کاربر:Abbas/صفحه تمرین3: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ستون سری‌های سیاسی
{{جعبه زندگینامه
| name = نوار کناری سازمان مجاهدین خلق ایران
| اندازه جعبه      =
| class = plainlist
| عنوان            =ویکتور خارا
| titlestyle = padding-top:0.2em;
| نام              =ویکتور لیدیو خارا مارتینز
| title = {{Hlist|[[سازمان مجاهدین خلق ایران]]}}
| تصویر            =ویکتور خارا 3.JPG
| headingstyle = line-height:1.3em;
| contentstyle = text-align: ;


| heading1 = پایه‌ها
| اندازه تصویر      =
| content1 =
| عنوان تصویر      =
* [[سازمان مجاهدین خلق ایران]]
| زادروز            = ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲
{{فهرست یک‌دست}}
| زادگاه            =حاشیه شهر سانتیاگو
| تاریخ مرگ        = ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۳
| مکان مرگ          =سانتیاگو ـ شیلی
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
<!-- عرض جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض شمال-->
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
<!-- طول جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض غرب-->
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
| محل زندگی        =سانتیاگو ـ شیلی
| ملیت              =شیلیایی
| نژاد              =
| تابعیت            =شیلیایی
| تحصیلات            =نامعلوم
| دانشگاه          =
| پیشه              =شاعرـ ترانه سرا ـ خواننده
| سال‌های فعالیت    =
| کارفرما          =
| نهاد              =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای    =مردم شیلی و جهان
| نقش‌های برجسته    =
| سبک              =مبارزه سیاسی
| تأثیرگذاران      =
| تأثیرپذیرفتگان    =مردم شیلی ـ هنرمندان آمریکای لاتین
| شهر خانگی        =سانتیاگو
| تلویزیون          =
| لقب              =ویکتور خارا
| حزب              =
| جنبش              =
| مخالفان          =آگوستو پینوشه
| هیئت              =
| دین              =
| مذهب              =
| منصب              =
| مکتب              =
| آثار              =
| خویشاوندان سرشناس =
| جوایز            =
| امضا              =
| اندازه امضا      =
| وبگاه            =
| پانویس            =
}}
'''ویکتور خارا “ Victor Jara ”''' به اسپانیایی Víctor Lidio Jara Martínez (زاده ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲ جان باخته ۱۵سپتامبر ۱۹۷۳) شاعر، خواننده و ترانه ‌سرای اهل شیلی بود. <ref name=":0">[https://worldofmusic.ir/artist/victor-jara ویکتور خارا ـ دنیای موسیقی]</ref>


* [[گردهمایی سالانه مجاهدین]]
== زندگی‌نامه ==
* [[بیانیه ملی ایرانیان]]
ویکتور خارا با نام کامل ویکتور لیدیو خارا مارتینزدر سپتامبر ۱۹۳۲ در خانواده‌ای کارگری و فقیر در حاشیه شهر سانتیاگو به دنیا آمد. نام مادرش آماندا و پدرش مانوئل بود. پدرش کارگر روزمزد بود. ویکتور هنوز سن و سالی نداشت که پدرش آنها را ترک کرد تا برای کار به مزارع برود. پس از رفتن پدر تامین مخارج خانواده بر عهده مادربود. او صبح تا شب کار می‌کرد و شبها برای دلخوشی فرزندانش گیتار می‌نواخت و این اولین آشنایی ویکتور خارا با موسیقی بود. در واقع مادر ویکتور خارا تأثیر زیادی در گرایش او به سمت موسیقی داشت. مادر ویکتورخارا زمانی که او ۱۵ ساله بود مرد. ویکتور خارا از نوجوانی آواز می‌‌خواند ولی نه به طور حرفه‌ای. در ابتدا می‌خواست حسابداری بخواند بعد تصمیم گرفت کشیش شود ولی آنرا نیز رها کرد و به سراغ تئاتر رفت. 
* [[مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران]]
* [[ارتش آزادی‌بخش ملی ایران]]
* [[تشکیلات مجاهدین خلق ایران]]
* [[طرح ده ماده‌ای مریم رجوی]]
{{پایان فهرست یک‌دست}}


| heading2 = موضوع‌ها
== فعالیت هنری ویکتورخارا ==
| content2style = font-style:italic;<!--(most are non-English terms)-->
ویکتور خارا درسال‌های ابتدایی دهه ۱۹۶۰ میلادی به اروپا سفر کرد. دهه‌ای که هر روز شاهد انقلابی تازه و یا کودتایی دیگر بود. ویکتور خارا در همین سفر نوشت: «اصطلاح «موسیقی اعتراض» دیگر نمی‌تواند کاربردی داشته باشد چون معنا و مفهوم آن از بین رفته است. به نظر من باید از اصطلاح «آواز انقلابی» استفاده کرد... یک هنرمند باید خالقی قابل اعتماد و در شکل پیشرفته، یک انقلابی باشد... فردی که به همان اندازه چریک‌های مسلح خطرناک است آن هم به دلیل قدرتی که در برقراری ارتباط با مردم دارد.»
| content2 = {{فهرست یک‌دست}}
<!--(Alphabetical by linktext:)-->
* {{Noitalic|[[فاز سیاسی فاز نظامی]]}}
* [[میلیشیا]]
* [[عاشورای مجاهدین]]
* [[۵ مهر ۱۳۶۰]]
* [[عملیات آفتاب]]
* [[عملیات چلچراغ]]
* [[عملیات فروغ جاویدان]]
* [[عملیات مروارید]]
* [[قتل عام ۶۷]]
* [[رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران]]
* [[کودتای ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳]]
* [[ ۶ و ۷ مرداد]]
* [[قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ اشرف]]
* [[موشک‌ باران ۷ آبان لیبرتی ۱۳۹۴]]
{{پایان فهرست یک‌دست}}


| heading3 = نمودها
ترانه Te Recuerdo Amanda را در سفر اروپا سرود و در آن یاد پدر و مادرش را زنده کرد. در همان زمان شیلی هم شکل‌های تازه ای از موسیقی را تجربه می کرد. گروه هایی مثل «اینتی - للیمانی» و «کویلاپایون» علاقه شدیدی به استفاده از ساز و آوازهای فراموش شده مردم مناطق روستایی و کارگری شیلی داشتند. ویکتور خارا درسال ۱۹۶۶ اولین آلبوم به نام خودش را منتشر کرد و به گروه کویلا پایون پیوست و تا سال ۱۹۶۹ به عنوان مدیر هنری آن کار خود را ادامه داد. یک سال بعد «چه گوارا»، چریک انقلابی آرژانتینی در بولیوی کشته شد و خارا در یادبود او اثری منتشر کرد که به دلیل مخالفت کمپانی ضبط آن، امکان اشاره مستقیم به نام این مبارز وجود نداشت.
| content3 =
[[پرونده:ویکتور خارا 2.JPG|جایگزین=کانون‌های شورشی|بندانگشتی|ویکتور خارا در حال نواختن گیتار]]
  {{نوار جانبی|bodystyle={{Subinfobox bodystyle}} |navbar=off
سال ۱۹۶۹ ویکتور خارا در واکنش به شلیک به خانواده‌هایی که در«پورتو مونت» خانه ساخته بودند و طی آن ۷نفر از جمله یک کودک نه ماهه کشته شد، ترانه «پرسش‌هایی درباره پورتو مونت» سرود که در آن «پرس سوخبیس» وزیر کشور وقت که دستور شلیک داده بود را به عنوان یک جنایتکار معرفی می‌کرد. این ترانه به سرعت در میان جامعه گل کرد. همین ترانه بود که موجب حمله گروه‌های تندرو راست‌گرا به ویکتور خارا در خیابان شد و مورد نفرت احزاب راست قرار گرفت و از طرف دیگر در دل جنبش کارگری شیلی جای پای خود را محکم کرد.
  |headingstyle=padding-bottom:0; |contentstyle=padding-top:0;
  | content1 =
* [[کانون‌های شورشی]]
* [[ارتش آزادی‌بخش ملی ایران]]
* [[شورای ملی مقاومت ایران]]
  | heading2 = {{Nobold|<big>مکان‌ها</big>}}
  | content2 = {{فهرست یک‌دست}}
<!--(Alphabetical by linktext:)-->
* [[قرارگاه اشرف]]
* [[قرارگاه لیبرتی]]
* [[اشرف سه]]
{{پایان فهرست یک‌دست}}
}}


