌ها

نقدهای مثبت

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه به دلیل نقش برجسته‌اش در انقلاب مشروطیت و فتح تهران (۱۲۸۸ ش) مورد ستایش قرار گرفته است. رهبری او در قیام‌های بختیاری در اصفهان و همکاری با دیگر مشروطه‌خواهان، مانند ستارخان و جنگلی‌ها، به احیای مشروطیت و خلع محمدعلی شاه منجر شد. او با سازماندهی نیروهای بختیاری، پایگاه قدرتمندی علیه استبداد ایجاد کرد. در دوره اول نخست‌وزیری، صمصام‌السلطنه اصلاحات مالی و قضایی را پیش برد و به تقویت مجلس دوم کمک کرد. دریافت نشان شیر و خورشید نشان‌دهنده موفقیت او در جلب اعتماد دربار و مشروطه‌خواهان بود. برخی‌ها او را به‌عنوان یکی از اولین رهبران قومی که به سطح ملی رسید، ستوده‌اند.[۳][۴][۶]

نقدهای منفی

با وجود دستاوردها، صمصام‌السلطنه با انتقاداتی نیز مواجه بود. برخی‌ها بر این باورند که او در دوره دوم نخست‌وزیری، نتوانست بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ جهانی اول را به‌خوبی مدیریت کند. برخی‌ها نیز اتهام وابستگی به انگلیس را مطرح کرده‌اند که به دلیل نفوذ این کشور در سیاست ایران در آن دوره بود. این اتهامات، که در رقابت‌های سیاسی ریشه داشت، جایگاه او را تضعیف کرد. همچنین، احمد کسروی در کتاب «تاریخ مشروطه ایران» به اختلافات میان بختیاری‌ها و دیگر مشروطه‌خواهان اشاره می‌کند که بخشی از آن به تصمیمات صمصام‌السلطنه نسبت داده شده است. این انتقادات نشان‌دهنده چالش‌های او در حفظ تعادل میان منافع ایلی و ملی بود.[۱][۵]

کناره‌گیری از قدرت و مرگ

 
نجفقلی خان صمصام السلطنه

صمصام‌السلطنه پس از پایان دوره دوم نخست‌وزیری در سال ۱۲۹۷ ش، به دلیل اختلافات سیاسی و اتهامات وابستگی به انگلیس از صحنه قدرت کنار رفت. او به مناطق بختیاری بازگشت و بیشتر بر امور ایلی تمرکز کرد. با این حال، نفوذ او در سیاست ایران کاهش یافت، هرچند همچنان به‌عنوان یکی از سران بختیاری مورد احترام بود. او تلاش کرد تا روابط میان ایل بختیاری و دولت مرکزی را حفظ کند، اما رقابت‌های سیاسی و نفوذ خارجی این تلاش‌ها را محدود کرد.[۱][۴]

درگذشت

نجفقلی خان صمصام‌السلطنه در سال ۱۳۰۹ ش، در اصفهان به قتل رسید. برخی‌ها مرگ او را به توطئه‌ای سیاسی مرتبط می‌دانند که ریشه در رقابت‌های داخلی بختیاری‌ها و فشارهای سیاسی از سوی دولت مرکزی داشت. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که قتل او با دستور یا تحریک مخالفان سیاسی‌اش انجام شد. این رویداد، پایان زندگی یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های مشروطیت بود که نقش ایل بختیاری را در تاریخ ایران برجسته کرد.[۱][۴]

میراث

تأثیر بر مشروطیت

صمصام‌السلطنه با رهبری قیام‌های بختیاری و مشارکت در فتح تهران، به احیای مشروطیت کمک کرد. او به‌عنوان اولین نخست‌وزیر بختیاری، نفوذ این ایل را در سیاست ملی تقویت کرد. تشکیل مجلس دوم و اصلاحات او در دوره اول نخست‌وزیری، به تثبیت نظام پارلمانی کمک کرد.[۳][۶]

تأثیرات بلندمدت

میراث صمصام‌السلطنه در تاریخ ایران به نقش او در ارتقای جایگاه بختیاری‌ها و تأثیر بر سیاست مشروطه بازمی‌گردد. برخی‌ها او را نمادی از اتحاد منافع ایلی و ملی می‌دانند. با این حال، اتهامات وابستگی به خارجی‌ها و ناکامی در دوره دوم نخست‌وزیری، تصویری پیچیده از او ارائه می‌دهد. مرگ تراژیک او نشان‌دهنده چالش‌های سیاسی آن دوره بود. صمصام‌السلطنه به‌عنوان چهره‌ای ماندگار، بر تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران اثر گذاشت.[۱][۴]

منابع