| heading4 = افراد
'''قسمتی از ترانه «پرسشهایی در باره پورتومونت»'''
| content4 =
{{فهرست یک‌دست}}
* [[محمد حنیف‌نژاد]]
* [[سعید محسن]]
* [[علی اصغر بدیع زادگان]]
* [[مسعود رجوی]]
* [[مریم رجوی]]
* [[زهرا مریخی]]
* [[زهره قائمی]]
* [[محمد سیدی کاشانی]]
* [[رضا رضایی]]
* [[محمود عسگری زاده]]
* [[محمود قائمشهر]]
* [[رسول مشکین‌فام]]
* [[منیره رجوی]]
* [[فاطمه مصباح]]
* [[موسی خیابانی]]
* [[اشرف ربیعی]]
* [[مهدی رضایی]]
* {{Longitem|[[مصطفی جوان خوشدل]]}}
* [[محمدرضا سعادتی]]
* [[طاهره طلوع]]
<!-- * [[Hisbah]]
* [[Hizbul Islam]]
* [[Indonesian Mujahedeen Council]] -->
* [[گوهر ادب‌آواز]]
* [[معصومه کبیری]]
<!-- * [[Islamic Defenders Front]]
* [[Islam Hadhari]] -->
<!--
* [[Jemaah Islamiyah]]
* [[Laskar Jihad]]
* [[Matowa]]
* [[Muhtasib]] -->
* [[احمد رضایی]]
* [[علی صارمی]]
* [[جعفر کاظمی]]
* [[عبدالرضا رجبی]]
{{پایان فهرست یک‌دست}}


| heading5 = نوشتارهای کلیدی
'''«پرسش من این است'''
| content5 = <div class="wraplinks"><!--Chronological:-->
* {{Longlink|style=line-height:1.15em; |''[[شیطان سازی علیه مجاهدین خلق ]]}}
* {{Longlink|style=line-height:1.15em; |''[[استراتژی مبارزه انقلابی]]}}
* {{Longlink|style=line-height:1.15em; |''[[رژیم ولایت فقیه]]}}
* {{Longlink|style=line-height:1.15em; |''[[اپوزیسیون]]}}
* {{Longlink|style=line-height:1.15em; |''[[موقعیت انقلابی]]}}
* {{Longlink|style=line-height:1.15em; |''[[طلسم اختناق]]}}
</div>
}}<noinclude>


'''پایگاه اجتماعی مجاهدین''' به میزان محبوبیت و اقبال اجتماعی و استقبال مردمی از این سازمان اطلاق می‌شود. هر جریان سیاسی و اجتماعی بنا به عملکرد خود و پایبندی به آرمان‌ها و اهداف خود در صورتی که منطبق با خواسته‌های حامعه باشد، مورد استقبال اجتماعی از جانب توده مردم قرار می‌گیرد.
'''هرگز به فکرتان رسیده که این سرزمین مال ماست'''


حکومت‌های دیکتاتوری همواره بایگاه اجتماعی مخالفان و اپوزیسیون خود را هدف شیطان سازی قرار می‌دهند و آن‌را نفی می‌کنند. هدف دیکتاتورها از شیطان سازی این است که خود را به عنوان تنها انتخاب برای مردم ارائه کرده و هرگونه امیدی به تغییر را از بین ببرند. 
'''مال کسی است که بخش بزرگی از آن را در اختیار دارد'''


رژیم ایران و برخی دیگر معتقدند که سازمان مجاهدین خلق دارای پایگاه اجتماعی نیست. استدلال آن‌ها اغلب این  است که در فضای مجازی همواره مطالب و تصاویر مختلفی علیه آن‌ها منتشر می‌شود.  
'''... حصارها را ویران کن'''


با نگاهی به وضعیت ایران می‌توان دریافت به دلیل بهای سنگینی که ابراز حمایت از این گروه دارد و از سویی با وجود ارتش سایبری سپاه پاسداران که یک ارتش چند ده هزار نفری است و به انتشار اخبار دروغ علیه مجاهدین خلق می‌پردازد، نمی‌توان انعکاسات فضای مجازی را گواهی بر میزان پایگاه اجتماعی مجاهدین خلق گرفت.
'''آنها را در هم بکوب»'''<ref name=":1">[https://web.archive.org/web/20070928152333/http://forum.shafighi.com/showthread.php?t=2621 ویکتور خارا، خواننده انقلابی شیلی '''ـ''' چنگیز محمود زاده ـ انجمن ادبی استاد هارون شفیقی عنبران]</ref>


[[سازمان مجاهدین خلق ایران]] در اثر مبارزات ضد دیکتاتوری خود در زمان [[محمدرضا پهلوی|شاه]] و مقاومت رهبرانش در برابر دیکتاتوری [[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه]] مورد استقبال توده مردم ایران قرار گرفت. پس از پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]] سازمان مجاهدین خلق ایران از یک پایگاه گسترده‌ی اجتماعی برخوردار شد، این سازمن در شهرهای مختلف میتینگ‌های چندصد هزار نفری برگزار می‌کرد. همچنین نشریه مجاهد که ارگان این سازمان بود با ۶۰۰ هزار نسخه، بالاترین تیراژ را در میان روزنامه‌های کشور داشت.
== فعالیت سیاسی ==
سال ۱۹۷۰ «سالوادور آلنده» چپ گرا در انتخابات ریاست جمهوری شیلی پیروز شد. خارا در برنامه های انتخاباتی او حضور داشت و بارها برنامه اجرا کرد. ترانه معروف (ما پیروز خواهیم شد) را در همین زمان سرود که به شعار اتحاد چپ گرای شیلی تبدیل شد.


در جریان اولین انتخابات مجلس شورای ملی بعد از انقلاب بنا به گفته عناصر وابسته به خمینی، سازمان مجاهدین خلق بعد از حزب جمهوری اسلامی  از نظر رای در رده دوم قرار داشت.
'''«ما پیروز خواهیم شد'''


بعد از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰جمهوری اسلامی به رهبری خمینی با حذف تمام جریان‌ها، استبداد مطلقه خود را بر جامعه مستولی کرد.  مجاهدین به مبارزه قهر آمیز و مخفی روی آوردند و به این ترتیب در فضای اختناق، ابراز هواداری از مجاهدین خلق امکان‌پذیر نبود. از آن پس تا کنون امکانی برای سنجش میزان محبوبیت و پایگاه اجتماعی مجاهدین وجود نداشته است، زیرا هر سمپاتی نسبت به مجاهدین با مجازات‌های سنگین چون اعدام پاسخ داده می‌شود.
'''و زنجیرها چاره ای جز گسستن نخواهند داشت'''


در دوران دیکتاتوری که امکان مراجعه به آرا عمومی وجود ندارد، مشروعیت نیروها از مقاومت آن‌ها در مقابل دیکتاتوری ناشی می‌شود، با این‌همه از برخی‌ علائم می‌توان به نتایجی در مورد پایگاه اجتماعی مجاهدین خلق رسید.
'''... و ما کنار هم، تاریخ را محقق خواهیم کرد.»'''


تاکنون نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق در مبارزه با رژیم ایران جان باخته‌اند. متوسط هر خانواده‌ی ایرانی در دهه ی هفتاد ۵ نفر بوده است. به این ترتیب نزدیک به نیم میلیون نفر در ایران در ارتباط با مجاهدین خلق قرار داشته‌اند یا نسبت به آن سمپاتی دارند. البته این عدد بسیار محتاطانه است زیرا اقوام درجه دو و سه و دوستان جان‌باختگان محاسبه نشده است. علاوه بر این مجاهدین خلق در خارج از ایران سالانه گردهمایی‌های بزرگی برگزار می‌کنند که بیش از ۱۰۰ هزار ایرانی در آن شرکت می‌کنند. از سویی برنامه تلویزیونی گلریزان همیاری برای حمایت مالی از سیمای آژادی تلویزیون مجاهدین خلق، برنامه‌ای است که هربار در تماس‌های زنده به جمع‌آوری میلیون‌ها دلار برای این سازمان منجر می‌شود.  
پیروزی آلنده فقط تغییرات اقتصادی به همراه نداشت و رویدادهای فرهنگی بسیاری را نیز به همراه آورد. در آن زمان گروه های تئاتر، موسیقی و شعر در مناطق کارگرنشین تشکیل می شد و گروه‌های متعدد هنری به مناطق مختلف شیلی سفر می‌کردند. حرکت‌هایی مثل «جنبش ترانه نوین» در همین روزها شکل گرفت که خارا هم یکی از سردمداران آن بود.
[[پرونده:ویکتور خارا سمت راست در تظاهراتی در سانتیاگو.JPG|جایگزین=ویکتور خارا ـ انقلاب|بندانگشتی|ویکتور خارا در تظاهراتی در سانتیاگو ]]
در آن زمان در شیلی آثار مهم ادبیات جهان روی کاغذهای ارزان و با قیمتی که هر فردی قادر به خرید باشد، عرضه می شد و فروش این آثار با فروش کمیک استریپ در دکه‌های روزنامه فروشی آمریکا قابل قیاس بود. زیاد پیش می آمد که کارگری در حال خواندن داستان های جک لندن، توماس مان، داستایوفسکی یا مارک تواین در اتوبوس‌ها دیده شود . نقاش‌ها روی دیوارهای سانتیاگو نقاشی می کشیدند و ویکتور خارا در بین مردم آواز می خواند، اما همه چیز فقط ۳سال طول کشید و سرنوشت همه جنبش‌های دموکراتیک آمریکای لاتین گریبان شیلی را گرفت؛ «پینوشه» کودتا کرد. تانک‌ها دانشگاه پلی تکنیک را که دانشجویان در آن برای مقابله با کودتاچیان سنگربندی کرده بودند مانند کارخانه‌ها بمباران کردند و سالوادور آلنده رئیس جمهور قانونی شیلی هم در کاخ ریاست جمهوری کشته شد.


همچنین فعالیت‌ و عملیات [[کانون‌های شورشی]] مجاهدین در ایران روزانه منتشر می‌شود که نشان‌دهنده‌ی نفوذ این سازمان در داخل ایران است.
مدتی  قبل از کودتا خارا ترانه‌ای سرود که مانیفست او نام گرفت. «یوان ترنر» همسر انگلیسی خارا می گوید که او از قبل می دانست در کودتا کشته خواهد شد و به همین دلیل مانیفست خود را سرود.


== نمونه‌های تاریخی پایگاه اجتماعی ==
'''«نه برای خواندن است که می خوانم'''
جریان‌ها، احزاب و جنبش‌های اجتماعی بسته به اهداف و برنامه‌های خود و اینکه این برنامه‌ها و اهداف یه چه اندازه با خواسته‌های توده مردم منطبق و هم راستا باشد مورد اقبال عمومی هستند. هر حزب یا جریان سیاسی و اجتماعی در جهت اهداف خودش طیف‌های مختلفی از مردم را به خود جذب می‌کند و این اقشار و طیف‌های مردمی پایگاه اجتماعی آن جریان را تشکیل می‌دهند.  هر جریان در صورت پایبندیش یه آرمان‌ها و ایده‌ال‌های اعلام شده‌ی خود می‌تواند پایگاه اجتماعی خود را حفظ کند و گسترش دهد.


=== جنبش مشروطه ===
'''و نه برای عرضه صدایم، نه'''
در تاریخ ایران [[جنبش مشروطه ایران|جنبش مشروطه]] نمونه‌ی بارزی از اقبال اجتماعی یک جنبش سیاسی و اجتماعی است. مردم ایران سالیان طولانی تحت حاکمیت دیکتاتوری قاجار بودند. فساد سیاسی و اقتصادی عناصر دربار قاجار فشار روزافزونی را بر گرده مردم وارد می‌آورد. هیچ پیشرفت اقتصادی و رفاهی در زندگی توده مردم متصور نبود. در حالیکه یک طبقه متوسط شهری و خرده بورژوازی تجاری شکل گرفته بود اما مناسبات فئودالی حاکم بر دربار و حاکمیت مانع پیشرفت جامعه بود. جنبش مشروطه که با درخواست تأسیس عدالتخانه شروع شد به  سرعت مورد استقبال توده مردم قرار گرفت و در مدت کوتاهی به تاسیس مجلس شورای ملی و حکومت مشروطه سلطنتی منجر شد. تقریبا تمام مردم ایران به جنبش مشروطه پیوستند. به رغم مانع تراشی‌های دیکتاتوری و عوامل وابسته دربار و به توپ بستن مجلس و برقراری مجدد استبداد در دوره [[محمد علی شاه]] این جنبش از بین نرفت و با حمایت مردمی توانست بر دیکتاتوری پیروز شود. در نهایت تهران به دست مشروطه خواهان فتح شد و محمد علی شاه سرنگون شد.


=== جنبش ملی کردن نفت ===
'''من آن شعر را با آواز می خوانم'''
[[دکتر محمد مصدق]] نیز با تکیه بر همین پایگاه و محبوبیت اجتماعی توانست خط [[ملی شدن صنعت نفت ایران|ملی کردن صنعت نفت ایران]] را پیش ببرد و به پیروزی برساند. مردم ایران که از دخالت‌های استعماری درکشور خود ناراضی بودند و آنرا منشا بدبختی‌های خود می‌دانستند حول شعار ملی کردن نفت به حمایت از [[دکتر محمد مصدق|مصدق]] برخاستند. مصدق که نماینده مجلس بود، توانست لایحه ملی شدن نفت را در مجلس به تصویب برساند. در ادامه با حمایت مردم به نخست وزیری رسید و قانون خلع ید از کمپانی نفت انگلیس را به اجرا گذاشت. متعاقب آن دولت انگلیس و قدرتهای خارجی دیگر خرید نفت از ایران را تحریم کردند و اقتصاد ایران که متکی به نفت بود ضربه سختی خورد. مصدق بار دیگر با تکیه بر همین پایگاه اجتماعی و حمایت مردمی و خرید اوراق قرضه ملی از طرف مردم توانست تنها بودجه متوازن و بدون کسری را ارائه کرده و به اجرا در آورد. در تیر ۱۳۳۱ شاه با اصلاحات مصدق که برای تثبیت پایه‌های مشروطیت بود مخالفت کرد و در پی آن مصدق استعفا کرد. شاه قوام را به نخست وزیری برگزید. قوام در جهت برقراری دیکتاتوری گام برداشت و قوانین و مقررات سختی را برای محدود کردن آزادی‌های اجتماعی به اجرا در آورد. در [[۳۰ تیر]] ۱۳۳۱ مردم در حمایت از [[دکتر محمد مصدق|مصدق]] به خیابان‌ها ریختند. در قیام ۳۰ تیر تعداد زیادی از مردم توسط نیروهای انتظامی دیکتاتوری کشته شدند. در نهایت شاه تسلیم شد و دکتر مصدق بار دیگر با حمایت مردم و با تکیه بر پایگاه اجتماعی گسترده خود نخست وزیر شد.
[[پرونده:ویکتور خارا در میان کودکان محروم.JPG|جایگزین=ویکتور خارا، انقلابی، هنرمند، اعتراض|بندانگشتی|ویکتور خارا در میان کودکان محروم شیلی]]
'''که گیتار پراحساسم می سراید'''


== پایگاه اجتماعی  مجاهدین خلق ==
'''... چراکه ترانه آن زمانی معنا می یابد'''
حکومت‌های دیکتاتوری برای اینکه بتوانند حاکمیت خود را تثبیت کنند، نیاز دارند خود را بی‌رقیب نشان دهند و در ذهن جامعه حک کنند که تنها انتخاب مطلوب برای حکومت هستند، از این رو آنها دائما مخالفان و اپوریسیون خود را هدف شیطان سازی قرار می‌دهند. یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که هدف شیطان سازی از طرف دیکتاتوری قرار می‌گیرد پایگاه اجتماعی مخالفان است. آنها در تمام رسانه‌ها و مطبوعات خود بر این نکته تاکید می‌کنند که مخالفان‌شان هیچ پایگاه و محبوبیتی ندارند و مردم آنها را نمی‌خواهند. آن‌ها جمعیت انبوه تظاهرکنندگان را همواره چند ده نفر، یا چندصدنفر فتنه‌گر خطاب می‌کنند که توسط عاملان خارجی تحریک شده‌اند. [[حسن روحانی]]  [[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|تظاهرات آبان ۱۳۹۸]] را که در ۱۹۰ شهر با حضور ده‌ها هزار نفر جریان داشت، تظاهرات عده‌ی معدودی خواند که «زیاد هم نبودند». همچنین رژیم ایران پایگاه اجتماعی سازمان مجاهدین خلق را همواره نیز زیر سوال می‌برد و معتقد است که آن‌ها هیچ حامی در داخل ایران ندارند.  


همچنین افراد و جریانات بسیاری از جمله با هویت‌های مجهول در فضای مجازی معتقدند که مجهاهدین خلق دارای پایگاه اجتماعی نیستند. آن‌ها معتقدند که نشر مستمر مطالب و تصاویر علیه مجاهدین و کامنت‌های مختلف در مورد آن‌ها بیانگر عدم محبوبیت مجاهدین خلق در جامعه است.
'''که قلبش نیرومندانه در تپش باشد'''


از نظر مؤسسه‌های نظر سنجی، فضای مجازی هرگز نمی‌توند برآورد درستی در یک نظر‌سنجی ارائه دهد چرا که می‌تواند تحت تأثیر فعالیت هدفمند افراد باشد.
'''و انسانی آن ترانه را بسراید'''


با توجه به ارتش سایبری چند ده هزار نفری که خود رژیم ایران به آن اعتراف دارد نمی‌توان فضای مجازی را معیار درستی برای سنجش میزان پایگاه اجتماعی سازمان مجاهدین خلق دانست.
'''که سرودخوانان شهادت را پذیرا شود»'''<ref name=":1" />


همچنین نمی‌توان انتظار داشت که هوادران مجاهدین چه در فضای علنی و چه در فضای مجازی به حمایت علنی از سازمانی بپردازند که هر گونه تعلق خاطر به آن می‌تواند منجر به مرگ شود.
== دستگیری ویکتور خارا ==
[[پرونده:استادیوم سانتیاگو در روزهای کودتا.JPG|جایگزین=انقلاب، اعتراض، کانون شورشی|بندانگشتی|بازداشت هواداران حکومت آلنده توسط نظامیان در استادیوم سانتیاگو بعد از کودتای پینوشه]]
در یازده سپتامبر ۱۹۷۳  با همکاری مستقیم دولت آمریکا، آگوستو پینوشه در کودتایی خونین دولت مردمی سالوادور آلنده را سرنگون کرد و هزاران نفر از مردم شیلی را دستگیر کرد. تعداد زیادی از این دستگیرشدگان در استادیوم ملی سانتایگو پایتخت شیلی گرد آورده شده بودند. <ref name=":0" /> ویکتورخارا، ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۳، یک روز پس از کودتای ارتش علیه دولت سالوادور آلنده، در دانشگاه فنی در کنار دانشجویان بازداشت و به استادیوم معروف سانتیاگو منتقل شد.<ref name=":2">[https://www.radiofarda.com/a/chilean-viktor-jara-trial/32576679.html پرونده قتل ویکتور خارا؛ محکومیت قطعی متهمان پس از ۵۰ سال ـ رادیو فردا]</ref>  او در این استادیوم به همراه حدود ۵۰۰۰ نفر دیگر نگهداری می‌شد. جایی که مرکز بازجویی، شکنجه و اعدام هواداران دولت قانونی آلنده بود. شاهدان عینی خبر داده‌اند که در همین استادیوم بود که استخوان‌های دست و انگشتان ویکتور خارا را شکستند و از او خواستند در حضور سایر بازداشت‌شدگان آواز بخواند و او ترانه معروف خود به نام «ماپیروز خواهیم شد» را خواند.<ref>'''[https://www.dw.com/fa-ir/art-culture/a-44530936 محکومیت قاتلان ویکتور خارا ۴۵ سال پس از مرگ خواننده نامدار ـ دویچه وله فارسی]'''</ref>


مجید رفیع زاده تحلیل‌گر سیاسی و مشاور نشریه مطالعات بین‌الملل هارواد که تحقیقات مستقلی را در مورد مجاهدین انجام داده است، در برنامه پرگار تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی در مورد پایگاه اجتماعی مجاهدین گفت:<blockquote>«ما می‌دونیم تو کشور ایران، در یک کشور دیکتاتوری نمی‌شه واقعا یک نظر سنجی درست انجام داد، نمی‌شه گفت آیا واقعا مردمی هستند در ایران که موافقند یا مخالفند. خیلی از متخصصان من شنیدم توی برنامه‌های مختلف می‌گن این گروه هیچ حامی‌یی تو ایران نداره، کسی این‌ها رو دوست نداره، اصلا همه سوءظن به این گروه دارن. از کجا می‌دونن؟ آیا نظر سنجی وجود داره؟ ببینید من تحقیقاتم رو برحسب نظر سنجی انجام می‌دم... ببینید باید نظر سنجی وجود داشته باشه و تو کشورهایی که آزادی بیان و آزادی نظر سنجی وجود نداره، نمی‌شه واقعا گفت. اما بر اساس تحقیقاتی که من انجام دادم گروه هنوز در ایران نفوذ داره. ببینید اگه نفوذ نداره چرا پس آقای خامنه‌ای یا سران دیگه در ایران در ماه مرداد گفتند که این تظاهرات دی‌ماه رو منافقین انجام دادند، چرا؟... اینها ده‌ها هزار کشته دادند...خوب این‌ها فامیل دارند فامیل‌هاشون، خیلی‌هاشون هنوز هوادار مجاهدین خلق هستند. خیلی‌هاشون کمک مالی می‌فرستند به مجاهدین... مسأله اینه اگه شما برید تظاهرات بگید ما هوادار گروه مجاهدین هستیم، عاقبتش چیه؟ اعدامه. خود گروه که من مصاحبه کردم باهاشون، می‌گن تو همین تظاهرات چند عضو مجاهدین اعدام شدن...مردم که نمی‌تونن بیان بیرون بگن ما مجاهدین رو می‌خوایم خوب همون موقع اعدامشون می‌کنن.»<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=4rwIvtbEmMs پرگار: مجاهدین خلق ایران چه وزنی دارند؟]</ref></blockquote>
== جان باختن ویکتور خارا ==
روز ۱۵ سپتامبر دوباره خارا را به شکنجه‌ کشیدند و بعد هم ۴۳ گلوله به او شلیک کردند. یک روز بعد جسد خارا و ۵ نفر دیگر از بازداشت‌شدگان در زمینی اطراف یک گورستان در نزدیکی استادیوم پیدا شد. اجساد را برای شناسایی به پزشکی قانونی منتقل کردند. یکی از کارمندان این اداره چهره خارا را شناخت و با خبردادن به همسر او مانع از آن شد که خارا را در گورهای دسته‌جمعی دفن کنند. جسد خارا که ۵۶ شکستگی و ضرب و جرح در آن تشخیص داده شده بود، به صورت ناشناس در گوشه‌ای از گورستان سانتیاگو به خاک سپرده شد.  


=== معیار مشروعیت در دوران اختناق ===
سال ۲۰۰۹ جسد خارا در مراسمی رسمی از گور محقرش در گورستان سانتیاگو به مقبره‌ای آبرومند و درخور او منتقل شد. در این مراسم، خانم میشل باشله، رئیس جمهور وقت شیلی که پدرش از افسران وفادار به آلنده بود و قربانی کودتا شد، همراه با ۱۲ هزار نفر دیگر حضور داشت.
در شرایط برقراری دموکراسی مشروعیت هر سازمان یا حزب انقلابی برآمده از پایگاه اجتماعی اوست، اما در دوران دیکتاوری که امکان مراجعه به آرا وجود ندارد، معیار مشروعیت یک جریان سیاسی، میزان مقاومت آن است.
[[پرونده:جوان خارا همسر ویکتور خارا.JPG|جایگزین=ویکتور خارا، اعتراض، انقلاب، سرنگونی دیکتاتور|بندانگشتی|جوان خارا همسر انگلیسی ویکتور خارا]]
در زمان دیکتاتوری ۱۸ ساله پینوشه (۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰) نزدیک به ۴۰ هزار نفر به صورت غیرقانونی دستگیر و به طور منظم مورد شکنجه قرار گرفتند. بیش از ۳هزار نفر از مخالفان رژیم زیر شکنجه کشته شدند.


[[مسعود رجوی]] ملاک مشروعیت در دوران اختناق را اینطور شرح می‌دهد:<blockquote>«نخستين مشكل در دوران اختناق و ديكتاتوری، سرقت و غصب حق حاكميت و حق انتخابات آزاد از مردم است... مشروعيت در دوران اختناق ناشی از مقاومت است و نه هيچ چيز ديگر. چرا كه امكان انتخابات آزاد و دسترسی به رأی واقعی تمام مردم وجود ندارد و بايد برای به دست آوردن آن برخاست و مقاومت كرد تا رژيمی كه مانع انتخابات و آرای آزاد و حاكميت مردم است سرنگون شود...پس، مقاومت تنها ملاك و شاخص و سرچشمه‌ی مشروعيت در دوران استبداد و اختناق است. ارزش و اعتبار هر فرد يا جريان سياسی در دوران اختناق با مقاومت و ايستادگی او در برابر فاشيسم دينی و در جنگ با آن سنجيده می‌شود. مشخصاً؛ اينكه در جنگ نظامی و سياسی و ايدئولوژيكی تا كجا و چه ميزان به دشمن ضدبشری ضربه می‌زند. تا كجا برای اين رژيم خطرناك است و تا كجا به نيروی جنگنده‌ی ضدرژيم در جنگ نظامی يا در جنگ سياسی ياری می‌رساند و مايه می‌گذارد...آخر وقتی نمی‌توان در يك انتخابات آزاد به آرای عمومی مراجعه كرد، فراتر از همه‌ی حدس و گمان‌ها يا نظرسنجی‌ها چگونه می‌توان بر روی ميزان رأی و حمايت اجتماعی يك فرد يا جريان سياسی، پا سفت كرد؟...نتيجه اين كه در برابر دستگاه نا سنجيدنی ميزان آرا، در دوران اختناق، مقاومت، ملاك و مبنای واقعی و حقيقی سنجش است. بنابراين در دوران اختناق، مشروعيت صرفاً ناشی از مقاومت و ايستادگی است. در دوران اختناق، هر چيز غير از اين، ادعا و باد و بلوف است. هر كس راست می‌گويد با رژيم و اختناق فراگير آن چنگ در چنگ شود و بستيزد و در اين پهنه آزمايش بدهد...تعيين درصد آرا و پايگاه اجتماعی موضوعی مربوط به دوره‌ی بعد از اختناق است كه در آن بتوان با به ميدان آوردن مردم و با صندوق‌های رأی، به درستی سنجش و ارزيابی كرد. هرچيزی غير از اين، ناديده گرفتن سركوب و اختناق و چشم پوشيدن بر ممانعت فاشيسم دينی از بروز اراده و تمايل اجتماعی است. اين را نبايد بر رژيم بخشيد و ناديده گرفت و بعد به تئوری پردازی درباره‌ی درصد آرا يا پايگاه اجتماعی نشست. در شرايطی كه حتی اسم بردن از مجاهدين و به طريق اولی، كوچكترين اشاره به هواداری از [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدين]] سنگين‌ترين محكوميت‌ها و مجازات‌ها را دارد و در شرايطی كه رژيم دهها هزار نفر را به همين خاطر دستگير و شكنجه و اعدام كرده است، چگونه می‌توان با يك نظرسنجی آزاد در بين مردم به درصد واقعی آرای مجاهدين دست يافت. اينجاست كه روشن می‌شود تمام حرفهایی كه منابع ارتجاعی و استعماری و همسويان و پادوهای آنها درباره‌‌ی پايگاه نداشتن مجاهدين در داخل ايران می‌گويند، بيراهه، باطل و در دستگاه ناديده گرفتن اختناق به سود آخوندهاست. مگر اين كه طلسم اختناق بشكند و امكان بروز حمايت اجتماعی در تظاهرات و گردهمایی‌ها و امكان ريختن رأی آزادانه به صندوق‌ها فراهم شود.يك بار در جريان كارزار برای لغو برچسب تروريستی، يك نماينده‌ی كنگره، از نماينده‌ی وزارت خارجه كه مدعی بود مجاهدين در داخل ايران پايگاهی ندارند، پرسيد، شما اين را از كجا و بر چه اساسی می‌گوييد؟ طرف مقابل گفت از كسانی‌ كه برای درخواست ويزا به سفارت‌هايمان می‌آيند سؤال می‌كنيم. آن نماينده گفته بود آخر خودتان آن سازمان را ليست‌گذاری كرده‌ايد و اگر كسی بگويد موافق يا هوادار مجاهدين است، به او ويزا نمی‌دهيد و انتظار هم داريد كسی كه برای گرفتن ويزا آمده از ابتدا با اعلام هواداری از مجاهدين ويزایی را كه می‌خواهد، بسوزاند؟!»<ref>کتاب مبانی مشروعیت و مرزهای سرخ مقاومت ـ ص ۱۳۹ تا ۱۴۹</ref></blockquote>
ویکتور خارا در روزهای بازداشت در استایوم سانتیاگو ترانه‌‌ی «استادیوم» را سرود که مدتی بعد به طور مخفیانه توسط  یکی از آنهایی که از استادیوم شیلی جان سالم به در برده بود، به دست همسرش رسید. او در این ترانه می‌گوید:


== پایگاه اجتماعی مجاهدین خلق بعد از انقلاب ضد سلطنتی  ==
'''«پنج هزار تن اینجاییم'''
[[پرونده:سخنرانی مسعود رجوی در امجدیه.JPG|جایگزین=سخنرانی مسعود رجوی در امجدیه|بندانگشتی|میتینگ مجاهدین خلق در ورزشگاه امجدیه تهران به نام «چه باید کرد؟»]]
پس از [[انقلاب ضد سلطنتی]] و آزادی‌های برآمده از آن، مجاهدین نیز مانند هر جریان و گروه سیاسی فعالیت خود را در سطح جامعه گسترش دادند. جنبش ملی مجاهدین تاسیس شد و تعداد زیادی از جوانان و مردم به [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] روی‌ آوردند. مجاهدین در این دوران مبارزه مسالمت آمیز سیاسی را آغار کردند و با تاکید بر آزادی‌های سیاسی در روند دموکراتیک جامعه شرکت کردند. اقبال روز افزون مجاهدین به حدی بود که طی مدت کوتاهی بعد از انقلاب تعداد شرکت کنندگان در میتینگ‌های مجاهدین خلق به چند صد هزار نفر رسید. تیراژ نشریه مجاهد ارگان سازمان مجاهدین خلق به ۶۰۰۰۰۰ نسخه بالغ شد و بنا به گفته سران و عناصر جمهوری اسلامی، مجاهدین توانستند ۵۰۰۰۰۰ [[میلیشیا]] را سازماندهی کنند.


در اولین انتخابات مجلس بعد از [[انقلاب ضد سلطنتی]] مجاهدین بعد از حزب جمهوری اسلامی که حزب دست ساز خمینی بود، در رده دوم قرار داشتند. در انتخابات ریاست جمهوری نیز کاندیدای [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]]، [[مسعود رجوی]] با اقبال اجتماعی کم نظیری مواجه شد و بسیاری از طیف‌های اجتماعی و اقلیتهای قومی و مذهبی و جوانان از کاندیداتوری او حمایت کردند ولی [[روح‌الله خمینی|خمینی]] با یک فتوا او را حذف کرد. 
'''در این بخش کوچک شهر'''


مجاهدین در خارج ایران سالانه گردهمایی‌های بزرگی برگزار می‌کنند که بزرگترین آنها  [[گردهمایی سالانه مجاهدین|گردهمایی سالانه بزرگ ایرانیان]] است. سالانه بیش از ۱۰۰۰۰۰ ایرانی در این مراسم شرکت می‌کنند که این گردهمایی به تنهایی نشان از پایگاه اجتماعی گستره مجاهدین دارد.   
'''چه دشوار است سرودی سر کردن'''


تاکنون نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق در مبارزه با رژیم ایران جان باخته‌اند. متوسط هر خانواده‌ی ایرانی در دهه ی هفتاد ۵ نفر بوده است. به این ترتیب نزدیک به نیم میلیون نفر در ایران در ارتباط با مجاهدین خلق قرار داشته‌اند یا نسبت به آن سمپاتی دارند. البته این عدد بسیار محتاطانه است زیرا اقوام درجه دو و سه و دوستان جان‌باختگان محاسبه نشده است. در صورت محاسبه‌ی اقوام درجه دو و سه و دوستان این عدد به چند میلیون تن خواهد رسید که حتی اگر نیمی از آن‌ها در شرایط دموکراتیک حاضر به ابراز هواداری از مجاهدین باشند، این یک پایگاه اجتماعی کافی و عمیق برای یک حزب سیاسی به شمار می‌رود. 
'''آن گاه که وحشت را آواز می‌خوانیم'''


== شکل گیری و فعالیت‌های کانون‌های شورشی ==
'''وحشت آن که من زنده‌ام'''
[[پرونده:فعالیت یک کانون شورشی.JPG|جایگزین=فعالیت کانون‌‌های شورشی|بندانگشتی|یک کانون شورشی در داخل ایران]]
تشکیل [[کانون‌های شورشی]]، استراتژی اعلام شده [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] برای سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی است. این کانون‌ها که تعداد آن‌ها به هزاران عدد می‌رسد درتمام شهر‌های ایران فعالیت دارند. فعالیت‌های کانون‌های شورشی هوادار [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق ایران]] از جمله شامل نصب پلاکارد و عکس‌های رهبر مجاهدین در خیابان‌های شهرهای ایران و شعار نویسی علیه سران حکومت [[ولایت فقیه]] و آتش زدن بنرهای تبلیغی عکس‌های [[سید علی خامنه ای|خامنه‌ای]] و... است. روزانه از تلویزیون سیمای آزادی و کانا‌ل‌های متعددی در فضای مجازی ده‌ها نمونه از این فعالیت‌ها پخش می‌شود. انجام چنین فعالیت‌هایی در داخل ایران خود بیانگر وجود هواداران جان برکف این سازمان در داخل ایران است.


همچنین فعالیت‌ و عملیات کانون‌های شورشی مجاهدین در ایران به صورت روزانه منتشر می‌شود که نشان این کانون‌ها در سیمای آزادی تلویزیون ملی ایران وابسته به [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] و انبوهی از شبکه‌های اجتماعی بازتاب دارد. در [[اعتراضات دی‌‌ماه ۱۳۹۶|اعتراضات دی ماه ۱۳۹۶]] و [[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|اعتراضات آبان ۱۳۹۸]] سران و عناصر جمهوری اسلامی به جلوداری و سازماندهی [[کانون‌های شورشی]] اعتراف کردند که این خود نشان‌دهنده‌ی نفوذ این سازمان در داخل ایران است.
'''وحشت آن که می‌میرم من'''


== همیاری با سیمای ‌آزادی ==
'''خود را در انبوه این همه دیدن'''
[[پرونده:تصویری از همیاری.JPG|جایگزین=همیاری با سیمای آزادی|بندانگشتی|چند تصویر از همیاری با سیمای آزادی تلویزیون متعلق به مجاهدین خلق ایران ]]
سیمای آزادی تلویزیون ملی ایران وابسته به مجاهدین خلق تا کنون ۲۴ برنامه همیاری برگزار کرده است. در طی این برنامه هر بار هزاران ایرانی از داخل و خارج ایران با تماس‌ با [[سیمای آزادی]] در انظار عموم اقدام به کمک مالی به سیمای آزادی تلویزیون [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] کرده‌اند. آخرین برنامه «گلریزان همیاری»  از ساعت ۱۷ روز جمعه ۲۲ آذر۹۸ آغاز شد. این برنامه برای سه روز پیش بینی شده بود. به‌خاطر تعدد تماس‌ها و همیاری‌ها و تأکید تماس‌گیرندگان که ساعت‌ها درانتظار وصل ارتباط بودند، به مدت دو روز دیگر در روزهای دوشنبه و سه‌شنبه، ۲۵ و ۲۶ آذر تمدید شد.


بیست و چهارمین برنامه همیاری، در مجموع به‌مدت ۵۹ ساعت و ۳۰دقیقه با بیش از ۱۰۰خط ارتباط تلفنی برای وصل مستقیم تماس‌ها جریان داشت و هم‌زمان جریان بی‌وقفه‌ای از ارتباط و کمک‌رسانی بر روی اینترنت و شبکه‌های اجتماعی از جمله تلگرام نیز برقرار بود. در مجموع در این برنامه، ۸۸میلیارد و ۵۸۱ میلیون و ۱۲۰هزار تومان معادل ۶میلیون و ۹۲۰هزار و ۴۰۰دلار از طرف هواداران این سازمان به تلویزیون این سازمان کمک مالی شد. هدایا و کمک‌های غیرنقدی شامل خانه و زمین و خودرو و فرش و طلا و جواهرات در این مبلغ محسوب نشده است.<ref>[https://www.iranntv.com/2019/12/17/%d9%85%d8%b4%d8%b1%d9%88%d8%ad-%d8%a7%d8%ae%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%88-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86-%db%b2%db%b6-%d8%a2%d8%b0%d8%b1-%db%b9%db%b8/ اخبار ۲۶ آذر سیمای آزادی] </ref><ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%8C-%DA%A9%D9%87%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9% بیست و چهارمین همیاری ملی با سیمای آزادی]</ref> این موضوع می‌تواند دلیلی بر برخورداری این گروه از پایگاه اجتماعی باشد.
'''در میان این لحظه‌های بی‌شمار ابدیّت'''


== پاسخ جمهوری اسلامی به محبوبیت مجاهدین  ==
'''که در آن سکوت و فریاد هست'''
در ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه و به خصوص بعد از [[۳۰ خرداد ۱۳۶۰]] و آغاز نبرد مسلحانه مجاهدین علیه رژیم ایران، سرکوب خشونت آمیز اعضا و هواداران [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین]] به‌صورت گسترده‌ای آغاز شد. اعضا و هواداران مجاهدین در زندان‌ها شکنجه و اعدام می‌شدند. در سطح جامعه نیز رژیم در صدد محو هرگونه نام و نشانی از مجاهدین برآمد. اساسا در جامعه و مطبوعات و رسانه‌ها، نامی از مجاهدین برده نمی‌شد و یا با نام «منافقین» از آنها یاد می‌شد. نام [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] در ایران یک تابو بود. جمهوری اسلامی به دنبال محو نام این سازمان ار خاطره مردم ایران و تاریخ معاصر بود. این سانسور تبلیغاتی تا سال‌‌ها ادامه داشت. در دهه هشتاد شمسی و گسترش فعالیت هواداران مجاهدین خلق در داخل ایران و مطرح شدن پرسش‌هایی در سطح جامعه از سوی نسل جوان درباره مجاهدین و به ویژه درباره [[قتل‌عام ۶۷|قتل‌عام سال ۶۷]] این تابو شکسته شد. نسل جوان دیگر آن قرائت سنتی سران جمهوری اسلامی را درباره [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]]  قبول نداشت و آن‌را به چالش می‌کشید.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=IgusiP0i-yE&feature=youtu.be صحبت‌های یک دانشجو به مناسبت ۱۶ آذر دردانشگاه امیر کبیر در ۱۶ آذر ۱۳۹۵] ـ یوتیوب</ref>
[[پرونده:میشل باشله رئیس جمهور شیلی در کنار عکسی از ویکتور خارا.JPG|جایگزین=حقوق بشر، آزادی|بندانگشتی|میشل باشله رئیس جمهور شیلی در کنار عکسی از ویکتور خارا در مراسم یادبود او]]
'''لحظه پایان آوازم رقم می‌خورد.»'''<ref name=":2" />


روزنامه‌های حکومتی نیز به این واقعیت اجتماعی اعتراف کردند. روزنامه جوان در شماره دوشنبه ۳۱تیر ۹۸ خود در مطلبی تحت عنوان مجاهدین خلق یا مهاجمین به خلق نوشت:<blockquote>«کلیدواژه تابستان داغ ۱۳۶۷ و فرمان تاریخی حضرت امام [[روح‌الله خمینی|خمینی]] (ره) در خصوص تعیین تکلیف منافقان و معاندان زندانی، موضوعی است که مرتباً در چند سال اخیر به عنوان یکی از محور‌های تخریب و ایجاد جنگ روانی علیه نظام ج. ا. و دستاورد‌های بی‌بدیل آن توسط دشمنان مورد بهره‌برداری تبلیغاتی قرار می‌گیرد و علل صدور این فرمان و نحوه اجرای آن را به عنوان یک شبهه و سؤال در جهت مخدوش نمودن اذهان نسل جوان و عموم مردم، متناوباً مطرح و برجسته می‌نمایند».<ref>[https://www.javanonline.ir/fa/news/962925/%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D9%84%D9%82-%DB%8C%D8%A7-%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D9%84%D9%82 مجاهدین خلق یا مهاجمین به خلق] -  روزنامه جوان - دوشنبه ۳۱ تیر ۹۸</ref> </blockquote>
== ترانه‌های خارا در ایران ==
 
نام ویکتور خارا در ایران، بیشتر در سال ۱۳۵۸ و در کتاب جمعه که احمد شاملو مسئولیت و سردبیری آن را به عهده ‌ داشت مطرح شد. در ماه‌های پایانی همین سال «سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار» کاست اولین مجموعه از ترانه‌های ویکتور خارا را به ترجمه و دکلمه احمد شاملو منتشر کرد. این سازمان انتشاراتی تحت مسئولیت و مدیریت «ابراهیم زال‌زاده» اداره می‌شد و سال ۱۳۶۰ دومین و سومین مجموعه سرودهای ویکتور خارا را با ترجمه احمد شاملو و محمد زرین‌بال و با دکلمه محمد مقدم منتشر کرد. زال‌زاده اسفند سال ۱۳۷۵ در تهران درجریان قتل‌های زنجیره‌ای ناپدید شد و یک ماه بعد جسدش را که ضربات چاقو بر آن دیده می‌‌شد، در اطراف شهر پیدا کردند.<ref name=":2" />
=== ساخت سریال‌هاو فیلم‌های متعدد درباره مجاهدین ===
[[پرونده:پوستر فیلم ماجرای نیمروز۲.JPG|جایگزین=شیطان سازی علیه مجاهدین خلق|بندانگشتی|270x270پیکسل|پوستر فیلم ماجرای نیمروز ۲ یک نمونه از فیلم‌های تبلیغی ساخته شده توسط جمهوری اسلامی علیه مجاهدین خلق]]
یکی از راه‌کارهای رژیم ایران برای مقابله با اقبال اجتماعی مجاهدین ساخت سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی و مستند است. این سریال‌ها و فیلم‌ها با بودجه‌های کلان حکومتی و به سفارش ارگان‌های مختلف دولتی و حکومتی ساخته می‌شوند. سازمان سینمایی اوج که از بزرگترین سازمان‌های سینمایی و فرهنگی در ایران و وابسته به [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه پاسداران]] است از اصلی‌ترین ارگان‌های سرمایه‌گذار در این عرصه است. 
 
از سال ۱۳۶۴ رژیم ایران تعداد ۱۸۶ فیلم، سریال و مستند با موضوع [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] ساخته است. به عنوان مثال مستند پایانی بر پایان در ۵۰ قسمت ساخته شد که تا به حال ۶ بار از شبکه‌های مختلف تلویزیون ایران پخش شده است. مستند به نام خلق نیز که در ۲۸ قسمت ساخته شده است ۳ بار از شبکه‌های مختلف پخش شده است. از فیلم‌های سینمایی که درباره مجاهدین خلق ساخته شده می‌توان به سیانور و ماجرای نیمروز ۱ و ۲ اشاره کرد. 
 
در سال ۱۳۹۷ تعداد ۲۹ عنوان فیلم و مستند و سریال علیه سازمان مجاهدین توسط جمهوری اسلامی تولید شد. در همین سال تعداد فیلم و مستند و سریال پخش شده علیه [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] ۳۹ عنوان بود که ۱۰ عنوان آن تکراری بود. در مجموع با احتساب قسمت‌‌های پخش شده سریال‌ها در سال ۱۳۹۶ تعداد ۷۴ برنامه و در سال ۱۳۹۷ تعداد ۲۶۰ برنامه با موضوع سازمان مجاهدین خلق از رسانه‌های جمهوری اسلامی پخش شده که مضمون تمامی آنها [[شیطان سازی علیه مجاهدین خلق|شیطان سازی علیه مجاهدین]] بوده‌ است. بررسی آماری این دو سال نشان از افزایش ۲۵۰ درصدی برنامه‌های پخش شده دارد. 
 
اسامی تعدادی از این برنامه‌ها به شرح زیر است:
* سریال سارق روح، مجموعه ۲۰ قسمتی
* داستان مسعود و صدام، مستند ۳ قسمتی
* گمشده، یک مستند یک قسمتی
* هزارپا، فیلم
* نفوذ،‌ سریال ۳۰ قسمتی
* ماجرای نیمروز ۲ (رد خون)، فیلم سینمایی
* به نام خلق، مستند ۳۰ قسمتی
 
=== چاپ کتاب‌های تبلیغی بر علیه مجاهدین ===
[[انجمن نجات]] توسط [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی]] اداره می‌شود. این انجمن سه شعبه در تهران و ۲۴ شعبه در ۲۴ استان دارد. در سال ۲۰۱۹ این انجمن‌ها مجموعا ۲۱۸۹ مطلب علیه مجاهدین خلق تولید و منتشر کرده‌اند.
 
تا پایان سال ۲۰۱۹ رژیم [[ولایت فقیه]] در مجموع ۵۱۹ عنوان کتاب علیه [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] منتشر کرده است. ۲۶ مورد از این کتاب‌ها را نویسنده‌های خارجی به سفارش رژیم [[ولایت فقیه]] نوشته‌اند. در طول سال ۲۰۱۹ میلادی ۱۸ کتاب علیه سازمان منتشر شده که اسامی تعدادی از آنها عبارتست از:
* مرصاد، برگ زرین غرب
* انسان شناسی سازمان مجاهدین
* مجاهدین خلق بدون روتوش
* خاطرات و تأملات در زندان شاه نوشته محمد محمدی
* اسناد و اسرار عملیات مرصاد
* زمان بازیافته نوشته بهمن بازرگانی
علاوه بر این کتاب‌ها نشریاتی نیز به صورت هفتگی یا ماهانه منتشر می‌شود که ویژه شیطان سازی علیه مجاهدین است:
* نشریه‌ی تخصصی مطالعات تروریسم که توسط انجمن هابیلیان منتشر می‌شود
* نشریه رمز عبور که هر دو ماه یک‌بار منتشر می‌شود
* ماه‌نامه نجات، یک ماه‌نامه آلمانی زبان به نام آوا و مجله یاران ایران که به زبان فرانسوی منتشر می‌شود.
* و ...
 
=== اعترافات سران رژیم ایران به نقش مجاهدین ===
سران رژیم [[ولایت فقیه]] در صحبت‌های خود به دفعات به نقش [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق ایران]] در قیام‌ها و خیزش‌های عمومی بر ضد حکومت‌شان اقرار کرده‌اند.
 
[[سید علی خامنه ای|خامنه‌ای]] ولی فقیه رژیم ایران در سخنرانی خود در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۹۶بعد از اعتراضات سراسری  آنرا به مجاهدین نسبت داد. او گفت که از ماه‌ها قبل برنامه ریزی کرده بودند، پول آنرا یکی از کشورهای خرپول منطقه (اشاره به عربستان) داد. نقشه مربوط به آمریکایی‌‌‌ها بود و مجاهدین آنرا در کشور پیاده کردند.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=tz81kI1a_p4 سخنرانی خامنه‌ای در تاریخ ۲۰ دی ۹۶] ـ یوتیوب</ref>
 
روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی به قلم غلامرضا بنی اسدی با عنوان «شعارهای وارداتی از آلبانی» در رابطه با اعتراضات بعد از [[سقوط هواپیمای اوکراینی]] می‌نویسد: <blockquote>«آنچه در فضای مجازی دارد موج می‌زند را بازی در زمین دشمن می‌دانم و ابایی ندارم که تصریح کنم برخی کلمات و پستها بوی آلبانی می‌دهد.»<ref>[http://www.pishkhaan.net/Archive/1398/10/13981023/JomhouriEslami74111111104109504851170511.pdf شعارهای وارداتی از آلبانی] - روزنامه جمهوری اسلامی دوشنبه ۲۳ دی۹۸</ref></blockquote>[[سید علی خامنه ای|خامنه‌ای]] در سخنرانی خود در تاریخ ۱۸ دی ۱۳۹۸ با اشاره به آلبانی و مجاهدین، به نقش مجاهدین در [[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|اعتراضات آبان‌ماه]] در رابطه با گران شدن بنزین اعتراف کرد و گفت:<blockquote>«چند روز قبل از قضایای آبان‌ماه، این قضایای مربوط به بنزین، در یک کشور اروپایی، یک کشور کوچک اما شریر واقعاً خبیث در اروپا، یک عنصر آمریکایی با یک تعداد ایرانی جمع شدند دور هم، علیه جمهوری اسلامی بنا کردند برنامه‌ریزی کردن و نقشه درست کردن. نقشه همان چیزی بود که ما چند روز بعدش در قضایای بنزین دیدیم. یعنی مردم از حادثه بنزین اوقاتشان تلخ بود، یک عده‌یی از مردم آمدند بیرون به‌عنوان اعتراض، به مجرد این‌که مردم، یک تعدادی از مردم البته خیلی هم نبودند وارد میدان شدند این فریب خوردگان، این مغرضین، این عمال دشمن همان برنامه را شروع کردند اجرا کردند. یعنی بیایند تخریب کنند آتش بزنند آدم بکشند ویران کنند، هم مراکز دولتی را هم مراکز مردمی را، جنگ راه بیندازند. این نقشه قبلی بود. البته این‌که می‌گویم چند روز، قبل از این، این چند روز تجدید نقشه بود. این کارهایی بود که از قبل کرده بودند، افراد را آماده کرده بودند یک عده را پول داده بودند. این کارها را هم می‌کنند. هر چه بتوانند انجام می‌دهند».<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=zG9gyDdmImI سخنرانی خامنه‌ای در تاریخ ۱۸ دی ۹۸] - یوتیوب</ref></blockquote>


== منابع ==
== منابع ==
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۴

ویکتور خارا
ویکتور لیدیو خارا مارتینز
ویکتور خارا 3.JPG
زادروز۲۸سپتامبر ۱۹۳۲
حاشیه شهر سانتیاگو
درگذشت۱۵ سپتامبر ۱۹۷۳
سانتیاگو ـ شیلی
محل زندگیسانتیاگو ـ شیلی
ملیتشیلیایی
تابعیتشیلیایی
تحصیلاتنامعلوم
پیشهشاعرـ ترانه سرا ـ خواننده
شناخته‌شده برایمردم شیلی و جهان
سبکمبارزه سیاسی
تأثیرپذیرفتگانمردم شیلی ـ هنرمندان آمریکای لاتین
شهر خانگیسانتیاگو
لقبویکتور خارا
مخالفانآگوستو پینوشه

ویکتور خارا “ Victor Jara ” به اسپانیایی Víctor Lidio Jara Martínez (زاده ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲ جان باخته ۱۵سپتامبر ۱۹۷۳) شاعر، خواننده و ترانه ‌سرای اهل شیلی بود. [۱]

زندگی‌نامه

ویکتور خارا با نام کامل ویکتور لیدیو خارا مارتینزدر سپتامبر ۱۹۳۲ در خانواده‌ای کارگری و فقیر در حاشیه شهر سانتیاگو به دنیا آمد. نام مادرش آماندا و پدرش مانوئل بود. پدرش کارگر روزمزد بود. ویکتور هنوز سن و سالی نداشت که پدرش آنها را ترک کرد تا برای کار به مزارع برود. پس از رفتن پدر تامین مخارج خانواده بر عهده مادربود. او صبح تا شب کار می‌کرد و شبها برای دلخوشی فرزندانش گیتار می‌نواخت و این اولین آشنایی ویکتور خارا با موسیقی بود. در واقع مادر ویکتور خارا تأثیر زیادی در گرایش او به سمت موسیقی داشت. مادر ویکتورخارا زمانی که او ۱۵ ساله بود مرد. ویکتور خارا از نوجوانی آواز می‌‌خواند ولی نه به طور حرفه‌ای. در ابتدا می‌خواست حسابداری بخواند بعد تصمیم گرفت کشیش شود ولی آنرا نیز رها کرد و به سراغ تئاتر رفت.

فعالیت هنری ویکتورخارا

ویکتور خارا درسال‌های ابتدایی دهه ۱۹۶۰ میلادی به اروپا سفر کرد. دهه‌ای که هر روز شاهد انقلابی تازه و یا کودتایی دیگر بود. ویکتور خارا در همین سفر نوشت: «اصطلاح «موسیقی اعتراض» دیگر نمی‌تواند کاربردی داشته باشد چون معنا و مفهوم آن از بین رفته است. به نظر من باید از اصطلاح «آواز انقلابی» استفاده کرد... یک هنرمند باید خالقی قابل اعتماد و در شکل پیشرفته، یک انقلابی باشد... فردی که به همان اندازه چریک‌های مسلح خطرناک است آن هم به دلیل قدرتی که در برقراری ارتباط با مردم دارد.»

ترانه Te Recuerdo Amanda را در سفر اروپا سرود و در آن یاد پدر و مادرش را زنده کرد. در همان زمان شیلی هم شکل‌های تازه ای از موسیقی را تجربه می کرد. گروه هایی مثل «اینتی - للیمانی» و «کویلاپایون» علاقه شدیدی به استفاده از ساز و آوازهای فراموش شده مردم مناطق روستایی و کارگری شیلی داشتند. ویکتور خارا درسال ۱۹۶۶ اولین آلبوم به نام خودش را منتشر کرد و به گروه کویلا پایون پیوست و تا سال ۱۹۶۹ به عنوان مدیر هنری آن کار خود را ادامه داد. یک سال بعد «چه گوارا»، چریک انقلابی آرژانتینی در بولیوی کشته شد و خارا در یادبود او اثری منتشر کرد که به دلیل مخالفت کمپانی ضبط آن، امکان اشاره مستقیم به نام این مبارز وجود نداشت.

 
ویکتور خارا در حال نواختن گیتار

سال ۱۹۶۹ ویکتور خارا در واکنش به شلیک به خانواده‌هایی که در«پورتو مونت» خانه ساخته بودند و طی آن ۷نفر از جمله یک کودک نه ماهه کشته شد، ترانه «پرسش‌هایی درباره پورتو مونت» سرود که در آن «پرس سوخبیس» وزیر کشور وقت که دستور شلیک داده بود را به عنوان یک جنایتکار معرفی می‌کرد. این ترانه به سرعت در میان جامعه گل کرد. همین ترانه بود که موجب حمله گروه‌های تندرو راست‌گرا به ویکتور خارا در خیابان شد و مورد نفرت احزاب راست قرار گرفت و از طرف دیگر در دل جنبش کارگری شیلی جای پای خود را محکم کرد.

قسمتی از ترانه «پرسشهایی در باره پورتومونت»

«پرسش من این است

هرگز به فکرتان رسیده که این سرزمین مال ماست

مال کسی است که بخش بزرگی از آن را در اختیار دارد

... حصارها را ویران کن

آنها را در هم بکوب»[۲]

فعالیت سیاسی

سال ۱۹۷۰ «سالوادور آلنده» چپ گرا در انتخابات ریاست جمهوری شیلی پیروز شد. خارا در برنامه های انتخاباتی او حضور داشت و بارها برنامه اجرا کرد. ترانه معروف (ما پیروز خواهیم شد) را در همین زمان سرود که به شعار اتحاد چپ گرای شیلی تبدیل شد.

«ما پیروز خواهیم شد

و زنجیرها چاره ای جز گسستن نخواهند داشت

... و ما کنار هم، تاریخ را محقق خواهیم کرد.»

پیروزی آلنده فقط تغییرات اقتصادی به همراه نداشت و رویدادهای فرهنگی بسیاری را نیز به همراه آورد. در آن زمان گروه های تئاتر، موسیقی و شعر در مناطق کارگرنشین تشکیل می شد و گروه‌های متعدد هنری به مناطق مختلف شیلی سفر می‌کردند. حرکت‌هایی مثل «جنبش ترانه نوین» در همین روزها شکل گرفت که خارا هم یکی از سردمداران آن بود.

 
ویکتور خارا در تظاهراتی در سانتیاگو

در آن زمان در شیلی آثار مهم ادبیات جهان روی کاغذهای ارزان و با قیمتی که هر فردی قادر به خرید باشد، عرضه می شد و فروش این آثار با فروش کمیک استریپ در دکه‌های روزنامه فروشی آمریکا قابل قیاس بود. زیاد پیش می آمد که کارگری در حال خواندن داستان های جک لندن، توماس مان، داستایوفسکی یا مارک تواین در اتوبوس‌ها دیده شود . نقاش‌ها روی دیوارهای سانتیاگو نقاشی می کشیدند و ویکتور خارا در بین مردم آواز می خواند، اما همه چیز فقط ۳سال طول کشید و سرنوشت همه جنبش‌های دموکراتیک آمریکای لاتین گریبان شیلی را گرفت؛ «پینوشه» کودتا کرد. تانک‌ها دانشگاه پلی تکنیک را که دانشجویان در آن برای مقابله با کودتاچیان سنگربندی کرده بودند مانند کارخانه‌ها بمباران کردند و سالوادور آلنده رئیس جمهور قانونی شیلی هم در کاخ ریاست جمهوری کشته شد.

مدتی قبل از کودتا خارا ترانه‌ای سرود که مانیفست او نام گرفت. «یوان ترنر» همسر انگلیسی خارا می گوید که او از قبل می دانست در کودتا کشته خواهد شد و به همین دلیل مانیفست خود را سرود.

«نه برای خواندن است که می خوانم

و نه برای عرضه صدایم، نه

من آن شعر را با آواز می خوانم

 
ویکتور خارا در میان کودکان محروم شیلی

که گیتار پراحساسم می سراید

... چراکه ترانه آن زمانی معنا می یابد

که قلبش نیرومندانه در تپش باشد

و انسانی آن ترانه را بسراید

که سرودخوانان شهادت را پذیرا شود»[۲]

دستگیری ویکتور خارا

 
بازداشت هواداران حکومت آلنده توسط نظامیان در استادیوم سانتیاگو بعد از کودتای پینوشه

در یازده سپتامبر ۱۹۷۳ با همکاری مستقیم دولت آمریکا، آگوستو پینوشه در کودتایی خونین دولت مردمی سالوادور آلنده را سرنگون کرد و هزاران نفر از مردم شیلی را دستگیر کرد. تعداد زیادی از این دستگیرشدگان در استادیوم ملی سانتایگو پایتخت شیلی گرد آورده شده بودند. [۱] ویکتورخارا، ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۳، یک روز پس از کودتای ارتش علیه دولت سالوادور آلنده، در دانشگاه فنی در کنار دانشجویان بازداشت و به استادیوم معروف سانتیاگو منتقل شد.[۳] او در این استادیوم به همراه حدود ۵۰۰۰ نفر دیگر نگهداری می‌شد. جایی که مرکز بازجویی، شکنجه و اعدام هواداران دولت قانونی آلنده بود. شاهدان عینی خبر داده‌اند که در همین استادیوم بود که استخوان‌های دست و انگشتان ویکتور خارا را شکستند و از او خواستند در حضور سایر بازداشت‌شدگان آواز بخواند و او ترانه معروف خود به نام «ماپیروز خواهیم شد» را خواند.[۴]

جان باختن ویکتور خارا

روز ۱۵ سپتامبر دوباره خارا را به شکنجه‌ کشیدند و بعد هم ۴۳ گلوله به او شلیک کردند. یک روز بعد جسد خارا و ۵ نفر دیگر از بازداشت‌شدگان در زمینی اطراف یک گورستان در نزدیکی استادیوم پیدا شد. اجساد را برای شناسایی به پزشکی قانونی منتقل کردند. یکی از کارمندان این اداره چهره خارا را شناخت و با خبردادن به همسر او مانع از آن شد که خارا را در گورهای دسته‌جمعی دفن کنند. جسد خارا که ۵۶ شکستگی و ضرب و جرح در آن تشخیص داده شده بود، به صورت ناشناس در گوشه‌ای از گورستان سانتیاگو به خاک سپرده شد.

سال ۲۰۰۹ جسد خارا در مراسمی رسمی از گور محقرش در گورستان سانتیاگو به مقبره‌ای آبرومند و درخور او منتقل شد. در این مراسم، خانم میشل باشله، رئیس جمهور وقت شیلی که پدرش از افسران وفادار به آلنده بود و قربانی کودتا شد، همراه با ۱۲ هزار نفر دیگر حضور داشت.

 
جوان خارا همسر انگلیسی ویکتور خارا

در زمان دیکتاتوری ۱۸ ساله پینوشه (۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰) نزدیک به ۴۰ هزار نفر به صورت غیرقانونی دستگیر و به طور منظم مورد شکنجه قرار گرفتند. بیش از ۳هزار نفر از مخالفان رژیم زیر شکنجه کشته شدند.

ویکتور خارا در روزهای بازداشت در استایوم سانتیاگو ترانه‌‌ی «استادیوم» را سرود که مدتی بعد به طور مخفیانه توسط یکی از آنهایی که از استادیوم شیلی جان سالم به در برده بود، به دست همسرش رسید. او در این ترانه می‌گوید:

«پنج هزار تن اینجاییم

در این بخش کوچک شهر

چه دشوار است سرودی سر کردن

آن گاه که وحشت را آواز می‌خوانیم

وحشت آن که من زنده‌ام

وحشت آن که می‌میرم من

خود را در انبوه این همه دیدن

در میان این لحظه‌های بی‌شمار ابدیّت

که در آن سکوت و فریاد هست

 
میشل باشله رئیس جمهور شیلی در کنار عکسی از ویکتور خارا در مراسم یادبود او

لحظه پایان آوازم رقم می‌خورد.»[۳]

ترانه‌های خارا در ایران

نام ویکتور خارا در ایران، بیشتر در سال ۱۳۵۸ و در کتاب جمعه که احمد شاملو مسئولیت و سردبیری آن را به عهده ‌ داشت مطرح شد. در ماه‌های پایانی همین سال «سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار» کاست اولین مجموعه از ترانه‌های ویکتور خارا را به ترجمه و دکلمه احمد شاملو منتشر کرد. این سازمان انتشاراتی تحت مسئولیت و مدیریت «ابراهیم زال‌زاده» اداره می‌شد و سال ۱۳۶۰ دومین و سومین مجموعه سرودهای ویکتور خارا را با ترجمه احمد شاملو و محمد زرین‌بال و با دکلمه محمد مقدم منتشر کرد. زال‌زاده اسفند سال ۱۳۷۵ در تهران درجریان قتل‌های زنجیره‌ای ناپدید شد و یک ماه بعد جسدش را که ضربات چاقو بر آن دیده می‌‌شد، در اطراف شهر پیدا کردند.[۳]

منابع